Το Αιγυπτιακό Κράτος (Νομαρχία Νοτίου Σινά) και η Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης κατέληξαν σε συμφωνία – συμβιβασμό για να τερματίσουν όλες τις μεταξύ τους δικαστικές διαμάχες που εκκρεμούσαν εδώ και χρόνια για 71 οικόπεδα και κτίσματα γύρω από το μοναστήρι.
Συμφωνία και Σύμβαση Διευθέτησης
Την ημέρα [●], η παρούσα συμφωνία συνήφθη μεταξύ:
Υποστράτηγου Δρ. Χάλεντ Μουμπάρακ Χουσεΐν Μπάκρι, εκπροσωπώντας την Κυβερνητική Περιφέρεια Νοτίου Σινά, υπό την ιδιότητά του ως Κυβερνήτης Νοτίου Σινά και νομικός εκπρόσωπος της Κυβερνητικής Περιφέρειας Νοτίου Σινά, δυνάμει του Προεδρικού Διατάγματος υπ’ αριθ. 259 του 2024. («Πρώτο Μέρος»)
Πατέρα Δημήτρη Σαμάτζη (Δαμιανού), εκπροσωπώντας τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης («Μονή»), υπό την ιδιότητά του ως Αρχιεπίσκοπος και νομικός εκπρόσωπος της Μονής, δυνάμει του Προεδρικού Διατάγματος υπ’ αριθ. 306 του 1974. («Δεύτερο Μέρος»)
(Από κοινού εφεξής αποκαλούμενοι τα «Μέρη»)
Προκαταρκτική Ρήτρα
Επειδή η Κυβερνητική Περιφέρεια Νοτίου Σινά και ο Τοπικός Δήμος της πόλης της Αγίας Αικατερίνης – το Πρώτο Μέρος – είχαν καταθέσει την αγωγή υπ’ αριθ. (24) του 2015 Σαρμ Ελ-Σέιχ κατά του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου Σαμάτζη Δαμιανού, υπό την προσωπική του ιδιότητα και υπό την ιδιότητά του ως νομικού εκπροσώπου της Μονής – του Δεύτερου Μέρους, και κατά του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Περιβαλλοντικών Υποθέσεων υπό την ιδιότητά του, καθώς και κατά του Υπουργού Αρχαιοτήτων υπό την ιδιότητά του ως Προέδρου του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων.
Κατά τη συνεδρίαση της 30ής Μαΐου 2022, το Πρωτοδικείο Νοτίου Σινά αποφάσισε την έξωση του πρώτου εναγομένου υπό την προσωπική του ιδιότητα και υπό την ιδιότητά του, από τα επίδικα οικόπεδα, συνολικού αριθμού (29) τοποθεσιών, των οποίων τα όρια και τα σημεία περιγράφονται στην έκθεση του πραγματογνώμονα που ορίστηκε από το δικαστήριο στη συνεδρίαση της 23ης Μαΐου 2015, υποχρεώνοντάς τον να τα παραδώσει στους ενάγοντες, μαζί με όλα τα κτίρια, φυτά, καλλιέργειες ή οποιαδήποτε άλλα αντικείμενα, ελεύθερα από άτομα και καταληψίες, θεωρώντας τις κατασκευές αυτές ως αποζημίωση για τη χρήση από την ημερομηνία κατάληψης έως την έκδοση της απόφασης, και απέρριψε όλα τα λοιπά αιτήματα.
Κάθε ένα από τα Μέρη της δίκης άσκησε έφεση κατά της ανωτέρω απόφασης ενώπιον του Εφετείου Ισμαηλίας, Τμήμα Ελ-Τορ, υπό τους αριθμούς εφέσεων (226) και (228) του 32ου Δικαστικού Έτους. Το Εφετείο διέταξε τη συνένωση των δύο εφέσεων και, πριν αποφανθεί επί της ουσίας τους, αποφάσισε τον διορισμό πενταμελούς επιτροπής πραγματογνωμόνων από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, η οποία εκτέλεσε την ανατεθείσα αποστολή και υπέβαλε έκθεση που περιέχει περιγραφή των επίδικων οικοπέδων, συνολικού αριθμού (71), τις περιγραφές τους, τα όρια, τα σημεία, τις εκτάσεις και τα χαρακτηριστικά κατοχής εκάστου εξ αυτών, σε σχέση με τις δραστηριότητες ή τα κτίσματα, καθώς και τις αποφάσεις που τα αφορούν και τις νομικές ενέργειες που έχουν πραγματοποιηθεί επ’ αυτών μεταξύ των Μερών της παρούσας συμφωνίας. Οι δύο εφέσεις εξακολουθούν να εκδικάζονται ενώπιον του δικαστηρίου και έχουν αναβληθεί για τη συνεδρίαση της 26ης Μαρτίου 2025.
Και επειδή το αιγυπτιακό κράτος, μέσω όλων των αρμοδίων εθνικών του θεσμών, αναγνωρίζει την αναγκαιότητα διατήρησης της ιστορικής σημασίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής της Αγίας Αικατερίνης ως φυσικού αποθέματος, το οποίο περιλαμβάνει τη Μονή, μαζί με τα όριά της όπως καθορίζονται από την απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Προέδρου του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων υπ’ αριθ. 509 του 1997, καθώς και τις αποφάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού και του Υπουργού Αρχαιοτήτων που επισυνάπτονται στη συμφωνία, και τις συναφείς δραστηριότητες που είχαν σημαντικές επιδράσεις στη διαμόρφωση της κουλτούρας της κοινωνίας του Σινά που ζει σε αυτή την περιοχή επί αιώνες από τον 4ο αιώνα μ.Χ., θεωρώντας την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής της Μονής και τις προκύπτουσες αρχαιολογικές κατασκευές και γεωργικές δραστηριότητες ειδικής φύσεως ως μερικά από τα σημαντικότερα σημεία αναφοράς στα οποία βασίστηκε η Αίγυπτος στην αίτησή της προς τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό (UNESCO) για την ανακήρυξη και υιοθέτηση της περιοχής ως Μνημείου Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, η οποία πέτυχε με την εγγραφή της Μονής ως Μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς τον Ιούνιο του 2002, δυνάμει της Σύμβασης της UNESCO για την Προστασία της Παγκόσμιας Κληρονομιάς του 1972, που έχει υπογράψει η Αραβική Δημοκρατία της Αιγύπτου, και η οποία προσέδωσε στην περιοχή μοναδική ανθρώπινη και πολιτιστική αξία.
Λαμβάνοντας υπόψη την πολιτιστική, περιβαλλοντική και θρησκευτική σημασία της περιοχής της Μονής της Αγίας Αικατερίνης, και την επιθυμία του αιγυπτιακού κράτους να ενισχύσει τον κεντρικό ρόλο του τόπου ως θρησκευτικού προορισμού και να προασπίσει τις αξίες της συνύπαρξης, της ειρηνικής συνεργασίας μεταξύ θρησκειών, της ελευθερίας λατρείας και της ισότητας, ενώ παράλληλα ενισχύει τον πρωτοποριακό ρόλο της κυβέρνησης στη διατήρηση των φυσικών αποθεμάτων και στην αδιάκοπη εργασία για την ανάπτυξή τους και τη διατήρηση των φυσικών τους πόρων, σε συνδυασμό με τη συνεχή επιδίωξη της ανάπτυξης ως ανθρώπινου δικαιώματος για τις μελλοντικές γενιές, και λαμβάνοντας υπόψη τα (71) οικόπεδα σύμφωνα με τους ισχύοντες αιγυπτιακούς κανονισμούς, τα Μέρη συμφώνησαν να τερματίσουν τη δικαστική διαμάχη μέσω διακανονισμού που διασφαλίζει τη διατήρηση της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και των φυσικών πόρων, εγγυάται το δικαίωμα των ατόμων να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και διασφαλίζει την ικανότητα της χώρας να υλοποιεί τα μελλοντικά της σχέδια που αποσκοπούν στη βιώσιμη ανάπτυξη ως έναν από τους στόχους του σύγχρονου αιγυπτιακού κράτους.
Κατά συνέπεια, τα Μέρη συμφώνησαν στα εξής:
Η εγγραφή, το 2002, της περιοχής της Αγίας Αικατερίνης στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Σύμβασης Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO του 1972, μαζί με την επισυναπτόμενη κατάσταση που αναλύει τα οικόπεδα, τις εκκλησίες και τα κτίρια που συνδέονται με τη Μονή, η οποία συμπληρώνει τη σύμβαση και τα παραρτήματά της, καθώς και η ανωτέρω προκαταρκτική ρήτρα, θεωρούνται αναπόσπαστο μέρος της παρούσας συμφωνίας, συμπληρώνοντας, ολοκληρώνοντας και ερμηνεύοντας τις διατάξεις της.
Τα Μέρη επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους στις αρχές που ορίζονται στη Σύμβαση Παγκόσμιας Κληρονομιάς που υπέγραψε το αιγυπτιακό κράτος και στην ένταξη της Μονής της Αγίας Αικατερίνης, βάσει των πολιτιστικών κριτηρίων, το 2002, καθώς και στα έγγραφα που υπέβαλε το αιγυπτιακό κράτος ως μέρος αυτής της εγγραφής.
Ρήτρα Τρίτη
Τα Μέρη συμφωνούν, σύμφωνα με την εγγραφή της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Σύμβασης Παγκόσμιας Κληρονομιάς, ότι η Μονή και τα κτίριά της, τα οικόπεδα, οι εκκλησίες και τα συναφή κτίρια που αναφέρονται στην επισυναπτόμενη κατάσταση, η οποία έχει υπογραφεί από τα Μέρη, αποτελούν ιδιοκτησία της Μονής που ανήκει στο δόγμα της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας.
Η Μονή θα διατηρεί την αυτονομία της με τη διαχείριση των εσωτερικών της υποθέσεων, είτε διοικητικών είτε θρησκευτικών, χωρίς παρέμβαση εξωτερικών αρχών. Αυτό σημαίνει ότι η Μονή θα λαμβάνει τις δικές της αποφάσεις σχετικά με την καθημερινή λειτουργία, τη διατήρηση του πολιτισμού και την τήρηση των παραδόσεών της. Η διάταξη αυτή επιβεβαιώνει τη μοναδική ιστορική και πνευματική θέση της Μονής, επιτρέποντάς της να διατηρεί την ταυτότητα και την κληρονομιά της ανά τους αιώνες. Όλα τα ανωτέρω τελούν υπό τη διοίκηση του Ηγουμένου, ο οποίος φέρει τον τίτλο του Αρχιεπισκόπου της Επισκοπής του Σινά στην Αίγυπτο. Οι αρχαιότητες στην Αγία Αικατερίνη υπόκεινται σε ολοκληρωμένο σύστημα νομικής εποπτείας, το οποίο λειτουργεί δυνάμει των διατάξεων του Νόμου περί Προστασίας Αρχαιοτήτων υπ’ αριθ. 117 του 1983, όπως τροποποιήθηκε με τον Νόμο υπ’ αριθ. 3 του 2010, τον Νόμο υπ’ αριθ. 1 του 2018 και τον Νόμο υπ’ αριθ. 20 του 2020 για την Προστασία Μνημείων, επιπλέον του Περιβαλλοντικού Νόμου υπ’ αριθ. 4 του 1994 και του Νόμου περί Πολιτιστικού Συντονισμού υπ’ αριθ. 114 του 2006.
Οποιεσδήποτε παρεμβάσεις για τη συντήρηση των κτιρίων πραγματοποιούνται με τη μέγιστη προσοχή από τις αρχές της Μονής και το Ανώτατο Συμβούλιο Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων, το οποίο λειτουργεί μέσω του Περιφερειακού Γραφείου Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων Νοτίου Σινά, που βρίσκεται στο Ελ Τορ. Απαγορεύεται οτιδήποτε ενδέχεται να απειλήσει να αλλοιώσει την αυθεντικότητα των κτιρίων. Επιπλέον, όχι μόνο προστατεύονται τα κτίρια, αλλά ακόμη πιο σημαντικά, διαφυλάσσεται και η μοναστική ζωή εντός των τειχών της Μονής. Η ανάπτυξη της ζωής στην περιβάλλουσα περιοχή πραγματοποιείται επίσης σύμφωνα με αυστηρό σχέδιο διαχείρισης, σε συμφωνία με τις δεσμεύσεις του αιγυπτιακού κράτους στο πλαίσιο της εγγραφής της Μονής ως Μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 2002, σύμφωνα με τη Σύμβαση Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Ρήτρα Τέταρτη
Τα Μέρη συμφωνούν να επιβεβαιώσουν τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής της Μονής, των καλλιτεχνικών της θησαυρών και όλων των περιβαλλόντων κτιρίων που θεωρούνται μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς και θρησκευτικοί χώροι, καθώς και τη διατήρηση των αιωνόβιων δέντρων, καθώς αυτά αποτελούν ζωγραφική απεικόνιση της περιβαλλοντικής μας κληρονομιάς και είναι ανεκτίμητος φυσικός θησαυρός, καθότι μαρτυρούν τη ροή του χρόνου και τις αλλαγές των συνθηκών, φέρουν αρχαίες ιστορίες και ιστορικά στοιχεία και αποτελούν αναντικατάστατο μέρος της πολιτιστικής μας ταυτότητας.
Ρήτρα Πέμπτη
Τα Μέρη συμφωνούν να επιβεβαιώσουν τον σεβασμό τους προς όλες τις υφιστάμενες αποφάσεις που έχουν εκδοθεί από τον Πρωθυπουργό, τον Υπουργό Πολιτισμού και τον Πρόεδρο της Αρχής Αρχαιοτήτων σχετικά με τη Μονή και όλες τις εκκλησίες και τα κτίρια που περιβάλλουν τη Μονή, ιδίως όσον αφορά τα οικόπεδα που αποτελούν αντικείμενο της διαφοράς στην αγωγή υπ’ αριθ. (24) του 2015 και τα οποία αποτέλεσαν αντικείμενο έφεσης με αριθμούς (226) και (228), συνολικού αριθμού (71) οικοπέδων, όπως αναλύονται στην έκθεση του πραγματογνώμονα που κατατέθηκε στην αγωγή στις 23/5/2015 και επίσης στην επισυναπτόμενη κατάσταση που υπογράφηκε από τα Μέρη και αφορά τις εκκλησίες, τα μοναστήρια και τις γεωργικές εκτάσεις που περιβάλλουν τη Μονή, τα οποία όλα αποτελούν αναπόσπαστα μέρη της Μονής της Αγίας Αικατερίνης και εμπίπτουν στην περίμετρό της.
Ρήτρα Έκτη
Το Πρώτο Μέρος υποχρεούται να λάβει τα κατάλληλα μέτρα και ρυθμίσεις για την προστασία της περιοχής και την ασφάλεια της Μονής σε συνεργασία με το Δεύτερο Μέρος. Το Δεύτερο Μέρος υποχρεούται να διατηρεί τη Μονή και να συμμορφώνεται με τους νόμους που αναφέρονται στην προκαταρκτική ρήτρα και να παρέχει τις απαραίτητες διευκολύνσεις στους επισκέπτες σύμφωνα με τα καθιερωμένα τελετουργικά και τους κανονισμούς της Μονής.
Ρήτρα Έβδομη
Τα Μέρη έχουν συμφωνήσει πλήρως να δεσμευτούν από τη συμφιλίωση, την παραίτηση και τον τερματισμό της συνεχιζόμενης νομικής διαφοράς μεταξύ της Κυβερνητικής Περιφέρειας Νοτίου Σινά και της Μονής, η οποία αποτελεί αντικείμενο της αγωγής υπ’ αριθ. (24) του 2015 και των εφέσεων υπ’ αριθ. (226) και (228) του 32ου Δικαστικού Έτους, καθώς και της υπόθεσης υπ’ αριθ. 37 του 2014, στο Πλημμελειοδικείο Αγίας Αικατερίνης, η οποία καταχωρίστηκε υπό αριθ. (1119) του 2017, Εφετείο Πλημμελημάτων Σαρμ Ελ-Σέιχ, με απόφαση στις 27/11/2022. Δεσμεύονται επίσης να παραιτηθούν και να συμφιλιωθούν για όλες τις αμοιβαίες αγωγές και νομικές διαφορές μεταξύ τους και να διευθετήσουν όλες τις εκκρεμείς διαφορές μέσω συμφιλίωσης.
Ρήτρα Όγδοη
Η παρούσα συμφωνία έχει συνταχθεί σε τρία αντίγραφα, με κάθε μέρος να κατέχει ένα αντίγραφο, και ένα αντίγραφο να κατατεθεί μαζί με τα έγγραφα της προαναφερθείσας έφεσης. Η παρούσα συμφωνία έχει επικυρωθεί με τις υπογραφές των Μερών και σφραγιστεί με την επίσημη σφραγίδα της Κυβερνητικής Περιφέρειας Νοτίου Σινά.
Επισυνάπτονται τα ακόλουθα έγγραφα:
Δήλωση των οικοπέδων, εκκλησιών και κτιρίων που αποτελούν αντικείμενο της συμφωνίας.
Χάρτες που αναλύουν τα οικόπεδα, τις εκκλησίες και τα κτίρια που αποτελούν αντικείμενο της συμφωνίας.
Τα έγγραφα που αφορούν την εγγραφή της Μονής σύμφωνα με τη Σύμβαση της UNESCO, καταχωρισμένη το 2002.
Υπογραφές
Πρώτο Μέρος: ___________________________
Υποστράτηγος Δρ. Χάλεντ Μουμπάρακ Χουσεΐν Μπάκρι / Κυβερνήτης Νοτίου Σινά
Δεύτερο Μέρος: _________________________
Η Αυτού Μακαριότης Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος Σαμάτζης (Δαμιανός)
Αρχιεπίσκοπος της Μονής της Αγίας Αικατερίνης
Agreement and Settlement Contract
On this day [●], this agreement was entered into between:
- Major General Dr. Khaled Mubarak Hussein Bakri, representing the South Sinai Governorate, in his capacity as Governor of South Sinai and legal representative of the South Sinai Governorate, pursuant to Presidential Decree No. 259 of 2024. (“First Party”)
- Father Dimitri Samatzis (Damianos), representing the Saint Catherine Monastery (the “Monastery”), in his capacity as the Archbishop and legal representative of the Monastery, pursuant to Presidential Decree No. 306 of 1974. (“Second Party”)
(Referred to collectively hereinafter as the “Parties”)
Preliminary Clause
Whereas the South Sinai Governorate and the Local Municipality of the City of Saint Catherine – the First Party – had filed the lawsuit No. (24) of 2015 Sharm El-Sheikh against Archbishop Dimitri Samatzis Damianos, in his personal capacity and in his capacity as the legal representative of the Monastery – the Second Party, and the Chairman of the Board of Directors of the Environmental Affairs Agency in his capacity, and the Minister of Antiquities in his capacity as the Chairman of the Supreme Council of Antiquities.
In the session of 30 May, 2022, the South Sinai Court of First Instance ruled to evict the first defendant in his personal capacity and in his capacity from the plots of land under dispute, amounting to (29) sites, whose borders and landmarks were described in the expert report delegated by the court in the session of May 23, 2015, obligating him to deliver them to the plaintiffs, along with all buildings, plants, crops, or any other items, free from people and occupants, considering these constructions as compensation for use from the date of the seizure until the ruling, and rejected all other requests.
Each of the Parties to the lawsuit appealed the aforementioned ruling at the Ismailia Court of Appeal, El-Tor Circuit, under appeal numbers (226) and (228) of the 32nd Judicial Year. The Court of Appeal ordered the consolidation of the two appeals and, before ruling on their merits, ruled for the appointment of a five-member committee of experts from the Ministry of Justice, which undertook the assigned mission and submitted a report containing a description of the disputed plots of land, amounting to (71) plots, their descriptions, boundaries, landmarks, areas, and the features of possession on each of them, in respect to their activities or buildings, and the decisions related to them and the legal actions that occurred regarding them between the Parties to this agreement. The two appeals are still being deliberated before the court and are adjourned to the session on March 26, 2025.
And whereas the Egyptian state, through all its competent national institutions, recognizes the necessity of preserving the historical importance and cultural heritage of the Saint Catherine area as a natural reserve, which includes the Monastery, along with its borders as outlined by the decision of the Minister of Culture and Chairman of the Supreme Council of Antiquities No. 509 of 1997, and the decisions of the Ministry of Culture and the Minister of Antiquities attached to the agreement, and the affiliated activities that resulted in impacts that significantly shaped the culture of the Sinai community that has lived in this area for centuries since the fourth century AD, considering the cultural heritage of the Monastery area and the resulting archeological structures and agricultural activities of a special nature as among the most significant landmarks upon which Egypt relied on in its application to the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) for declaring and adopting the area as a World Cultural Heritage Site, which succeeded by registering the Monastery as a World Heritage Site in June 2002 under the UNESCO Convention for the Protection of World Heritage of 1972, signed by the Arab Republic of Egypt, which gave the area unique human and cultural value.
Given the cultural, environmental, and religious significance of the Saint Catherine Monastery area, and the Egyptian state’s desire to magnify the central role of the site as a religious destination and to uphold the values of coexistence, peaceful cooperation among religions, freedom of worship, and equality, while enhancing the government’s pioneering role in preserving natural reserves and constantly working on their development and the preservation of their natural resources in parallel with its continuous pursuit of development as a human right for the future generations, and in consideration of the (71) plots in line with the applicable Egyptian regulations, the Parties have agreed to end the judicial dispute by means of a settlement that ensures the preservation of natural and cultural heritage and natural resources, guaranteeing the right of individuals to practice their religious rituals and ensuring this country’s ability to implement its future plans aimed at sustainable development as one of the objectives of the modern Egyptian state.
Accordingly, the Parties have agreed on the following:
The registration, in 2002, of the Saint Catherine Area in the World Heritage List of UNESCO’s 1972 World Heritage Convention, along with the attached statement detailing the land plots, churches, and buildings affiliated with the Monastery, which complements the contract and its annexes, along with the aforementioned preliminary clause are considered an integral part of this agreement, supplementing, completing, and interpreting its provisions.
The Parties affirm their commitment to the principles outlined in the World Heritage Convention signed by the Egyptian state, and the inclusion of the Saint Catherine Monastery, based on the cultural criteria, in 2002 and the documents submitted by the Egyptian state as part of that registration.
Clause Three
The Parties agree, pursuant to the registration of the Saint Catherine Monastery in the World Heritage List of the World Heritage Convention, that the Monastery and its buildings, plots of land, churches, and associated buildings detailed in the attached statement signed by the Parties are the property of the Monastery belonging to the Greek Orthodox doctrine.
The Monastery shall maintain autonomy by managing its internal affairs, whether administrative or religious, without interference from external authorities. This means that the Monastery will make its own decisions on daily operations, cultural preservation, and adherence to its traditions. This provision confirms the Monastery’s unique historical and spiritual status, allowing it to maintain its identity and heritage throughout the centuries. All of the foregoing is under the administration of the Abbot, who holds the rank of Archbishop of the Diocese of Sinai in Egypt. The antiquities in Saint Catherine are subject to a comprehensive system of legal oversight operating under the provisions of the Antiquities Protection Law No. 117 of 1983, as amended by Law No. 3 of 2010, No. 1 of 2018, and No. 20 of 2020 for the Protection of Landmarks, in addition to the Environmental Law No. 4 of 1994, and the Cultural Coordination Law No. 114 of 2006.
Any interventions for the maintenance of the buildings are carried out with utmost care by the Monastery authorities and the Supreme Council of Egyptian Antiquities, which operates through the South Sinai Regional Office of Egyptian Antiquities located at El Tor. Anything that may threaten to erase the originality of the buildings is prohibited. Furthermore, not only are the buildings protected, but more importantly, the monastic life is also preserved within the Monastery’s walls. The development of life in the surrounding area is also carried out in accordance with a strict management plan in accordance with the commitments of the Egyptian state within the framework of registering the Monastery as a World Heritage Site in 2002, in accordance with the World Heritage Convention.
Clause Four
The Parties agree to affirm the preservation of the Monastery’s Architecture, its artistic treasures, and all the surrounding buildings which are regarded as heritage and religious sites, and the preservation of ancient trees as they paint our environmental heritage and are an invaluable natural treasure, as they witness the passage of time and change in conditions and carry ancient stories and histories, which are an invaluable part of our cultural identity.
Clause Five
The Parties agree to confirm their respect for all existing decisions made by the Prime Minister, the Minister of Culture, and the Chief of the Antiquities Authority regarding the Monastery and all churches and buildings surrounding the Monastery, particularly regarding the land plots in dispute in lawsuit No. (24) of 2015 and appealed under appeal numbers (226), (228), amounting to (71) plots, as detailed in the expert’s report filed in the lawsuit on 23/5/2015 and also detailed in the attached statement signed by the Parties which concerns the churches, monasteries, and agricultural lands surrounding the Monastery, all of which are integral parts of the Monastery of Saint Catherine and fall within its perimeter.
Clause Six
The First Party is obliged to take the appropriate measures and arrangements to protect the area and secure the Monastery in cooperation with the Second Party. The Second Party is obliged to preserve the monastery and abide by the laws mentioned in the preliminary clause and provide the necessary facilities to visitors in accordance with the established rituals and regulations of the Monastery.
Clause Seven
The Parties have fully agreed to be bound by the reconciliation, waiver, and the termination of the ongoing legal dispute between the South Sinai Governorate and the Monastery, the subject of lawsuit No. (24) of 2015 and appeals No. (226) and (228) of the 32nd Judicial Year, as well as in the case No. 37 of 2014, in the St. Catherine Court of Misdemeanors, registered under case No. (1119) of 2017, misdemeanors appellate Court of Sharm El-Sheikh, ruled on 27/11/2022. They also pledge to waive and reconcile all mutual lawsuits and legal disputes between them and to settle all outstanding disagreements through reconciliation.
Clause Eight
This agreement has been drafted in three copies, with each party holding one copy, and one copy to be filed with the documents of the aforementioned appeal. This agreement is notarized by the signatures of the Parties and stamped with the official seal of the South Sinai Governorate.
Attached are the following documents:
- A statement of the land plots, churches, and buildings subject to the agreement.
- Maps detailing the land plots, churches, and buildings subject to the agreement.
- The documents pertaining to the registration of the Monastery in accordance with the UNESCO Convention, registered in 2002.
Signatures
First Party: ___________________________
Major General Dr. Khaled Mubarak Hussein Bakry / Governor of South Sinai
Second Party: _________________________
His Eminence Archbishop Dimitri Samatzis (Damianos)
Archbishop of Saint Catherine’s Monastery
