Το Κράτος έρχεται

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

protagon.gr

Αριστείδης Χατζής 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2020, 21:05

Η Ιστορία το αποδεικνύει πάντοτε σε ακραίες καταστάσεις. Οταν κινδυνεύουμε καταφεύγουμε στον Θεό ή – και στο Κράτος. Συχνά δίνουμε και στο δεύτερο μεταφυσικές ή υπερφυσικές ιδιότητες. Είναι αναμενόμενο να το κάνουμε, είναι ανθρώπινη ανάγκη, αλλά είναι και επικίνδυνο.

Αν υπάρχει κάτι που αυτήν την περίοδο σε αποσυντονίζει πλήρως, δεν είναι, για τους περισσότερους από εμάς, ο φόβος του θανάτου. Αυτός φαίνεται μακρινός, αφορά κάποιους απροσδιόριστους άλλους. Ούτε ο φόβος της ασθένειας. Κινδυνεύουν αυτές οι διαβόητες ευπαθείς ομάδες. Οι περισσότεροι από εμάς δεν ανήκουμε σ’ αυτές ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε. Ο πραγματικός μας φόβος είναι άλλος. Είναι ο φόβος της αβεβαιότητας.

Η αβεβαιότητα δεν είναι αυτή η κατάσταση που πιστεύουμε ότι αντιμετωπίζουμε συχνά στην πεζή καθημερινότητά μας, ούτε η λέξη που αγαπούν να χρησιμοποιούν οι απατεώνες που παριστάνουν πως προβλέπουν το μέλλον μας. Αβεβαιότητα είναι εκείνη η εκδοχή του μέλλοντος που μας είναι τελείως σκοτεινή γιατί οι εμπειρίες μας δεν μας βοηθούν καθόλου να την αντιμετωπίσουμε. Δεν ξέρουμε πώς να προετοιμαστούμε και τι να περιμένουμε. Το χειρότερο όμως όλων είναι ότι δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε τη ζωή μας.

Το μεγαλύτερο πλήγμα για όλους μας αυτόν τον εφιαλτικό Μάρτιο είναι η ανατροπή των προσδοκιών μας. Μια ανατροπή που δεν εμπεριέχει, προς το παρόν, το απόλυτο του θανάτου, ούτε το οδυνηρό της ασθένειας. Είναι μια ανατροπή που πολλαπλασιάζει την ίδια την αβεβαιότητα σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων μας. Μια ανατροπή, όμως, που οφείλεται σε δύο παράγοντες.

Ο ένας είναι η πανδημία. Ο άλλος είναι το Κράτος. Αυτά που ακολουθούν δεν αφορούν τους πάντες. Οι περισσότεροι θα τα προσπεράσουν ως αδιάφορα, ασήμαντα, ανεπίκαιρα ή δογματικά. Όμως είναι σοβαρά – ιδιαίτερα αν αξιολογείς υψηλά την Ελευθερία που διαθέτεις και δεν είσαι έτοιμος να την ανταλλάξεις με ευκολία. Απευθύνομαι, λοιπόν, σε δύο ομάδες που νομίζω ότι μπορούν να καταλάβουν κάπως καλύτερα όσα γράφω στη συνέχεια. Στους γνήσιους φιλελεύθερους και στους γνήσιους αριστερούς.

Θα εξηγήσω και τα δύο – ιδιαίτερα πώς ορίζω τη «γνησιότητα».

Ξεκινώ με τους φιλελεύθερους. Οι αριστεροί ας διαβάσουν με προσοχή γιατί αυτό που νομίζουν ότι δεν τους αφορά θα καταλήξει σ’ αυτούς. Ο Ανώνυμος, ο συγγραφέας της Ελληνικής Νομαρχίας γράφει σε κάποιο σημείο ότι ο ελεύθερος άνθρωπος δεν φοβάται, ούτε ελπίζει. Τι εννοεί; Εννοεί ότι ο ελεύθερος άνθρωπος διαμορφώνει μόνος τους τη μοίρα του, με τις επιλογές του και τις πράξεις του. Είναι ο συγγραφέας της δικής του ζωής. Όμως η πανδημία μας αφαιρεί μεγάλο μέρος από την αξιοπρέπεια της ελεύθερης επιλογής γιατί μας αναγκάζει σε ακραίο αυτοπεριορισμό. Που τον επιτείνουν τα κρατικά μέτρα. Γιατί όταν ο ετεροκαθορισμός δεν είναι αποτέλεσμα φυσικών περιορισμών αλλά πολιτικών ή κοινωνικών, αισθανόμαστε ακόμα πιο αδύναμοι, ακόμα λιγότερο ελεύθεροι. Προσοχή! Δεν θέλω να με παρεξηγήσετε. Γι’ αυτό θα το γράψω όσο πιο καθαρά γίνεται:  Χρειαζόμαστε το Κράτος. Είναι απαραίτητο στην πολιτισμένη κοινωνία. Είναι απαραίτητο για τη λειτουργία της αγοράς. Είναι απαραίτητο για την ασφάλεια. Είναι απαραίτητο για την κοινωνική συνοχή και την οργάνωση της κοινωνικής αλληλεγγύης. Η πανδημία μας έδειξε πόσο απαραίτητη είναι η κρατική υποδομή στην υγεία και την πρόνοια – ας μην το ξεχάσουμε.

Υπάρχουν περιπτώσεις που η αγορά ή η κοινωνία από μόνες τους είναι αδύνατον να συντονιστούν και να δώσουν λύσεις σε επείγοντα προβλήματα. Η περίοδος που διανύουμε αποτελεί το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα που έχουμε ζήσει από το 1945 και μετά. Προφανώς το Κράτος θα πρέπει να αναλάβει τα ηνία, να συντονίσει, να ρυθμίσει και, βέβαια, να επιβάλλει. Καλώς το κάνει, είναι απαραίτητο να το κάνει. Δεν θα επαναλάβω το «λάθος» που έκαναν τη δεκαετία του 1940 ο F.A. Hayek και ο George Orwell.

Η επερχόμενη διεύρυνση του ρόλου του Κράτους δεν θα οδηγήσει, αναπόφευκτα, στον ολοκληρωτισμό. Βέβαια, οι λανθασμένες προβλέψεις τους έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου και βοήθησαν να αποτραπεί αυτό που θεωρούσαν αναπότρεπτο. Αλλά η αλήθεια είναι ότι υποτίμησαν τη δυναμική της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Εγώ, αντίθετα, δεν την υποτιμώ καθόλου. Έχουμε, ακόμα, ισχυρά θεσμικά αντανακλαστικά, δικλείδες και εγγυήσεις. Και μάλιστα ζούμε σε μια περίοδο που όλα αυτά θεωρούνται δεδομένα και δύσκολα ανατρέπονται.

Αυτό που θα περιγράψω, λοιπόν, στη συνέχεια δεν αμφισβητεί τη σημασία, τη χρησιμότητα και τον ρόλο του Κράτους. Ο σκοπός μου είναι άλλος. Να θυμίσω ότι το Κράτος ποτέ δεν σταμάτησε εκεί που έπρεπε να σταματήσει.

Ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Thomas Hobbes έχει καθορίσει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον την πολιτική φιλοσοφία είναι γιατί θέτει ένα ζήτημα στο οποίο μέχρι και σήμερα καμία απολύτως ικανοποιητική απάντηση δεν έχει δοθεί. Η πολιτική κοινότητα έχει έναν κύριο στόχο: να εξασφαλίσει την ασφάλεια των ανθρώπων από εσωτερικούς και εξωτερικούς κινδύνους. Ο Λεβιάθαν, το πανίσχυρο κράτος, μας είναι απαραίτητο για να επιβιώσουμε. Ο Ηγεμόνας θα μας προστατεύσει όταν θα υπάρξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αλλά θα πρέπει να υπακούμε στις εντολές του για να είναι αποτελεσματικός. Δεν είχε άδικο ο Hobbes, η ιστορία το αποδεικνύει πάντοτε σε ακραίες καταστάσεις.

Όταν κινδυνεύουμε καταφεύγουμε στον Θεό ή/και το Κράτος. Συχνά δίνουμε και στο δεύτερο μεταφυσικές ή υπερφυσικές ιδιότητες. Είναι αναμενόμενο να το κάνουμε, είναι ανθρώπινη ανάγκη, αλλά είναι και επικίνδυνο. Γιατί το Κράτος θα μπει στον πειρασμό να διαμορφώσει κανόνες που θα συνεχίσουν να ισχύουν και μετά το τέλος της κατάστασης έκτακτης ανάγκης.

Ας πάρουμε την αγορά. Το κράτος θα την ελέγξει (και καλά θα κάνει) σε μια περίοδο που αυτή είναι αδύνατον να αυτορρυθμιστεί με την ταχύτητα που απαιτείται. Σε παρόμοιες περιπτώσεις αναδύονται τα προβλήματα συλλογικής δράσης οξυμένα. Θυμίζω ότι το Κράτος υπάρχει για να επιλύει κυρίως αυτά. Ελπίζουμε να είναι αρκετά αποτελεσματικό για να τα επιλύσει όσο είναι εφικτό. Όμως η εξουσία έχει την τάση της επέκτασης, σχεδόν ποτέ του αυτοπεριορισμού. Το Κράτος δεν είναι μια οντότητα, δεν υπάρχει πραγματικά ο Λεβιάθαν. Είναι οι μηχανισμοί που το συγκροτούν, οι άνθρωποι που το στελεχώνουν και τα συμφέροντά τους. Θα δράσουν μεγιστοποιητικά, αυτό είναι δεδομένο. Γιατί η εξουσία μολύνει τον φορέα της και η απόλυτη εξουσία τον μολύνει ανεπανόρθωτα.

Όσοι γνήσιοι φιλελεύθεροι έχουν διαβάσει μέχρι εδώ, υποθέτω με καταλαβαίνουν καλά, δεν χρειάζεται να προσθέσω πολλά για να τους πείσω. Θα συνεχίσω απευθυνόμενος στους γνήσιους αριστερούς που πιθανόν θα έχουν αρχίσει να δυσανασχετούν γιατί δεν τους αφορούν και τόσο αυτά που έχω γράψει. Αν είναι γνήσιοι αριστεροί κάνουν λάθος. Γιατί, για μένα, γνήσιος είναι εκείνος ο αριστερός που θεωρεί την κρατική εξουσία επικίνδυνη. Που τη φοβάται όσο, σχεδόν, και ο φιλελεύθερος. Δύο πράγματα έχω να σας πω. Καταρχάς, όταν το Κράτος ελέγχει την οικονομία δεν είναι οι καταναλωτές που βγαίνουν κερδισμένοι – αυτοί ωφελούνται μόνο από τις ανοικτές ανταγωνιστικές αγορές.

Η ελεγχόμενη κορπορατιστική οικονομία ωφελεί πάντοτε την ολιγαρχία που διαπλέκεται με το κράτος, τις ισχυρές πολιτικά συντεχνιακές ομάδες, μοιράζοντας τα ψίχουλα και σε όσους έχουν ήδη έναν σύνδεσμο μ’ αυτό το κράτος και είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία του. Οι υπόλοιποι, αν σας ενδιαφέρουν, θα βρεθούν έξω από τα τείχη. Αλλά αυτό μπορεί να μην σας πείσει γιατί νομίζετε (εντελώς λανθασμένα!) ότι η οικονομική ανισότητα είναι μεγαλύτερη στις ανοικτές οικονομίες. Όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Πάμε στο δεύτερο. Το πανίσχυρο Κράτος δεν θα περιοριστεί βέβαια στον έλεγχο της οικονομίας. Ο πολιτικός αυταρχισμός συνοδεύει πάντα τον εκτεταμένο οικονομικό παρεμβατισμό. Κοινωνικά κινήματα, περιθωριακές ομάδες, οι «ξένοι» κάθε είδους (πρόσφυγες, μετανάστες), συνιστούν απειλή για τη συναίνεση της ομοιογένειας της πολιτικής κοινότητας που εμπιστεύεται μόνο τον Λεβιάθαν.

Σε πολλές χώρες ο πολιτικός αυταρχισμός θα αυξηθεί. Όταν ο κρατικός μηχανισμός καταστολής μεγαλώνει «για καλό σκοπό» είναι απολύτως βέβαιο ότι θα χρησιμοποιηθεί και για κακούς σκοπούς. Οι εξελίξεις μετά την 11/9/2001 το αποδεικνύουν. Θα ανατραπεί η ισορροπία της δημοκρατικής με τη φιλελεύθερη αρχή. Αυτό σημαίνει ότι η ομοιογενής πλειοψηφία, αν της δοθεί η ευκαιρία, θα παραβιάσει τις αρχές του κράτους δικαίου, τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, θα αποβάλλει το διαφορετικό. Ο λαϊκισμός θα θεριέψει – και όπως γνωρίζετε ελπίζω, ανθεκτικός λαϊκισμός είναι μόνο ο δεξιός.

Ποιος θα είναι ο χαμένος πολιτικά; Οπωσδήποτε η Αριστερά. Η συντηρητική στροφή, η ανοχή στον αυταρχισμό θα ανατρέψει και την πολιτική ισορροπία. Οι φιλελεύθεροι (που δεν είναι ούτε αριστεροί, ούτε δεξιοί) γνωρίζουν ότι η ελευθερία και το βασικό συστατικό της στοιχείο, η ανοχή, βασίζονται στις πολιτικές και θεσμικές ισορροπίες. Ο κρατικός παρεμβατισμός στην οικονομία θα έχει ορατή ημερομηνία λήξης. Τα αποτελέσματά του εμφανίζονται σχετικώς σύντομα και η συνέχεια αποτελεί μονόδρομο για οποιαδήποτε κυβέρνηση έχει ως στόχο την κοινωνική ευημερία.

Αν οι φιλελεύθεροι ανησυχούσαν μόνο γι’ αυτό δεν θα ήταν γνήσιοι φιλελεύθεροι. Αυτό που κυρίως μας ανησυχεί σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι η μετάλλαξη του θεσμικού DNA των φιλελεύθερων δημοκρατιών. Τα ημι-αυταρχικά υβρίδια που θα εμφανιστούν ως πιο αποτελεσματικά και πιο κατάλληλα για τους νέους καιρούς. Δεν θα συνεχίσω, νομίζω ότι όποιος θέλει να καταλάβει τι λέω, δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω. Για τους κακόπιστους και τους ανόητους (που χρειάζεται πάντα να τους εξηγείς δύο φορές τι εννοείς), επαναλαμβάνω ότι δεν αμφισβητώ την ανάγκη, τη σημασία, τον ρόλο του Κράτους. Ιδιαίτερα σε παρόμοιες κρίσεις που κανείς δεν μπορεί να το αντικαταστήσει. Θεωρώ ότι μέχρι τώρα τα μέτρα που ελήφθησαν ήταν ορθολογικά, απαραίτητα, ακόμα και ελλιπή σε κάποιες περιπτώσεις. Απλώς επισημαίνω ότι όλα αυτά θα έχουν οπωσδήποτε μακροπρόθεσμες συνέπειες. Μας ενδιαφέρει ποιες θα είναι αυτές;

Μπορεί όλα αυτά να τελειώσουν τον Μάιο, να τα θυμόμαστε κάποτε σαν έναν κακό εφιάλτη. Να είναι αυτό άλλο ένα από τα πολλά άχρηστα κείμενα που χάνουν την επικαιρότητά τους μέσα σε μερικές εβδομάδες. Είμαι ο πρώτος που το εύχεται ολόψυχα. Αλλά μπορεί και όχι. Είναι πιθανόν αυτό που ζούμε να συνεχιστεί ή να επιδεινωθεί με τρόπους που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε. Γιατί αυτό είναι το χαρακτηριστικό της αβεβαιότητας, όπως θα έχετε ήδη διαπιστώσει. Και τότε θα έχουμε μόνο ένα κοσμικό αποκούμπι, τον Λεβιάθαν.

Μπορεί να μας σώσει αυτός ο Λεβιάθαν αλλά έχει σημασία ο τρόπος που θα μας σώσει και ποιοι θα είμαστε μετά τη σωτηρία μας. Δεν έγραψα αυτό το άρθρο για να διαμαρτυρηθώ για τα μέτρα. Είναι απαραίτητα και καλοδεχούμενα εφόσον έχουν σκοπό να μας προστατέψουν από μια πραγματική απειλή και να μας συντονίσουν με μικρές αλλά απαραίτητες απώλειες ελευθερίας. Εγραψα αυτό το άρθρο γιατί μου το υπαγόρευαν τα φιλελεύθερα αντανακλαστικά μου αλλά κυρίως το καθήκον που έχει κάθε φιλελεύθερος. Ένα καθήκον που όρισε το 1790 ο Ιρλανδός φιλελεύθερος πολιτικός, John Philpot Curran: Απαραίτητη προϋπόθεση για να διατηρήσεις την ελευθερία σου είναι να βρίσκεσαι σε συνεχή εγρήγορση. Αν δεν το κάνεις, η συνέπεια και η τιμωρία σου μαζί, θα είναι η υποδούλωσή σου.

Ο Αριστείδης Χατζής είναι καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Διευθυντής Ερευνών στο Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦίΜ).

Πηγή: Protagon.gr

spot_img

6 ΣΧΟΛΙΑ

  1. ”Ο ηγεμόνας θα μας προστατεύσει όταν θα υπάρξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης αλλά θα πρέπει να υπακούμε στις εντολές του ,για να είναι αποτελεσματικός ”γραφεί ο αρθρογράφος πανεπιστημιακός καθηγητής κ.Χατζής,μνημονεύοντας τον Hobbes αλλά και μόνο η λέξη ηγεμόνας προυποθέτει ένα κράτος”’ μη δημοκρατικό” κατά την πλειοψηφία των Ελλήνων ,που δια του ΑνδρεοΠΑΣΟΚ τροποποίησαν το Σύνταγμα της Μεταπολιτεύσεως ,χωρίς οποιοδήποτε αντίβαρο στην πρωθυπουργική κοινοβουλευτική δικτατορία ,που έκτοτε μας επεβλήθη και η οποία πρώτη φορά -παρά τις εμφανείς αδυναμίες της επιβάλλεται ,λόγω της εκτάκτου καταστάσεως με τον ανθρωποκτόνο ιό ,χάριν της δυαρχίας των ”ηγεμόνων” κ.κ Μητσοτάκη και Τσιόδρα .
    ΑΡΑΓΕ μετά από αυτόν τον ιό ,θα επιτρέψουν οι ”δημοκράτες” συνέλληνες και κυρίως η Αριστερά -κάθε αποχρώσεως-της Μεταπολιτεύσεως ,να δημιουργηθεί πειθαρχημένη κοινωνική αγωγή και ενσυνείδητη πειθαρχία ,για να μη χρειάζεται να υπακούει ο Έλληνας στον απαραίτητο για έκτακτες καταστάσεις Ηγεμόνα ,αλλά μόνο στην ατομική του ευθύνη ,που έχει και καθήκοντα και υποχρεώσεις και προς τους συνανθρώπους του και προς την Πατρίδα και το Έθνος ;;;.
    Θα υπάρξει στο μέλλον τέτοια Αριστερά ,που έχει κατακλυσθεί από δικαιωματιστές και λάτρεις της μαζικοποιήσεως του λαού;;;.
    ΑΝ στην επόμενη κρατική διοίκηση οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα ,να σκέπτονται ο,τι θέλουν, να μιλούν και να γράφουν ελεύθερα ,να έχουν ανεξιθρησκεία ,να μπορούν να διαμαρτύρονται ελεύθερα -,χωρίς όμως να παραβαίνουν νόμους ,που είναι πάνω από όλους μας-,να εκλέγουν το επάγγελμα -που θέλουν και τον τόπο που θα μένουν- ,να έχουν το δικαίωμα της ζωής και της ιδιοκτησίας τους και τέλος να κατηγορούνται και να δικάζονται για εγκλήματα που προβλέπονται από προγενέστερους νόμους, θα ισχυρίζονται ότι, δεν θα έχουν Δημοκρατία,επειδή εδώ και 40 περίπου χρόνια έζησαν σε μια Δημοκρατία,που απουσίαζε παντελώς η ατομική ευθύνη;;;
    Γιατί να ”θλίβονται” φιλελεύθεροι και αριστεροί για ένα τέτοιο δημοκρατικό καθεστώς,μετά την- συν Θεώ-σημερινή έκτακτη κατάσταση;;;.
    Μήπως επειδή την ”ξεσυνηθίσαμε”;;;.

  2. Κανείς φιλελεύθερος δεν είπε ότι δεν χρειάζεται το κράτος. Πιθανόν να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο οι αναρχοκαπιταλιστές.

    Είπε κανείς ότι δε χρειάζονται τα δημόσια σχολεία και νοσοκομεία; Πλάκα κάνουμε; Οι διοικητικοί υπάλληλοι – σφραγιδοκράτορες που πάνε βόλτα τα έγγραφα από το ένα γραφείο στο άλλο για υπογραφές δε χρειάζονται, αλλά ας είναι καλά η Ελλάδα του Κουτσόγιωργα, του Βαλυράκη, του Άκη & του Πάκη lol.

    Εμείς οι φιλελεύθεροι θέλουμε ένα μικρό, ευέλικτο και δυναμικό κράτος που να είναι αρωγός στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων και της οικονομίας.

    Έχουμε κάτι τέτοιο στην Ελλάδα; Ούτε κατά διάνοια.

    Ο Πιερρακάκης κάνει πράξη αυτονόητα πράγματα, που στην παρασιτκή Ελλάδα του δημοσίου μοιάζουν εξωπραγματικά.

    Αν μείνει 3 4ετίες στο ίδιο πόστο, πιθανόν να πλησιάσουμε την… Εσθονία.

  3. Τώρα που ο θανατηφόρος αυτός ιός δημιούργησε και θα δημιουργήσει περισσότερους ανέργους και φτωχούς από την οικονομική κρίση της προηγούμενης 10ετίας,μόνο ένα κράτος ”πατερούλης ”θα μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες τους ,κάτι ανάλογο με το Κράτος της 10ετίας του 1950,μέχρι να έλθουν επενδύσεις και από το εξωτερικό ,που θα αργήσουν και αυτές ,γιατί όλες οι χώρες θα έχουν ανάλογα και μεγαλύτερα ίσως προβλήματα από τα δικά μας.
    Ευτυχώς που η κυβερνώσα σήμερα πολιτική παράταξη έχει και την εμπειρία και κυβερνητική πρακτική του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού της αλησμόνητης 8ετίας 1955-1963 του αειμνήστου Καραμανλή ,με τους Ζολώτα και Παπαληγούρα και θα τα καταφέρει και πάλι ,εν ανάγκη και με άλλη κυβερνητική σύνθεση.
    Ο ”πούρος” πάντως φιλελευθερισμός θα ανασταλεί όχι μόνο στην Ελλάδα ,αλλά σε όλο τον κόσμο.
    Ευτυχώς ο ιός αυτός δεν θα καταστρέψει τις κρατικές υποδομές -όπως οι πόλεμοι της 10ετίας του 1940-ούτε θα σταματήσει την πρόοδο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης του υπουργού κ .Πιερρακάκη αλλά ας μη έχουμε ως υπόδειγμα την Εσθονία ,που γνωρίζει ποιες ασθένειες και ποια χόμπυ έχουν οι πολίτες της και όχι μόνο .
    Η Ελλάδα θα ανακόψει την προσπάθειά για φιλελευθερισμό ,αλλά οι Έλληνες ήταν πάντα φιλελεύθεροι και όσες φορές ψήφισαν τους κρατιστές ,τους ψήφιζαν γιατί τους έταζαν και τους έδωσαν πολλά ,ιδιαίτερα στην 10ετία του 1980 .

  4. Πήγε να μου βγει ο καφές από τη μύτη πρωΐ πρωΐ. Μην τα πετάτε έτσι απότομα αυτά κ. ΣΑΝ, θα πνιγούμε.

    Οι Έλληνες ήταν πάντα φιλελεύθεροι; What? Excuse me? Pardon? Are ya totally deranged?

    Κρατιστές του κερατά είναι η ελληναρία και μάλιστα αυτό διατρέχει όλο το πολιτικό φάσμα. Σύριζα, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΧΑ, τα αριστερά λιμά τύπου Πλεύση κ.ο.κ. είναι όλοι δημοσιο-υπαλληλικού τύπου ζωντανά και αυτοί είναι το 60% στη χώρα.

    Αυτό είναι το εύκολο. Το δύσκολο και το κυρίως πρόβλημα όμως είναι, ότι το μισό κόμμα της ΝΔ (η λαϊκή δεξιά του Κωστάκη, του Πάκη, των μαϊντανών της TV όπως Βούλτεψη – Γιακουμάτος κλπ, της κωλο-φυλλάδας της Δημοκρατίας κ.ο.κ.), είναι κρατιστές του κερατά επίσης. Πράγμα που φάνηκε περίτρανα την πενταετία Σύριζα και όχι μόνο βέβαια.

    Οι λίγοι φιλελεύθεροι που απομένουν, ψηφίσαμε Μητσοτάκη και γι’ αυτό το λόγο. Να βάλει στην άκρη αυτή την παρασιτική δεξιά του παρελθόντος. Τιτάνιο έργο βέβαια και δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει, μια και μιλάμε για το μισό κόμμα.

    Φιλελεύθερος 100% είναι ο Τζήμερος και ο μόνος που τολμάει (μετά τον συγχωρεμένο τον Πανούση), να λέει την αριστερά όπως ακριβώς τις αρμόζει.

    Κρατιστές, σταλίνες και κουμμούνια.

    Αυτά.

    • Εντοπίζετε τον φιλελευθερισμό στην οικονομία ,αλλά οι Έλληνες δεν έκαναν την επανάσταση του 1821 ,ούτε είπαν το ΟΧΙ του 1940,ούτε κατενίκησαν τον κομμουνισμό στον Γράμμο το 1949 και δεν ”γονάτισαν” το 2008 στο Σκοπιανό -οκονομίας ένεκεν- ,η δε ζωή -ατομική , συλλογική και εθνική είναι πολύπλοκη και η μόνος καθημερινός αγώνας μας πρέπει να είναι για να εξασφαλίζονται όσα αναφέρω στην προτελευταία παράγραφο του πρώτου σχολίου μου.
      Προφανώς έχετε ”προηγούμενα” με όσους αναφέρετε στην 4η παράγραφο του σχολίου ας αυτού, αλλά το γνωρίζετε και εσείς ότι ο ”Τζημέριος” φιλελευθερισμός άργησε να έρθει -δεν ήρθε και ούτε θα έρθει-στην Ελλάδα ,λόγω της 20ετίας των αυτοδυνάμων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ ,μετά την 10ετία της Θάτσερ και του Ρήγκαν.
      Και να μη ξεχνάμε ότι τις κυβερνήσεις τις εκλέγουν οι βολεμένοι και οι άλλοι β ,που πράγματι υπερτερούν στην Ελλάδα -κυρίως-από το 1981 ,όταν τους έκανε πελάτες ο γνωστός αρχηγός ,που τα κατάφεραν και το 2009 και το 2015.
      Να μη σκεφθούμε τι θα γινόταν ΑΝ το 1981 κέρδιζε τις εκλογές ο Ράλλης ,το 2009 ο Καραμανλής και το 2015 ο Σαμαράς;;;.
      Φυσικά με τα ΑΝ δεν γράφεται ούτε η ατομική ιστορία του καθενός μας .
      Τώρα το ένα ,που είναι η υγεία ,γιατί τα υπόλοιπα είναι μηδενικά ,χωρίς αυτήν. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ.

      • Όπως έχουν έρθει τα πράγματα, η υγεία είναι πράγματι πάνω απ’ όλα.

        Οι ιδεολογικές μας διαφορές, μπορούν να περιμένουν.

        Ευχαριστώ και ανταποδίδω.

Leave a Reply to Σ.Α.Ν. Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα