Στρατιωτικά διδάγματα για την Ελλάδα από την ήττα των Αρμενίων

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

 

Αν η ήττα των Αρμενίων οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, που θα πρέπει να εξεταστούν σε πολλαπλά επίπεδα, εντούτοις μπορούν να εξαχθούν κάποια αρχικά (αν και επισφαλή) συμπεράσματα αναφορικά με τις εξελίξεις στις πολεμικές μεθοδολογίες και τα ικανά και μη οπλικά συστήματα. Η μορφή των επιχειρήσεων εκεί, μάλιστα, έχει μεγάλες ομοιότητες με τις μάχες εναντίον του ISIS στο Ιράκ και με τον πόλεμο στην Ανατολική Ουκρανία, πριν από μερικά χρόνια.

Αν και η προσοχή της κοινής γνώμης έχει στραφεί στα μη επανδρωμένα αεροχήματα (UAV), ιδιαίτερα στα τουρκικά Bayrarktar, θα ήταν λάθος να εγκλωβιστούμε σε έναν “φετιχισμό” για την επιχειρησιακή αξία των αεροχημάτων. Δεν ήταν από μόνα τους αυτά που προκάλεσαν σοβαρά πλήγματα στις αρμενικές δυνάμεις. Η αξία τους έγκειτο στο ότι ενσωματώθηκαν σε ενοποιημένα συστήματα-συστημάτων (systems of systems), διαμορφώνοντας πλέγματα αναγνώρισης-κρούσης, με ικανότητες μαζικής προβολής ισχύος και ταυτόχρονα με μεγάλη ανοχή σε απώλειες. Επίσης, επισημαίνουμε ότι τα αεροχήματα που χρησιμοποιήθηκαν δεν είναι ιδιαίτερα υψηλής τεχνολογίας.

Στην πραγματικότητα, οι συγκρούσεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ σημαδεύτηκαν από τον περιορισμένο ως ανύπαρκτο ρόλο πλατφορμών υψηλής τεχνολογίας και υψηλού κόστους, όπως σύγχρονων μαχητικών. Αυτό περιόρισε τον ρόλο συστημάτων αεράμυνας, όπως το S-300, που στοχεύουν ακριβώς στην αντιμετώπιση μαχητικών.

Οι Αζέροι δεν βασίστηκαν σε συστήματα υψηλής τεχνολογίας, αλλά στην ικανότητά τους να προξενούν σοβαρές απώλειες στον αντίπαλο, σε συνδυασμό με την ικανότητά τους να δεχθούν μεγάλες απώλειες. Επένδυσαν σε μέσα χαμηλής τεχνολογίας και στο μεγάλο αριθμό. Ο ένας πυλώνας της αζέρικης ισχύος ήταν πλέγματα αναγνώρισης-κρούσης, πυρήνας των οποίων ήταν αεροχήματα χαμηλής τεχνολογίας. Τα είχαν σε μεγάλους αριθμούς, άρα μπορούσαν και να υποστούν μεγάλες απώλειες. Ο δεύτερος πυλώνας ήταν ένα πολυάριθμο στράτευμα στο έδαφος, το οποίο σε μεγάλο βαθμό αποτελούνταν από μισθοφόρους, που επίσης μπορούσε να υποστεί μεγάλες απώλειες.

Τα αεροχήματα χρησιμοποιήθηκαν τόσο για κρούση, όσο κυρίως σε ρόλους συλλογής πληροφοριών, επιτήρησης αναγνώρισης και πρόσκτησης στόχων (ISTAR),κατευθύνοντας πυρά πυροβολικού και καθοδηγώντας το πεζικό. Ένα πεζικό με μεγάλες ανοχές στις απώλειες που του προκαλούσαν οι σκληροτράχηλοι, αποφασισμένοι και πολυμήχανοι Αρμένιοι.

Κυριαρχία με drones του εμπορίου

Η ανάγκη για τη δράση μεγάλων αριθμών αναλώσιμων αεροχημάτων έχει γίνει αντιληπτή και στη Δύση. Όπως χαρακτηριστικά το έθεσε ο αρχηγός της Βρετανικής Αεροπορίας Sir Stephen Hillier, κατά την διάρκεια της διάσκεψης για το μέλλον της αεροπορικής και διαστημικής ισχύος, που διεξήχθη στο Λονδίνο (17 Ιουλίου 2019), είναι ζήτημα κρίσιμης σημασίας «να δημιουργήσουμε περισσότερους στόχους στον αέρα».

Συγκεκριμένα, η RAF ανησυχεί για τον μικρό αριθμό στον οποίο διατίθενται σήμερα τα μαχητικά αεροσκάφη και για τον λόγο αυτόν επιδιώκει, μεταξύ των άλλων, να αποκτήσει μη επανδρωμένα μαχητικά που θα συνοδεύουν τα επανδρωμένα. Τα αεροσκάφη αυτά θα έχουν πολλούς ρόλους, αλλά στόχος είναι να δημιουργηθούν μεγαλύτεροι στόλοι αναλώσιμων αεροσκαφών που θα προκαλούν κορεσμό στην εχθρική αεράμυνα. Αυτό ακριβώς που έκαναν και οι Αζέροι στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Αντίστοιχη είναι και η προσέγγιση της αμερικανικής αεροπορίας, η οποία θέλει να πλαισιώσει τα μαχητικά της αεροσκάφη F-35 και F-15EX με το μη επανδρωμένο XQ-58 Valkyrie της Kratos Defense Security Solutions, ή κάποιο άλλο αντίστοιχο. Το Valkyrie ξεκίνησε να αναπτύσσεται από τον Ιούλιο 2016, όταν η αμερικανική αεροπορία ανέθεσε στην Kratos σχετικό συμβόλαιο, στο πλαίσιο του προγράμματος “αναλώσιμο αεροσκάφος χαμηλής τεχνολογίας” (Low Cost Attritable Aircraft). Η μαζική χρήση αεροχημάτων για αναγνώριση ή και κρούση, δεν είναι προνόμιο τεχνολογικά προηγμένων χωρών.

Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια των εργασιών της διάσκεψης SOFIC (Special Operations Forces Industry Conference), που έγινε στην Τάμπα της Φλόριντα (Μάιος 2017), ο στρατηγός Tony Thomas, διοικητής της Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, είχε αναφέρει ότι το ISIS στη Μοσούλη είχε επιτύχει «τακτική υπεροχή στον αέρα» με την ευρεία χρήση τροποποιημένων drones του εμπορίου. Αυτά εκτελούσαν αποστολές αναγνώρισης και κρούσης, μεταφέροντας βομβίδες των 40 χιλιοστών, ή έχοντας μετατραπεί σε εναέριους αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς.

Το παράδειγμα της Ανατολικής Ουκρανίας

Η αξία των πλεγμάτων αναγνώρισης-κρούσης φάνηκε και από τις επιχειρήσεις στην Ανατολική Ουκρανία το 2014-2015, όπου οι Ρώσοι χρησιμοποίησαν με ευέλικτο τρόπο τις μονάδες πυροβολικού. Αυτές τροφοδοτούνταν με πληροφορίες από αεροχήματα, ομάδες ειδικών επιχειρήσεων και από συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, ώστε να εντοπίζουν γρήγορα τις εχθρικές δυνάμεις και να τις προσβάλλουν με σαρωτικό πυρ, σε ένα γρήγορα μεταβαλλόμενο πεδίο μάχης.

Για παράδειγμα, τον Ιούλιο του 2014 σύμφωνα με πηγές αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, μία και μόνο επιχείρηση εκπομπής πυρών του ρωσικού πυροβολικού κατέστρεψε δύο ουκρανικά μηχανοκίνητα τάγματα μέσα σε μερικά λεπτά, στη “μάχη της Zelenopillya”. Συγκεκριμένα, μια δύναμη της ουκρανικής 79ης αεροκίνητης ταξιαρχίας (Airmobile Brigade) εμφανίστηκε σε ένα προκεχωρημένο φυλάκιο και μόλις 30 λεπτά αργότερα δέχθηκε ακριβή πυρά από πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών BM-21 Grad, με αποτέλεσμα να αφανιστεί.

Εκτιμάται ότι οι Ρώσοι χρησιμοποίησαν ειδικές δυνάμεις, ώστε να εντοπίσουν τους Ουκρανούς και πέρασαν τα δεδομένα στοχοποίησης στα ρουκετοβόλα.

για την συνέχεια slpress.gr

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα