21ος ΑΙΩΝΑΣ: Συνεχείς πόλεμοι από την αμφισβήτηση των συνόρων

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

 

του Alexandre Del Valle, καθηγητή γεωπολιτικής

Ο πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα όχι μόνο προβλέπεται, αλλά είναι αναπόφευκτος, υποστηρίζουν οι αναλυτές.

Από τη δεκαετία του 2000 και τη σινο-ρωσική αναθεωρητική αμφισβήτηση της αμερικανο-ατλαντικής μονοπολικότητας, ο κόσμος βιώνει μια ιστορική μετάβαση προς την πολυπολικότητα. Αυτό χαρακτηρίζεται όχι μόνο από την επιστροφή της ρεαλπολιτικής, του πρωτείου της ταυτότητας, των περιφερειακών πολιτισμικών αυτοκρατοριών, αλλά και από μια παγκόσμια διαδικασία «αποδυτικοποίησης» της παγκοσμιοποίησης, ένα ουδέτερο φαινόμενο αποσυνδεδεμένο από την παγκοσμιοποίηση της ιδεολογικοποίησης που επινοήθηκε από τη «Δύση».

Η Κίνα έχει γίνει επίσης ο κύριος –μη δυτικός και αντιδυτικός– παίκτης σε αυτήν την «παγκοσμιοποίηση» που σε μεγάλο βαθμό διαφεύγει από τους δυτικούς δημιουργούς της. Και αυτή η τεράστια αμφισβήτηση της διεθνούς τάξης – που τέθηκε σε εφαρμογή από τους νικητές του 2ου ΠΠ και στη συνέχεια κυρίως από τη Δύση, η οποία υπερηφανευόταν για τη «νίκη» της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ -, είναι το θεμέλιο του 3ου ΠΠ που κηρύχθηκε από την αναθεωρητική Ρωσία απτά και μετωπικά με την εισβολή στην Ουκρανία και από την Κίνα, έμμεσα ακόμα προς το παρόν-, όπως βλέπουμε στη Θάλασσα της Κίνας και στην Ταϊβάν-, αλλά και πραγματικά. Η Τουρκία και άλλες πολυπολικές ή «αδέσμευτες» δυνάμεις, όπως η Ινδία και οι χώρες της Αφρικής και της Αμερικής, παραμένουν σε ψευδή θέση ουδετερότητας ελπίζοντας είτε να επωφεληθούν από την αποδυνάμωση των ευρωπαϊκών και λευκο-δυτικών λαών -ειδικών στην τέχνη της αλληλοκτονίας αιώνες τώρα και επομένως στην τέχνη της συλλογικής αυτοκτονίας-, είτε να συσπειρωθούν σε έναν από τους μελλοντικούς νικητές και να επωφεληθούν περισσότερο από μια νέα κατανομή των μεριδίων της τούρτας, με όρους ισχύος, εδαφών και συστημάτων διακυβέρνησης και αξιών.

Δυτικοκρατία εναντίον πολυπολικότητας: δηλαδή ο πόλεμος στην Ουκρανία και  άλλοι που προβλέπονται…

Όπως έδειξε ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία -, αφού Ρώσοι και Δυτικοί διπλασιάζουν τις προσπάθειές τους να αλληλοσυγκρούονται μέσω Ουκρανών ενδιάμεσων, ενώ ο μη δυτικός κόσμος (75% της Ανθρωπότητας ) παραμένει ουδέτερος ή αδιάφορος για τη μοίρα των Ουκρανών -, οι κανόνες λειτουργίας του νέου πολυπολικού κόσμου που διαμορφώνεται είναι ακόμα άγνωστοι, αφού κανείς δεν μπορεί προς το παρόν να πει ποιος θα κερδίσει. Αυτοί οι κανόνες θα εμφανιστούν μετά από μια περίοδο έντονης κρίσης, ανταγωνισμού, ακόμη και χάους και επομένως διακρατικών πολέμων. Μιλούμε στον πληθυντικό επειδή οι πόλεμοι μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν ή μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας (βλέπε Ρωσία-ΝΑΤΟ) είναι μόνο οι πρώτοι μιας σειράς που είναι ακόμα δύσκολο να απαριθμηθούν και οι οποίοι- με τους επικείμενους πολέμους μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν, ακόμη και Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών ή ακόμη και μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, Ινδίας και Πακιστάν, ή ακόμη και μεταξύ Τουρκίας και χωρών της ΕΕ- είναι όλοι τους πόλεμοι που βασίζονται στην αμφισβήτηση του διεθνούς status quo που καθιερώθηκε από τη Δύση και επαναπροσδιορισμός διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων, που στις διεθνείς σχέσεις αποκαλείται «αναθεωρητισμός». Αλλά ο υπόλοιπος κόσμος απαντά σε αυτήν την κατηγορία για «αναθεωρητισμό»: «Δεν είναι θεμιτό να αναθεωρήσουμε μια τάξη και κακώς χαραγμένα σύνορα που έχουν δημιουργηθεί από πρώην κυριάρχους, αποικιστές ή ιμπεριαλιστές με στόχο τη διατήρηση της ηγεμονίας; … Με τον ίδιο τρόπο το Ιράν, η Βόρεια Κορέα, ακόμη και για λόγους αντιδράσεων η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία ή άλλα έθνη στη Λατινική Αμερική ή την Ασία, θέτουν την ακόλουθη ερώτηση: «με ποια ιδιότητα έχουν η Δύση και άλλες επίσημες πυρηνικές δυνάμεις, ανάμεσά τους η Κίνα, η Ινδία, το Πακιστάν κ.λπ., να είναι οι μόνοι που έχουν το «δικαίωμα» να κατέχουν ατομικό όπλο;

Προς το παρόν, το βέβαιο είναι ότι η παγκοσμιοποίηση δεν ελέγχεται πλέον από τη Δύση και ότι έχει γίνει κυρίως πεδίο ολοένα και πιο επιθετικών γεωστρατηγικών αντιπαλοτήτων και οικονομικού υπερανταγωνισμού πολλαπλασιαζόμενων από την παγκόσμια οικονομική κρίση, την υγειονομική κρίση και τις επιπτώσεις της ανάκαμψης μετά τον Covid, που δυσκολεύεται μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, σε συνδυασμό με την άνοδο των τιμών των πρώτων υλών που ξεκίνησε πριν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Η αμερικανική φιλοπόλεμη στρατηγική ενάντια στις ρωσικές και κινεζικές αναθεωρητικές δυνάμεις.

Στην πραγματικότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες παίζουν στην Ουκρανία την αυτοκρατορική τους απόσυρση από την Ευρασία σε ένα παγκόσμιο πλαίσιο αποδυτικοποίησης του κόσμου και απόρριψης της ηγεμονίας τους και συνακόλουθα του φιλελεύθερου-ελευθεριακού τους μοντέλου από τον υπόλοιπο κόσμο, ο οποίος είναι συντηρητικός και ταυτοτικός. Και προσπαθούν επίσης, εξοπλίζοντας μαζικά την Ουκρανία, να αποτρέψουν την Κίνα να μιμηθεί τον Ρώσο σύμμαχό της στην Ταϊβάν με ένα τέχνασμα αποδυνάμωσης της Ρωσίας («αφαίμαξη») στο ουκρανικό τέλμα. Ο σημερινός πόλεμος προκλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τις ΗΠΑ, όπως φαίνεται και από την έκθεση της Rand Corporation “Extending Russia“, που δημοσιεύτηκε το 2019, η οποία κάλεσε ξεκάθαρα το Πεντάγωνο να προκαλέσει τους Ρώσους στην Ουκρανία προκειμένου να τους ενθαρρύνει να πάρουν περισσότερα εδάφη της ως αντίδραση στη δυτική υποστήριξη προς τους αντι-Ρώσους Ουκρανούς εθνικιστές (για μια διαρκή «αιμορραγία» του ρωσικού στρατού). Αυτό εξηγεί γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες του Μπάιντεν – που προετοιμάζονται για έναν πόλεμο αντίπαλων αυτοκρατοριών εναντίον της Κίνας – έχουν συμφέρον να ενισχύσουν τον έλεγχο της Ευρώπης στο μέγιστο και να παρατείνουν όσο το δυνατόν περισσότερο αυτή τη σύγκρουση, ώστε ο ρωσικός στρατός να είναι πολύ απασχολημένος για να μη  σταθεί στο πλευρό της Κίνας.

Γαλάζια πατρίδα: Η Ευρωπαϊκή Ενωση ανέχτηκε, αν δεν έθρεψε,  τον επεκτατισμό της Τουρκίας και η επίθεσή της εναντίον της Ελλάδας είναι σήμερα βεβαιότητα.

Το 1987, ο Paul Kennedy είχε εξηγήσει, όπως ο Jean-Baptiste Duroselle, ότι «όποια υπερδύναμη αναζητά παγκόσμια κυριαρχία θα καταλήξει να τη χάσει». Αυτή η παρατήρηση έγινε επίσης από τον Graham Allison με την «παγίδα του Θουκυδίδη», η οποία εξηγεί ότι όχι μόνο ο πόλεμος με τον Κινέζο φιλόδοξο ανταγωνιστή είναι προβλέψιμος, αλλά ακόμη και αναπόφευκτος. Αλλά κυρίως η δισχιλιετής Ιστορία έδειξε ότι η υπερδύναμη χάνει συνήθως τον πόλεμο που έκανε το λάθος να κηρύξει ενάντια στην αντίπαλη δύναμη… Ο κύριος λόγος για την κατάρρευση αυτοκρατοριών -που ανταγωνίζονται φιλόδοξοι ανταγωνιστές- είναι επίσης η καταστροφική κατανομή οικονομικών και οικονομικών πόρων σε μια συχνά αντιπαραγωγική στρατιωτική δύναμη, όπως οι Αμερικανοί έχουν καταλάβει το κόστος τους από το Βιετνάμ στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και τώρα στην Ουκρανία. Εξ ου και η προτίμηση των αμερικανών νεοϊμπεριαλιστών στρατηγών να διεξάγουν ολοένα και περισσότερο πολέμους με «πληρεξούσιους», όπως βλέπουμε σήμερα στην Ουκρανία, και να αναλάβουν αυτοί οι πληρεξούσιοι και σύμμαχοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη μέρος των εξόδων και το μεγαλύτερο μέρος των παράπλευρων ζημιών. Αυτή η στρατηγική του έμμεσου στρατιωτικού παρεμβατισμού -, που θυμίζει την Δόλια Αλβιών, όταν η Βρετανική Αυτοκρατορία βασίλευε στην Ινδία και αλλού μέσω της πολιτικής της εκχώρησης και διαίρει και βασίλευε –, επαινείται από τον αρχηγό μιας άλλης οργάνωσης που συμβουλεύει το Πεντάγωνο και τη CIA, τον Τζορτζ Φρίντμαν* -, επικεφαλής της εταιρείας πληροφοριών και στρατηγικής ανάλυσης Stratfor -, ο οποίος ήδη το 2015 κάλεσε τις Ηνωμένες Πολιτείες να διχάσουν τους Ευρωπαίους, να βάλουν ένα τέλος στη χειρότερη απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες, που θα ήταν η προσέγγιση Γερμανίας-Ρωσίας, και να επιδεινώσουν την κατάσταση στην Ουκρανία προκαλώντας τους Ρώσους στο πλαίσιο μιας στρατηγικής περικύκλωσης και αποκλεισμού της Ρωσίας από τη Βαλτική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα. Σήμερα, ο δηλωμένος στόχος του Μπάιντεν, του Φρίντμαν ή του πρώην Μπρεζίνσκι, είναι απλούστατα να καταστήσει αδύνατη την ανάδυση μιας ευρωπαϊκής ηπειρωτικής δύναμης που θα ήταν μοιραία για την παγκόσμια ηγεμονία της αμερικανικής θαλάσσιας δύναμης.

Ο πόλεμος και το λόμπι των μεγάλων αμερικανικών εταιρειών όπλων που διοικούνται από τους θεωρούμενους πολιτικά υποδειγματικούς δημοκράτες!

Εάν η Aμερική θέλει να συνεχίσει να διαδραματίζει σημαντικό θετικό ρόλο στη σταθερότητα και να ανακτήσει τη δύναμη της γοητείας – που έχει χαθεί σε μεγάλο βαθμό λόγω της «αλαζονείας» της -, παραφράζοντας τον Samuel Huntington, θα πρέπει να αποδεχθεί τη συγκρότηση κυρίαρχων περιφερειακών σφαιρών επιρροής γύρω από την Κίνα, τη Ρωσία, την Ινδία, την Τουρκία, τη Βραζιλία, την Αίγυπτο, ιδίως τη Νότια Αφρική, γεγονός που δεν θα την εμποδίσει να προστατεύει τις δικές της περιοχές επιρροής στη Βόρεια και Νότια Αμερική και να διατηρεί στενούς δεσμούς με την Ευρώπη. Η εξωτερική της πολιτική θα πρέπει να αποκηρύξει τον ιμπεριαλισμό των εξωεδαφικών δικαιοδοσιών της και θα πρέπει να επικεντρωθεί εκ νέου στην επιτακτική ανάγκη προώθησης μιας παγκόσμιας ισορροπίας δυνάμεων, που σημαίνει εγκατάλειψη των αντιπαραγωγικών πολιτικών  αλλαγής καθεστώτος. Τίποτα όμως δεν δείχνει ότι αυτή η τάση, που ενσαρκώνεται πολύ περισσότερο από τους ψηφοφόρους του Ντόναλντ Τραμπ παρά από αυτούς των Δημοκρατικών – δέσμιων του παρεμβατικού ηθικισμού τους – θα επικρατήσει. Η απόδειξη είναι ότι ο μόλις εκλεγμένος πρόεδρος Μπάιντεν δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει τον πόλεμο στην Ουκρανία, στον οποίο η βιομηχανία όπλων του, στενά συνδεδεμένη με το Δημοκρατικό Κόμμα, ήθελε να πουλήσει όπλα σε χώρες του ΝΑΤΟ και στην Ουκρανία. Αντίθετα: η διπλωματική του δράση και η εξωτερική πολιτική ήταν τόσο φιλοπόλεμη στην Ταϊβάν όσο και στην Ουκρανία, δικαίως ή αδίκως, και όχι μόνο με την επίσκεψη της Nancy Pelosi. Αυτό είναι αναμφισβήτητο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και το ΝΑΤΟ, μας παρασύρουν κάθε μέρα όλο και περισσότερο σε έναν όλο και πιο άμεσο πόλεμο ΝΑΤΟ-Ρωσίας, έναν πόλεμο που θα συνεχίσει να εκτυλίσσεται για μήνες ή χρόνια στην Ουκρανία και ευρύτερα στην Ανατολική Ευρώπη, επομένως πολύ μακριά από το αμερικανικό έδαφος… Ένα αλάνθαστο σημάδι: ο ναύαρχος Rob Bauer, Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, επιβεβαίωσε στο τέλος του περασμένου Ιανουαρίου ότι «το ΝΑΤΟ είναι έτοιμο για άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία». Ζήτησε λοιπόν να αποτελέσει προτεραιότητα ο επανεξοπλισμός της Συμμαχίας και κάλεσε τα μέλη της να κινηθούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα σε μια πολεμική οικονομία… Έγινε αμέσως μετά την αμερικανική και ευρωπαϊκή απόφαση να παραδώσουν στους Ουκρανούς περισσότερα από 300 άρματα μάχης και περισσότερα από 30 αεροσκάφη και δείχνει ξεκάθαρα ότι ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει στο ευρασιατικό έδαφος μεταξύ Δυτικών και Ρωσίας, και ότι οι ηγέτες αυτών των χωρών ψεύδονται τόσο χυδαία όσο οι Ρώσοι προπαγανδιστές όταν αρνούνται ότι είναι εμπόλεμοι ή συμπολεμιστές. Και από την πλευρά των φιλελεύθερων δημοκρατιών, οι λαοί δεν προσανατολίστηκαν περισσότερο προς τη σκοπιμότητα του πολέμου αλλά προς την πλευρά της αυταρχικής Ρωσίας…

Σε 5πλάσια τιμή πληρώνουμε το υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις ΗΠΑ σε σχέση με το ρωσικό φυσικό αέριο

Ως συμπέρασμα

Ενώ ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος -, ουσιαστικά στην Ευρώπη όπως και οι δύο πρώτοι-, έχει ήδη ξεκινήσει, τα Ηνωμένα Έθνη εξακολουθούν να αποτυγχάνουν να ανανεωθούν: το Μόνιμο Συμβούλιο Ασφαλείας εξακολουθεί να αποτελείται από τους ίδιους πέντε μεγάλους νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και αρνούνται να ανοίξουν τη λέσχη των λίγων ευτυχισμένων σε νέους μεγάλους παίκτες, όπως η Ινδία ή η Βραζιλία. Όπως η Κίνα ή η Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία ανακαλύπτουν εκ νέου νεο-ιμπεριαλιστικούς τόνους και κατακτητικά σχέδια, γεγονός που θέτει υπό αμφισβήτηση την ηγεμονία της εξίσου κατακτητικής παγκόσμιας αυτοκρατορίας των ΗΠΑ. Και παρατηρούμε σε αυτό το πλαίσιο μια αυξανόμενη απαξίωση της πολυμέρειας των Ηνωμένων Εθνών που αγαπούν τους θιασώτες της ιδεαλιστικής σχολής των διεθνών σχέσεων, και επομένως την επιστροφή ευχαρίστως στην  Realpolitik, που είναι ήδη σε χρήση σε όλο σχεδόν τον μη δυτικό κόσμο, δηλαδή έξω από τον ευρωαμερικανικό βιομηχανοποιημένο-ατλαντικό χώρο. Στον απόηχο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, ένα μήνυμα μη εξαπάτησης: το 75% της Ανθρωπότητας, δηλαδή η Κίνα, η Λατινική Αμερική και όλη η Αφρική, αρνήθηκαν να καταδικάσουν τη Ρωσία ή την καταδίκασαν μόνο τυπικά. Και αυτό το “πολυπολικό” σύνολο, που βλέπει τον πόλεμο στην Ουκρανία ως «πόλεμο των λευκών» αρνήθηκε μέχρι τώρα να εφαρμόσει τις κυρώσεις που αποφασίστηκαν μόνο από τις δυτικές χώρες συν την Ιαπωνία (δειλά) και την Νότια Κορέα…Κυρώσεις που, οι Δυτικοευρωπαίοι, οι οποίοι το φυσικό αέριο του Κατάρ και το υγροποιημένο αμερικανικό πληρώνουν πέντε φορές ακριβότερα από το ρωσικό αέριο μέσω των αεροαγωγών (που ανατίναξαν οι Αγγλοσάξονες τον Σεπτέμβριο του 2022), συνεργάζονται στις «αυτοκυρώσεις»…

Η περίοδος της γεωστρατηγικής μετάβασης που, μετά το τέλος του διπολικού κόσμου (1990), είδε τον εφήμερο θρίαμβο της αμερικανικής μονοπολικότητας και η οποία σταδιακά εξελίσσεται προς την πολυπολικότητα – με την άνοδο της Κίνας και άλλων αναδυόμενων και ανα-αναδυόμενων δυνάμεων όπως Ινδία, Ρωσία, Βραζιλία, Τουρκία ή Ινδονησία – θα μπορούσε να ονομαστεί νέα παγκόσμια αταξία ή πορεία προς την ασύμμετρη πολυμέρεια. Και αυτή η μετάβαση από το ένα δυτικοκεντρικό σύστημα σ’ ένα άλλο, πολυκεντρικό ή αναρχικό, δεν θα συμβεί χωρίς ζημιές, ακόμη και χωρίς παγκόσμιο χάος, όπως μπορεί να εννοηθεί η κλιμάκωση και η επιδείνωση των καταστάσεων στην Ταϊβάν, στη Θάλασσα της Κίνας, στην ανατολική Μεσόγειο, στη ζώνη Υεμένης-Ιράν-Μέσης Ανατολής, μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, και, φυσικά, μεταξύ Ρώσων και φιλοδυτικών στην Ουκρανία, από τη ζώνη της Βαλτικής μέχρι την πολύ σεισμική Μαύρη Θάλασσα….

Ένας νέος Παγκόσμιος Πόλεμος θα ξεσπάσει στα μέσα του αιώνα αυτού, ανάμεσα στις Η.Π.Α. και σε έναν απροσδόκητο συνασπισμό χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, της Ευρασίας και της Άπω Ανατολής», γράφει «προφητικά» στο βιβλίο του ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ο George Friedman (ΕΝΑΛΙΟΣ, 2012). Κάποιοι όμως επιτάχυναν την Ιστορία…

Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος

Πηγή:https://artofuss.blog/2023/02/22/la-iiieme-guerre-mondiale-a-commence-en-eurasie-terrain-daffrontement-des-empires/

 

 

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα