“Τα βασανιστήρια», αναφέρεται σε κοινή δήλωση της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας (İHD) και του Ιδρύματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας (TİHV) «παραμένει το σημαντικότερο πρόβλημα της Τουρκίας… Τα βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης στους δρόμους και τους ανοιχτούς χώρους , καθώς και σε ανεπίσημους χώρους κράτησης, έχουν φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα στην Τουρκία”.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που κοινοποίησαν οι δύο οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις 26 Ιουνίου, την Παγκόσμια Ημέρα του ΟΗΕ για την υποστήριξη των θυμάτων βασανιστηρίων:

“984 άτομα το 2021 και 380 άτομα τους πρώτους 5 μήνες του 2022 ζήτησαν βοήθεια από το TIHV με την αιτιολογία ότι υπέστησαν βασανιστήρια και κακομεταχείριση.

“Σύμφωνα με τα ευρήματα του Γραφείου Τεκμηρίωσης του İHD, 531 άτομα υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια και άλλη κακομεταχείριση σε επίσημους χώρους κράτησης πέρυσι.

“Σύμφωνα με τα ευρήματα του Κέντρου Τεκμηρίωσης TİHV, τουλάχιστον 142 άτομα υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια και άλλη κακομεταχείριση σε επίσημους χώρους κράτησης το 2021.

“Τους πρώτους πέντε μήνες του 2022, τουλάχιστον 215 άνθρωποι υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια ή άλλες μορφές κακομεταχείρισης. Σύμφωνα με τα ευρήματα του Γραφείου Τεκμηρίωσης του İHD το 2021, δύο άτομα πέθαναν ύποπτα ενώ βρίσκονταν υπό κράτηση και ένα άτομο τραυματίστηκε.”

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα σοβαρά βασανιστήρια οδήγησαν στο θάνατο των θυμάτων.

Οι αναφορές για Κούρδους πολιτικούς κρατούμενους που βασανίστηκαν και εξαναγκάστηκαν σε απόπειρα αυτοκτονίας από περίπου 60 φρουρούς σε φυλακή της Κωνσταντινούπολης στις αρχές Απριλίου, έχουν ταράξει για άλλη μια φορά την κουρδική κοινότητα στην Τουρκία. Η είδηση βασίστηκε αρχικά σε πληροφορίες που μετέφεραν οι κρατούμενοι στις οικογένειές τους κατά τη διάρκεια τηλεφωνικών κλήσεων. Στη συνέχεια, μια ηχογράφηση ενός κρατούμενου περιέγραφε γραφικά τα βασανιστήρια και την πίεση να αυτοκτονήσει για να ξεφύγει από τα βασανιστήρια. Μετά τη δημοσιοποίηση των ειδήσεων για απόπειρες μαζικής αυτοκτονίας κρατουμένων και τη μεταφορά τους στο νοσοκομείο, η Γενική Διεύθυνση Φυλακών και Κέντρων Κράτησης της Τουρκίας αρνήθηκε τους ισχυρισμούς σε ανακοίνωσή της στις 9 Απριλίου.

Ο θάνατος, ωστόσο, του Ferhan Yılmaz, ενός από τους κρατούμενους που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο, έφερε στο φως περισσότερα στοιχεία σχετικά με τις φυλακές της Τουρκίας. Η Γενική Διεύθυνση Φυλακών και Κέντρων Κράτησης ισχυρίστηκε ότι ο Γιλμάζ πέθανε λόγω «καρδιακής προσβολής» και η έκθεση θανάτου που συνέταξε το νοσοκομείο στο οποίο μεταφέρθηκε κατέγραφε ότι πέθανε από «μεταδοτική ασθένεια». Το βίντεο του Yılmaz στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου, ωστόσο, επιβεβαίωσε ότι είχε βασανιστεί βάναυσα μέχρι θανάτου. Στα πλάνα, ολόκληρο το πρόσωπο του Yılmaz έχει σημάδια βασανιστηρίων. Ακόμη και μετά τη δημοσίευση του βίντεο του Νοσοκομείου του Yılmaz στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την αναφορά στον Τύπο, η Γενική Εισαγγελία του Silivri συνέχισε να αρνείται οποιαδήποτε βασανιστήρια. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Γιλμάζ, Χικμέτ Γιλμάζ, είπε στην εφημερίδα Evrensel:

“Είδαμε το σώμα του ενώ το έπλεναμε. Υπήρχε μια ουλή στο λαιμό του σαν να τον είχαν κρεμάσει με σκοινί για άπλωμα. Και τα δύο μάτια του είχαν σκάσει. Αίμα έβγαινε από τα μάτια του. Η μύτη του ήταν εντελώς σπασμένη και γέμισε με βαμβάκι. Υπήρχε ένα τόσο μεγάλο πρήξιμο και μώλωπες στο στήθος του που φαινόταν σαν να είχε κολλήσει ένα δέντρο. Το πάνω χείλος του ήταν σχεδόν όσο μια παλάμη. Το δεξί του πόδι ήταν ραμμένο.”

Η μητέρα του Sabriye Yılmaz είπε:

“Το παιδί μου βασανίστηκε στη φυλακή για τέσσερα χρόνια. Η φυλακή τον σκότωσε. Μίλησα μαζί του την Τετάρτη και η κηδεία του έγινε το Σάββατο. Γιατί δεν μας τηλεφώνησε η κυβέρνηση και δεν μας έδωσε τα συλλυπητήριά της; Ζούμε και σε αυτή τη χώρα … Οι οικογένειες όλων όσων είναι φυλακισμένοι σε εκείνη τη φυλακή ανησυχούν… [η φυλακή] έχουν καταστρέψει το παιδί μας μπροστά στα μάτια μας”.

Ένας βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Sezgin Tanrıkulu, αναφέρθηκε στο θάνατο του Γιλμάζ στο τουρκικό κοινοβούλιο:

“Υπάρχουν χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις. Μίλησα με τον αδελφό του πριν από λίγο, έκλαψα στο τηλέφωνο. Ντρέπομαι για την ανθρωπιά μου… Υπάρχει κακομεταχείριση και βασανιστήρια σε όλες τις φυλακές, συστηματικά παντού.”

Η Αντιπροσωπεία Παρακολούθησης των Φυλακών στην περιοχή του Μαρμαρά πήγε στις φυλακές Σιλυβρής και στις 15 Απριλίου έδωσε συνέντευξη Τύπου στο Παράρτημα της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (IHD) της Κωνσταντινούπολης. Η αντιπροσωπεία είπε ότι τα μέλη της δεν μπορούσαν να δουν τους βασανισμένους κρατούμενους επειδή, μετά τα βασανιστήρια και τον θάνατο του Γιλμάζ, είχαν μεταφερθεί σε διαφορετικές φυλακές σε όλη την Τουρκία.

Αντίθετα, μίλησαν με έναν κρατούμενο που δεν συμμετείχε στα βασανιστήρια και τον θάνατο του Γιλμάζ, αλλά είπε ότι ήταν μάρτυρας. Ο κρατούμενος είπε ότι άκουσε φωνές και είδε δύο άνδρες να παίρνουν μαζί τους, να τους δένουν χειροπέδες προς τα πίσω και να τους κακομεταχειρίζονται περίπου 20 δεσμοφύλακες. Η αντιπροσωπεία δήλωσε:

“Γενικά, όλοι οι κρατούμενοι υπέστησαν εσκεμμένα κακομεταχείριση και πίεση. Υπήρχε μεγάλη ένταση στη φυλακή λόγω πίεσης και αντιμετώπιζαν νέες πιέσεις κάθε στιγμή. Πρόσθεσε ότι [οι κρατούμενοι] δεν ήξεραν τι θα γινόταν μετά ημέρα, και ήταν σε οριακό σημείο, αλλά για να είμαστε υπομονετικοί”.

Η αντιπροσωπεία συνέχισε:

“Οι αρχές που εμπλέκονται στο περιστατικό [τα βασανιστηρίων] δεν έχουν ακόμη ανασταλεί. Οι αρχές δεν έχουν δώσει ικανοποιητική εξήγηση για το περιστατικό και απλώς απέρριψαν τους ισχυρισμούς. Οι 10 κρατούμενοι που ενεπλάκησαν στο περιστατικό μεταφέρθηκαν εσπευσμένα σε 10 διαφορετικές φυλακές. Η διοίκηση των φυλακών απάντησε αρνητικά στο αίτημά μας για συνάντηση. Όλα αυτά δημιουργούν την εντύπωση ότι [οι αρχές] προσπαθούν να συγκαλύψουν το περιστατικό. Στην πραγματικότητα, μάθαμε ότι οι μεταφερόμενοι κρατούμενοι είπαν στις οικογένειες τους: « Κινδυνεύουμε και εδώ. Μην κάνετε άλλες δηλώσεις στον Τύπο ». Επιπλέον, οι πληροφορίες που έδωσε ο κρατούμενος με τον οποίο μιλήσαμε ενίσχυσαν τις ανησυχίες μας ότι οι εντάσεις που προκύπτουν από τις συνθήκες στη φυλακή θα συνεχιστούν όλο και περισσότερο”.

Η ηχογράφηση που περιγράφει τα βασανιστήρια στη φυλακή ήταν μέρος μιας συνομιλίας μεταξύ του κρατούμενου Halil Kasal και της μητέρας του, Beyaz Çelik. Ο Kasal μεταφέρθηκε στη φυλακή της Σμύρνης μετά την κάλυψη των ειδήσεων για τα βασανιστήρια στη Σιλυβρή από τα μέσα ενημέρωσης. Η Τσελίκ επισκέφτηκε τον γιο της στη φυλακή της Σμύρνης και μίλησε για τα βασανιστήρια του γιου της στις φυλακές Σιλίβρι:

“Και τα δύο του χέρια έχουν κοψίματα και ράμματα. Υπάρχει ακόμη ένα κόψιμο στο λαιμό του. Ολόκληρο το σώμα του είναι μελανιασμένο. Η ψυχολογική του υγεία έχει καταστραφεί. Δεν βλέπει πια. Τον βασάνισαν τόσο πολύ που έχει χάσει την όρασή του Τον χτύπησαν τόσο πολύ στο κεφάλι που το κεφάλι του τρέμει συνέχεια. Τα μάτια του αρχίζουν να κινούνται σαν να έπαθε εγκεφαλικό… Έχει επτά σίδερα στο ένα χέρι και έξι στο άλλο…

“Τον έβαλαν σε ένα κελί όπου υπήρχαν περιττώματα άλλων κρατουμένων. Του είπαν να φάει τα κόπρανα. Χτύπησαν τον γιο μου και τον κρέμασαν δύο φορές. Και μετά τον έβγαλαν από το σχοινί. Κρεμάστηκε επίσης μια φορά… Είπε τον έβαλαν να το κάνει… Έβαλαν ένα ξυράφι εκεί και του είπαν να κοπεί. Περίμεναν εκεί και έπρεπε να κοπεί”.

Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Δικαιοσύνης της Τουρκίας Bekir Bozdağ δήλωσε:

“Τονίζω ότι δεν υπάρχουν βασανιστήρια ή κακομεταχείριση στις τουρκικές φυλακές… Σχεδόν όλοι οι ισχυρισμοί κατά των φυλακών είναι υπερβολή, παραμόρφωση και μυθοπλασία… Τέτοιοι ισχυρισμοί έγιναν από τρομοκρατικές οργανώσεις, κύκλους που υποστηρίζουν τρομοκρατικές οργανώσεις ή εκείνους που υποστηρίξτε τους πολιτικά”.

Ο βουλευτής του αντιπολιτευόμενου Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP), Ömer Faruk Gergerlioğlu, εναντιώθηκε στις δηλώσεις του υπουργού στον λογαριασμό του στο Twitter:

“Λέει πραγματικά ο υπουργός ότι όταν δεν θέλει (ή δεν μπορεί) να απαντήσει στις κοινοβουλευτικές μας ερωτήσεις, κάνει πάντα ψευδείς δηλώσεις και προσπαθεί να μπλοκάρει την CPT [Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας] αναφέρει ότι 24 άνθρωποι πέθαναν στις φυλακές τους τελευταίους 4 μήνες λόγω παραβιάσεων των δικαιωμάτων. Πείτε πρώτα την αλήθεια για τον Φερχάν Γιλμάζ που πέθανε στη Σιλυβρή”.

Η αλήθεια είναι ότι τα βασανιστήρια κατά πολιτικών κρατουμένων — ιδιαίτερα κατά Κούρδων — είναι ευρέως διαδεδομένα σε όλη την Τουρκία, σύμφωνα με δημοσιεύματα στα μέσα ενημέρωσης και από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δηλώσεις από οικογένειες και δικηγόρους κρατουμένων.

Ένα μέλος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ερευνών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και βουλευτής του κόμματος HDP, Fatma Kurtulan, επισκέφθηκε τις φυλακές İzmir-Kırklar, Iğdır S Type, Patnos και Van και δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου στο τουρκικό κοινοβούλιο στις 20 Απριλίου:

“Οι κρατούμενοι βασανίζονται. Υπάρχουν μαζικές παραβιάσεις δικαιωμάτων. Οι κρατούμενοι πεθαίνουν, σκοτώνονται, αλλά [οι αρχές] λένε ότι αυτοκτόνησαν.”

Ο Κουρτουλάν είπε ότι η αντιπροσωπεία που επισκέφτηκε τις φυλακές Πάτνου είδε τραυματισμένους κρατούμενους.

“Ο κρατούμενος Bilal Valahan είχε σπασμένα και τα δύο του χέρια και είχε γύψο. Ο Ferit Taşcı είχε μώλωπες και ουλές στον καρπό, το λαιμό και το χέρι. Ο Vedat Kalın είχε ένα σημάδι στο ρόπαλο και μώλωπες στην πλάτη του και ένα μώλωπα στο λαιμό του.

“Οι άρρωστοι κρατούμενοι είναι ένας από τα κύρια προβλήματα σε αυτή τη φυλακή… Οι πρακτικές που ισοδυναμούν με βασανιστήρια συνεχίζονται.Η πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη είναι δύσκολη, τα αιτήματα για παραπομπές στο νοσοκομείο απορρίπτονται, το ζεστό νερό είναι ανεπαρκές, η πρόσβαση στα τηλεοπτικά κανάλια είναι περιορισμένη και οι εφημερίδες που θέλουν οι κρατούμενοι ανάγνωση δεν τους δίνονται”.

Ο δικηγόρος Mehdi Ozdemir, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Ντιγιαρμπακίρ, δήλωσε στο Gatestone Institute:

“Οι καταγγελίες για παραβιάσεις της απαγόρευσης των βασανιστηρίων και της κακομεταχείρισης γίνονται όλο και πιο διαδεδομένες στις φυλακές. Ο πληθυσμός των κρατουμένων στις τουρκικές φυλακές αυξάνεται μέρα με τη μέρα.

“Από την αρχή της κατάστασης έκτακτης ανάγκης του 2016, εξωνομικές και αυθαίρετες πρακτικές έχουν συναντηθεί συχνά στις φυλακές. Η απελευθέρωση κρατουμένων εμποδίζεται από τους κανονισμούς των αρχών κατά παράβαση των καθολικών νομικών κανόνων. Θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες όπως η πρόσβαση Η υγειονομική περίθαλψη περιορίζεται ολοένα και περισσότερο σε σχέση με προηγούμενες περιόδους. Όταν ληφθούν υπόψη οι συνεντεύξεις με τους κρατούμενους, το περιεχόμενο των επιστολών που στέλνουν και οι καταγγελίες που κάνουν στις εισαγγελικές αρχές, φαίνεται ότι τα προβλήματα των πολιτικών κρατουμένων έχουν αυξηθεί σημαντικά. λόγω των παραβιάσεων της απαγόρευσης των βασανιστηρίων και της κακομεταχείρισης.Οι αρχές προσπαθούν να εξομαλύνουν αυτές τις καταχρήσεις. Για παράδειγμα, οι δικαστικές αρχές δεν λειτουργούν αποτελεσματική δικαστική διαδικασία απέναντι σε αυθαίρετες και παράνομες πρακτικές.

“Δηλαδή μερικές φορές η φυλακή οι φρουροί δείχνουν αντίθετα αντανακλαστικά διαμαρτυρόμενοι για τους κρατούμενους ότι κακοποιούν, και οι κρατούμενοι παίρνουν αρ τιμωρούνται διμερώς και παράνομα για τις καταχρήσεις από τις οποίες έχουν υποστεί. «Αυτά τα περιστατικά οφείλονται σε ποινές που εφαρμόζονται αυθαίρετα και παράνομα στην Τουρκία και στην εκτεταμένη πολιτική ατιμωρησίας των κρατικών αρχών που είναι δράστες εγκλημάτων”.

Σύμφωνα με έκθεση της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας (IHD):

“Το 2021 ήταν μια χρονιά κατά την οποία τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατήθηκαν στις φυλακές της Τουρκίας και οι ειδήσεις για θάνατο μετά θάνατο κρατουμένων βγήκαν από τις φυλακές.

“Βασανιστήρια και κακομεταχείριση μέσω σωματικών επιθέσεων, απειλών, ξυλοδαρμών, ερευνών απογύμνωσης, έρευνες σε κελιά σε εφόδους, ρατσιστικές και μεροληπτικές προσεγγίσεις, απειλές θανάτου, έρευνες σε κελιά από την αστυνομία μαζί με δεσμοφύλακες … παραβιάσεις του δικαιώματος πρόσβασης στην υγεία και η ιατρική περίθαλψη και οι αυθαίρετες απαγορεύσεις και πρακτικές συνεχίζονταν όλο και περισσότερο. Οι πολιτικοί κρατούμενοι αναγκάζονταν να μείνουν σε πτέρυγες μη πολιτικών κρατουμένων και αναγκάζονταν να στέκονται σε μια ουρά σαν να ήταν στο στρατό ενώ καταμετρούνταν σωματικά. δεν βρίσκουν συνομιλητές στους οποίους να μεταφέρουν τα προβλήματά τους έπρεπε να κάνουν απεργίες πείνας ή νηστείες θανάτου μπροστά σε αφόρητες παραβιάσεις δικαιωμάτων”.

Η πολιτική της Τουρκίας να αντιμετωπίζει τους πολιτικούς κρατούμενους — ιδιαίτερα τους Κούρδους πολίτες της — τους τυραννά εδώ και δεκαετίες μέσω δολοφονιών, συλλήψεων και βασανιστηρίων.

Αυτό που κάνει αυτή την κατάσταση ακόμη χειρότερη είναι ότι η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένου του ΟΗΕ, επέτρεψε στην τουρκική κυβέρνηση να εφαρμόσει την πολιτική της καταστροφής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χωρίς συνέπειες, αλλά πολλές ανταμοιβές.

el.gatestoneinstitute.org/