Ένας πρώην ανώτερος αξιωματούχος της διαβόητης τουρκικής ΜΙΤ παραδέχτηκε τη συστηματική πρακτική της οργάνωσης βασανιστηρίων και κακομεταχείρισης κατά κρατουμένων, λέγοντας ότι ο ίδιος είχε βασανίσει στο παρελθόν πολλούς ανθρώπους.
Ερωτηθείς από την ειδησεογραφική ιστοσελίδα T24 εάν «μετάνιωσε» για κάποια από τις ενέργειές του, ο πρώην επικεφαλής του αντιτρομοκρατικού τμήματος του Εθνικού Οργανισμού Πληροφοριών (ΜΙΤ), Mehmet Eymür, απάντησε αρνητικά.
Το T24 κυκλοφόρησε σήμερα, 5 Νοεμβρίου, το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του Eymür στο οποίο ο πρώην αξιωματικός των Μυστικών Υπηρεσιών συνέχισε να κάνει σοκαριστικές αποκαλύψεις.
Επιχειρώντας να δικαιολογήσει την πρακτική βασανιστηρίων της ΜΙΤ, το πρώην στέλεχός της έριξε το «φταίξιμο» σε κάποιους εκ των κρατουμένων, που ήταν… «πεισματάρηδες».
«Αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος να μιλήσουν [οι κρατούμενοι], μπορεί να υπάρξουν βασανιστήρια, γιατί υπάρχουν πολλοί πεισματάρηδες», είπε ο Eymür .
Ερωτηθείς εάν αυτές οι μέθοδοι βασανιστηρίων εξακολουθούν να εφαρμόζονται από την ΜΙΤ, ο Eymür είπε ότι σήμερα εφαρμόζονται πιο αυστηρές εκδοχές, με ορισμένες μάλιστα να οδηγούν σε θάνατο του κρατουμένου. «Υπάρχουν [σήμερα] πιο σοβαρά [βασανιστήρια]. Υπάρχουν θάνατοι. Υπάρχει ένα μέλος της MİT που ανακρίθηκε και [μετά] εξαφανίστηκε», είπε ο Εϊμούρ, αποκαλύπτοντας ότι ο Οργανισμός Πληροφοριών βασανίζει ακόμη και το προσωπικό της.
Ο Eymür επιβεβαίωσε ότι αρκετές περιπτώσεις εξαφανισθέντων στην Τουρκία ήταν αποτέλεσμα «επιχειρήσεων πληροφοριών», αλλά προσπάθησε να τις δικαιολογήσει λέγοντας ότι υπήρξε «πολύ μεγάλος αγώνας» και η ΜΙΤ έπρεπε «να κερδίσει σε αυτόν τον αγώνα».
«Κανείς δεν θα έβλεπε τα βασανιστήρια ως σεβαστό πράγμα. Μόνο σαδιστές άνθρωποι θα το έβλεπαν έτσι. Όμως, μπαίνεις σε μια πολύ μεγάλη μάχη. Και πρέπει να κερδίσεις σε αυτόν τον αγώνα, διαφορετικά θα χάσεις τον έλεγχο», είπε χαρακτηριστικά.
Ο Eymür επιβεβαίωσε περαιτέρω ότι αυτές οι μέθοδοι βασανιστηρίων ανάγκασαν πολλούς ανθρώπους να αναλάβουν την ευθύνη για τα εν λόγω εγκλήματα, παρόλο που δεν τα είχαν διαπράξει. Ερωτηθείς εάν «πολλοί άνθρωποι αναγκάστηκαν να αναλάβουν την ευθύνη για ενέργειες στις οποίες δεν ήταν οι ίδιοι οι δράστες», ο αξιωματούχος απάντησε: «Ναι, είχαμε καλό ανακριτικό προσωπικό».
Αν και επιβεβαίωσε ότι ο ξυλοδαρμός και το ηλεκτροσόκ ήταν μεταξύ των μεθόδων βασανιστηρίων που χρησιμοποίησε, ο Εϊμούρ υποστήριξε ότι ο ίδιος δεν «πήγε πολύ μακριά» και ότι αυτές οι πράξεις «δεν μπορούσαν να θεωρηθούν βασανιστήρια. Ανέφερε δε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρξε άσκηση ψυχολογικής βίας, δηλαδή έλεγαν στους κρατούμενους ότι τα αγαπημένα τους πρόσωπα κρατούνταν επίσης και ότι θα τους προκαλούσαν πόνο, προκειμένου να «σπάσουν» οι ανακρινόμενοι.
«Δεν κάναμε μόνο ακραία πράγματα… Παίζαμε και λίγο σαν θέατρο. Βάζαμε γυναίκες συναδέλφους μας να ουρλιάξουν και μετά λέγαμε στον κρατούμενο ότι «έχουμε την κόρη σου…Καλύτερα να μιλήσεις αλλιώς, θα έχει πρόβλημα».
Ο Eymür ρωτήθηκε επίσης για τις εξώδικες εκτελέσεις της δεκαετίας του 1990, για τις οποίες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) έκρινε ένοχη την Τουρκία. Σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις, Τούρκοι αξιωματούχοι ασφαλείας αναφέρεται ότι πυροβόλησαν ανθρώπους από κοντινή απόσταση ή υπέβαλαν σοβαρά βασανιστήρια. Ο Eymür είπε ότι αυτά τα περιστατικά δεν καταγράφονται επίσημα από την ΜΙΤ.
Στη δεκαετία του 1990, κατά τη διάρκεια της ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ του τουρκικού στρατού και του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), οι κυβερνητικές στρατιωτικές δυνάμεις και οι δυνάμεις ασφαλείας ανάγκασαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα χωριά τους και διέπραξαν αναγκαστικές εξαφανίσεις και δολοφονίες χιλιάδων αμάχων. Τα θύματα ήταν κυρίως Κούρδοι από τις νοτιοανατολικές και ανατολικές επαρχίες της Τουρκίας.
Πηγή: Duvar
