του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Κακά τα ψέματα, το Κυπριακό επέδρασε καταλυτικά αρνητικά στο συλλογικό υποσυνείδητο του Έλληνα και της ηγεσίας του. Από τότε, μια υποβαθμισμένη –από κάθε άποψη– ελληνική ελίτ δεν μπορεί να συνέλθει. Και παρασύρει το σύνολο της κοινωνίας.
Ένας χορός τυφλωμένων εξουσιομανών, στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας γκεμπελικές τακτικές προπαγάνδας αποδυνάμωσε, ως ακραία, κάθε φωνή που διεκήρυσσε πως όλα, στη ζωή μιας κοινωνίας, δεν είναι ένα αέναο φαγοπότι.
Είναι οι ίδιες δυνάμεις που σήμερα, εν ονόματι της «ησυχίας» τους, είναι διατεθειμένες για υποχωρήσεις. Φοβούνται όμως την οργή του κόσμου και καλλιεργούν ένα κλίμα κάλυψής τους από τη Χάγη. Επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τις παράνομες απαιτήσεις της Τουρκίας, αλλά με απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου. Να παρουσιάσουν τις υποχωρήσεις ως κάτι που τους επεβλήθη. Είναι το «Κόμμα της Χάγης». Μια διακομματική συσσώρευση φοβισμένων, εξουσιομανών, αποδομιστών.
Τα σημερινά κόμματα είναι κακέκτυπα των αντίστοιχων του παρελθόντος. Είναι ομάδες ή παρέες ανθρώπων που διεκδικούν εν είδει επαγγελματικών εταιρειών την εξουσία. Δεν έχουν καμιά ιδεολογία πέραν του χρήματος. Έτσι, το «Κόμμα της Χάγης» διατρέχει οριζόντια το πολιτικό σκηνικό. Και τα κατέχει όλα: χρήμα, μέσα ενημέρωσης, έλεγχο θεσμών. Μειοψηφικό στην κοινωνία, πλειοψηφικό στη νομή της εξουσίας. Αυτό το κόμμα διαχειρίζεται τις τύχες μας. Και είναι αδυσώπητο. Δεν αφήνει τίποτε εκτός ελέγχου.
Είναι το κόμμα του κατευνασμού προς την Τουρκία. Δεν έκανε τίποτε που να διασφαλίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, με τη σκέψη πως αν μείνει αδρανές δεν θα κλιμακώσει τις απαιτήσεις της η γειτονική χώρα. Όμως διαψεύστηκε. Και προσπαθεί, εκ των υστέρων, να σβήσει τις φωτιές.
Ας έρθουμε στο προκείμενο:
Η τακτική του κατευνασμού τελείωσε. Όποιος συνεχίσει να επιμένει, δεν έχει καταλάβει πού βρισκόμαστε και τι τεκταίνεται στην περιοχή. Και γι’ αυτό, είναι επικίνδυνος. Μια τέτοια μονότονη πολιτική παρουσία είναι της Ντόρας Μπακογιάννη.
Urbi et orbi διακηρύσσει την επιλογή της Χάγης λέγοντας: πείτε μου μια άλλη επιλογή. Υπάρχει; Ναι, υπάρχει.
Καταρχάς η Χάγη δεν αποκλείεται. Αλλά γιατί; Για οριοθέτηση μόνο υφαλοκρηπίδας με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, και χωρίς τη λογική της επιείκειας στη σύνταξη συνυποσχετικού. Αν δεν θέλει η Τουρκία, δεν πηγαίνουμε.
Διπλωματικά
Ορθές, έστω εκ των υστέρων, οι διπλωματικές κινήσεις του υπουργείου Εξωτερικών.
Με την Αίγυπτο θα πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για οριοθέτηση ΑΟΖ. Αν δεν σταθεί δυνατόν, κατάθεση στον ΟΗΕ των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Ενώνεται με την κυπριακή ΑΟΖ.
Καλές οι επισκέψεις στη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ελπίζουμε να μην ήταν επισκέψεις για έναν καφέ. Πρέπει να διαμορφώσει πολιτική το ΥΠΕΞ με τις χώρες αυτές και να συμπεριλάβει και την Ιορδανία και άλλες χώρες της περιοχής.
Επίσκεψη, επίσης, στον Λίβανο, όπου η πολιτική κατάσταση είναι ρευστή. Να μην προλάβει η Τουρκία να διαμορφώσει κυβέρνηση ευνοϊκή προς αυτήν. Επαφές, ακόμη, και με τον Άσαντ στην αναζήτηση κοινών συμφερόντων. Αποστολή προξένου στο Ερμπίλ, πρωτεύουσας των Κούρδων του Ιράκ. Με την ευλογία των Αμερικανών, επαφές με τις δυνάμεις στη Συρία που βοήθησαν τις ΗΠΑ. Η Τουρκία να νιώσει διπλωματικά –και στρατιωτικά– απομονωμένη, πέραν των ευχολογίων Βρυξελλών και Ουάσινγκτον. Καλλιέργεια στενότερων δεσμών και συνεργασιών με το Ισραήλ. Βρίσκεται σε μια ρευστή κατάσταση και αυτό αλλά οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν πως η σύγκλισή του με την Τουρκία δεν είναι εύκολη.
Ανάπτυξη καλύτερων σχέσεων με τη Μόσχα. Η Ρωσία είναι μια ισχυρή δύναμη με γεωπολιτική άποψη για την περιοχή.
Αντιλαμβάνεται καλύτερα όλων πως η συνεργασία της με την Τουρκία είναι συγκυριακή. Δεν συμφέρει τη Ρωσία μια ισχυρή Τουρκία. Να αξιοποιήσουμε και στην Ευρώπη και στην Αμερική την «Παγίδα του Θουκυδίδη». Αν δεν σταματήσουν τώρα την Τουρκία, αύριο θα είναι αργά.
Δημοσίως η Αθήνα να υποστηρίξει την αναγνωρισμένη, διεθνώς, «Κυβέρνηση της Τρίπολης», αλλά με ευέλικτους τρόπους να ενισχυθούν οι δυνάμεις του Χαφτάρ να ελέγξουν τη λιβυκή πρωτεύουσα. Να γίνει σαφές παντού ότι αν κερδίσει ο συνεργάτης του Ερντογάν στην Τρίπολη, η εξουσία θα περάσει στους επικίνδυνους «Αδελφούς Μουσουλμάνους».
Να σταλούν στον ΟΗΕ όλες οι συντεταγμένες της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, όπως τις προσδιορίζει η Αθήνα με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας, και να ανακηρυχθεί ΑΟΖ. Να επεκταθούν τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια.
Στρατιωτικά
Η Τουρκία δεν θα κάνει πόλεμο, όπως έχει απειλήσει, αν συναντήσει την ελληνική αποφασιστικότητα σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των σχέσεων στην περιοχή όπως περιγράφηκε παραπάνω, την ενεργοποίηση των τριμερών και την προβολή αποτρεπτικής ισχύος. Δεν μπορεί να επιτραπεί στην Τουρκία να παραβιάσει με έρευνες ή γεωτρήσεις την ελληνική υφαλοκρηπίδα οπουδήποτε. Η Ελλάδα έχει, ακόμη, δυνατότητες αποτροπής, και το μήνυμα αυτό μεταδόθηκε στον Ερντογάν με τις μαζικές υπερπτήσεις και αναχαιτίσεις την Τετάρτη που πέρασε. Χρειάζονται όμως ενίσχυση οι Ένοπλες Δυνάμεις. Όχι κινήσεις εντυπωσιασμού. Και είναι ευκαιρία για αναδόμησή τους.
Υπάρχει αναγκαιότητα ενιαίας διακλαδικής διοικήσεως και φυσικά ενιαίου ελέγχου από τον αρχιστράτηγο, και όχι ενοποίηση δυνάμεων. Αεροναυτική εξάπλωση ελέγχου, όταν απαιτηθεί, από το Αιγαίο στη θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου για τη συγκράτηση της Τουρκίας στην ηπειρωτική της επικράτεια.
Το μείζον των δυνάμεων πρέπει να είναι εκεί που υπάρχει η απειλή. Αν δεν υπάρχουν υποδομές, να δημιουργηθούν.
Να εξεταστεί το θέμα στρατιωτικής αεροπορικής παρουσίας στη βάση της Πάφου. Δεν είναι δυνατό να μπορεί να έχει παρουσία η Τουρκία και όχι η Ελλάδα.
Να αυξηθεί η θητεία αλλά να γίνει και περισσότερο επαγγελματικός ο στρατός. Να καλυφθούν οι όποιες ελλείψεις υπάρχουν, αν υπάρχουν.
Να καλλιεργηθεί υψηλό φρόνημα στο λαό και στο στρατό.
Τι λέτε, υπάρχει εναλλακτική της Χάγης;
Ασφαλώς υπάρχει, αλλά κάποιοι κάνουν τον λάθος να πιστεύουν τόσο σ’ αυτήν, όσο -χειρότερα ακόμη- στα ΜΟΕ. Όταν οι Τούρκοι μπουν στην Αθήνα, θα καταλάβουν ότι με τούς κατευνασμούς πέτυχαν ό,τι και οι Αγγλογάλλοι με τον Χίτλερ το δεύτερο ήμισυ τής δεκαετίας τού ’30. Η Μπακογιάννη δεν είναι βλάκας, καθόλου μάλιστα, ξέρει πολύ καλά τι και γιατί το κάνει. Θου Κύριε φυλακήν…
Οι Ρώσοι, δυστυχώς, συμφωνούν με τούς Αμερικανούς στην μη ανακήρυξη ΑΟΖ εκ μέρους τής Ελλάδος, όπως και στην μη επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 νμ. Στηρίζουν, δηλαδή, στα δύο αυτά σημεία την Τουρκία. Επιπλέον, οι Ρώσοι βάζουν όσο περισσότερα εμπόδια γίνεται στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων μας και είναι ίσως η βασικότερη αιτία για την εντελώς αδικαιολόγητη καθυστέρηση των εργασιών τής Ελλάδος στον τομέα αυτόν.
Κύριε Σαββίδη, συμφωνώ με το άρθρο σας, πράγματι, έστω και καθυστερημένα, όπως γράφετε, γίνονται κάποιες καλές κινήσεις (σήμερα έχομε και τον Δένδια στην Λιβύη, ελπίζω να κατάλαβε σε ποιον τον έστειλαν, μην τα κάνει θάλασσα) και δράττομαι τής ευκαιρίας να ευχηθώ σ’ εσάς, τούς συνεργάτες σας και τις οικογένειές σας ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ κι ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΟ, ΥΓΙΗ και ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ τον ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΧΡΟΝΟ.
Η μεγαλύτερη ζημία που έχει προκαλέσει το “κόμμα της Χάγης”, ή “κόμμα του φοβικού συνδρόμου”, όπως θα το αποκαλούσα εναλλακτικώς, είναι η παραχώρηση της πρωτοβουλίας κινήσεων στην Τουρκία, τουλάχιστον μετά το 1974.
Η Τουρκία, μη νιώθοντας απειλή από την Ελλάδα του “δεν διεκδικούμε τίποτε” και του “δεν πρόκειται να κάνουμε πόλεμο για μια βραχονησίδα” (εκτός από την Μπακογιάννη και ο Πάγκαλος είχε ανακοινώσει δημοσίως, ως ΥπΕξ, την πρόθεσή μας να αποφύγουμε πολεμική εμπλοκή!), είχε την άνεση να προγραμματίσει το πού, πότε και πώς θα επιτεθεί, οδηγώντας την απροετοίμαστη Ελλάδα σε διαρκείς υποχωρήσεις.
Αντιθέτως, εμείς έχουμε αποδεχθεί εκ προοιμίου τον ρόλο του “θύματος” (*) και βρισκόμαστε διαρκώς ένα βήμα πίσω στην ιδιότυπη παρτίδα γεωπολιτκού σκακιού μεταξύ μας. Θα είχε άραγε η Τουρκία την ίδια άνετη και προκλητική συμπεριφορά έναντι ημών, εάν, αντί να φοβόμαστε εμείς την τουρκική διείσδυση στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, ή την βίαιη απόσπαση αιγαιακής νησίδος, ανέμεναν εκείνοι την αποβασή μας στην Ίμβρο και την Τένεδο, ή την αιφνιδιαστική απελευθέρωση της Αμμοχώστου;
Αυτή η νοοτροπία της απάθειας και της παραιτήσεως είχε αντίκτυπο και στον εξοπλιστική ανισορροπία των δύο χωρών. Η κάποτε πρωτοπόρος στα εξοπλιστικά Ελλάδα (θυμίζω ενδεικτικές περιπτώσεις: 1η χώρα του ΝΑΤΟ που προμηθεύτηκε μαχητικά F4, μοναδική χώρα του ΝΑΤΟ που απέκτησε βομβαρδιστικά Α7, καινοτόμος με τα υποβρύχια 209 και τις πυραυλακάτους, κλπ) κατήντησε από την δεκαετία του ’80 και έπειτα να αντιδρά σπασμωδικώς στις οργανωμένες και μακροπρόθεσμες προσπάθειες της Τουρκίας.
Πέρα από τις πολύ εύστοχες επισημάνσεις σας, λοιπόν, στο τακτικό επίπεδο, απαιτείται ριζική αναθεώρηση της στρατηγικής κουλτούρας στην χώρα μας, ώστε να θεωρηθούμε ενεργός δρων στην περιοχή και όχι ένας διαρκώς παραπονούμενος παρίας.
(*) Τον παραλογισμό της απαθούς αμυντικής στάσεως της Ελλάδος είχε στηλιτεύσει με εξαιρετικά άρθρα του ο αείμνηστος Κονδύλης, κάνοντας διάκριση μεταξύ του επιτιθέμενου στο τακτικό και στο στρατηγικό επίπεδο.
ΥΓ: Ενίσταμαι ως προς την προτεινόμενη περαιτέρω επαγγελματοποίηση των ενόπλων δυνάμεων. Θα αρκεστώ, μόνο, να αναφέρω ότι χώρες όπως το Ισραήλ και η Ελβετία διαθέτουν αξιολογότατες δυνάμεις, βασιζόμενες σε εφέδρους.
Είναι εντελώς άκυρο να συγκρίνουμε τη ετοιμότητα και γενικώς τη στρατιωτική νοοτροπία που διατρέχει κάθετα και οριζόντια όλο το Ισραήλ, με την αστειότητα που λέγεται θητεία στην Ελλάδα.
Πήγαμε 18 μήνες και ζήσαμε το καρναβάλι από πολύ κοντά, άλλωστε.
Δεν διαφωνώ επ’ ουδενί με το άτοπον της συγκρίσεως Ελλάδος-Ισραήλ.
Αμφισβήτησα απλώς το να θεωρείται η επαγγελματοποίση των ενόπλων δυνάμεων πανάκεια, που θα βετλιώσει αμέσως και δραστικώς το επίπεδό τους.
Στην δική μου θητεία διεπίστωσα ότι εξίσου αστεία με την αντιμετώπιση των κληρωτών είναι και η δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία πολλών μονίμων στελεχών, αλλά και τα καθήκοντα που καλούνται να υπηρετήσουν (π.χ. είναι θεμιτό να προσλαμβάνεις μονίμους για τον χειρισμό ενός σύνθετου και προηγμένου οπλικού συστήματος, ώστε να συσσωρεύσουν γνώσεις και εμπειρία σε αυτό, αλλά γελοίο να τους χρησιμοποιείς ως σκοπούς πολυτελείας!).
Επομένως, όπως σωστά επισημαίνετε, το πρόβλημά μας είναι η νοοτροπία που εμφυσείται στον στρατό. Και η προσπάθεια αλλαγής της είναι άσχετη με το αν σε αυτόν υπηρετούν έφεδροι ή επαγγελματίες.
Το παράδειγμα του Ισραήλ το χρησιμοποίησα ακριβώς για να ενισχύσω τον συλλογισμό μου ότι με σωστή νοοτροπία και εκπαίδευση μπορείς να έχεις αξιόμαχες και αξιόπιστες ένοπλες δυνάμεις χωρίς να καταφύγεις στην “εύκολη λύση” του επαγγελματικού στρατού (ιδίως όταν η οικονομία της χώρας δεν προσφέρεται για περιττά έξοδα…).
Συμφωνούμε.
Στη δικιά μου θητεία, διαπίστωσα ΔΥ νοοτροπία από ΟΛΑ τα μόνιμα στελέχη, όχι απλά ΠΟΛΛΟΥΣ. Όταν ο ανθυπασπιστής αντί να είναι μέσα στο άρμα, είναι στο 1ο γραφείο και παίζει σφαλιάρες με το Δόκιμο όλη μέρα, τι να λέμε μετά;
Δεδομένου ότι “υπηρέτησα” (λέξη ξεφτίλα) την περίοδο των Ιμίων, η γύμνια (από όλες τις απόψεις) ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτική.
Η εύκολη και ανέξοδη τακτική να επιτιθόμαστε στη διοίκηση δεν αποτελεί λύση!
Η δική μου ερασιτεχνική πρόβλεψη σε σχέση με το τί θα συμβεί σε περίπτωση σύρραξης έχει ως εξής:
Τέσσερα εκατομύρια έλληνες θα εξαφανιστούν από το χώρο/χώρα!
Κάποιες αρκετές χιλιάδες σαν κύριοι και κυρίες με αεροπλάνα ενώ οι υπόλοιποι θα σπρώχνωνται με τους υπόλοιπους μετανάστες/πρόσφυγες στα συρματοπλέγματα του Όρμπαν!
Ελπίζω οι θαραλλέοι που αρθρογραφούν και συνεντευξιάζονται σε όλα τα μέσα το τελευταίο διάστημα να έχουν ήδη κατατάξει τον εαυτό τους στους εναπομείναντες διότι οι Κύπριοι κι εγώ…ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΎΜΕ!
Καλές γιορτές και κάθε ευτυχία σε όλες κι όλους του συνομιλητές!!
”Τι λετε υπαρχει εναλλακτικη της Χαγης”; ερωτα ο κ. Σαββιδης στο τελος του πατριωτικου αρθρου του .
Μια απαντηση -ισως η μονη -ειναι δυοιν θατερον .
Ή απ’ευθειας διαπραγμαστευσεις με την Τουρκια , χωρις Χαγη , ή πολεμος με την Τουρκια , τον οποιον όποιος τον επιθυμει και θα τον ”φχαριστηθει” να σηκωσει το χερι του.
Πρωτος εγω -εστω και για την τιμη (υπερ την νικην η δοξα)- και μαλλον οχι ο κ.Στεφανος , ο οποιος στην τριτη παραγραφο του σχολιου του προσγειωνει ερασιτεχνικα ολους οσους δεν προτιμουν την Χαγη.
Τετοιο ερωτημα ετεθη επισημως στην Βουλη το 1976 ,- με αλλα Τσιπρα με ενα νομο θα καταργησουμε τα μνημονια – ΒΥΘΙΣΑΤΕ ΤΟ ΧΟΡΑ του Ανδρεα , οταν πηρε την απαντηση του πρωθυπουργου τοτε Κων/νου Καραμανλη για τα τρια ενδεχομενα που εχουμε σε τετοιες περιπτωσεις ,που ηταν .
ΕΝΑ απ’ ευθειας διαπραγματευσεις, ΔΥΟ προσφυγη στην Χαγη και ΤΡΙΑ πολεμο.
Στην δε ερωτηση του Καραμανλη ”τι απο τα τρια προτιμας να μας το πεις εδω και τωρα” εκεινος ο ”η Ελλαδα ανηκει στους Ελληνες” Ανδρεας ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕ . Αυτα.
Υ.Γ Ολοι εξω απο τον χορο εισηγουνταν ,εισηγουνται και θα συνεχισουν να εισηγουνται ,κυριως επειδη μη εχοντας σαφη και στσθερη πατριωτικη ιδεολογια μετακινουνται δεξια και αριστερα ,αναλογως των κομματικων συμφεροντων τους ,οπως κανουν οι περισσοτεροι εκλεγμενοι ηγετες της Δυσης και για να ειναι στην δημοσιοτητα ,με την οποιαν τρεφονται.
Οσο για την κα Ντορα- μεγαλη αξια της δινουμε – μαλλον δεν μπορει να πλησιασει τον αδερφο της και ”τρεμει” στο ενδεχομενο να αποφασισει πατριωτικα ο αδερφος της ,-οντας Αρχηγος της μεγαλης Πατριωτικης Παραταξης ,που εσωσε την Ελλαδα το 1946-49 και απο τον απο Βορρα θανασιμο και για την υπαρξη της ακομη κινδυνο-.
Σε καθε περιπτωση ,ο αξιος μεχρι τωρα πρωθυπουργος κ.Κυριακος Μητσοτακης δεν θα υποχωρησει -οπως ο κ.Τσιπρας στο Σκοπιανο με την φιλικη προτροπη των ΗΠΑ και Γερμανιας – και θα συνεγειρει -εστω τους 60% ”Ελληναραδες”- για να πουλησουμε ακριβα το τομαρι μας ,οπως καναμε τις περισσσοτερες φορες στην τρισχιλιετη ιστορικη διαδρομη μας .
Σε αντιθετη περιπτωση θα βρεθει απο την βρυσομανα Παραταξη αλλος ηγετης ,που θα ”λαβει δυσκολες αποφασεις” -οπως προανηγγειλε -στην θεσ/νικη σε εκδηλωση της Εταιρειας Μακεδονικων Σπουδων. Ειναι και μαθημενος απο το Βουκουρεστι.
Αυτη την φορα το Εθνος θα αμυνθει και εχει πολλες πιθανοτητες να νικησει και να επιφερει και πολιτικη αλλαγη στην Τουρκια ,οπως στην Ελλαδα το 1974.
Ο κ.Σαββιδης ,που εχει προσωπικη αποψη για το θεμα ας μας διαφωτισει.
Αν δεν τα ”ξαναπουμε” ως τα Χριστιουγεννα ευχες ΣΕ ΟΛΟΥΣ για καθε καλο μονο χαρες και εθνικη υπερηφανεια και αποφασιστικοτητα ”αν μας ερθει το κακο”.
Ειναι καιρος να αντιμετωπισουμε και τον εδω και (40) χρονια κακο εαυτο μας ,με τους ΟΧΙ -ΝΑΙ λεγοντας προοδευτικοαριστερους ηγετες μας ,οι οποιοι για πανω απο (30) χρονια εξασαφαλισαν και την λαικη πελατεια τους σε ολες τις ταξεις των Ελληνων, που αγωνιζονταν να μη στρατευθουν και να απαξιωνουν καθε πατριωτικη -και σκεψη ακομη -,οπως περυσι με το Σκοπιανο.