του Δημήτρη Μακροδημόπουλου.
Η κατεπείγουσα ένορκη διοικητική εξέταση, την οποία ζήτησε ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης για όσα συνέβησαν στο σιδηροδρομικό δίκτυο, με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία του επιβατικού κοινού κατά τη διάρκεια της πρόσφατης κακοκαιρίας, απέδειξε ότι: Πρώτον, το υπουργείο εμφανίζεται δια του υπουργού να μη γνωρίζει τη σημερινή κατάσταση του σιδηροδρόμου που έχει απαξιωθεί μετά την «εξυγίανσή» του με τα μνημόνια, δεύτερον να υπερβάλλει τις λειτουργικές του δυνατότητες για να μετακυλήσει, πιθανότατα, τις ευθύνες του υπουργείου σε υπαλλήλους αθωώνοντας την πολιτική και τους πολιτικούς, οι οποίοι αντί να αναβαθμίσουν τον ελληνικό σιδηρόδρομο απαλλάσσοντάς τον από τις διαχρονικές του παθογένειες που έχουν ρίζες στην κομματικοποίηση και στις πελατειακές σχέσεις, τον οδήγησαν στη στελεχιακή του απογύμνωση και στη λειτουργική του απαξίωση. Πώς; Με τη μαζική απομάκρυνση εξειδικευμένου προσωπικού από κύριους κλάδους μετατάσσοντάς το σε νοσοκομεία, μουσεία, αρχαιολογικές υπηρεσίες κ.α. (Ν.3891/2010) σε συνδυασμό με το ρεύμα συνταξιοδότησης υπαλλήλων που σηματοδότησε η απειλή δυσμενέστερων ρυθμίσεων του ασφαλιστικού, χωρίς την αντικατάστασή τους. Όμως, ο κ. υπουργός στη συνέντευξη που παραχώρησε στον ραδιοφωνικό σταθμό Real Fm, όπως καταγράφηκε στα «Σιδηροδρομικά Νέα», προσπάθησε, αντί της ομολογίας όλων αυτών, να συρρικνώσει τις αιτίες των προβλημάτων του σιδηροδρομικού δικτύου στη διάρκεια του χιονιά, στην έλλειψη θερμαινόμενων αλλαγών (κλειδιά) στους σταθμούς και στην αλλαγή μηχανών λόγω της μη ολοκλήρωσης της ηλεκτροκίνησης στον άξονα Αθήνας – Θες/νίκης, δηλαδή σε αιτίες που δεν μπορούσαν να είναι καθοριστικές στην δημιουργία προβλημάτων. Διότι αν στη διάρκεια ισχυρής χιονόπτωσης καταρρεύσει λόγω υπερφόρτωσης το δίκτυο της ΔΕΗ, γεγονός σύνηθες σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες, τι θα κάνεις; Κι αν λόγω ισχυρών ανέμων πέσουν ένα, πέντε, δέκα δέντρα στις κυκλοφορούσες γραμμές σε σημεία μη προσπελάσιμα λόγω της κακοκαιρίας ή της μορφολογίας της περιοχής, τότε πώς θα αντιμετωπίσεις το πρόβλημα μετά τη δραματική συρρίκνωση, στα όρια του μηδενισμού, του προσωπικού Συντήρησης της Γραμμής; Στη Γαλλία που έχουν θερμαινόμενες αλλαγές, ένα πρόβλημα ηλεκτροδότησης κατ’ αρχήν και η πτώση ενός δέντρου στη συνέχεια που προκάλεσε πρόβλημα στους παντογράφους, είχαν ως αποτέλεσμα δεκάδες επιβάτες της αμαξ/χίας Thalys να παραμείνουν επί δεκάωρο και πλέον παγιδευμένοι λόγω της κακοκαιρίας που συνέπεσε χρονικά με τον χιονιά στη χώρα μας.
Τι φταίει λοιπόν; Η αλήθεια είναι ότι η αντιμετώπιση μιας κακοκαιρίας και ιδιαίτερα η αντιμετώπιση ενός χιονιά που συνοδεύεται με ισχυρούς ανέμους, απαιτεί με την αναγγελία της τον σχεδιασμό αντιμετώπισής της που θα αναπροσαρμόζεται, όσο η κακοκαιρία θα εξελίσσεται, στις απαιτήσεις της, απαιτεί διαθέσιμο μηχανολογικό εξοπλισμό με δυνατότητα συνεχούς αναπλήρωσής του στις περιπτώσεις αμηχανιών και επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό της υπηρεσίας Συντήρησης (Γραμμής) κατανεμημένο κατά μήκος της προβλεπόμενης κακοκαιρίας όπως και προσωπικό Μηχανοστασίων, διαθέσιμο ολόκληρο το 24ωρο. Και όλα αυτά με σεβασμό στις δυνάμεις της φύσης, να γνωρίζεις δηλαδή τα όρια των διαθέσιμων δυνατοτήτων παρακολουθώντας διαρκώς την εξέλιξη της κακοκαιρίας σε συνεννόηση με τα κατά τόπους στελέχη, ώστε να ενεργείς ανάλογα με τις συνθήκες. Γιατί όλα αυτά; Διότι δεν είναι δυνατό μια χώρα εν μέσω κακοκαιρίας, όταν έχουν παραλύσει οι οδικές και αεροπορικές συγκοινωνίες, να στερείται και του σιδηροδρόμου για την εξυπηρέτηση κοινωνικών αναγκών, όπως π.χ. μεταφορά νεφροπαθών και ασθενών από την περιφέρεια στα νοσοκομεία, μεταφορά εφοδίων, χωρίς να υποτιμώνται και άλλες ανάγκες που δεν επιδέχονται αναβολή.
Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι κατά το παρελθόν, από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, η κατανομή του προσωπικού Συντήρησης Γραμμής καθώς και ο προγραμματισμός των εργασιών συντήρησης σχεδιάστηκαν από τη γαλλική SOFERAIL. Το δίκτυο χωρίζονταν στα Τμήματα Γραμμής, δικαιοδοσίας 300km περίπου έκαστο, κάθε Τμήμα Γραμμής σε 3-4 Διαμερίσματα και κάθε Διαμέρισμα σε 3-4 Ομάδες Γραμμής. Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρχει επαρκής αριθμός εξειδικευμένων υπαλλήλων ανά 20km περίπου στις Ομάδες Γραμμής, οι οποίοι πέρα από τις εργασίες συντήρησης επιλαμβάνονταν και της αντιμετώπισης των δυσμενών καιρικών συνθηκών κατά την εκδήλωση των φαινομένων ως γνώστες των επισφαλών σημείων της περιοχής αρμοδιότητάς τους αλλά και των εκτάκτων συμβάντων. Έτσι, έκτακτα προβλήματα στη σιδηροδρομική γραμμή, όπως θραύση σιδηροτροχιάς, στρεβλώσεις, πτώση δένδρων, παρατηρήσεις αμαξ/χιών, κ.α.π. αντιμετωπίζονταν λόγω της κατανομής του προσωπικού άμεσα ενώ σήμερα η αντιμετώπισή τους είναι εξαιρετικά χρονοβόρα μέχρι και αδύνατη προκαλώντας πολύωρες διακοπές στην κυκλοφορία.
Σε κάθε περίπτωση αναγγελίας δυσμενών καιρικών συνθηκών από την ΕΜΥ, το προσωπικό των Ομάδων Γραμμής που έδρευαν στην περιοχή που επρόκειτο να πληγεί, ετίθετο σε επιφυλακή. Μάλιστα στην περίπτωση ισχυρών χιονοπτώσεων το προσωπικό διανυκτέρευε στο οίκημα της ομάδας στον σιδηροδρομικό σταθμό που λειτουργούσε για την πραγματοποίηση διασταυρώσεων ώστε να διατηρούνται σε λειτουργία οι αλλαγές τροχιάς με τη χρήση ποσοτήτων αιθυλενικής γλυκόλης αλλά και για κάθε απρόοπτο. Όμως κύριο μέσον στην προσπάθεια αντιμετώπισης των προβλημάτων από τις χιονοπτώσεις αποτελεί η δυνατότητα διάθεσης ντηζελαμαξών (ΔΗ). Στον Έβρο π.χ., όπου οι χιονοπτώσεις συνοδεύονται συνήθως από ισχυρούς ανέμους με αποτέλεσμα τη συσσώρευση μεγάλων ποσοτήτων χιονιού σε περιοχές εξ αιτίας της μορφολογίας του εδάφους (ανεμοσούρια) ή σε εκχώματα της γραμμής (τρασέρες), εζητείτο από το Τμήμα Γραμμής η διάθεση 4 ντηζελαμαξών (ΔΗ), για τον συνεχή εκχιονισμό της γραμμής Αλεξ/πολης – Ορμενίου μήκους 178 km, την αντιμετώπιση αμηχανιών των ΔΗ των κυκλοφορούντων αμαξ/χιών, με συνέπεια την 24ωρη λειτουργία του Μηχανοστασίου Αλεξ/πολης σε εντατικούς ρυθμούς για την επισκευή των εισερχόμενων βεβλαμένων ΔΗ, οι οποίες μετά την επισκευή τους επέστρεφαν αμέσως στο «μέτωπο». Επρόκειτο για πραγματικό πόλεμο χάριν των κοινωνικών αναγκών που έπρεπε να εξυπηρετηθούν. Παρόλα αυτά υπήρχαν και αστοχίες από απρόοπτα που ήταν αδύνατο να προβλεφθούν παρά τον υψηλό βαθμό ετοιμότητας. Αντίθετα, σήμερα η κατάσταση είναι σχεδόν ανεξέλεγκτη. Ενδεικτικά, ενώ το 4ο Τμήμα Γραμμής με έδρα την Αλεξ/πολη, και δικαιοδοσία σε γραμμή μήκους 280 km, είχε το 1991 215 υπαλλήλους, οι οποίοι συντηρούσαν τη σιδηροδρομική γραμμή στο μήκος της δικαιοδοσίας του, εκτελούσαν όλα τα σιδηροδρομικά έργα και διασφάλιζαν την κυκλοφορία στις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, σήμερα απέμειναν μόλις 5, εκ των οποίων μόνον δύο υπάλληλοι είναι «μάχιμοι». Αλλά και το Μηχανοστάσιο Αλεξ/πολης υφίσταται συμβολικά. Ανάλογη κατάσταση, αλλού ίσως λίγο καλύτερη αλλού η ίδια, επικρατεί, και στο υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο. Πώς λοιπόν μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά τα προβλήματα από τις χιονοπτώσεις;
Σήμερα προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα πρόσφατα συμβάντα με την επινόηση επιχειρημάτων. Αποδίδουν δηλαδή τα αίτια στην αδυναμία συνεργασίας μεταξύ των σιδηροδρομικών εταιρειών λόγω της πολυδιάσπασης του ΟΣΕ στις θυγατρικές του (ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΕΣΤΥ, ΕΡΓΟΣΕ, ΓΑΙΟΣΕ). Η αλήθεια για τις δυσαρμονίες μεταξύ των σιδηροδρομικών εταιρειών έγκειται, κατά την άποψή μου, αλλού: Όταν το 1977 προσλήφθηκα στον ΟΣΕ, η λειτουργία του ήταν αποκλειστικά ευθύνη και αρμοδιότητα των τριών γενικών διευθυντών οι οποίοι επιλέγονταν από το προσωπικό του ΟΣΕ. Και τότε αναμφίβολα παρενέβαινε καθοριστικά το κριτήριο της κομματικής ένταξης. Όμως επειδή η επιλογή γίνονταν μεταξύ των αρχαιοτέρων που είχαν πολυετή εμπειρία, οι επιλεγόμενοι γνώριζαν τα πραγματικά προβλήματα στη λεπτομέρειά τους αφού τα είχαν βιώσει οι ίδιοι στην πράξη. Από τη στιγμή που οι διευθύνοντες σύμβουλοι και οι γενικοί δ/ντές επιλέγονται εκτός ΟΣΕ και οι αρμόδιοι υπουργοί προσπαθούν να “νομιμοποιήσουν” στα μάτια του κόσμου τις επιλογές τους προτάσσοντας π.χ. έναν πανεπιστημιακό τίτλο του επιλεγέντος, είναι λογικό (πλην ελαχίστων περιπτώσεων) να επικρατεί μια σιδηροδρομική βαβέλ, όπως και πριν την πολυδιάσπαση του ΟΣΕ. Διότι ο σιδηρόδρομος δεν διδάσκεται στα ελληνικά Πολυτεχνεία παρά μόνον στοιχεία του αλλά και όσοι προβάλλουν έναν μεταπτυχιακό τίτλο στην Ευρώπη, σας διαβεβαιώνω, λόγω προσωπικής εμπειρίας, ότι οι σπουδές εκεί δεν έχουν καμία σχέση με τα λειτουργικά προβλήματα του ελληνικού σιδηροδρόμου τα οποία πρέπει να επιλυθούν στα πλαίσια των ελληνικών δυνατοτήτων. Απαιτείται πολυετής εμπειρία στην πράξη.
Όμως ο κ. Σπίρτζης κατά τη συνέντευξη του στον Ρ/Σ Real Fm άγγιξε την καρδιά του προβλήματος του σιδηροδρόμου, πρόβλημα που υφίσταται και μεγεθύνεται από το 2010 και εντεύθεν: «Αυτό που οφείλουμε να κάνουμε, είπε, είναι οι κανονισμοί που υπάρχουν, οι προδιαγραφές που υπάρχουν, πρέπει να τηρούνται με ευλάβεια απ’ όλους και υπάρχει το Υπουργείο και οι αρμόδιοι φορείς για να επιβλέπουν πλέον και το πώς λειτουργεί ο σιδηρόδρομος». Αυτό είναι το ζητούμενο και έτσι κρίνεται πάντα η αριθμητική επάρκεια του προσωπικού. Διότι η τήρηση των κανονισμών προϋποθέτει έναν αναγκαίο αριθμό προσωπικού. Η ύπαρξη του απαιτούμενου προσωπικού και η ευλαβική τήρηση των κανονισμών εκ μέρους του κατά το παρελθόν, μετέβαλαν τον σιδηρόδρομο στο ασφαλέστερο μέσον μεταφοράς. Σήμερα που το προσωπικό σε κύριους τομείς έχει σχεδόν μηδενιστεί και σε άλλους είναι ανεπαρκέστατο, πώς τηρούνται οι κανονισμοί, πώς διασφαλίζεται η κυκλοφορία των αμαξ/χιών;
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
σ. Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ
τ. Αρχιμηχανικός ΟΣΕ
MSc in Rail Systems Engineering
Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412
16-1-2016
Επιτελους μας διαφωτισατε ως ειδικος για ενα θεμα , το οποιο γνωριζετε απο το 1977 (σας συγχαιρω και για την επαγγελματικη σας εξελιξη) ,οταν ειχατε προσληφθει στον ΟΣΕ,-σημειωτεον επι επαρατου και τρισκαταρατου αειμνηστου Καραμανλη- τοτε ,οταν , οπως βεβαιωνετε ανεδεικνυοντο οι τρεις Γενικοι Διευθυντες εκ των εμπειρων αρχαιοτερων και μαλιστα με ψηφοφορια και του προσωπικου-γιαυτο ,ομως, να μου επιτρεψετε να σας ζητησω την σχετικη διαταξη του Νομου , που προεβλεπε την συμμετοχη του προσωπικου (αυτο μαλλον εγινε επι αληστου μνημης Αλλαγης). Επιπλεον τα οσα περιγραφετε για την κατανομη του προσωπικου δεν εγιναν το 1970 -επι δικτατοριας Παπαδοπουλου (σας συγχαιρω και παλι για την αναγνωριση του εργου της στον ΟΣΕ)-,αλλα απο το 1958 και κυριως την 10ετια του 1960.(ρωτηστε κανενα παλαιοτερο να σας το επιβεβαιωσει). Τελος παρακληση να συγκεκριμενοποιησετε ,πως και απο ποτε , αγγιξε την καρδια του προβληματος του διαλυμενου ΟΣΕ ο αρμοδιος υπουργος κ. Σπιρτζης. Καλη χρονια.
Οι 3 γενικοί Δ.ντές δεν εκλέγονταν από το προσωπικό αλλά επιλέγονταν από την κυβέρνηση μεταξύ των υπαλλήλων του προσωπικού.Η κατανομή του προσωπικού σε Τμήματα, διαμ/τα και Ομάδες υφίστατο εξ αρχής, από συατάσεως του σιδηροδρόμου, μάλιστα τα στελέχη Γραμμής διέμεναν με τις οικογένειές τους στους σε οικήματα των σταθμών στις έδρες των Ομάδων κ.ο.κ. αλλά η οργάνωση των εργασιών έγινε με το ημερολόγιο Πρόγραμμα της SOFERAIL, η οποία μάλιστα εκπαίδευσε τα στελέχη επί μακρόν σε αίθουσες διδασκαλίας και επί τόπου επ’ ανοιχτής γραμμής όπως λέμε, στον χειρισμό μηχανημάτων γραμμής που εισήγαγε, καθώς και στις νέες μεθόδους συντήρησης. Η συμβολή της ήταν τεράστια. Η επικαιροποίηση της κληρονομιάς της SOFERAIL στις νέες τεχνολογικές δυνατότητες αποτελεί τη μόνη δυνατότητα για την επαρκή συντήρηση της γραμμής. Μάλιστα η SOFERAIL σεβάστηκε τους κανονισμούς ασφάλειας της γραμμής με την καθημερινή, εβδομαδιαία και μηνιαία επιθεώρηση της γραμμής του 1929, 1931, η τήρηση των οποίων ήταν αυτονόητη γιαυτό και διατηρούν την ισχύ τους, με άλλα μέσα. Να εξάρουμε τους διαδόχους του Πάγκαλου; Τα προβλήαματα ο κ. Σπίρτζης τα κληρονόμησε από τους υπουργούς των προσφιλών σας κομμάτων, τα οποία κυβερνώντας επίδεκαρτίες εναλλάξ, η Δεξιά ως ΕΡΕ, δικτατορία Παπαδόπουλου, ΝΔ. ΚΑΙ Η Αριστερά ως ΠΑΣΟΚ χαντάκωσαν τη χώρα. Απλά επί της υπουργίας του κ. Σπίρτζη η κατάσταση συνέχισε την κατηφόρα των προκατόχων του. Καλή Χρονιά αλλά προσωπικά πιστεύω ότι θα κατεβούμε άλλο ένα σκαλί προς το υπόγειο.
Αληθεια ποιανου Παγκαλου διαδοχους εννοειται , γιατι και οι δυο ως ιστορικα προσωπα ειναι συνωνυμοι. Εσεις ομως αναφερθηκατε αρχικως στην 10ετια 1970, τοσο για την οργανωση ,οσο και την προσληψη του ικανωτερου προσωπικου, μεταξυ του οποιου απο το 1977 εισασταν και εσεις και τοτε κυβερνουσε η Παραταξη, που απο το 1950 εκανε την Ελλαδα, που γνωρισαν -και ειναι υπερηφανοι οι τυχεροι που ηταν ενηλικες αυτην την περιοδο-σιγουρα και εσεις ως φιλος της τοτε. Για μετα το 1981 ειναι νωρις να γραφει η αντικειμενικη ελληνικη ιστορια. Οσο για τον ”φιλο” σας κ. Σπιρτζη και αυτος ανδρωθηκε επι Αλλαγης, που την στηριζε δυνατα στην 30ετια 1981-2011, γιαυτο και αφηστε τις αρες και τις απαξιωσεις. ΧΑΙΡΕ
Πραγματικά αγαπητέ ΣΑΝ. Ανφέρομε σε εκείνη την παράταξη που έστειλε τους νικητές Έλληνες εργάτες στην ηττημένη Γερμανία και είχε μαντρωμένους χιλιάδες Έλληνες στα νησιά. Α, να μην ξεχάσω και την αντιπαροχή που ρήμαξε τις πόλεις μας. Θυμάμαι την Βασ. Όλγας στη Θεσ/νίκη πώς ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 60 και πώς έγινε σε 10 – 20 χρόνια.
Εγω ολα τα θυμαμαι-φυσικα οχι με την μονοφθαλμη ματια σας- αλλα εσεις της οφειλετε χαριτας ,αυτης της Παραταξεως, που σας διωρισε στον ΟΣΕ , παρα την και μεχρι τωρα υποστηριζομενη σαφη αντιθεση σας προς αυτην. Ειπαμε τοτε λειτουργουσε κρατος και αξιοκρατια -με εσας το καλυτερο παραδειγμα-. Οσο για την Βασ. Ολγας της Θεσ/νικης-καλο οτι βαλατε και το Βασ…ιλισσης – του 1960, ευτυχως που εγιναν τοτε ολα αυτα, γιατι η Θεσ/νικη με μονοκατοικιες, θα ηταν τωρα μεχρι τον Πολυγυρο και την Βεροια ,για να στεγασει τον κοσμο της , η δε Αλεξ/πολη σας-μας μεχρι τα Λουτρα και την Μακρη. Εξ’ αλλου αυτο το φαινομενο παρατηρειται σε ολα τα ανεπτυγμενα κρατη , ολου του κοσμου, αστυφιλιας ενεκεν. Ολα τα κρατη εχουν πολυκατοικιες ,στον δε υπαρκτο σοσιαλισμο ειχαν εργατικες πολυκατοικιες με σπιρτοκουτα διαμερισματα, γιαυτο ”μη κολλατε στις ιδεοληψιες, αγαπητε φιλε.” ΤΕΛΟΣ για τωρα.
Πιστέψτε με, για όλα όσα γράφετε υπάρχουν τεκμηριωμένες απαντήσεις. Το πρόβλημα είναι αλλού. Σας το έχω ξαναγράψει. Καπιταλιστής και Χριστιανός είναι δύο πεποιθήσεις ασυμβίβαστες. Ξερονήσια και Χριστιανοσύνη είναι δύο καταστάσεις ασυμβίβαστες. Δεν είναι δυνατό να είσαι Χριστιανός αν δεν είσαι κομμουνιστής. Διαλέξτε λοιπόν. Εγώ είμαι τύποις Χριστιανός. Το πρόβλημα είναι με εσάς. Να σας θυμίσω: Για τις καλές μέρες του καπιταλισμού στην Ευρώπη θυσιάστηκαν εκατομμύρια άνθρωποι στους 2 Παγκοσμίους Πολέμους ώστε η δημιουργική καταστροφή να φέρει προσωρινά την ευημερία. Τώρα που εξανεμίστηκε η δημιουργική καταστροφή τί έρχεται;« Μέχρι τώρα είχε πίσω του τους βωμούς των αγίων και τα φτερά των αρχαγγέλων, έγραφε ο Γκότφριντ Μπεν. Τα ιερά κύπελλα και οι κολυμβήθρες της βάπτισης τον ανακούφιζαν από τις αδυναμίες και τις πληγές του. Τώρα όμως αρχίζει η σειρά των μεγάλων ανεπίλυτων πεπρωμένων του…»
Παλι θα αμαρτησω απαντωντας σας, αλλα να , ανακατεψατε πιτουρα με αχυρα. Καπιταλιστης δεν ειμαι, γιατι απλως επιβιωνω, κομμουνιστης δεν ειμαι γιατι ο κομμουνισμος ειναι φενακη και για αφελεις, που θελουν μεν να διακρινονται -γιατι δεν δεχονται οτι ολοι ειναι προβατα-αλλα πιστευουν στην ισοτητα, που φυσικα δεν την τηρουν στην ζωη τους , γιατι δεν ζουν ολοι σε τρωγλες, οπως θα επρεπε με το δογμα της ισοτητος. Απλως δεν θεωρουν ντροπη την ασυνεπεια λογων και εργων, ουτε το χριστιανικο ο μη εργαζομενος μηδε εσθιετω. Τα ανθρωπινα δογματα -φιλε- ειναι πεπερασμενα και το μονο που αρκει για την επιγειο ζωη μας ειναι το Παυλειο ”αγαπην δε μη εχων κυμβαλον εστι αλλαλαζον”. Εν τελει ο Χριστος μας ηλθε πριν απο 2017 χρονια, ενω ο Κομμουνισμος πριν απο 100 χρονια και πριν ελθει εδοξαζαν τον ΘΕΟ με υμνους, ορατορια τεχνουργηματα υπεροχες εκκλησιες ( αχ η Αγια Σοφια μας) και ξωκκλησια αρχοντες και λαος . Ελπιζω να μη επηρεαζονται απο τις αποψεις σας οι γυρω σας. ΧΑΙΡΕΤΕ.
Κομμουνιστικές κοινωνίες υπήρχαν πολύ προ Χριστού και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι πρωτοχριστιανικές κοινότητες είχαν καθαρά ισοπεδωτικό χαρακτήρα. Μη παρασύρεσθε από τα χρυσά, τα άμφια τις ποιμαντορικές ράβδους κυριαρχίας των δεσποτών και τον ρόλο της Εκκλησία στο πλευρό κάθε μορφής εξουσία, που αλλοτρίωσαν το μήνυμα του Χριστιανισμού Μάλλον αναφέρεστε στον Μαρξισμό. Ούτε υπάρχει διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον Χριστιανισμό και στον Κομμουνισμό. Αντίθετα η μια ιδεολογία ενισχύει και ενδυναμώνει την άλλη. Είναι συγγενείς ιδεολογίες.
Παντως αυτην την εξηγηση σας δεν την δεχεται ο Διεθνης κομμουνισμος και φυσικα ουτε ο Χριστιανισμος σε ολες τις ομολογιες του. Αλλοιως δεν θα εκλειναν για 70 χρονια τις εκκλησιες στην Κομμουνιστικη Σοβιετικη Ενωση. Ετσι δεν ειναι;;;.
Άλλο η Εκκλησία και άλλο η θρησκεία. Λέγεται ότι “το 2004 καθώς ο Πάπας πλησίαζε τον Ναπολέοντα να τον στέψει αυτοκράτορα, ο Ναπολέων πήρε το στέμμα από τα χέρια του Πάπα και το έβαλε ο ίδιος στο κεφάλι του. Ο Πάπας αντέδρασε με ένα ευφυολόγημα:’Ξέρω πως ο στόχος σας είναι να καταστρέψετε τον Χριστιανισμό. Όμως πιστέψτε με Κύριε θα αποτύχετε. Η Εκκλησία προσπαθεί εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια και δεν το έχει καταφέρει ακόμη…”.
Ο Έγκελς έλεγε στα 1874: “Η κήρυξη πολέμου κατά της θρησκείας είναι ανοησία” και συνέχιζε: “Ένα πράγμα είναι βέβαιο: τη μόνη υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει σήμερα κανείς στο θεό είναι να κηρύξει τον αθεισμό ως υποχρεωτικό στοιχείο της πίστης…”.
Η αλήθεα είναι ότι το 1987 που πήγα στη Βουδαπέστη και τον Σεπτέμβρη του 1989 στην Πράγα οι εκκλησίες λειτουργούσαν.
Να διορθώσω για τον Ναπολέοντα: Το 1804 και όχι προφανώς το 2004
Χαιρομαι που επιμενετε για μια χαμενη υποθεση και επαναλασμβανω την τελευταια σειρα του προπροηγουμενου σχολιου μου οτι ”ελπιζω να μη επηρεαζονται απο τις αποψεις σας οι γυρω σας”. Ο Θεος μαζι σας, γιατι την χαρη και την προστασια Του την πηρατε με την βαπτιση σας.