Φαίνεται όμως, ότι όπως πάντα στην Ελλάδα, η κομματική λογική επικρατεί και βρισκόμαστε ενώπιον αλλαγών στο κρίσιμο αυτό πόστο, οι οποίες θα ανακοινωθούν ίσως και εντός της ημέρας. Όλες οι πληροφορίες του τελευταίου διαστήματος, συντείνουν στο ότι διάδοχος του αντιναυάρχου εν αποστρατεία, Κυριάκου Κυριακίδη, θα είναι ο αντιπτέραρχος εν αποστρατεία, Θεόδωρος Λάγιος.

Η κίνηση αυτή θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ως βεβιασμένη, καθώς από τη στιγμή που η νέα ηγεσία δεν προχώρησε σε άμεση αντικατάσταση του σημερινού γενικού διευθυντή της ΓΔΑΕΕ, το να προχωράει σε μια χρονική συγκυρία που εκκρεμούν στην τελική ευθεία, με ανάγκη οριστικών αποφάσεων μέχρι το πέρας του έτους, μια δεκάδα υποθέσεις άμεσης προτεραιότητας, πολλές εκ των οποίων εξαιρετικά επείγουσες, θα μπορούσε να προκαλέσει “αστάθεια” στο “σύστημα” του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Ωστόσο, αυτή είναι η αρνητική πλευρά της εξέλιξης, όπως φαίνεται να προδιαγράφεται. Κι επειδή στη ζωή αδιέξοδα δεν υπάρχουν, ιδίως όταν καλούνται να συνεννοηθούν άνθρωποι οι οποίοι αν μη τι άλλο διαθέτουν τη συγκρότηση, την εμπειρία και το ηθικό ανάστημα να συνειδητοποιούν την κρισιμότητα της αποστολής τους, χωρίς να είναι απλοί κομματικοί που ενδιαφέρονται για προβολή και φωτογραφήσεις, ίσως γίνει η έκπληξη…

Αυτή τη φορά λοιπόν, στη παράδοση-παραλαβή της ηγεσίας στην ΓΔΑΕΕ, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να αποτελέσει λαμπρό παράδειγμα και πρότυπο που θα ακολουθούν όλοι, ενσωματώνοντας την εμπειρία στην “κουλτούρα” της ΓΔΑΕΕ και ευρύτερα σε αυτή του ΥΠΕΘΑ.

Το πρώτο θετικό αφορά τον διάδοχο του αντιναυάρχου Κυριακίδη. Πρώην υπασπιστής του υπουργού Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου, ο αντιπτέραρχος ε.α. Θ. Λάγιος και στη συνέχεια με μια εξαιρετική πορεία στις τάξεις της Πολεμικής Αεροπορίας, διοικητής της 120 ΠΕΑ (αεροπορική εκπαίδευση στην Καλαμάτα) ως ανώτατος αξιωματικός (ταξίαρχος) και μέλος του Ανωτάτου Αεροπορικού Συμβουλίου (ΑΑΣ) ενώ κατείχε τη θέση του Β’ Κλαδάρχη του γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (ΓΕΑ), ως υποπτέραρχος (αποστρατεύθηκε στις κρίσεις του Μαρτίου από την προηγούμενη κυβέρνηση), δείχνει να διαθέτει όλα τα τυπικά προσόντα για να αντεπεξέλθει στο πραγματικά δύσκολο και άκρως εξειδικευμένο έργο που αναλαμβάνει.

Μπορεί να ακουστεί ως δική μας παραίνεση, όμως δεν έχουμε ειλικρινά την παραμικρή αμφιβολία, έχοντας γνωρίσει μέσα από το ρεπορτάζ και τα δυο πρόσωπα, ότι η συνεργασία τους με στόχο μια ομαλή μετάβαση στην ηγεσία των ελληνικών εξοπλισμών, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Ο αντιπτέραρχος ε.α. Λάγιος μπαίνει στα βαθειά και μάλιστα απότομα, καθώς η ανάγκη για ταχύτατη διεκπεραίωση των θεμάτων που πρέπει να κλείσουν μέχρι το τέλος του χρόνου -στα οποία θα αναφερθούμε παρακάτω- δεν αφήνει την πολυτέλεια γι’ αυτό που συνήθως ονομάζεται “περίοδος προσαρμογής“.

Με απλά λόγια, η εξαιρετική γνώση του αντικειμένου από τον αντιναύαρχο ε.α. Κυριακίδη, οφείλει να περάσει το ταχύτερο στον νέο γενικό διευθυντή. Η συνεργασία των δυο προσώπων θα πρέπει να αποδειχθεί υποδειγματική, ενώ δεν έχουμε αμφιβολία ότι ο απερχόμενος γενικός διευθυντής θα θέσει εαυτόν στη διάθεση της υπηρεσίας ανά πάσα στιγμή, ακόμα και διά της φυσικής παρουσίας, περνώντας το μήνυμα και στο εξωτερικό, ότι το ελληνικό κράτος έχει λάβει τα μαθήματά του και έχει αποφασίσει να “χτίσει” επιτέλους συνέχεια… επιδεικνύοντας συνέπεια.

Ας δούμε όμως ποια είναι τα θέματα που “τρέχουν” και θα πρέπει να κλείσουν μέχρι το τέλος του χρόνου. Και μόνο η αναφορά σε τίτλους, αρκεί για να πείσει για την ανάγκη όσο το δυνατόν πιο ομαλής μετάβασης, καθώς αυτό που διακυβεύεται είναι το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, τις οποίες υπηρέτησαν με επαγγελματισμό, φιλότιμο και αγάπη και οι δυο πρωταγωνιστές της μετάβασης στην ΓΔΑΕΕ.

Να τονιστεί, ότι ο κατάλογος που ακολουθεί είναι εντελώς ενδεικτικός και η πιθανότητα να παραλείπουμε κάποιο εξίσου σημαντικό τρέχων θέμα, είναι εξαιρετικά αυξημένη. Σε πολλά από αυτά έχουμε κατά καιρούς αναφερθεί. Εντός του έτους λοιπόν, θα πρέπει να κλείσουν τα ακόλουθα θέματα:

> Η σύμβαση για την εν συνεχεία υποστήριξη (FOS: Follow-on Support) των μαχητικών αεροσκαφών Μirage 2000 της Πολεμικής Αεροπορίας.
> Στις αρχές Δεκεμβρίου θα πρέπει να κηρυχθεί η έναρξη των εργασιών στην ΕΑΒ για την αναβάθμιση του πρώτου F-16 σε F-16V (Viper)

> Πριν την έναρξη εργασιών, ή μάλλον προϋπόθεση ομαλής έναρξης και προώθησης του έργου:
– νομοθετική ρύθμιση για δασμούς των υλικών που θα εισάγονται
– πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού στην ΕΑΒ
– ενεργοποίηση ΑΩ που αναφέρονται σε ανάπτυξη υποδομών στην ΕΑΒ για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του έργου που αναλαμβάνει

> Leasing UAV τύπου HERON από το Ισραήλ
> Πώληση μη επιχειρησιακά αναγκαίου υλικού (άμεσα, διότι υποχρεούται η Ελλάδα να τα καταστρέψει, κάτι το οποίο συνεπάγεται κόστος)
> συζητήσεις για την απόκτηση γαλλικών φρεγατών Belh@rra (εκκρεμούν διμερείς συναντήσεις που άρχισαν πριν από 2 χρόνια και πλέον βρισκόμαστε 2 μήνες πριν την λήψη τελικών αποφάσεων)

Πέραν των ανελαστικών χρονικά ζητημάτων, υπό την έννοια ότι ενδεχόμενη καθυστέρηση διεκπεραίωσης θα έχει ως συνέπεια άμεση ζημία στα συμφέροντα της χώρας, υπάρχουν και μια σειρά από τρέχοντα ζητήματα:

> Έκθεση αμυντικού υλικού DEFEA, όπου απαιτείται διαρκής προσωπική επικοινωνία με 60 χώρες για την προσέλκυση συμμετοχής – προϋπόθεση επιτυχίας
> Διακρατική συνάντηση Ελλλαδας-Ισραήλ την 11 Νοεμβρίου

> Υπογραφή των όρων συνεργασίας με την Ιαπωνία εντός του Νοεμβρίου. Ο διάλογος ξεκίνησε με ελληνική πρωτοβουλία περίπου προ διετίας για συνάντηση με την ATLAS (ιαπωνική ΓΔΑΕΕ) και την για πρώτη φορά ελληνική συμμετοχή σε έκθεση αμυντικού υλικού στο Τόκιο.

> Να υπενθυμιστεί ότι είναι έτοιμος ο νόμος για τις προμήθειες εδώ και έναν χρόνο τουλάχιστον και για μια σειρά από λόγους δεν πηγαίνει στη Βουλή για να ψηφιστεί και να λύσει τα χέρια των Ενόπλων Δυνάμεων.

Προτού κλείσουμε, θα πρέπει να γίνει μια αναφορά και στον αντιναύαρχο ε.α. Κυριάκο Κυριακίδη. Η στάση του DP απέναντι στον πρώην υπουργό Εθνικής Άμυνας, Πάνο Καμμένο, ήταν τουλάχιστον πολύ σκληρή. Στο θέμα της ΓΔΑΕΕ όμως, θα πρέπει να του αναγνωριστεί και να του πιστωθεί, ότι έκανε μια πολύ πετυχημένη επιλογή.

Όπως γνωρίζουν άπαντες σχεδόν οι ενασχολούμενοι με το ρεπορτάζ του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, η επιλογή Κυριακίδη είχε εκπλήξει εκείνη την εποχή, καθώς ουδείς είχε αντιληφθεί το παραμικρό για ιδιαίτερες σχέσεις του συγκεκριμένου ναυάρχου είτε με το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ είτε με αυτό των ΑΝΕΛ. Πολλοί αναφέρουν διάφορα πρόσωπα που “σύστησαν” την επιλογή στον τότε ΥΠΕΘΑ. Αυτό δεν μειώνει την αξία της τελικής επιλογής, ενώ του πιστώνεται και ο μη κομματικός χαρακτήρας της.

Αυτό που πέτυχε κατά τη διάρκεια της θητείας του είναι σημαντικό. Αν έλεγαν καλά λόγια μόνο οι Αμερικανοί, μόνο οι Γάλλοι, μόνο οι Ισραηλινοί, μόνο οι Ρώσοι, οι Ιάπωνες, ή οποιοιδήποτε άλλοι, θα μπορούσε κανείς να το αποδώσει σε κάποια “ιδιαίτερη χημεία” ανάμεσα σε δυο αξιωματούχους, ή άλλες παρεμφερούς περιεχομένου ερμηνείες.

Όταν όμως τα καλά λόγια προέρχονται από το σύνολο των χωρών με τις οποίες η Ελλάδα έχει σχέσεις στα θέματα ευθύνης της ΓΔΑΕΕ, αλλά και από το σύνολο της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας που προφανώς εκτίμησε τις ειλικρινείς προσπάθειες που έγιναν να βοηθηθούν οι ελληνικές εταιρίες κυρίως για να υιοθετήσουν την “εξωστρέφεια” στη στρατηγική τους, τότε το συμπέρασμα αλλάζει.

Το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ξεκάθαρα θετικό για τον αντιναύαρχο Κυριακίδη και ευχόμαστε ολόψυχα τα ίδια ακριβώς λόγια να γράφονται μετά από όσα χρόνια θα καταλαμβάνει το πόστο ο αντικαταστάτης του. Ούτε στα Επιτελεία εντοπίσαμε κάποιο σοβαρό “μέτωπο” που “τραυμάτιζε” τις σχέσεις και την ομαλή εξέλιξη της συνεργασίας.

Η ανάληψη της ηγεσίας της ΓΔΑΕΕ από τον Κυριακίδη δεν έγινε με τους καλύτερους όρους. Η πολιτική κατάσταση τότε ήταν ιδιαίτερα πολωμένη. Γνωστός για τις “μισές” και ιδιαίτερα φλεγματικές απαντήσεις του, είχε κάποια στιγμή υπαινιχθεί ότι η προσαρμογή στις απαιτήσεις της νέας θέσης, ήταν πολύ δυσκολότερη από όσο περίμενε!

Εάν δεν το έχει ξεχάσει, κάτι το οποίο εμείς θεωρούμε δεδομένο, γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα μας ότι θα πρέπει να σταθεί δίπλα στον νέο επικεφαλής και να προτρέψει όλο το προσωπικό της ΓΔΑΕΕ να αποδείξει στην πράξη ότι δεν θα χαθεί ούτε μια μέρα. Η κατάσταση είναι ιδιαίτερη… για να μην την πούμε κρίσιμη. Δεν υπάρχει περιθώριο για ολιγωρία από κανέναν. The show must go on…

Εν κατακλείδι, μια καλή κουβέντα θα πρέπει να γραφτεί και για τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Νίκο Παναγιωτόπουλο. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε με βεβαιότητα ποια ήταν η θέση του στο ζήτημα της αντικατάστασης της ηγεσίας της ΓΔΑΕΕ, όμως η απουσία της παραμικρής διαρροής σε βάρος του επικεφαλής της, σε συνδυασμό με την εικόνα που είχαμε δημοσιογραφικά όλο αυτό το διάστημα, ότι δεν υπήρχαν “σύννεφα” στη συνεργασία, δεν μπορεί παρά να πιστωθεί στον ΥΕΘΑ.

Τούτου λεχθέντος, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ο Νίκος Παναγιωτόπουλος έχει κατά τα φαινόμενα την παιδεία και την ευφυΐα να αντιληφθεί την ανάγκη αναβάθμισης της ΓΔΑΕΕ. Μπορεί να κατανοήσει τη σημασία αναγέννησης της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και ο αντιπτέραρχος ε.α. Θεόδωρος Λάγιος έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει το έργο που θα βρει.

Η πρόταση έχει γίνει εδώ και πολύ καιρό από σημαίνοντα πρόσωπα της αμυντικής βιομηχανίας, ενώ είχε υιοθετηθεί και από την ηγεσία της ΓΔΑΕΕ. Δεν έχει σημασία ποιος θα είναι ο πρώτος υφυπουργός Αμυντικής Βιομηχανίας της Ελλάδας. Όμως, εάν θέλουμε πραγματικά να κάνουμε τη διαφορά και να συμβάλλουμε σε έναν νέο μέλλον για τον χώρο, η σχετική απόφαση θα πρέπει να ληφθεί πολύ σύντομα.