Την ίδια ώρα που τα δισεκατομμύρια για εξοπλιστικά προγράμματα αμφιβόλου -τουλάχιστον για να μην πούμε κάτι χειρότερο- περισσεύουν , η κυβέρνηση εξακολουθεί να αντιμετωπίζει με απαξίωση την κρατική βιομηχανία. Η περίπτωση των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων είναι ενδεικτική.
Παροιμία που δηλώνει την πλήρη ασυνεννοησία Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες μας, στη τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας (εποπτεύον Υπουργείο των Ε.Α.Σ.) έκρινε με εισήγησή του ότι οι παραγωγικές γραμμές πυρομαχικών διαφόρων διαμετρημάτων που παράγονται στα Ε.Α.Σ. Υμηττού είναι απαραίτητες για την εφοδιαστική αλυσίδα των ενόπλων δυνάμεων.
Αυτό το εργοστάσιο όμως είναι εκείνο που η πρωθυπουργική εξαγγελία το χαρακτήρισε «παλιά ΠΥΡΚΑΛ» και το οποίο θα «μετεγκατασταθεί» σε 5 μήνες από σήμερα, για να γίνει «πάρκο υπουργείων».
Αυτό το εργοστάσιο είναι εκείνο που το Υπουργείο Οικονομικών (κύριος μέτοχος) το παζαρεύει για ΣΔΙΤ, θεωρώντας το «βαρίδι» αδιαφορώντας για τη διαχρονική συμβολή στην άμυνα της χώρας την οποία αναγνωρίζει το Υπ.Εθ.Α.
Αυτό το εργοστάσιο είναι εκείνο που ο Δ. Σύμβουλος νιώθει περήφανος που μέσα από τα σήριαλ προβάλλονται τα ιστορικά του κτίρια. Άκουσον – άκουσον, δεν προβάλλεται η τεχνογνωσία, η εμπειρία, το ποιοτικό παραγωγικό αποτέλεσμα και η δυνατότητα για εγχώρια παραγωγή πυρομαχικών. Προβάλλονται τα ιστορικά κτίρια…!
Τα εισαγμένα έχουν το πλεονέκτημα ότι εξασφαλίζουν και “κάτι τι” για τον Έλληνα παραγγέλλοντα, ενώ τα εγχωρίου παραγωγής είναι “στεγνά”…
Ομολογώ ότι δεν ήξερα ότι έχομε όπλα ηλεκτρονικού πολέμου (είμαι εντελώς άσχετος με τα οπλικά) και μ’ ευχαρίστησε αυτό που διάβασα:
Τί έχει “τρελλάνει” τα τουρκικά UAV στο Αιγαίο;
Ελπίζω να αληθεύουν όλα αυτά.
Ἡ χαμένη εὐκαιρία
Υπάρχει χώρα με πιο ανίκανο και αδιάφορο πολιτικό προσωπικό;