Ζαχαρίας Σκούρας
Καθηγητής Γενετικής ΑΠΘ

Καλοκαιρινή η μέρα, με ψηλές θερμοκρασίες και υγρασία, ραστώνη, όπως κάθε παρόμοια μέρα … θαρρείς και δεν συνέβη τίποτε το αλλιώτικο.

Πολιτικός πολιτισμός, αδιαφορία, σύνεση, ζαμανφουτισμός; Χρόνος ο πανδαμάτωρ!

Όπως και νάχει βασικά παραμένουν τα ζητούμενα. Η χώρα πρέπει να ενεργοποιηθεί σε όλους τους τομείς αμέσως, κυρίως με λειτουργικές συνέργειες. Πολλά και κολακευτικά λόγια, χτυπηματάκια στον ώμο και άλλα που καταστέλλουν τη λειτουργικότητα και αναδύουν τον παραγοντισμό δεν έχουν θέση. Ας πάψουν πλέον στρατιές ανθρώπων να στρατεύονται για μικροκομματικά και μικροπολιτικά μικροσυμφέροντα και ας διατεθούν προσωπικότητες για την ανάδειξη αξιών.

Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι για να μην στηριχθούμε άμεσα στην ικανότητα, στη σύνεση, στη συνέργεια και εν τέλει στην ξεχασμένη αριστοτελική μεσότητα. Δώστε χώρο σε μία συνδυαστική παιδεία, που να αναδεικνύει τον Πολίτη, την Πόλη, την Πολιτεία. Να δημιουργεί γερούς πυλώνες, γερά και καρποφόρα δένδρα, μα κυρίως υπέροχα δάση, λειμώνες, οπορώνες, ορίζοντες λειτουργικής ανάπτυξης. Το γνωρίζει η φύση, το γνωρίζει η ζωή, το γνωρίζουμε κι εμείς. Ας το υιοθετήσουμε.

Εμμονές που βαπτίζονται ιδεολογία, σταθερότητα και όπως αλλιώς τις βαπτίσει κανείς, δεν πρέπει να έχουν πλέον θέση σε μία κοινωνία πολιτών. Σε μια Δημοκρατία, πόσο καθοριστικές μπορεί να είναι οι έννοιες που προσδίδονται και πόσο αποτελεσματικές μπορεί να είναι οι αλληλεπιδράσεις που απαιτούνται για την ευδαιμονία των ανθρώπων; Πολίτης σήμαινε στα αρχαία ελληνικά ο ελεύθερος άνθρωπος που ήταν μέλος της πόλης με δικαίωμα συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων. Και η έννοια αυτή διαφέρει από την έννοια υπήκοος, που στην αρχαιότητα σήμαινε, αυτός που ακούει και κατ΄επέκταση ο ευπειθής, ο υποτασσόμενος στον ηγεμόνα ή στη χώρα.
Πολίτης λοιπόν ή υπήκοος; , σε ένα καθεστώς όπου οι παλιοί ηγεμόνες να μη μετασχηματίζονται σε σύγχρονους ηγέτες και οι πολίτες σε υπηκόους; Πολίτης με συγκροτημένες σκέψεις και ενέργειες ή υπήκοος με παθητικότητα, αμηχανία και ενσπειρόμενες φοβίες “πολιτισμένων απειλών”;

Μην επιμερίζετε πράγματα όταν δεν είναι ώριμα. Τα κύτταρα όταν ενώθηκαν έκαναν πιο σύνθετα κύτταρα και αυτά μετά τον οργανισμό και την συνύπαρξη. Η κληρονομιά που μας άφησε η σπουδαία επιστήμονας και ενεργός πολίτης Λυν Μαργκούλις ήταν ότι, ό,τι έγινε στη ζωή και την εξέλιξή της στηρίχθηκε στη συμβίωση ενεργών κυττάρων και όχι στον πόλεμο καταστρεπτικών παραγόντων, όπως οι εκάστοτε “ταγοί” κοινωνιάρχες επιβάλλουν.

Δώστε χώρο και δύναμη στην Παιδεία, όχι στην παθητική και την υπαλληλική, αλλά στη δομημένη, τη συγκριτική, τη λειτουργική, την αποτελεσματική, την παιδεία των πολιτών, της πόλης και της πολιτείας.

Έχουμε μεγάλο παρελθόν και παρακαταθήκη που τα χρωστάμε στους προγόνους μας, ας δώσουμε ένα παρόν και μέλλον στους απογόνους μας.