Το χαρτί του Τσαουσέσκου

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -
 
ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗΣ

Τ​​η δεκαετία του ’80 υπήρξα μέλος, και εγώ, της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, της πολιτικής νεολαίας του ΚΚΕ Εσωτερικού. Λίγο το κλίμα της εποχής, λίγο οι οικογενειακές αξίες και η ορμητική εφηβεία με ώθησαν να ενταχθώ στον «Ρήγα». Μάλλον τυχαία βρέθηκα εκεί. Θα μπορούσα να είχα καταλήξει σε οποιαδήποτε αριστερή οργάνωση της εποχής εκείνης, δεν πολυκαταλάβαινα, εξάλλου, τις διαφορές. Για το ΚΚΕ ήξερα, βέβαια, πως ήταν σταλινικό, και καθώς είχα επηρεαστεί από τις εικόνες της διαμαρτυρόμενης Πολωνίας, της «Αλληλεγγύης» και του Λεχ Βαλέσα, μου ήταν λίγο δύσκολο να κάνω το βήμα προς τα εκεί. Εξάλλου, παιδί μικροαστικής οικογένειας της Θεσσαλονίκης με πατέρα σοσιαλδημοκράτη, ήταν για μένα και αισθητικά, το ΚΚΕ, ένα απόμακρο κόμμα, παρόλο που το υπόλοιπο της οικογένειας από την πλευρά του πατέρα μου ήταν κομμουνιστές. Οι αριστεριστές πάλι δεν δραστηριοποιούνταν στα σχολεία ενώ οι αναρχικοί ήταν πολύ βίαιοι για τα γούστα μου. Για το ΠΑΣΟΚ δεν το συζητούσα, κάπως έπρεπε να εξεγερθώ ενάντια στον πατέρα μου. Τέλος πάντων, βρέθηκα χάρη και σε κάποιους μυημένους συμμαθητές μου στον «Ρήγα» στο τέλος της πρώτης λυκείου, δηλαδή στα δεκαπέντε μου χρόνια. Ο πατέρας μου δεν αντέδρασε με την επιλογή μου. Μάλλον διασκέδαζε –με είχε πάρει στο ψιλό για την ακρίβεια– γεγονός που δεν κατανοούσα και με εξόργιζε επιπλέον. Χρειάστηκαν κάποια χρόνια να περάσουν για να αντιληφθώ τη σοφία του.

Θα πρέπει να τελείωνα το σχολείο όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι ο κομμουνισμός ήταν μάλλον κάτι διαφορετικό από «sex, drugs and rock & roll», δηλαδή μια ροκ κουλτούρα νεανικής διαμαρτυρίας και απελευθέρωσης. Σταδιακά συνειδητοποιούσα πως όχι μόνο δεν απελευθέρωνε, αλλά αντιθέτως αποτελούσε ένα καταπιεστικό ολοκληρωτικό σύστημα που βασικά τρομοκρατούσε και εξευτέλιζε τους ανθρώπους.

Αν και ο Ρήγας Φεραίος όπως και το «Εσωτερικό» ήταν συστηματικά επικριτικοί για την ΕΣΣΔ και τους δορυφόρους της, υπήρχε ένα περίεργο πέπλο σιωπής γύρω από τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου. Το ΚΚΕ εσωτερικού υποστήριζε σχεδόν ανοικτά τον σύντροφο Τσαουσέσκου, για το καθεστώς του οποίου οι φήμες γίνονταν ολοένα και πιο τρομακτικές. Κάποιοι ρηγάδες που είχαν ζήσει ως φοιτητές στη Ρουμανία μετέφεραν έναν απερίγραπτα τρομακτικό κόσμο, τόσο τρομακτικό και εξευτελιστικό για την ανθρώπινη ύπαρξη, που προκαλούσε όχι απλώς απορία αλλά κυρίως αγανάκτηση το γεγονός πως οι «ανανεωτικοί» του υποτιθέμενου σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο μπορούσαν να διατηρούν σχέσεις με ένα τέτοιο καθεστώς. «Ο Τσαουσέσκου υποστηρίζει το κόμμα ενάντια στο ορθόδοξο Κ.Κ., στέλνει χαρτί για την “Αυγή” και γενικώς βοηθάει», θυμάμαι να λέει απολογητικά κάποιος γνωστός κομματικός παράγοντας όταν το θέμα ετέθη σε κομματική συνεδρίαση. Ηταν ένα σκληρό χτύπημα στον αφελή νεανικό μου ρομαντισμό. Αρκούσε, λοιπόν λίγο χαρτί για να διατηρείς σχέσεις με ένα από τα στυγνότερα καθεστώτα του κόσμου. «Και τότε σε τι διαφέρουμε από τις άλλους;» αναρωτήθηκα φωναχτά. Ποια είναι η διαφορά με το ΚΚΕ, που υποστηρίζει τον άθλιο κομμουνιστή δικτάτορα Γιαρουζέλσκι;

Στη συνέχεια ανακάλυψα, και μέσω της βαθύτερης ενασχόλησής μου με τον κομμουνισμό επιστημονικά, πως μία από τις πλέον διαδεδομένες ιδιότητες της αριστερής ταυτότητας είναι ο κυνισμός. Η ικανότητα δηλαδή να υποστηρίξεις οτιδήποτε, προκειμένου να μην υπονομεύσεις την οργάνωση και τη θέση της. Ο αριστερός κυνισμός επιτρέπει τη διγλωσσία και τον φαρισαϊσμό, οι αξίες ενυπάρχουν για να υπηρετούν το κόμμα και την ιδεολογία του, όχι τον άνθρωπο αυτόν καθεαυτό. Μπορείς να κατηγορείς, για παράδειγμα, την αστυνομία της χώρας σου πως παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν ασκεί υπερβολική βία, αλλά να μη λες κουβέντα για μαζικές δολοφονίες στα φιλικά καθεστώτα. Να επιδιώκεις δήθεν την κοινωνική απελευθέρωση και να εξευτελίζεις εσύ ο ίδιος όποιον άνθρωπο θεωρείς αντίπαλό σου, ακόμη και τον χθεσινό σύντροφό σου. Ο κομμουνισμός μεταμορφώνει τους οπαδούς του από ανιδιοτελείς σε κυνικούς, όπως η Κίρκη τους ανθρώπους σε γουρούνια. Οποιος γοητευόταν από τον κομμουνισμό κινδύνευε από μια τέτοια μετάλλαξη.

Πώς τα θυμήθηκα όλα αυτά θα πείτε; Μα προφανώς την αφορμή μού έδωσαν τα γεγονότα στη Βενεζουέλα και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που με τεράστια πλειοψηφία καταδίκασε την ωμή καταστολή των ειρηνικών διαδηλώσεων από τις δυνάμεις της αστυνομίας και τους παρακρατικούς του καθεστώτος.

Και όμως, οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ, άνθρωποι κατά τ’ άλλα ευαίσθητοι σε θέματα δικαιωμάτων, άνθρωποι με παρελθόν και ενεργή παρουσία στον αντιδικτατορικό αγώνα, δεν τάχθηκαν με την πλειονότητα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και δεν καταδίκασαν τις αθλιότητες του αυταρχικού καθεστώτος Μαδούρο. Το αντίθετο, υποστηρίζουν ανερυθρίαστα ένα απάνθρωπο καθεστώς. Δεν ξέρω πραγματικά τι να σκεφτώ. Αν το πιστεύουν αυτό που κάνουν κρίμα, πολύ κρίμα, αλλά τουλάχιστον ας το πιστεύουν. Κανείς δεν έχει ανοσία στο λάθος, στην αφέλεια ή στον ιδεολογικό φανατισμό. Αυτό που πραγματικά, δεν θα ήθελα ποτέ να μάθω μια μέρα είναι πως όλα γίνονται πάλι για κάποιο χαρτί, το χαρτί του Μαδούρο.

* Ο κ. Νίκος Μαραντζίδης είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα.

kathimerini

spot_img

9 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Αναμενονται δηκτικα σχολια απο τους πολλους φιλοαριστερους ΑΝΙΧΝΕΥΤΕΣ εις βαρος του κ. Μαραντιδη ,χωρις να αποκλειονται και τα ΜΕΑ ΚΟΥΛΠΑ τους για τον προτερο βιο τους . Γιατι , δηλαδη, μονο ο κ. Μσαραντζιδης θα κανει δημοσια εξομολογηση για τα λαθη του και δημοσια τοποθετηση -εν λογοις και πραξεσι -οτι ”απεταξατο τον Σατανα”;;;. Παντως η γελοιογραφια ειναι ολα τα λεφτα-που λεμε-.

  2. Νομίζει πως έτσι ‘ξεπλένεται’ και είναι εντάξει με τα τωρινά του πιστεύω.
    Πως λέμε γενίτσαρος ή Γεωργαλάς κάτι τέτοιο.
    Δεν συμφωνώ με την στάση αποδοχής απέναντι σε χούντες επειδή είναι ‘αριστερές’ .
    Αλλά και η αφέλεια της απόρριψης ‘μετά βδελυγμίας ‘ μάλλον δεν αρμόζει σε σοβαρό άνθρωπο.
    Θα μου πεις για τον Μαραντίδη μιλάμε.

  3. Που τους ειδατε τους πολλους φιλοαριστερους σχολιαστες στη σελιδα του κυριου Σαββιδη κυριε ΣΑΝ; Για την ακριβεια δεν υπαρχουν καθολου σχολιαστες. Ουτε φιλοαριστεροι ουτε φιλοδεξιοι ουτε τιποτα.

    Οσο για τον κυριο Μαραντζιδη γελασα στο σημειο που εγραφε οτι το ΠΑΣΟΚ ηταν λεει σοσιαλδημοκρατια.

    Δυο γρηγορα σχολια: 1. δε μεταμορφωνει ο κομμουνισμος τους ανθρωπους απο ανιδιοτελεις σε κυνικους, η εξουσια (εν γενει)το κανει αυτο. Ο περιορισμος που θετετε δειχνει τον ιδεολογικο σας στραβισμο που δεν ειναι καθολου αδολος.
    2. Δεν υφιστατε ανιδιοτελης πολιτικη δραση. Το ζητουμενο ειναι να εχει κανεις προσβαση στο πεδιο της ιδιοτελειας του. Ολα για το “χαρτι” γινονται και τα παρελκομενα του. Αν υπαρξει αυτη η παραδοχη τοτε αρχιζει η περιπετεια των ειλικρινων σχεσεων, ενα ειδος σχεσεων με το οποιο δεν ενδιαφερεστε να συνδεθειτε με τους αναγνωστες σας.

    • Αν δεν υπηρχαν φιλοαριστεροι -ειναι αληθεια πως με την εξελιξη της δευτερης φορας Αριστερας λιγοστευουν-δεν θα ειχαμε διαφωνιες-που δεν ειναι κακο- στα σχολια μας. Μπορειτε να ανατρεξετε στο αρχειο των ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΩΝ και θα το διαπιστωσετε. Εξ ‘αλλου εχουμε μπροστα μας τον κ. Χρηστο-Χριστο. Οσο για τα υπολοιπα του σχολιου σας , μαλλον δεν ισχυουν γιατι, μαυτον τον ισχυρισμο σας, πρεπει να αποδεχθειτε οτι ολες οι ιδεολογιες απο του Κομμουνισμου εως τον Ναζισμο δεν μεταμορφωνουν τους ανθρωπους και κακως τους βδελυσσονται τοσοι πολλοι σε ολες σχεδον τις Χωρες. Η εξουσια,αγαπητε φιλε, διαφθειρει πληρως και ευκολωτερα ,οσους δεν απεκτησαν ηθικους φραγμους απο τις οικογενειες τους ,τα σχολεια και τις θρησκειες τους, γιαυτο και προτιμωνται, προβαλλονται και εκλεγονται, κυριως στις λεγομενες πολυκομματικες Δημοκρατιες , οσοι ΔΕΝ διαθετουν τα παραπανω προσοντα , για να γινονται ευκολωτερα οι δουλειες των δυνατων εξουσιαζομενων( λεγε με διαπλεκομενων συμφεροντων )και γιαυτο διακρινουμε τους πολιτικους σε πατριωτες και φιλολαικους και σε κυνικους ,αμοραλιστες και δεκασμενους. Τελικως ομως δεν σχολιαζετε την καταληξη του κ. Μαραντζιδη. Επρεπε να κασταδικασουν και οι ευρωβουλευτες του Συριζα το ψηφισμα εναντιον του ΜΑΔΟΥΡΟ;;;.

      • Δεν γνωριζω τι συμβαινει πραγματικα στη Βενεζουελα κυριε ΣΑΝ, ποιες δυναμεις συγκρουονται και με ποιο τροπο. Απ’ οτι ακουω απο μεσα τα οποια δεν εμπιστευομαι η αριστερη κυβερνηση εχει χασει τον ελεγχο και δολοφονει διαδηλωτες. Αν ισχυει κατι τετοιο πρεπει να το υπερψηφισουν γιατι δε νοειται αριστερη κυβερνηση που σκοτωνει το λαο της. Βρισκω ομως εξαιρετικα υποπτο οτι η ΕΕ που καταστρεφει τοσο αποφασιστικα μια χωρα μελος της, γιατι στην Ελλαδα αυτη τη στιγμη αυτο συμβαινει, μια σιωπηλη γενοκτονια, να δειχνει τετοια ευαισθησια κι εγρηγορση για κατι που συμβαινει στην αλλη ακρη του κοσμου. Ειμαι σιγουρος οτι καποιος υποκριτης Γερμανος ιστορικος του μελλοντος θα χυνει κροκοδειλια δακρυα για τον παραλογισμο της δημοσιονομικης προσαρμογης με τον ιδιο τροπο που οι σημερινοι μιλανε για το ολοκαυτωμα. Ιστοριες οπως αυτη της Βενεζουελας ‘η της αποτυχημενης κυβερνησης συριζα ειναι ανασες οξυγονου για τους απολογητες του υπαρχοντος συστηματος οπως ο κυριος Μαραντζιδης. Φανταζεστε σε ποσο δυσκολη θεση θα βρισκονταν αν επρεπε ν’ ασχοληθουν με τις δυσλειτουργιες αυτου του συστηματος που καταστρεφει τις ζωες εκατονταδων χιλιαδων ανθρωπων (σιγουρα οχι τις δικες τους). Οποτε πεταμε τη μπαλα στην εξεδρα του Μαδουρο και παμε γι’ αλλα

        • Οι περισσοτερες -δημοκρατικα εκλεγμενες-κυβερνησεις σε ολο τον κοσμο βλαπτουν ενα μικρο,η, μεγαλο μερος των λαων τους, γιατι η καθημερινοτητα ειναι σκληρη οι κυβερνητικες δυνατοτητες περιωρισμενες. Η διαφορα εδω -στην Βενεζουλα και αλλου -ειναι οτι σκοτωνουν κιολας -σχεδον καθημερινως- τους διαμαρτυρομενους πολιτες τους. Ειναι σαν -στην καθημερινοτητα -να δεχομαστε την αρχη ”δεν ευθυνεται ο φονιας αλλα το θυμα,- που σε μερικες περιπτωσεις και αυτο ευθυνεται-, αλλα οταν διαπιστωνεται απο τους αρμοδιους δικαστες η ευθυνη του θυματος, μειωνεται και η ποινη του δραστη. Εξ’αλλου οταν οι ηθικες και φιλολαικες κυβερνησεις και κυριως οι πρωθυπουργοι τους αισθανονται μικρες,η, μεγαλες ενοχες απεναντι των λαων τους κανουν εκλογες και η, τις χανουν ,η,τις ξανακερδιζουν -φυσικα τιμια- , οποτε δικαιωνονται . Τετοιο πραγμα δεν γινεται στην Βενεζουελα και αυτο δεν κατασγγεθηκε απο τον δικο μας Συριζα και γιαυτο και το αρθρο του κ. Μαραντζιδη. Απο κατι τετοια βγαινουν και τα επιθετα αμοραλιστης, εξουσιομανης κλπ.κλπ.

Leave a Reply to Σ Α Ν Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα