Φλερτ στο παρασκήνιο και με τον Γιώργο Καρατζαφέρη.
Άρα μετά το come back Κοντογιαννόπουλου μπορούμε να δούμε και το come back Καρατζαφέρη διότι η ΝΔ χάνει από τα Δεξιά στον Βορρά και όχι από το κέντρο στην Πελοπόννησο!
Και το επισημαίνω διότι το καλοκαίρι το στρατηγείο του Μαξίμου επεξεργάζονταν το σενάριο να πάνε στην Βόρεια Ελλάδα χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη ως ανάχωμα στο κύμα Βελόπουλου που απειλεί γκρεμίσει τον γαλάζιο φράχτη.
Στο μεταξύ ήρθε το τσουνάμι από την αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών και τους πήρε και τους σήκωσε…
Δ.Β.
https://www.ieidiseis.gr/parapolitika/171903/ta-lykopoula-stin-ypiresia-diasosis-tou-kyriakou
Πέρασε κόσμε, όλοι οι καλοί χωράνε και η … “κομματική ιδεολογία” (sic) πάνω απ’ όλα 🙂 🙂
* «Αλλαχού, τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουν άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.
* Αν υπήρχε λεξικόν της νεοελληνικής γλώσσης νομίζομεν ότι ο ορισμός της λέξεως «κόμμα» ήθελεν είναι ο ακόλουθος: Ομάς ανθρώπων ειδότων να αναγιγνώσκωσι και να ανορθογράφωσιν οίτινες ενούμενοι υπό έναν οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι να αναβιβάσωσιν αυτόν διά παντός μέσου εις την έδραν του πρωθυπουργού ίνα παράσχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι.
* Ο ελληνικός λαός αναλίσκει τον χρόνο του εις αγόνους συζητήσεις περί κομμάτων και κομματαρχών και άπαν το χρήμα του δαπανά εις συντήρησιν κοπαδίου κομματικών κηφήνων, χάριν των οποίων στέργει την πενίαν, την κακοπραγίαν, την ασημότητα και τους εμπαιγμούς του κόσμου όλου.
* Οι ημέτεροι φατριάρχαι, προς σχηματισμόν ή ενίσχυσιν κόμματος, στρατολογούν εκ των τριόδων μισθοφόρους, τους πληρώνουν διά δημοσίων χρημάτων, ήτοι διά θέσεων περιττών. Των τοιούτων μισθοφόρων επί τοσούτων επολλαπλασιάσθη, προϊόντος του χρόνου, ο αριθμός και το θράσος, ώστε κατέστησαν σήμερον η μόνη αξιόμαχος δύναμις της Ελλάδος, προ της οποίας (…) και κυβέρνησις και Βουλή και ολόκληρον το έθνος κύπτουν γόνυ μετά τρόμου.
* Οι κομματάρχαι μας εδημιούργησαν (ούτω) συμμορίας, των οποίων όμως αντί να είναι αρχηγοί, κατήντησαν απλοί μεσίται, διά των οποίων οι συμμορίαι αυταί διαπραγματεύονται προς το έθνος τα λύτρα, ανθ’ ων συγκατανεύουσι να παραχωρήσωσιν αυτώ ασφάλειαν ζωής και περιουσίας. Τα λύτρα ταύτα καλούνται κατ’ ευφημισμόν προϋπολογισμός. Απόδειξις όμως του αληθούς αυτών χαρακτήρος είναι η δουλική ευπείθεια, μεθ’ ης ολόκληρος η Βουλή, σιγώσης της (εκάστοτε) αντιπολιτεύσεως, σπεύδει να καταβάλη άνευ συζητήσεως τα λύτρα εις τον εισπράκτορα της κατισχυούσης συμμορίας, καλώς γνωρίζουσα ότι πάσα αντίστασις ή απόπειρα ελαττώσεως αυτών ήθελε τιμωρηθή δι’ αναστατώσεως την επιούσαν.
* Το δε όντως λυπηρόν είναι ότι και υποτασσόμενοι εις πάσαν ταπείνωσιν και κακουχίαν, στέργοντες να μένωμεν άοπλοι και εις πάσαν ύβριν εκτεθειμένοι, πάλιν δεν κατορθούμεν να πληρώνωμεν ολοσχερώς τα κατ’ έτος εξογκούμενα ημών λύτρα, αναγκαζόμενοι να δανειζώμεθα ακαταπαύστως. (…) Η επιστήμη υποδεικνύει τας οικονομίας ως την μόνην σωτηρίας οδόν (διά να αποφύγωμεν την χρεωκοπίαν). Προς ταύτην όμως ουδείς πολιτευόμενος τολμά να τραπή, όχι εξ ελλείψεως πατριωτισμού, αλλά διότι καλώς γνωρίζει ότι αδύνατον είναι να προχωρήσει επ’ αυτής, χωρίς να προσκρούση ανά παν βήμα εις συμφέροντα προσωπικά αίτινα θέλουσιν ορθωθή κατ’ αυτού ως έχιδναι φαρμακεραί, των οποίων επατήθη η ουρά».
Ω, αθάνατε Ροΐδη!!!
(πηγή)