Αν μη τι άλλο, η AfD είναι μοναδική, σε αυτό όλοι συμφωνούν. Ποιος άλλος πρόεδρος κόμματος θα ζητούσε δημοσίως από ένα μέρος του κόμματος να …αποχωρήσει; Αυτό έκανε ο συμπροεδρεύων της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία»(AfD) Γιεργκ Μόιτεν μιλώντας στο κομματικό συνέδριο που έγινε το Σαββατοκύριακο στην πόλη Κάλκαρ της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, απευθύνοντας τον λόγο σε μία όχι ευκαταφρόνητη ομάδα μελών και συμπαθούντων: Πρόκειται για τους δηλωμένους αρνητές του κορωνοϊού, οι οποίοι στη συγκεκριμένη περίπτωση συνασπίζονται υπό την ονομασία Querdenker («Αυτοί που σκέπτονται κόντρα στο ρεύμα») και συγχρωτίζονται με την AfD. Θα ήταν μία πολύτιμη δεξαμενή ψηφοφόρων για το ακροδεξιό κόμμα που φαίνεται ότι τους τελευταίους μήνες παραμένει στάσιμο ή και υποχωρεί στις δημοσκοπήσεις.

Όμως ο Γιεργκ Μόιτεν δεν δίστασε να μιλήσει ανοιχτά για «πλέμπα», για «πολιτικούς κλόουν», για το «πολύχρωμο τσίρκο» των μονίμως διαμαρτυρομένων, με τους οποίους δεν έχει τίποτα κοινό, προειδοποιώντας μάλιστα ότι «όποιος θέλει να κάνει επανάσταση, ας την κάνει αλλού, όχι στην AfD». Ήδη προ μηνών ο Μόιτεν είχε αποστασιοποιηθεί από την ακραία πτέρυγα του κόμματός του, η οποία από την πλευρά της τον κατηγόρησε για «διχαστική προσέγγιση». Κάτι παρόμοιο συνέβη στο συνέδριο του Κάλκαρ, το οποίο επρόκειτο να εγκρίνει «στροφή» του κόμματος σε θέματα κοινωνικής πολιτικής, διασφάλισης των συντάξεων και εξασφάλισης ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος (αλλά μόνο για Γερμανούς). Ο Μπιορν Χέκε, επικεφαλής του κόμματος στη Θουριγγία και από τους πλέον ακραίους της AfD, προειδοποιεί ότι ο Μόιτεν κάνει «λάθος» επιμένοντας στη αντιπαράθεση, ενώ o επικεφαλής της Κ.Ο. Αλεξάντερ Γκάουλαντ διαμαρτύρεται λέγοντας ότι οι σύνεδροι ήρθαν στο Κάλκαρ για να συζητήσουν για τις συντάξεις και όχι για να κάνουν «μπάσινγκ» στο ίδιο τους το κόμμα.

Μία χαρακτηριστική εικόνα για την AfD

Γιεργκ Μόιτεν εναντίον όλων το Σάββατο στο συνέδριο του Κάλκαρ

Όλα αυτά είναι κάτι συνηθισμένο για την AfD, καθώς παραμένουν σε αντιπαράθεση δύο διαφορετικές ομάδες στο ίδιο κόμμα: Από τη μία πλευρά η πιο μετριοπαθής πτέρυγα, η οποία προσπαθεί τουλάχιστον να τηρήσει τα προσχήματα της αστικής ευγένειας και φιλοδοξεί να εξελιχθεί σε μία καλύτερη εκδοχή των κυβερνώντων Χριστιανοδημοκρατών (CDU) ή των Φιλελευθέρων (FDP). Εκεί τοποθετεί εαυτόν ο Γιεργκ Μόιτεν. Από την άλλη πλευρά είναι όλοι εκείνοι που προτιμούν να συνομιλούν με οργισμένους ψηφοφόρους στις μπυραρίες, με εκείνους που δεν έχουν ακαδημαϊκή μόρφωση και αστικούς τρόπους. Από το 2013 αυτός ο διχασμός παραμένει στην «Εναλλακτική για τη Γερμανία» και επισκιάζει κάθε προσπάθεια συνδιαλλαγής ανάμεσα στις ετερόκλιτες τάσεις του κόμματος. Όσοι επιχείρησαν να κερδίσουν εκ των άνωθεν την εσωκομματική μάχη χαρακωμάτων αναγκάστηκαν αργά ή γρήγορα να εγκαταλείψουν το πόστο τους. Αυτή η τακτική, που θέτει ως ύψιστο στόχο τη συντριβή του εσωκομματικού αντιπάλου, δείχνει πόσο διαδεδομένη ειναι η αυταρχική νοοτροπία στο εσωτερικό της AfD.

Αντί να συζητήσει ανοιχτά για τους αρνητές της ομάδας Querdenker, ο Γιεργκ Μόιτεν απαίτησε «πειθαρχία» και υπακοή στις επιταγές της κομματικής ηγεσίας. Είχε βέβαια λόγο για να το κάνει αυτό, καθώς οι γερμανικές «Υπηρεσίες για την Προστασία του Συντάγματος» εξετάζουν το ενδεχόμενο να θέσουν υπό παρακολούθηση το κόμμα της AfD ή τουλάχιστον μία μερίδα του κόμματος. Αλλά και πάλι ανακύπτει το ερώτημα, γιατί ο Μόιτεν δεν επιδίωξε μία εκ των προτέρων συνεννόηση, αντί να περάσει στην επίθεση αξιοποιώντας το βήμα και τη δημοσιότητα του συνεδρίου. Τελικά η συζήτηση επί προγραμματικών θέσεων πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Στο πρόγραμμα για τις συντάξεις δεν επήλθε συμφωνία. Η συζήτηση για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα δεν έγινε καν, καθώς οι σύνεδροι απέρριψαν σχετική εισήγηση της ηγεσίας. Όσο για τον Μόιτεν, απέφυγε την τελευταία στιγμή την εσωκομματική πρόταση μομφής, η οποία, αν περνούσε, μάλλον θα τον ανάγκαζε να εγκαταλείψει την προεδρία της AfD.

Συνέδριο με αποστάσεις ασφαλείας

Η AfD αναζητεί πιο ευδιάκριτο πολιτικό προφίλ για το εκλογικό έτος 2021

Στα αξιοσημείωτα του συνεδρίου είναι και το γεγονός ότι …έγινε, για την ακρίβεια ότι έγινε με φυσική παρουσία και όχι μέσω τηλεδιάσκεψης, όπως το συνηθίζουν τον τελευταίο καιρό τα πολιτικά κόμματα στη Γερμανία. 600 σύνεδροι συγκεντρώθηκαν στη μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων του Κάλκαρ. Καθένας καθόταν μόνος του σε ένα τεράστιο τραπέζι, αφήνοντας αποστάσεις από τους άλλους συνέδρους. Προκειμένου να επιτραπεί η διεξαγωγή του συνεδρίου, η AfD είχε δεσμευθεί ότι όλοι θα φορούν μάσκα. Η δημοτική αρχή του Κάλκαρ ξεκαθάρισε ότι δημοτικοί αστυνομικοί θα περιπολούν στον χώρο του συνεδρίου για να επιτηρήσουν την τήρηση των μέτρων. Έτσι κι έγινε. «Ήταν η πιο παράξενη αποστολή που μας έχουν αναθέσει εδώ και χρόνια», έλεγε μία δημοτική αστυνομικός στο πρώτο κανάλι της γερμανικής τηλεόρασης (ARD). Φαίνεται πάντως ότι η τακτική ήταν αποτελεσματική για όλους. Ή σχεδόν για όλους γιατί, όπως μετέδωσαν οι απεσταλμένοι του ARD στο Κάλκαρ, περίπου 50 σύνεδροι εμφάνισαν ιατρικά πιστοποιητικά που δικαιολογούσαν την άρνησή τους να φορέσουν μάσκα

Κάι-Αλεξάντερ Σολτς

Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδημητρίου

DW