3 Mαρτίου 1913: Η απελευθέρωση του Αργυροκάστρου και του Δελβίνου στους Βαλκανικούς Πολέμους

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός και Υπουργός των Στρατιωτικών Ελευθέριος Βενιζέλος στις 22 Φεβρουαρίου 1913, αμέσως μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, ενημέρωσε τον Αρχιστράτηγο Διάδοχο Κωνσταντίνο ότι υπέρτατο πολιτικό συμφέρον καθιστούσε αναγκαία τη συνέχιση της προελάσεως, με μέρος των δυνάμεων, για την απελευθέρωση και της υπόλοιπης Ηπείρου, μέχρι των οριστικών ορίων των εθνικών διεκδικήσεων, ενώ ο όγκος του Στρατού θα συγκεντρωνόταν στη Θεσσαλονίκη για την αντιμετώπιση της απειλής που είχε δημιουργηθεί από τις επεκτατικές βλέψεις των Βουλγάρων.

Τα όρια των εθνικών διεκδικήσεων στην Ήπειρο, σύμφωνα με την επίσημη διακήρυξη της Ελληνικής Κυβερνήσεως περιορίζονταν στην γραμμή: κόλπος του Αυλώνα, Κλεισούρα, λίμνη Αχρίδα.

Μετά την άφιξη του Ελληνικού Στρατού στη γραμμή αυτή, θα έμεναν στην Ήπειρο δύο μεραρχίες για την εκκαθάριση και εξασφάλιση της περιοχής.

Το Γενικό Στρατηγείο, επιθυμώντας να προσαρμόσει τις στρατιωτικές ενέργειες στις νέες πολιτικές και εθνικές ανάγκες, διέταξε την ανασυγκρότηση και αναδιάταξη των δυνάμεων και από τις 28 Φεβρουαρίου άρχισε η προώθηση του Ελληνικού Στρατού προς τις βόρειες περιοχές της Ηπείρου.

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 1ης Μαρτίου 1913 η 8η Μεραρχία κινήθηκε προς τα βόρεια, μέσω Καλπακίου, για να λάβει την επαφή με τις τουρκικές δυνάμεις, που σύμφωνα με πληροφορίες του 1ου Συντάγματος Ιππικού, είχαν καταλάβει θέσεις στην περιοχή Κτίσματα – Κακαβιά.

Απόσπασμα της Μεραρχίας (15ο Σύνταγμα Πεζικού – δύο πυροβολαρχίες), που κάλυπτε το δεξιό πλευρό της, στις 6 μ.μ. της 2ης Μαρτίου επιτέθηκε εναντίον τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή Χρυσόδουλη, οι οποίες μετά τους πρώτους πυροβολισμούς συμπτύχθηκαν προς την κοιλάδα του Δρίνου. Η κύρια φάλαγγα της Μεραρχίας έφτασε στο χωριό Κτίσματα.

Την επομένη, 3 Μαρτίου 1913, η 8η Μεραρχία αφού διέθεσε τάγμα Ευζώνων στην κατεύθυνση προς το Δέλβινο, συνέχισε την προέλαση προς το Αργυρόκαστρο. Στις 11:30 το πρωί το 1ο Σύνταγμα Ιππικού, που κάλυπτε την κίνηση της Μεραρχίας, εισήλθε στο Αργυρόκαστρο, όπου οι Έλληνες κάτοικοι της πόλεως του επιφύλαξαν ενθουσιώδη υποδοχή. Την ίδια μέρα στις 3 μ.μ. εισήλθε στο Δέλβινο και το Τάγμα Ευζώνων.

Το σύνολο των συλληφθέντων Τούρκων αιχμαλώτων στην περιοχή έφτασε στους 1.500 άντρες περίπου. Ο όγκος του τουρκικού Στρατού που υπολογιζόταν σε δύναμη 8.000 αντρών, συνέχισε την υποχώρηση προς το Τεπελένι.

Πηγή: Ο Βορειοηπειρωτικός Αγώνας (ΔΙΣ/ΓΕΣ)

spot_img

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. ” Ο Ελληνας πρωθυπουργος και υπουργος των Στρατιωτικων Ελευθεριος Βενιζελος στις 22 Φεβρουαριουυ 1913,αμεσως μετα την απελευθερωση των Ιωαννινων ,ενημερωσε τον Αρχιστρατηγο Διαδοχο Κωνσταντινο οτι υπερτατο πολιτικο συμφερον καθιστουσε αναγκαια την συνεχιση της προελασεως , με μερος των δυναμεων ,για την απελεςυθερωση και της υπολοιπης Ηπειρου , μεχρις των οριστικων οριων των εθνικων διεκδικησεων ,ενω ο ογκος του στρατου θα συγκεντρωνοταν στη Θεσσαλονικη , για την αντιμετωπιση της απειλης ,που ειχε δημιουργηθει απο τις επεκτατικες βλεψεις των Βουλγαρων”. Θεσαμε τα ανωτερω , που περιλαμβανονται στο σημερινο -5 Μαρτιου- κειμενο για την απελευθερωση στις 3 Μαρτιου 1913 του Αργυροκαστρου και του Δελβινου,ΕΝΤΟΣ ΠΑΡΕΝΘΕΣΕΩΣ , επειδη , ως πηγη του κειμενου αυτου αναφερεται η Διευθυνση Ιστοριας Στρατου(ΔιΣ) του Γενικου Επιτελειου Στρατου,(ΓΕΣ) για να ζητησουμε απο τον συγγραψαντα ορισμενες διεκρινισεις. Συγκεκριμενα ,αν υπαρχουν γραπτα κειμενα -συνηθως τηλεγραφηματα απορρητα- του Βενιζελ-αρου για τις αναφερομενες παραγγελιες-διαταγες του προς τον εμπειροπολεμο Διαδοχο Κωνσταντινο, ο οποιος λογικα και φυσιολογικα, με τους εξαιρετικους επιτελικους αξιωματικους του Δαγκλη και Μεταξα και αλλους ,ειχε προσχεδιασει τις επιχειρησεις και προς βορρα και προς ανατολας και δεν περιμενε την εντολη του πρωθυπουργου Βενιζελου – απολεμου οπως ολοι σχεδον, πλην των Μεταξα και Παπαγου-για να τις εκδηλωσει. Και επειδη ο συγγραψας,η, η ΔιΣ του ΓΕΣ επιμενει γιαυτο το μυθοαφηγημα, που αναφερεται και στην Θεσσαλονικη, πρεπει να τους πουμε οτι η απειλη των Βουλγαρων για την Θεσ/νικη ειχε εκδηλωθει στις 22 Οκτωβριου του 1912 ,αλλα την Θεσ/νικη την κατελαβε ο Στρατηλατης Διαδοχος Κωνσταντινος στις 26 Οκτωβριου 1912 και εκτοτε ειχαν εγκατασταθει κρατικες Αρχες με τον Ρακτιβαν και με τον ιδιο τον δολοφονηθεντα μαλιστα στις 13 Μαρτιου 1913 Βασιλεα Γεωργιο , πατερα του Κων/νου. Μηπως , πρεπει -σωνει και καλα – οι ”δημοκρατικοι” συνελληνες να μη δεχθουν σε καμια περιπτωση , την βασικη συμβολη στους απελευθερωτικους και τους αλλους αγωνες του Εθνους απο το 1912-1950 των Βασιλεων των Ελληνων , για τον ”τρομο” τους, μηπως οι Ελληνες επαναφερουν την βασιλευομενη Δημοκρατια ως πολιτευμα τους;;; Και αυτο δεν ειναι αναθεωρηση της Ιστοριας , που δεν διαγραφεται, δεν παρασγραφεται, ουτε ξαναγραφεται-αυτο το ειπε αλλος-, ειδικα οταν εζησαν και ζουν -εστω στα τελευταια τους- ανδρες που συμπολεμησαν με τον γιο του αετου και τους απογονους του;;; Οσο για την πηγη την ΔΙΣ του ΓΕΣ ουδεν σχολιον, ως Ελλην,, αν πραγματι ειναι η πηγη του σημερινου κειμενου. Και οι σημερινοι Ελληνες ,που θα βρουν παραδειγματα για να επαναλαβουν τις Ελληνικες νικες ”τοις κεινων ρημασι πειθομενοι”;;;. πραδειγματα

Leave a Reply to Σ Α Ν Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα