ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ

Πρέπει να χορτάσαμε αυτές τις ημέρες λόγια συμπαράστασης – ευρωπαϊκής, αμερικανικής, διεθνούς. Όλοι αναγνωρίζουν πως η Ελλάδα έχει δίκαιο, αλλά πέραν αυτού ουδέν. Ακόμη και ο Τραμπ τηλεφώνησε στον Μητσοτάκη και στον Ερντογάν για να εκφράσει την ανησυχία του, αλλά αν του ζητήσει κανείς να βρει στο χάρτη πού ακριβώς εξελίσσεται η αστάθεια, μάλλον δεν θα τα καταφέρει.

Ο Αμερικανός πρόεδρος είναι ο κύριος υπεύθυνος της διεθνούς υπονόμευσης του κύρους της χώρας του και της ανάδειξης του Ερντογάν σε ταραξία της περιοχής.

Λένε πως ανησυχούν και θέλουν, για να τους φύγει η ανησυχία, να βάλουν Ελλάδα και Τουρκία να καθίσουν να συνδιαλλαγούν. Για ποιο πράγμα;

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, είναι μια εύσχημη τακτική για διάλογο. Αλλά διάλογος με την Τουρκία γίνεται εδώ και χρόνια. Τι θα συζητήσει ο Μητσοτάκης; Η δήλωσή του πως η μόνη διαφορά είναι η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ είναι η πάγια ελληνική θέση. Θα βρει ανταπόκριση; Αδύνατον. Η Τουρκία θέλει να τα βάλει όλα στο τραπέζι. Ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να δεχθεί.

Ο Ερντογάν επιδιώκει την ένταση γιατί, μεταξύ άλλων, το αφήγημά του έχει τελειώσει και πρέπει να αποδώσει κάπου την αποτυχία του. Τα αποτελέσματα της 17χρονης διακυβέρνησής του είναι τραγικά. Η απώλεια της εξουσίας αποτελεί υπαρξιακό πρόβλημα για τον Τούρκο δικτάτορα. Ξέρει πως θα έχει την τύχη του Μεντερές.

Το ΝΑΤΟ, με επικεφαλής έναν ανίκανο άνθρωπο, είναι ανύπαρκτο, αλλά και ως οργανισμός χωρίς αντικείμενο. Οι ΗΠΑ απούσες, και η Ευρώπη κάνει τα πρώτα νηπιακά της βήματα ως διαμεσολαβητής. Συγκεκριμένα, δεν υπάρχει ενιαία Ευρώπη. Υπάρχει η πολιτική της Γερμανίας και η πολιτική της Γαλλίας.

Το Βερολίνο, όπως το περιέγραψε ένας Γάλλος αναλυτής, είναι σαν ένα θωρηκτό που δεν μπορεί να πάρει στροφή. Η γεωπολιτική του ανάλυση και εμμονή στηρίζεται στην αρχή των τριών B: Berlin, Byzantine, Bagdad. Βερολίνο, Κωνσταντινούπολη, Βαγδάτη. Είναι ο σιδηροδρομικός άξονας που κατασκεύασαν οι Γερμανοί στα τέλη του 19ου – αρχές του 20ού αιώνα, γύρω από τον οποίο ανέπτυξαν την καθυστερημένη, χρονικά, αποικιακή τους πολιτική. Δεν μπορούν να αποχωριστούν την Τουρκία.

Το Παρίσι νιώθει ότι απειλείται στον ζωτικό χώρο της Mare Nostrum από την Τουρκία. Διαμορφώνει συσχετισμούς και ισορροπίες.

Οι δυνάμεις αναζητούν τη νέα πολυπολικότητα και οι μικρότερες χώρες επιλέγουν στρατόπεδα.

Η αστάθεια ευνοεί αναθεωρητικά κράτη, όπως η Τουρκία που αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λοζάνης.

Υπό μία έννοια θα μπορούσε να αποδεχθεί την αμφισβήτηση της Συνθήκης και η Ελλάδα, με την προϋπόθεση να ενεργοποιηθεί η Συνθήκη των Σεβρών.

Μήπως ήρθε ο καιρός η Ελλάδα, αναμφισβήτητος κληρονόμος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, να θέσει θέμα κατάληψης από την Τουρκία του μικρασιατικού χώρου;

Αφού και τα πλέον παράξενα που εγείρει η Τουρκία, οι φίλοι της Ελλάδας ζητούν να συζητηθούν, γιατί να μην συζητηθεί και η αξίωση της Αθήνας που θα παραπέμπει στη Συνθήκη των Σεβρών; Αρκεί να μην πέσει στο ίδιο ολίσθημα με το 1922.

Ειρηνική επιστροφή, λοιπόν, ως στρατηγικός στόχος.

spot_img

15 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Οπωσδήποτε. Ήρθε ο καιρός. Έχετε απόλυτο δίκιο.

    Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πέτυχε το σχέδιο της αποδόμησης του “συστήματος κρατών”. Μόνο τα μεγάλα έχουν δικαίωμα ύπαρξης σήμερα = οι νέες “αυτοκρατορίες”.
    Αυτό που προσπάθησε να κάνει και η Γερμανία με την επέκταση της επάνω μας και στη γύρω περιοχή.
    Ο Πούτιν επίσης λειτουργεί σαν αυτοκράτορας. Το παιχνίδι του Ερντογάν είναι συμβατό με τη νέα πραγματικότητα. Πέρα από τα γνωστά συμφέροντα, μετράει πολύ το ότι “πηγαίνει με τον καιρό”.

  2. Κύριε Σαββίδη, σε δύο συνεχόμενα άρθρα σας γράφετε τα ίδια (περίπου):

    “Μήπως ήρθε ο καιρός η Ελλάδα, αναμφισβήτητος κληρονόμος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, να θέσει θέμα κατάληψης από την Τουρκία του μικρασιατικού χώρου;”

    Nα το θέσει πού, σε ποιον και να περιμένει τι; Να συγκινηθούν οι άλλοι μέχρι δακρύων; 20 ημέρες και βάλε είναι το τουρκικό σεισμογραφικό πάνω στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και η ψοφοδεής Αθήνα, αν δεν τα έχει συμφωνήσει ήδη (αυτό πιστεύω εγώ), δεν τολμά να το διώξει. Λέτε να φύγει αν μάθουν πως είμαστε κληρονόμοι τής “Βυζαντινής” Αυτοκρατορίας;

    • Νααα κάτι γράμματα κεφαλαία ο Π.Σαββίδης: ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ο στόχος κύριε “Επισκέπτα”.

      Μέσα στα κακά που μας φάγανε είναι και ο ευτελισμός της σοβαρότητας, η υποτίμηση της ΜΕΤΑ ΛΟΓΟΥ γνώσεως.

      • Ο οποίος “στρατηγικός στόχος”, Μαρία, πότε θα επιτευχθεί και τι ακριβώς αποτελέσματα θα φέρει; Πόσον χρόνο διαθέτομε, άραγε, και ποιος νοιάστηκε τίνων κληρονόμοι είμαστε; Με τέτοιους δονκιχωτισμούς θα διώξομε το Ocur Reis από την υφαλοκρηπίδα μας;

        Βλέπω να ξεσηκώνονται και οι Ινδιάνοι τής Αμερικής, να απαιτούν την χώρα των πίσω και να διώξουν τούς επήλυδες, που τούς κατέσφαξαν κιόλας!

        Άντε να σοβαρευτούμε και να προσγειωθούμε!

  3. Λίγη σοβαρότητα δε βλάπτει τέτοιες ώρες. Δύσκολα σαν κοινωνία θα βγαίναμε κερδισμένοι από έναν συναγωνισμό ασυναρτησίας με τον Ερντογάν.

    Η Ελλάδα μπορεί να έχει έναν ρεαλιστικό στρατηγικό στόχο σε σχέση με την Τουρκία. Όσο περίεργο κι αν ακουστεί η Τουρκία έδωσε δύο δύσκολα μαθήματα στην Ελλάδα, στη Μικρασία το ’22 και στην Κύπρο το ’74. Μέσα απ’ αυτές τις δύο καταστροφές ο Ελληνισμός μπόρεσε στην πρώτη περίπτωση να εγκαταλείψει τα πάνω από τις δυνατότητές του μεγαλοϊδεατικά όνειρα και στη δεύτερη να προχωρήσει σε θεσμική, πολιτική εξομάλυνση. Εφόσον ο κατευνασμός δεν πέτυχε με την Τουρκία και με δεδομένη την συγκυρία που δεν είναι ευνοϊκή για το Τουρκικό καθεστώς η Ελλάδα έχει μία ευκαιρία είτε μέσω διπλωματικών κινήσεων είτε ακόμα και μέσω πολεμικής σύγκρουσης ν’ ανταποδώσει τη χάρη στην Τουρκία και μέσα από μία ήττα να τη βοηθήσει να γίνει ένα κανονικό κράτος. Να ταυτιστεί στη συνείδηση του Τουρκικού λαού ο νεο-οθωμανικός μεγαλοϊδεατισμός με το αίσθημα της ήττας και του πόνου και οι Τουρκικές ελίτ οι οποίες είναι απολύτως πραγματιστικές να οδηγηθούν σε εσωστρέφεια και επανασχεδιασμό των θέσεων τους προς το μετριοπαθέστερο. Αν αυτή τη στιγμή παγιωθεί η πίστη των Τούρκων ότι η απειλή και η βία φέρνουν αποτέλεσμα τότε τα προβλήματα θα έχουν μόλις αρχίσει.

    • Ποια είναι η σοβαρότητα Άφαντε; η ταύτισή μας με τσούλα που ξεμαλλιάζεται διεκδικώντας κάτι που δεν της ανήκει;

      Ο ρεαλισμός και ο μεγαλοϊδεατισμός δεν είναι πακέτο, δεν είναι αντίθετες έννοιες ούτε ορίζονται ως καλό και κακό. Ο ρεαλισμός είναι συχνά ένας πολύ κακός αναθεωρητισμός ή μωρία και η μεγάλη ιδέα συχνά ένα σωτήριο όραμα.

      Αυτά πάντως που γράφετε δεν είναι ούτε σοβαρά ούτε ρεαλιστικά. Είναι σκέτη φαντασίωση.

  4. Εγώ πάλι νομίζω ότι καλά το πάει ο Μητσοτάκης μέχρι στιγμής. Έχει στριμώξει διπλωματικά την Τουρκία, η οποία προχωράει συνέχεια όλο και πιο κοντά με κινήσεις & δηλώσεις, στην πρόκληση θερμού επεισοδίου. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ακόμα και τα φιλαράκια τους (Γερμανία, ΗΠΑ κλπ που δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να αφήσουν να χαθεί η Τουρκία), να αναγκασθούν να μεταβάλλουν λίγο τη στάση σους, αφού έχουν εκτεθεί χοντρά μπροστά σε όλο τον πλανήτη.

    Απ’ την άλλη υπάρχουν πάρα πολλές φωνές στο διαδίκτυο για ποιο λόγο δεν έχουμε ήδη βυθίσει το Oruc Reis, αλλά πιστεύω ότι μάλλον είναι καλύτερα να αφήσουμε την Τουρκία να κάνει πρώτη την κίνηση. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα την κάνει τώρα όμως, δεδομένου ότι υπάρχουν οι Αμερικανικές εκλογές μπροστά και imho o κλόουν ο Trump θα επανεκλεγεί.

    Επίσης είναι ρευστή η κατάσταση στη Συρία, αλλά αν αλλάξει ο άνεμος πολιτικά με κατάργηση του παράνομου τουρκο-λιβυκού συμφωνίου, τότε ο εγκλωβισμός της Τουρκίας θα είναι πλήρης. Τότε εγώ βλέπω να κάνει την αψυχολόγητη ενέργεια ο Πόντιος, δηλ είτε κατευθείαν κατάληψη βραχονησίδων, είτε στέλνοντας γεωτρύπανο το οποίο εμείς αναγκαστικά θα πρέπει να χτυπήσουμε. Σε αυτή την περίπτωση σίγουρα θα έχουμε εμπλοκή, ο Τραμπάκουλας θα το παρακολουθεί από την TV, όπως επίσης και αυτός ο λεμές ο Νορβηγός.

    Τώρα αν θα βοηθήσει η Γαλλία αγνοώντας το ΝΑΤΟ, μάλλον χλωμό, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

  5. Μήπως ήρθε ο καιρός η Ελλάδα, αναμφισβήτητος κληρονόμος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, να θέσει θέμα κατάληψης από την Τουρκία του μικρασιατικού χώρου;

    θέλετε να κατηγορηθούμε όπως ο Μέγας Αλέξανδρος

  6. Ἡ διατύπωση τοῦ τί εἶναι Ἑλληνισμός γιά νά εἶναι σαφής καί ποιά τά ἐπιτεύγματά του, θέλει πολλή δουλειά στό ἐσωτερικό καί στό ἐξωτερικό, στό τί βλέπει ἡ διεθνής κοινή γνώμη. Στό ἐξωτερικό τό πολιτισμικό ἔργο εἶναι γνωστό ἀπό τούς πολλούς καί σοβαρούς μελετητές, τίς μελέτες τῶν ὁποίων μποροῦμε νά συμβουλευόμαστε ὡς γέφυρα πολιτισμῶν. Στό ἐσωτερικό χρειάζεται περαιτέρω κατανόηση γιά νά ὑπάρχει ὀρθή ἐκτίμηση καί κοινή πορεία. Πολύ πρόσφατα μεταφράστηκε στά ἑλληνικά, τό ἔργο τοῦ Κώστα Παπαϊωάννου, ἑνός συγγραφέα που προερχόταν από την Ἀριστερά, ΄αλλά υπέβαλε σε μια ριζική κριτική τον υπαρκτό σοσιαλισμό, ενώ παράλληλα, βρισκόταν σε έναν αέναο διάλογο με τον ελληνικό πολιτισμό ΄, μελέτη σοβαρή γιά τήν πολισμική συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί ἐλάχιστα γνωστή στό ἐσωτερικό. Οἱ ἐσωτερικές ἔριδες, πού ἀποτυπώνονται σέ καίριες στιγμές ὅπως οἱ ἐκλογές τοῦ 1920 καί τί ἀντιμετώπιζε ὁ Βενιζέλος στό ἐσωτερικό, γνωρίζουμε ποῦ βρίσκονται σήμερα;

    Ὅμως ἔχουμε περάσει ἤδη σέ ἄλλη ἐποχή.

    https://www.protagon.gr/themata/oi-mikres-megales-istories-tis-annas-diamantopoulou-44342108358

    Τά διδάγματα ἀπό τόν πολιτισμό μας ἔχουν περάσει κυρίως στόν δυτικό πολιτισμό καί στήν τεχνολογική ἐποχή πού διανύουμε μοιάζουν νά ἔχουν ξεπεραστεῖ ἤ ξεχασθεῖ. Μία παγκόσμια τεχνολογική αὐτοκρατορία φαίνεται νά ὑπάρχει.
    Οἱ σημερινοί συσχετισμοί στήν γειτονιά μας, καί ἀριθμητικά, φαίνονται στό ἄρθρο τού Γ. Σαχίνη.
    https://www.neakriti.gr/article/editors-blogs/giorgos-sahinis-blog/1588298/stratigiki-peridinisi-kai-politiki-elit/
    Ποῦ βρισκόμαστε ὡς πρός τήν παγκόσμια πραγματικότητα καί τί ἐπιζητοῦμε;

    Ὁ στρατηγικός στόχος τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἦταν πάντα πολιτισμικός.
    Ἀπό τά βασικότερα στοιχεῖα ὕπαρξης ἑνός ἔθνους εἶναι ἡ συνειδητοποίηση τῆς ἱστορικῆς ἀποστολῆς του.
    Τό ἔθνος μπορεῖ νά εἶναι εὐρύτερο ἀπό τό κράτος.

    https://el.wikipedia.org/wiki/Έθνος_(κοινωνιολογία)

    Τό κυριώτερο ἔργο τοῦ Ἑλληνισμοῦ ὁ πνευματικός πολιτισμός, γιατί ὅ,τι γνωρίζουμε καί βλέπουμε ἀπό αὐτόν εἶναι ἡ ἀποτύπωση τοῦ πνεύματος στήν ὕλη. Πολλά ἀπό τά ἔργα τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, ἐκτός ἀπό τά γραπτά κείμενα, εἶναι κτίσματα ὁρατά, πολλά ἐξ αὐτῶν πρός Ἀνατολάς μέχρι τήν Κίνα, μνημεῖα ἑνός διεθνῶς ἀναγνωρισμένου πολιτισμοῦ.
    Τά μνημεῖα τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀρχαῖοι ναοί, ἐκκλησίες, θέατρα κ.λ.π. , ὅσα ὑπάρχουν ἐκτός τῶν σημερινῶν συνόρων, εἶναι ὀρφανά καί δέν νοιάζονται οἱ γονεῖς τους γι αὐτά, τουλάχιστον αὐτή τήν εἰκόνα βλέπει ἡ διεθνής κοινότητα. Ποιός γονιός δέν πονάει καί δέν νοιάζεται γιά τά παιδιά του; Αὐτή τήν εἰκόνα ὅμως παρουσιάζουμε. Ἄν θέλουμε νά εἴμαστε ἄξιοι ἀπόγονοι, πρέπει νά γνωρίσουμε τά ἴχνη τοῦ πολιτισμοῦ αὐτοῦ ὅπου γῆς, νά τά ἀποτυπώσουμε, νά τά προστατεύουμε, μέ σεβασμό σ ‘αὐτόν τόν πολιτισμό πού ὧρες ὧρες δέν κατανοοῦμε, ὄχι μέ ΄αὐτοκρατορικές΄ φαντασιώσεις, γιατί οἱ σχετικές αὐτοκρατορίες δέν ἄφησαν ἴχνη αὐτόν τόν πολιτισμό, ἀλλά αὐτός ὁ πολιτισμός ἄφησε ἴχνη κάποιες αὐτοκρατορίες. Ὅταν τό ἔφερε ἡ ἀνάγκη νά βρεῖ διέξοδο πρός τό φῶς τό πνεῦμα, ὅπως ἕνα δένδρο στρέφεται πρός τόν ἥλιο ὅπου…

    • Μία ΕΜΑΚ λοιπόν πολιτισμοῦ θά ‘πρεπε νά εἶναι τό κυριώτερο ὅπλο μας, μέ ἔκκληση γιά διεθνῆ βοήθεια, γιατί πολλοί ἔχουν πάρει ἀπό αὐτόν τόν πολιτισμό. Ἄν νοιαστοῦμε γιά τά παιδιά μας, θά τό καταλάβουν καί οἱ ἄλλοι καί θά εἶναι ὁρατά τά ἴχνη μας. Δέν εἶναι λογικό δηλαδή νά μήν νοιαζόμαστε γιά τήν τύχη τῶν ψηφιδωτῶν τῆς Ἁγίας Σοφίας καί τῆς Μονῆς τῆς Χώρας, γιά τήν ἀλλοίωση τοῦ ἐσωτερικοῦ τους, νά μήν ξεσηκώνουμε τήν διεθνῆ κοινή γνώμη, νά μήν ζητᾶμε τουλάχιστον νά τά ἀποτυπώσουμε μέ τά σύγχρονα μέσα, πρίν τήν καταστροφή τους, ἀλλά καί τήν καταγραφή τους πρίν καί τήν καταστροφή τους ἀπό τόν χρόνο.
      Κάποια ἀπό τά ὅπλα μας εἶναι κι αὐτά, αὐτά πού προέρχονται ἀπό τό νοιάξιμο.

  7. Η κοινωνία δεν είναι ατομάκια που ανταγωνίζονται τους τεχνοκράτες με απόψεις για κάθε τομέα του επιστητού. Αυτό είναι φαινόμενο του αυτο-αναφορικού, φαντασιωτικού υποκειμένου της σημερινής εποχής όπου περνιέται για κοινωνία η ιδιωτική σφαίρα της “κοινωνίας των πολιτών”.

    Η κοινωνία είναι ένα συλλογικό υποκείμενο με ψυχή που πονάει και με γνώση που σπάει κόκαλα.
    Οι σκέψεις που βγαίνουν από τη ψυχή κάποιου που μιλά με Σοφία εισακούονται και γίνονται θαύματα.
    Δουλειά μας δεν είναι να βαθμολογούμε και να κριτικάρουμε αφ’ υψηλού τον κ. Σαββίδη αλλά να νοιώσουμε την πολιτική ευθύνη και να διαδώσουμε τις καλές ιδέες.
    Να σκεφτούμε τι δυνάμεις έχουμε ως ένα ζωντανό Εμείς που γράφει ιστορία.

    Αν δεν έχουμε ακέραια ψυχή και δεν ξέρουμε ιστορία νομίζουμε για ασυναρτησία σαν του Ερντογάν το αυτονόητο ότι τα τουρκικά χώματα ήταν πάντα ελληνικά.
    Με όρους ιστορίας και πολιτισμού το μόνο που μπορούν να πουν οι Τούρκοι είναι ότι παριστάνουν ακόμα στον 21ο αιώνα τους Βίκινγς και τους άλλους Βαρβάρους.

    Είναι αυτονόητο ότι είμαστε οι κληρονόμοι της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
    Οι Δυτικοί όμως που ξεκίνησαν με τον Καρλομάγνο οικειοποιούνται το παρελθόν αμφισβήτησαν ότι είμαστε Ρωμιοί και μας είπαν Γραικούς δηλαδή ψεύτες-κλέφτες-ανυπόληπτους κλπ. Δεν πιστεύουν ότι είμαστε Έλληνες. Ο Γκόμπριτζ γράφει στην “μικρή ιστορία” του ότι εξαφανίστηκαν οι Έλληνες από τη γη στην εποχή των Ρωμαίων. Και μόνο για το γεγονός ότι έκδοση αυτή στην Ελλάδα έγινε ανάρπαστη αξίζει να το λέμε και να το διεκδικούμε.
    Κανείς δεν υπολογίζει το υποκείμενο που δεν εκπέμπει το σήμα της ταυτότητάς του, που δεν βροντοφωνάζει τα θέλω του.
    Καταντήσαμε σαν τις αυτοθυσιαζόμενες υπαρξούλες που ζούνε μέσα από τους άλλους, οι οποίοι καλά κάνουν και τις περιφρονούν.

  8. Επειδή όλοι μας ζήσαμε και ζούμε στην Ελλάδα της Μεταπολιτεύσεως ξεχάσαμε ότι χρόνια τώρα το Έθνος βρίσκεται σε παρακμή και ότι η κοινωνία μας καταρρέει ,λόγω κυρίως του δημογραφικού,αλλά και επειδή έχουμε ξεχάσει -ιδιαίτερα οι οι δύο τελευταίες γενηές- από που ερχόμαστε και έχουμε χάσει επαφή με αυτό που μας ένωνε από την αρχή.
    Ο κ.Ερντογάν-εδώ και 18 χρόνια- επανήλθε στην αρχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με θεωρίες και ζυμώσεις για τους Τούρκους,εμείς δεν αντέχουμε και τώρα να ακούσουμε τους πατριωτικούς λόγους του μακαριστού Χριστόδουλου ,ούτε τα Ελληνορθόδοξα άσματα του κ.Σταμάτη Σπανουδάκη ,ούτε να μιμηθούμε Αγίους και ήρωες προγόνους μας και περιμένουμε μόνους τους τους-Αρχαίο και Μεσαιωνικό -Πολιτισμούς μας να μας εμπνεύσουν το ”Ίτε παίδες Ελλήνων , πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν -για την Κωνσταντινούπολη- και το ΟΧΙ στους Φσίστες και στους Κομμουνιστές το 1949;;;
    Με ……δεν βάφονται αυγά.
    Ας καταλήξουμε με τις ρήσεις του Ελύτη,”Μια μέρα η μικρή αυτή Ελλάδα μπορεί και να μη είναι και τόσο μικρή. Συνέβη δυό φορές μέσα στην Ιστορία και στο πείσμα του νόμου των πιθανοτήτων” και του πρώην πρωθυπουργού κ.Κώστα Καραμανλή πέρυσι σε ομιλία του στην Θεσ/νίκη” Χρέος δικό μας είναι να υπερασπιζόμαστε τα δίκαια και τα συμφέροντα της Ελλάδος. Στη Θράκη , στο Αιγαίο ,στην Κύπρο μετριέται η αντοχή του Ελληνισμού και πρέπει να πείθει άπαντας ότι αυτή η αντοχή είναι μεγάλη ,αποφασισμένη και αμετακίνητη”.

  9. Η Ελληνική κοινωνία με ευθύνη και της ίδιας και όχι μόνο της ηγεσίας επέλεξε τον συβαριτισμό και την ολιγόχρονη ευδαιμονία , χωρίς να υπολογίζει το μέλλον.Ακόμα και τώρα που ήρθε το αυγό στον …..μιλάει για τα αναδρομικά που το κράτος μας χρωστά , για τα τέσσερα δις κτλ.Ο κίνδυνος ήταν ορατός εδώ και πολύ καιρό. Αντί λοιπόν να θωρακιστούμε στρατιωτικά εμείς ζητάμε …αναδρομικά.Η Ελλάδα θυμίζει την παρακμιακή κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει το Βυζάντιο την περίοδο 1030-1070.Ίσως και να το κατάλαβε ο Ερτογάν και παριστάνει τον Αλπ Αρσλάν.
    ΥΓ: Είμαι συνταξιούχος.

    • Μήπως ,αγαπητέ κ.Γιώργο, να εξειδικεύατε ότι- ”την Ελληνική κοινωνία που επέλεξε τον συβαριτισμό και την ολιγόχρονη ευδαιμονία ,χωρίς να υπολογίζει το μέλλον”-εκπροσωπούν εξ ολοκλήρου οι κεντροαριστεροί Έλληνες ,που και στις εκλογές επέλεγαν και επιλέγουν ”όποιον τάξει ότι θα δώσει τα περισσότερα”και μετά τις εκλογές διεκδικούν με απεργίες και επεισοδιακές πορείες ”τα κλεμμένα και τα αναδρομικά και όσα βάλει ο νους τους”, γιατί αυτοί ζούνε ”επ’άρτω μόνον”;;;.
      Τα αναδρομικά ”κερδήθηκαν”στα Δικαστήρια στο Κράτος Δικαίου ,που έχουμε και άμα ”μας κόφτει το κράτος μας να θωρακιστεί στρατιωτικά ”να δηλώσετε-δηλώσουμε όλοι οι δικαιούχοι συνταξιούχοι ότι, δεν θα τα εισπράξουμε και θα τα καταθέσουμε για τις στρατιωτικές ανάγκες του κράτους μας.
      Εάν δεν το βλέπετε εφικτό αυτό δεν φταίνε τα αναδρομικά με δικαστική απόφαση.
      Εντάξει λένε κάτι τέτοια κάποιοι σκόρπιοι εδώ και εκεί ,αλλά απευθύνονται σε μη σκεπτομένους.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα