Του Δρα Δημ. Σταθακόπουλου
Ανυπόστατες πράξεις, ακυρώσιμες, άκυρες και πράξεις de facto διοικητικών οργάνων
* Η περίπτωση Λιβύης – Τουρκίας
Με αφορμή το μισθωτήριο έρευνας ενεργειακών πόρων σε θαλάσσιες περιοχές της Λιβύης , μεταξύ Τρίπολης – Άγκυρας , το State Department δήλωσε :
” παρόλο που είναι σε γνώση μας οι αναφορές για την υπογραφή ενός μνημονίου κατανόησης μεταξύ της κυβέρνησης της Τουρκίας και της προσωρινής κυβέρνησης της Λιβύης, δεν έχουμε δει ακόμα το κείμενο. Σημειώνουμε ότι η προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης υποχρεούται σύμφωνα με τις διατάξεις του οδικού χάρτη του Φόρουμ για τον Πολιτικό Διάλογο στη Λιβύη (LPDF) να μην εξετάζει νέες συμφωνίες που βλάπτουν τη σταθερότητα των εξωτερικών σχέσεων του Λιβυκού κράτους ή του επιβάλλουν μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις. Θα σας παραπέμψουμε στις κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Λιβύης για το αποτέλεσμα των πρόσφατων συζητήσεων. Καλούμε όλα τα μέρη να απέχουν από ενέργειες που κινδυνεύουν να αυξήσουν τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο”.
* Σημ. Πλέον γνωρίζουμε το κείμενο ( 10.10.2022)
Είναι το μισθωτήριο ανυπόστατο , ακυρώσιμο , άκυρο ή πράξη de facto διοίκησης ;
Οι ανυπόστατες πράξεις της διοίκησης/ κράτους – εν προκειμένω το μισθωτήριο – δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα.
Όμως οι ανυπόστατες πράξεις που τυχόν εφαρμόστηκαν από τη νόμιμη διοίκηση, προσβάλλονται δικαστικώς από τον θιγόμενο, έχοντα έννομο συμφέρον.
Εν τούτοις αποφάσεις de facto διοικητικών οργάνων ( ενός κράτους ) είναι καθόλα νόμιμες.
Στην περίπτωσή μας , ασχέτως τι γράφουν οι διατάξεις του οδικού χάρτη του Φόρουμ για τον Πολιτικό Διάλογο στη Λιβύη (LPDF) , που δεν είναι Νόμος , αλλά μια καλόπιστη/ bona fides επικυρωμένη συμφωνία , η de facto διοίκηση της Λιβύης κάνει καθόλα νόμιμες πράξεις , που προσβάλλονται μόνον ενώπιον δικαστηρίων από τον τυχόν θιγόμενο, που έχει και αποδεικνύει έννομο συμφέρον.
Το θέμα πηγάζει από το Ρωμαϊκό Δίκαιο με την Lex Βarbarius Ρhilippus .
Ο Barbarius Philippus ήταν δούλος, έκανε αντιποίηση αξιώματος εμφανιζόμενος ως Πραίτορας/ δικαστής που δίκαζε επί σειρά ετών εκδίδοντας αποφάσεις .
Όταν ανακαλύφθηκε η εξαπάτηση , γεννήθηκε το ερώτημα , εάν όσα προηγουμένως είχε δικάσει / κρίνει, ήσαν άκυρα.
To τότε εκδικάζων όργανο ( με τον μεγάλο νομοδιδάσκαλο Domitius Ulpianus ) αποφάσισε πως τα όσα κρίθηκαν, διατάχθηκαν και αποφασίστηκαν από τον πρώην δούλο de facto “Πραίτορα” Βarbarius Philippus ήταν έγκυρα και ως εκ τούτου αναγνωρίστηκε κατ’ επέκταση το κύρος των αποφάσεων και των πράξεων που είχαν εκδοθεί απ’ αυτόν.
Το δόγμα αυτό, αναγνωρίζεται όχι μόνο από την νομολογία αλλά εφαρμόζεται από το ΣτΕ, το Γαλλικό Conseil D’ Etat και γενικά είναι αποδεκτό στη σύγχρονη νομική επιστήμη της Ε.Ε και αλλού.
Η αναγνώριση και η εφαρμογή του δόγματος «Lex Barbarius Philippus» αποσκοπεί στην διασφάλιση της ασφάλειας δικαίου η οποία αποβλέπει στη δημιουργία και διατήρηση σταθερών διοικητικών καταστάσεων ενώ παράλληλα το δόγμα αυτό διασφαλίζει την σταθερότητα που πρέπει να διέπει και να χαρακτηρίζει τις έννομες σχέσεις εσωτερικού Διοικητικού Δικαίου, αλλά ακόμα και μιας τρίτης καλόπιστης συμβαλλόμενης χώρας που συνάπτει συμφωνίες με ένα de facto διοικητικό κρατικό όργανο ( π.χ Υπ.Εξ της Λιβύης) της χώρας υποδοχής.
Έστω ότι η εκμίσθωση γίνεται από μη κύριο ή de facto όργανο ( κατά τα προαναφερόμενα ) και η μισθώτρια ( πχ Τουρκία ) δηλώνει καλόπιστη , μη γνωρίζοντας τάχα τη de facto δομή της διοίκησης του Λιβυκού Υπ.Εξ.
Η μίσθωση ως προς την Τουρκία είναι έγκυρη.
Αν προσβληθεί ενώπιον αρμοδίου δικαστικού οργάνου για να κηρυχθεί άκυρη και ανυπόστατη , και όντως ακυρωθεί, η Τουρκία θεωρητικά θα μπορούσε να απαιτήσει αποζημίωση , όχι υποχρεωτικά σε χρήμα, αλλά σε “είδος” δηλ. δικαιωμάτων εξόρυξης.
Είναι όμως αυτοδικαίως άκυρη η μίσθωση που έκανε η de facto Υπ.Εξ της Λιβύης ;
Όχι.
Μπορεί να την ακυρώσει η Κυβέρνηση/ Κοινοβούλιο της Λιβύης ;
Ναι, αφού αποδείξει δόλο, ζημία της χώρας και στραφεί αναγωγικά κατά της de facto Υπ.Εξ , επειδή παραβίασε δεσμεύσεις έναντι της διεθνούς Κοινότητος και τρίτων που θίγονται.
Επομένως, δεν αρκούν οι λεκτικές καταδίκες , αλλά χρειάζονται και πράξεις απ’ όσους έχουν έννομο συμφέρον και θίγονται από το μισθωτήριο Τρίπολης- Άγκυρας, όπως η Ελλάδα.
Αναμένουμε .
Πηγή:
Bayerische Staatsbibliothek
https://www.militaire.gr/symfonia-toyrkias-livyis-o-dr-dim-stathakopoylos-tin-analyei-nomika/
Ακόμα δεν τον είδαμε Γιάννη το εβγάλαμε !!!
Συγνώμη κύριοι έχουμε δει την συμφωνία Λίβυων -Τουρκων και ξέρουμε το ακριβές περιεχόμενο της ???
Βγήκε στην φόρα το νέο Τουρκολιβυκο energy deal και δεν το ξέρω ?!!
Ξέρουμε αν έχουμε να κάνουμε με συμφωνία leasing που δίνει στην Τουρκία δικαιώματα άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων επί του συνόλου της Λιβυκής ΑΟΖ (έστω και της ψευδολοβυκης που κοιτάει να κλέψει από εμάς) ή με μια μίσθωση συγκεκριμένου θαλάσσιου χώρου της Λιβύης για έρευνες κι εκμετάλλευση μονον των υδρογονανθράκων της συγκεκριμένης, γεωγραφικά προσδιορισμένης περιοχής άνευ άλλου δικαιώματος ?
Έχουμε εικόνα και βγαίνουμε και μιλάμε?
Από πού βγάλαμε εμείς το συμπέρασμα ότι πρόκειται για μίσθωση κι όχι για συμφωνία leasing?
Εδώ ολόκληρη ΕΕ βγήκε επισήμως κι είπε ότι θα επανέλθει με νέα δήλωση όταν πληροφορηθεί το περιεχόμενο της συμφωνίας .
Εμείς περί τίνος μιλάμε ?
Επί εικασιών ?
Αν δηλαδή οι Τούρκοι κάνουν έρευνες στα 5νμ έξω από την Τρίπολη ή μπροστά από την Μισράτα, εμείς γιατί κοπτόμεθα ?
Ξέρουμε το νομοθετικό πλαίσιο της Λιβύης?
Επί παραδείγματι ο δικός μας αστικός κώδικας , για τον οποίο γίνεται λόγος έχει τα λεγόμενα κοινά τοις πάσει (δρόμους, πλατείες, λιμάνια, αιγιαλούς κλπ) που σε κάποια από αυτά επιτρέπεται η παραχώρηση εκμετάλλευσης και χρήσης τους σε τρίτους με ειδικούς όρους. Πχ.ενας Δήμος μπορεί να παραχωρήσει για ενοικίαση ή για leasing κάποιο τμήμα του αιγιαλού του .
Έχουμε εικόνα του Εθνικού δικαίου της Λιβύης ?
Λέτε η Συρτή κι η Βεγγάζη να αφήσουν τους Τούρκους να δέσουν στο λιμάνι τους, ή να κάνουν έρευνες στην ΑΟΖ που αποτελεί την προβολή των ακτών τους και να χρησιμοποιήσουν τερματικούς σταθμούς συμπίεσης ή υγροποίησης φυσικού αερίου που βρίσκονται εκεί ή αποθηκευτικούς χώρους ή τερματικούς σταθμούς δεξαμενόπλοιων ?
Ο Άκιλα Σαλεχ ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων (HoR) με έδρα το Τομπρούκ στην Ανατολική Λιβύη κατήγγειλε ο ίδιος ως παράνομη την συμφωνία με επιστολή του στον ΓΓ του ΟΗΕ..
.Λέτε ο στρατάρχης Χαφταρ να τους δεχθεί με θέρμη ?
Με την Ανατολική Λιβύη δεν συνορεύει το τμήμα της δικής μας οιωνεί ΑΟΖ , που δεν ανακηρυξαμε ποτέ και δεν επεκτείναμε ποτέ την εθνική μας κυριαρχία στα 12 ν.μ.?
Λοιπόν κύριοι από ότι λένε οι πληροφορίες που έχουν δοθεί στην δημοσιότητα ως τώρα η Libyan Oil Corporation προσκαλεί την Turkish Petroleum Corporation να κάνουν κοινές έρευνες (ούτε καν ακόμα γεωτρήσεις) κάπου στην Λιβύη.(προφανώς στην Δυτική).
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό?
Δεν πρόκειται για διακρατική συμφωνία .
Αλλά για μέλλουσα κοινοπραξία δύο ιδιωτικών εταιρειών .
Έρευνες σχεδιάζουν να κάνουν προς το παρόν κύριοι , όχι γεωτρήσεις !
Αφήστε πρώτα να την συγκροτήσουν την Κοινοπραξία.
Αφήστε έπειτα να ζητήσουν άδειες από το Υπουργείο Φυσικών Πόρων κι από το Υπουργείο Πετρελαίου της Λιβύης,.
Αφήστε κατόπιν να τους δοθούν συγκεκριμένες χερσαίες ή θαλάσσιες περιοχές για εξερεύνηση.
Αφήστε εάν βρουν τίποτα να ξαναζητήσουν νέες άδειες για γεωτρήσεις, κι αν ως τότε υπάρχει Dbeibah κι η δήθεν Κυβέρνηση του της (δήθεν) Εθνικής της (δήθεν) Ενότητας της Λιβύης , τότε ας αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ,να προβληματιζομαστε και να αναλύουμε τα περί άκυρων κι ακυρωσιμων συμφωνιών…
Ως τότε το πιο πιθανόν είναι να έχει φτάσει το επόμενο διάστημα στην Λιβύη ο Abdoulaye Bathily, ο Σενεγαλέζος νέος Ειδικός Απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και σε συμμόρφωση στην από 22.9.2022 Κοινή Δήλωση των ΗΠΑ, Γαλλίας, Ιταλίας, Γερμανίας και Ηνωμένου Βασιλείου να έχει πετάξει εκτός τον Dbeibah ακολουθώντας την εντολή να σχηματίσει νέα κυβέρνηση στην Λιβύη που θα πάει αυτή την χώρα σε εκλογές για την ανάδειξη νόμιμης κυβέρνησης στην Λιβύη..
Κι αν συμβεί αυτό , όπως προγραμματίζεται από τις 5 Δυτικές Δυνάμεις, βλέπω την Τουρκία να παριστάνει τον σύγχρονο Σίσυφο και τις σημερινές συμφωνίες εξερεύνησης να παραχώνονται , δίχως ποτέ στην πράξη να εφαρμοστούν, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Ψυχραιμία αγαπητοί κύριοι. Ψυχραιμία !
Αυτός που βιάστηκε κι έβγαλε γρήγορα συμπεράσματα , ποτέ δεν κέρδισε στο σκάκι !
Απλώς εκτέθηκε..
Υστ : Σύμφωνα με το Ελληνικό -το τονιζω- Δίκαιο , η κοινή μίσθωση αλλοτριου ακινήτου από μη κύριο επιτρέπεται κι η μίσθωση είναι πράγματι ισχυρή.
Ο πραγματικός κύριος (ιδιοκτήτης ) του ακινήτου έναντι αυτής της μίσθωσης προστατεύεται με τις διατάξεις για την προστασία της κυριότητας και τις διατάξεις για την προστασία της νομής .
Σε αυτή την περίπτωση απο την στιγμή που θα μάθει (*σημαντικό αυτό) ύπαρξη της μίσθωσης αποβάλλει κάθε κακοπιστο νομέα (εκμισθωτή και μισθωτή) , δηλαδή κάθε πρόσωπο που γνωρίζει κατά την σύναψη κι υπογραφή της συμφωνίας ότι άλλος από αυτόν που του το εκμισθωσε έχει δικαίωμα στο μισθιο-ακινητο και ο κύριος του , του γνωστοποίησε την άρνηση του για την παράνομη κατοχή του ακινήτου του εμπροθεσμα .
Σε αυτή την περίπτωση ο κύριος του ακινήτου μπορεί να το πάρει πίσω και να ζητήσει αποζημιώσεις με τις διατάξεις για τις αδικοπραξιες . Δηλαδή χρηματική ικανοποίηση για την ηθική του βλάβη κι επιστροφή διαφυγοντων κερδών (δηλ.να πάρει πίσω οτι αποκτήθηκε παράνομα ή ισαναλογη χρηματική ικανοποίηση του αποζημίωση που αντιστοιχεί σε προς αυτά).
Όλα τα παραπάνω -το τονιζω- αφορούν τις κοινές μισθώσεις, ιδιωτών μεταξύ τους , πχ ο Κώστας εκμισθωσε στο Γιάννη το οικόπεδο που ανήκει στο Γιώργο.
Αυτές οι διαφορές ρυθμίζονται ως προς το δίκαιο που τις διέπει από τον Αστικό Κώδικα.
Στα κοινά τοις πάσει (λιμάνια, αιγιαλούς, πλατείες δρόμους κλπ) που ιδιοκτήτης τους είναι το Δημόσιο , ισχύουν άλλοι περιορισμοί στην παραχώρηση χρήσης τους και ο Κώδικας Διοικητικού Δικαίου, κατά τις διατάξεις του επιλύει τις συγκεκριμένες διαφορές.
Οι διατάξεις που δεσμεύουν ένα κράτος , εμφανίζουν αποκλίσεις προς αυτές που δεσμεύουν ιδιώτες μεταξύ τους.
Αυταπόδεικτα είτε ιδιώτης είσαι, είτε το κράτος εφόσον προσβληθεί δικαίωμα σου από τους τρίτους , για την προστασία σου απαιτείται προσφυγή στο Δικαστήριο.
Άκυρη είναι μια πράξη που εκλαμβάνεται εξαρχής κι αυτοδικαίως ανίσχυρη.
Ακυρωσιμη είναι μια πράξη , που παράγει συνέπειες (πχ μίσθωση ακινήτου από μη κύριο) κι έχων νόμιμο δικαίωμα που προσβάλλεται από αυτήν απαιτείται να προσφύγει στα αρμόδια δικαστήρια για να την ακυρώσει με απόφαση τους.
Αρμόδιο σε ανώτατο βαθμό δικαστήριο για τις διάφορες ιδιωτών
μεταξύ τους είναι ο Άρειος Πάγος.
Αρμόδιο για τις διάφορες διοικητικού χαρακτήρα (πχ παραχώρηση χρήσης από το Δημόσιο σε ακίνητο του) δικαστήριο είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Όλα αυτά το επαναλαμβάνω όσον αφορά το Ελληνικό Δίκαιο.
Όταν μάθω τι λέει το Λιβυκό Δίκαιο , θα σας πω!
Για αυτό, προσωπικά, δεν βλέπω καμία χρησιμότητα να παριστάνουμε τους επί παντός επιστητού .