Αν και πράγματι η επήρεια που «κόπηκε» από Κρήτη, (μίση) Ρόδο ήταν μικρότερη από αυτή που αναμένονταν αρχικά, ήταν αρκετή για να μειώσει σε ελάχιστο βαθμό τα δικαιώματα της χώρας μας σε υδρογονάθρακες αξίας, εκατοντάδων δισεκατομμυρίων έως και τρισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με εκτιμήσεις ξένων εταιρειών και πανεπιστημιακών.
Η ακριβής αξία των υπολογιζόμενων κοιτασμάτων στη «λεκάνη του Ηροδότου» όπως αυτές υπολογίστηκαν με σεισμικές έρευνες τη δεκαετία του ’70 δεν έχουν αποκαλυφθεί στους Έλληνες πολίτες καθώς θεωρούνται κρατικό μυστικό.
Να μείνει η Ελλάδα εντελώς εκτός της «λεκάνης του Ηροδότου», ήταν και ο αρχικός στόχος της Αιγύπτου στις διαπραγματεύσεις, όπως είχε αποκαλύψει το pronews.gr
Γι’ αυτό ακριβώς και η επήρεια που πρότεινε αρχικά το Κάιρο στην Αθήνα ήταν 60-40 αντί για τη μέση γραμμή (50-50), παρ’ όλα αυτά με το 55-45 που φαίνεται να συμφωνήθηκε ίσως μένουν κάποια «ψίχουλα» για τη χώρα μας, ανάλογα το πόσο βόρεια θα φτάνει το κοίτασμα.
Βέβαια τα δικαιώματα της Ελλάδας στη λεκάνη αναμένεται να μειωθούν κι’ άλλο αφού όλοι αντιλαμβάνονται πως με μειωμένη επήρεια σε Κρήτη, να δοθεί πλήρη επήρεια σε σύμπλεγμα Μεγίστης, υπόλοιπη Ρόδο, Κάρπαθο κτλπ, τα νησιά δηλαδή από τα οποία εκπορεύεται η πρόσβαση της χώρας μας στο κοίτασμα, τη στιγμή μάλιστα που μεσολαβεί και η διαπραγμάτευση με την Τουρκία, είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο έως απίθανο σενάριο.
Τα δικαιώματα της Ελλάδας στη «Λεκάνη του Ηροδότου» με την αρχή της μέσης γραμμής.
Η ΑΟΖ που συμφωνήθηκε χτες σε σχέση με τη μέση γραμμή.
Αν σε μια μελλοντική επέκταση της οριοθέτησης, ανατολικώς, το καστελόριζο δεν αποκτήσει επήρεια τουλάχιστον 90%, χάνεται η προοπτική κοινού ορίου με την Κύπρο, δυστυχώς. Υπό τις χθεσινές εξελίξεις, μάλλον χάνεται ο υπέρτατος αυτός στόχος. Ποτέ δεν ήταν στόχος της όποιας κυβέρνησής μας κοινό όριο με Κύπρο… ούτε που τους ενδιέφερε και ποτέ… Μόνος αισιόδοξος είναι ο Ν.Λυγερός ως προς αυτό (https://www.youtube.com/watch?v=hfYT8XCcFYU&t ) , κανείς άλλος. Ο έτερος Λυγερός, ο Σ.Λυγερός, έγραψε: “Η σπουδή της Αθήνας για την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο με εξαιρετικά δυσμενείς όρους για την Ελλάδα, θα δικαιολογηθεί από την κυβέρνηση Μητσοτάκη με το επιχείρημα ότι η υπογραφή συμφωνίας είναι ο μόνος τρόπος να αμφισβητήσουμε το εκτός διεθνούς δικαίου μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης. Το επιχείρημα δεν είναι αβάσιμο, αλλά επουδενί δεν δικαιολογεί ούτε τη μερική οριοθέτηση, αλλά κυρίως τη μειωμένη επήρεια” (https://slpress.gr/ethnika/apokalypsi-meriki-oriothetisi-me-aigypto-meiomeni-epireia-tis-kritis/ ). Επι δεκαετιες λεγοταν δεν οριοθετουμε γιατι δεν θελουν οι αμερικανοι, αλλοι λεγαν θα διακινδυνεύαμε πολεμο. Τωρα που εντος τριμηνου οριοθετησαμε με δυο χωρες και δεν ανοιξε μυτη, ενα ειναι το συμπερασμα: υπηρχε μαλθακοτητα. Μονο οταν σφυχτηκαν το δρομολογησαν.
Το γεγονός και μόνον ότι εξακολουθούμε να διατηρούμε διπλωματικές σχέσεις με την Τρίπολη, αντί να τις έχομε διακόψει από τον Δ/μβριο, δείχνει την συνέπεια και σοβαρότητα τής εξωτερικής μας πολιτικής. Κράτος-παρίας, που κανείς δεν σέβεται και κανείς δεν υπολογίζει.
Κύριε συντάκτη προφανώς και δεν έγινε χρήση μόνο της μέσης γραμμής αλλά και της αναλογικότητας των ακτογραμμών πράγμα που συνάδει με το διεθνές δίκαιο.Εδω θα πρέπει να μην παραλείπουν ορισμένοι την απόφαση του αρμόδιου διεθνούς δικαστηρίου στην διένεξη Μάλτας Λιβύης με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την παρούσα συμφωνία.(Πιστεύει πραγματικά άραγε κάποιος ότι αν ακολουθούσαμε αυτό το δρόμο θα περνάμε κάτι περισσότερο από το 55-45?)Προσωπικα θεωρώ επιτυχία την έστω και μερική οριοθέτηση με την Αίγυπτο από την στιγμή που ακυρώνει στην ουσία το ΤουρκοΛυβικο σύμφωνο και εφόσον έχει γίνει στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου της Θάλασσας.Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η συμφωνία με βάση τα άρθρα της που γνωρίζουμε αναφέρει ότι σε μεταγενέστερο χρόνο θα υπάρξει και πλήρη οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ των δύο κρατών σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της Θάλασσας.Πραγμα που σημαίνει ότι η Αίγυπτος αναγνωρίζει εμμέσως το ίδιο τουλάχιστον ποσοστό επιρροής στο υπόλοιπο κομμάτι της Ρόδου αλλά και στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου για ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τα ελληνικά συμφέροντα.Ας μην έχουμε λοιπόν τόσο κοντόφθαλμη ματιά απέναντι σε μια τέτοια συμφωνία ειδικά από την στιγμή που με την διαχρονική ευθύνη όλων των κυβερνήσεων δεν έφτασε στο σημείο να ευοδωθεί και φτάσαμε στην κυριολεξία στο παραπέντε για τα ελληνικά συμφέροντα απέναντι στην επεκτατική πολιτική της Τουρκίας
όλη αυτή η δεκαπενταετής ιστορία της ΑΟΖ , με τα χιλιόμετρα κειμένων που έχουν γραφτεί για αυτήν, δεν έγινε για τα όποια υποθαλάσσια αποθέματα (που ακόμη δεν έχουν βρεθεί καν), παρά μόνο για έναν και μοναδικό εθνικό στόχο: το κοινό θαλάσσιο όριο ελλάδος-κύπρου.( Όπως έχει πολλάκοις γράψει ο αξεπέραστος Κ.Γρίβας, η τάση είναι οι ΑΟΖ κατά πάσα πιθανότητα στο απώτερο μέλλο να αναβιβαστούν σε ζώνη θαλάσσιας κυριαρχίας). Με την προχθεσινή συμφωνία αποδοχής μειωμένης επήρειας, ο υπέρατος εθνικος μας στόχος του κοινού ορίου με Κύπρο (και τη συνεπαγόμενη πιθανή μελλοντικη ελληνική, αδιάλειπτη, θαλάσσια κυριαρχία), μάλλον χάνεται… Για αυτό τον στόχο γραφτήκαν εκατομμύρια αναλύσεις την τελευταία δεκαετία, για αυτό ο γκουρού της ΑΟΖ Καρυώτης χιλιόγραφε στον τύπο, για αυτό το υπέρτατο εθνικό όραμα μάθαν όλοι οι έλληνες για την σημασία της ΑΟΖ. Καμιάν όμως κυβέρνηση, κανέναν καρεκλοκένταυρο του ΥΠΕΞ, δεν τον άγγιξε στ’ αλήθεια το όραμα της θαλάσσιας σύνδεσης ελλάδος-κύπρου. Ούτε που τους ένοιαξε ποτέ βρε αδερφέ, πώς να το κάνουμε.