Χρήστος Γιανναράς: Αλφαβητάρι του Νεοέλληνα

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -


Στην εκπομπή “Πολιτική Φιλοσοφία” ο δημοσιογράφος Παντελής Σαββίδης συζητά με τον Χρήστο Γιανναρά για το βιβλίο του διαπρεπούς Έλληνα φιλοσόφου “Αλφαβητάρι του Νεοέλληνα” και για επίκαιρα φιλοσοφικά ζητήματα.

spot_img

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Ἀπό τά πολύ σημαντικά πού διατύπωσε ὁ κ. Γιανναρᾶς, ἀπό τό 33:00 περίπου ἕως τό 39:00 εἶναι τί πρόσθεσε ὁ Χριστιανισμός στόν ῾Ελληνισμό, πόσο κεφαλαιώδους σημασίας εἶναι, ὄχι ἡ ἀναγκαιότητα ἀλλά ἡ ἐλευθερία γιά τόν Χριστιανισμό, ἡ ἐλευθερία πού εἶναι ἀγάπη, ὁ Θεός πού εἶναι ἀγάπη, πῶς ὁ ἑλληνικός πολιτισμός κατανόησε αὐτήν τήν θεμελιώδη ἔννοια τῆς ἐλευθερίας πού εἶναι ἀγάπη, τόν Θεό πού εἶναι ἀγάπη καί ὄχι ἕνας Θεός τιμωρός. Ψήγματα ἐλευθερίας καί ἀγάπης μποροῦμε νά ἀναγνωρίσουμε στήν Ἐκκλησία τοῦ Δήμου ὅπου μποροῦσε νά παρουσιαστεί ὁ κάθε ἕνας ἀπό τούς πολίτες καί νά ἐκφρασθεί ἐλεύθερα, ´τίς ἀγορεύειν βούλεται ´, εἶχε σημασία ἡ δική του γνώμη καί ἂποψη, ἀργότερα στήν Ἐκκλησία, ὁ καθένας προσεύχεται, συμμετέχει, ζητάει βοήθεια, κοινωνεῖ, μετανοεῖ, καί βέβαια φανταζόμαστε μία Θεία Κρίση, ὃπου ὁ Θεός, δέν θά σκέφτεται νά τιμωρεῖ, ἀλλά νά ἀκούει τόν καθένα μέ τά προβλήματά του καί νά βοηθάει.

  2. 1) για το «σημείο αναφοράς» στη διάκριση δυτικού και ελληνικού πολιτισμού

    Είναι η τέταρτη διάσταση της ύπαρξης: Οι Δυτικοί δεν πιστεύουν ότι το όντως όν υπάρχει πέραν της τρίτης διάταξης. Θεωρούν «πραγματικό» μόνο ότι αντιλαμβανόμαστε. Οι Έλληνες «βλέπουν» (θεωρούν) την Αληθινή Ύπαρξη επειδή δεν ξεχωρίζουν την γνωσιολογία από την οντολογία. Οι Δυτικοί αρνούνται να θέσουν το θεμελιακό οντολογικό ερώτημα του «Διατί» της Ύπαρξης. Έτσι, ταυτίζουν το Όν με το Είναι, παραβλέποντας το Γίγνεσθαι.
    Οι Δυτικοί, λόγω του ότι είναι κολλημένοι με την εμπειρική αντίληψη που βλέπε τα πάντα χωρισμένα, ατομικά, δεν παραδέχονται ότι υπάρχει επίπεδο ύπαρξης όπου τα πάντα είναι ενωμένα = κοινωνούν. Με άλλα λόγια, η μοναδικότητα των Ελλήνων έγκειται στο ότι έχουν για τρόπο ζωής την Κοινωνία των όντων πέραν της τρίτης διάστασης.
    Το χαρακτηριστικό των Ελλήνων είναι η εμμονή με την Αλήθεια, που σημαίνει Φανέρωση ή όπως έλεγαν οι πρόγονοί μας Μνήμη Ομορφιάς (της Κοινής Ζωής).

    2) για την τομή που έφερε ο χριστιανισμός στην αρχαία Σοφία.

    Δεν υπάρχει τομή! Οι τρεις ιεράρχες και ο αδελφός του Βασιλείου, Γρηγόριος Νύσσης, έκαναν νοητό τον Χριστιανισμό με όρους ελληνικούς, γιατί αλλιώς δεν γίνεται κατανοητή η τριαδικότητα (Ουσία-Ενέργεια-Πνεύμα), ο Λόγος ως ο Δημιουργός του κόσμου και η σχέση του Λόγου των όντων με το επίπεδο της Αληθινής Ζωής = το επίπεδο του Γίγνεσθαι. Η Ορθοδοξία είναι Οντολογία, όχι θρησκεία, και έχει το ίδιο νόημα ζωής με την αρχαία Πολιτική: το να γίνεις αληθινό «τέκνο θεού» = όν με αφυπνισμένο Λόγο.

    3) Αντιθέτως υπάρχει τομή στον τρόπο ζωής των Ελλήνων και συνεπώς στην ταυτότητά τους = τρόπος ψυχικής ύπαρξης.
    Δεν πρόκειται όμως για εσωτερικό ορόσημο (πχ Βαυαροκρατία ή Καποδίστριας). Οι Έλληνες εγκαταλείπουν τη βυζαντινή τους ταυτότητα την εποχή του Διαφωτισμού, όχι προσχωρώντας στις ιδέες του αλλά λόγω του ότι θεμελιώνεται στην αντίθεση Μοντέρνων και Αρχαίων!!!!!
    Η νέα ταυτότητα όμως είναι ο ζουρλομανδίας του χωρίς ρίζες «Νέο-Έλληνα» αφού την «Σκέψη» των αρχαίων Ελλήνων (Λόγο-Ελευθερία-Δημοκρατία) την οικειοποιήθηκαν οι «Μοντέρνοι» Δυτικοί. Μεταξύ των οποίων δεν υπάρχουν «Νεογάλλοι», «Νεογερμανοί» κλπ.
    Αναγκασμένοι να ζήσουν στο κλίμα της «νεωτερικότητας», οι Έλληνες άρχισαν να ντρέπονται για την υποτιθέμενη κατωτερότητα των αρχαίων προγόνων τους σε σχέση με τους «πολιτισμένους» Δυτικούς, καθώς επίσης και τους Βυζαντινούς, τους οποίους οι Διαφωτιστές όρισαν ξεπερασμένους θρησκόληπτους σαν να έμοιαζαν με τους Δυτικούς του Μεσαίωνα.

  3. για την αμφισβήτηση του Διαφωτισμού από Δυτικούς

    Δεδομένου ότι οι τρόποι ψυχικής ύπαρξης, άρα και σκέψης, διαφέρουν από πολιτισμό σε πολιτισμό λόγω διαφορετικής αντίληψης περί του Όντος, στην Δυτική «κοινωνία» συναντώνται και οι 4 ανθρωπολογικοί τύποι.
    Οι λεγόμενοι Αγγλοσάξονες είναι φλεγματικοί=κοινωνικά αδιάφοροι, οι Γερμανοί χολερικοί=επιθετικοί, οι Λατίνοι αιματώδεις=ομαδοκεντρικοί και οι Έλληνες μελαγχολικοί=δημιουργικοί

    Όλοι οι Βόρειοι είναι ατομικιστές-ορθολογιστές αλλά οι Αγγλοσάξονες είναι υλιστές-ρασιοναλιστές/εμπειριστές-ωφελιμιστές. Έτσι, έχουν πάντα με το μέρος τους Λατίνους που είναι ομοίως πραγματιστές-ωφελιμιστές. Έχουν όμως φανατικά εχθρικούς τους Γερμανούς που είναι ιδεαλιστές-ρομαντικοί και «ηθικοί»: μανιακοί με τη «σύνθεση» ατομοκεντρισμού-ομαδοκεντρισμού (ordorliberals) και, συνεπώς, μανιακοί με «προβολές» της σκέψης τους στην αρχαία ελληνική γραμματεία!.

    Την αμφισβήτηση του Διαφωτισμού την έκανε ο γερμανικός Ρομαντισμός-Ουμανισμός, με ριζοσπαστικό τρόπο. Σχετική αμφισβήτηση προέρχεται και από Γάλλους.

    Μολονότι ατομικιστές, οι Γερμανοί είναι σε θέση να υποψιαστούν ότι υπάρχει κάτι πέραν της τρίτης διάστασης, και το είπαν Απόλυτο. Οι Γάλλοι, μολονότι δεν αναζητούν το αληθές όπως οι Γερμανοί αλλά το βέβαιο, είναι σε θέση να συλλάβουν την Ενότητα της ύπαρξης έχοντας οξυμένο το θρησκευτικό συναίσθημα, άρα σχετικώς αφυπνισμένο το ασυνείδητο.
    Με λίγα λόγια, οι μόνιμοι και σθεναροί αμφισβητίες της κυρίαρχης σκέψης, των Βορείων, είναι οι Γερμανοί. Εκ των έσω η φαγωμάρα, μεταξύ αδελφών-ανάδελφων.

    Τώρα πλέον που οι ίδιοι οι πολιτισμικά κυρίαρχοι αποκαθήλωσαν τον Διαφωτισμό, ο οποίος πήγαινε χέρι-χέρι με το εθνικό (ρωμαϊκού τύπου) κράτος,δεν παρατηρείται γερμανική αντίδραση. Οι μεν Γάλλοι έσπευσαν να νομιμοποιήσουν την “Μεταμοντέρνα Κατάσταση”, οι δε Γερμανοί έβαλαν τέρμα στην Κριτική Σχολή (της Φραγκφούρτης): ο κατ’ όνομα μόνο διάδοχός της, ο Χάμπερμας, έγινε ο υπ’αριθμόν ένα υποστηρικτής του σχετικισμού που οδηγεί στην (ρωμαϊκού τύπου) διεθνιστική κοινωνία.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα