7 Νοεμβρίου 2025
Του Brandon J. Weichert
Παρότι η Ελλάδα και η Τουρκία είναι τυπικά σύμμαχοι στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, η αμοιβαία δυσπιστία τους είναι καλά γνωστή — και η Αθήνα έχει επενδύσει σημαντικά σε αντιμέτρα κατά των drones, προκειμένου να αντιμετωπίσει την ενδεχόμενη απειλή.
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας, Νίκος Δένδιας, δήλωσε ότι η Τουρκία έχει κατασκευάσει περισσότερα από ένα εκατομμύριο drones, τα οποία πλέον βρίσκονται στο (συνεχώς αυξανόμενο) οπλοστάσιό της. Σύμφωνα με ελληνικά μέσα ενημέρωσης, η Τουρκία έχει αναδειχθεί σε δύναμη παραγωγής drones, εξάγοντας μεγάλους αριθμούς μη επανδρωμένων αεροχημάτων (UAVs) σε πολλές χώρες. Από την Ουκρανία έως το Πακιστάν, οι εμπόλεμες ζώνες αυτές έχουν χαρακτηριστεί από μαζική χρήση τουρκικής κατασκευής, ολοένα και πιο εξελιγμένων UAVs.
Ο λόγος που αυτό αποτελεί είδηση είναι επειδή το δηλώνει ο Έλληνας Υπουργός Άμυνας.
Η Ελλάδα ανησυχεί για την αυξανόμενη ισχύ της Τουρκίας στα drones
Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι διαχρονικοί περιφερειακοί αντίπαλοι, παρά το γεγονός ότι αποτελούν εξέχοντα μέλη της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ. Οι εδαφικές διαφορές έχουν καθορίσει τη διακεκομμένη σχέση τους, με πιο πρόσφατο επεισόδιο τη διαμάχη για τον έλεγχο των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στο ελληνικό Αιγαίο Πέλαγος. Μάλιστα, έχουν υπάρξει πολλαπλές αναφορές για παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τον μεγάλο στόλο UAVs της Τουρκίας.
Σε απάντηση, οι Έλληνες έχουν επενδύσει μαζικά στον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεών τους. Από την προμήθεια νέων πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών έως την ανάπτυξη εγχώριων συστημάτων drones και αντι-drones.
Οι Τούρκοι, ωστόσο, βρίσκονται έτη φωτός μπροστά από την Ελλάδα όσον αφορά το πρόγραμμα στρατιωτικής επέκτασης και εκσυγχρονισμού τους. Πράγματι, φαίνεται πως η Ελλάδα θα βασιστεί στη γενικότερη αντιτουρκική στάση του ΝΑΤΟ για να στηρίξει τις κινήσεις της έναντι μιας όλο και πιο επιθετικής Τουρκίας.
Η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικές επενδύσεις στον πόλεμο κατά των drones
Μεταξύ των συστημάτων κατά των drones που έχει αναπτύξει η Ελλάδα είναι το σύστημα CENTAUR, το οποίο αποτελεί ένα σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου μεγάλης εμβέλειας και αντιμετώπισης drones. Έχει αναπτυχθεί από την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ).
Φημολογείται ότι το σύστημα CENTAUR διαθέτει εμβέλεια εντοπισμού έως περίπου 150 χιλιόμετρα, με δυνατότητα εμπλοκής και εξουδετέρωσης στόχων σε απόσταση περίπου 25 χιλιομέτρων. Στην πραγματικότητα, το όπλο έχει ήδη ενσωματωθεί σε ελληνικά πολεμικά πλοία, όπως οι φρεγάτες τύπου MEKO, στο πλαίσιο του προγράμματος αμυντικού εκσυγχρονισμού της Αθήνας.
Το CENTAUR προσφέρει στην Ελλάδα ένα σχετικά προηγμένο, μη κινητικό στρώμα άμυνας έναντι ικανότερων UAVs και μεγαλύτερων μη επανδρωμένων συστημάτων. Με άλλα λόγια, θα είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις σε περιοχές αντιπαράθεσης, όπως το Αιγαίο Πέλαγος και η Ανατολική Μεσόγειος.
Ένα άλλο σύστημα είναι το MEDUSA της εταιρείας AKMON SA, το οποίο είναι σχεδιασμένο για την προστασία κρίσιμων υποδομών, όπως αεροδρόμια και στρατιωτικές εγκαταστάσεις, κυρίως από μικρότερα drones. Το MEDUSA χρησιμοποιεί παθητικό εντοπισμό — πράγμα που σημαίνει ότι δεν εκπέμπει σήματα, γεγονός που καθιστά δυσκολότερη την ανίχνευσή του από αντίμετρα. Το MEDUSA μπορεί να παρεμβάλει σήματα GNSS/ελέγχου/δεδομένων και λειτουργεί σε συχνοτικές ζώνες μεταξύ 400 MHz και 6000 MHz, σύμφωνα με το Army Recognition.
Το MEDUSA μπορεί να εγκατασταθεί σε περίπου 30 λεπτά για προσωρινή προστασία κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων ή για χρήση υψηλής ασφάλειας. Τα μικρότερα drones και οι επιθέσεις σμήνους αποτελούν αυξανόμενη απειλή. Συστήματα όπως το MEDUSA προσφέρουν τοπική άμυνα για την ελληνική υποδομή και στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε περιοχές έντασης.
Έπειτα υπάρχει το IPERION και ο Τηλέμαχος, και τα δύο αναπτύχθηκαν από την ελληνική αμυντική βιομηχανία ΕΑΒ. Αυτά έχουν σχεδιαστεί για να ανταποκρίνονται σε απειλές από ελαφρύτερα drones και σμήνη, προσφέροντας κάλυψη 360 μοιρών. Το IPERION διαθέτει υψηλό βαθμό ευκινησίας λόγω του χαμηλού του βάρους.
Ο Τηλέμαχος, επίσης αναπτυγμένος από την ΕΑΒ, αποτελεί σύστημα αντι-drones χαμηλότερου επιπέδου και μικρότερης εμβέλειας, το οποίο μπορεί εύκολα να αναπτυχθεί σε προκεχωρημένες βάσεις, σε νησιά υπό αμφισβήτηση και για αποστολές ταχείας αντίδρασης. Τα συστήματα αυτά καλύπτουν το επιχειρησιακό κενό ενάντια σε μικρότερα drones, το οποίο συνήθως δεν καλύπτεται από μεγαλύτερα συστήματα.
Κατανόηση της στρατηγικής άμυνας των ελληνικών νησιών
Δεδομένου ότι ο ευρύτερος αμυντικός εκσυγχρονισμός της Ελλάδας δίνει έμφαση στα συστήματα αντιμετώπισης μη επανδρωμένων εναέριων συστημάτων (C-UAS), τα προαναφερθέντα συστήματα αποτελούν βασικό στοιχείο αυτής της προσπάθειας απέναντι σε αυτό που η Αθήνα αντιλαμβάνεται ως αυξανόμενη τουρκική απειλή μέσω drones κατά της ελληνικής κυριαρχίας.
Επιπλέον, τα συστήματα αυτά αναπτύσσονται εγχώρια στο πλαίσιο μιας ευρύτερης προσπάθειας (όπως και στην περίπτωση της Τουρκίας) για μεγαλύτερη εγχώρια παραγωγή. Η Αθήνα δεν επιθυμεί να εξαρτάται από εισαγωγές για κρίσιμα αμυντικά συστήματα.
Πολλά ελληνικά νησιά, περιοχές στα σύνορα και παραμεθόριες ζώνες παραμένουν δραματικά υποστελεχωμένες και εκτεθειμένες στις τουρκικές απειλές μέσω drones. Συνεπώς, οι δυνατότητες C-UAS που αναπτύσσει η Ελλάδα είναι σημαντικές για την ενίσχυση της πολυεπίπεδης αντιαεροπορικής και αντι-drones άμυνας της χώρας.
Φυσικά, τα συστήματα αυτά βρίσκονται ακόμη υπό ανάπτυξη και δεν είναι επιχειρησιακά παντού. Ωστόσο, οι επιχειρήσεις κατά των drones είναι εκ φύσεως απαιτητικές. Τα μικρά drones είναι δύσκολα ανιχνεύσιμα λόγω του μικρού ραντάρ-αποτυπώματός τους. Υπάρχουν σε πολλούς τύπους και λειτουργούν σε ευρύ φάσμα συχνοτήτων, ενώ τα σμήνη τους μπορούν να περιπλέξουν σημαντικά τις αμυντικές επιχειρήσεις.
Γι’ αυτό, μια πολυεπίπεδη προσέγγιση είναι ζωτικής σημασίας.
Η μη κινητική παρεμβολή και διατάραξη, στην οποία βασίζονται πολλά από αυτά τα συστήματα, είναι σαφώς οικονομικότερη λύση σε σύγκριση με πυραύλους και αναχαιτιστές για πολλές από τις απειλές drones που προέρχονται από τη γειτονική Τουρκία. Και συστήματα όπως το CENTAUR της ΕΑΒ υπογραμμίζουν ακριβώς αυτό.
Σχετικά με τον συγγραφέα: Μπράντον Τζ. Γουάιχερτ
Ο Μπράντον Τζ. Γουάιχερτ είναι ανώτερος συντάκτης εθνικής ασφάλειας στο περιοδικό The National Interest. Πρόσφατα, ανέλαβε την παρουσίαση της εκπομπής The National Security Hour στο America Outloud News και στο iHeartRadio, όπου συζητά ζητήματα εθνικής ασφάλειας κάθε Τετάρτη στις 8 μ.μ. (Ώρα Ανατολικών ΗΠΑ). Είναι επίσης τακτικός συνεργάτης του Popular Mechanics και έχει προσφέρει συμβουλευτικές υπηρεσίες σε διάφορους κυβερνητικούς φορείς και ιδιωτικούς οργανισμούς σε γεωπολιτικά ζητήματα.
Άρθρα του Γουάιχερτ έχουν δημοσιευθεί σε πλήθος εντύπων, όπως τα The Washington Times, National Review, The American Spectator, MSN και Asia Times.
Τα βιβλία του περιλαμβάνουν τα:
Winning Space: How America Remains a Superpower,
Biohacked: China’s Race to Control Life,
The Shadow War: Iran’s Quest for Supremacy.
Το νεότερο βιβλίο του, με τίτλο A Disaster of Our Own Making: How the West Lost Ukraine, είναι διαθέσιμο προς αγορά όπου πωλούνται βιβλία.
Μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο Twitter: @WeTheBrandon.
Εικόνα: Shutterstock / Spiffy Digital Creative.
