του Στράτου Σιμιτζή
Όταν ο ηθοποιός ή ο οποισδήποτε από τον χώρο της showbiz καταφεύγει στα θεία για να παράξει χιούμορ και σάτιρα προκειμένου να προκαλέσει γέλιο και ευθυμία στους θεατές του, δύο τινά συμβαίνουν.
Πρώτον ότι στερείται αίσθησης χιούμορ και σάτιρας για να τα μεταδώσει στους θεατές και δεύτερον ότι παριστάνει τον άθεο και χωρίς ενοχές και συστολές βάζει μπροστά τα θεία κι άλλες χοντράδες.
Βέβαια πλείστοι ιδεολογικά άθεοι, στα θαυμάσια έργα που παράγουν, συνεχώς μνημονεύουν τα θεία, «δόξα των Θεώ» «ξανθομαλλούσα Παναγιά» και άπειρα άλλα, ενώ το Πάσχα συνωστίζονται στα στρατηγεία των Ενόπλων Δυνάμεων για να τσουγκρισουν το αυγό τους και εκόντες άκοντες να γιορτάσουν! Και μη χειρότερα !
Όλοι εκείνοι οι στερημένοι αίσθησης χιούμορ και σάτιρας γιατί δεν παραδειγματίζονται και δεν έχουν ως πρότυπο και οδηγό τους εκείνους τους άριστους της υποκριτικής τέχνης που παρήγαγαν χιούμορ και σάτιρα με μια γκριμάτσα, μια χειρονομία, μια φράση και μια ατάκα από εκείνες που συνεχώς αναπαράγονται και μνημονεύονται.
Όλοι εκείνοι που καταφεύγουν στην διακωμώδηση των θείων, δείχνουν πόσο ρηχοί, πόσο κενοί και πόσο ακατάλληλοι είναι για να παράξουν πραγματικό χιούμορ και γνήσια σάτιρα.
Αλήθεια στην Ελλάδα που ζουν είναι ανάγκη να καταφύγουν στα θεία για χιούμορ και σάτιρα;
Πριν από χρόνια ο δημοσιογραφος των New York Times Τζον Μπόγκαρτ έδωσε τον πραγματικό ορισμό της έννοιας «είδηση».
Είδηση είναι όταν «ο άνθρωπος δαγκώνει τον σκύλο και όχι ο σκύλος τον άνθρωπο», είπε ο Αμερικανός δημοσιογράφος.
Πρωτότυπος ορισμός, όμως πόσο πραγματικός, όταν κάθε μέρα μας απασχολούν οι ίδιες και οι ίδιες ειδήσεις.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για του λόγου το αληθές είναι οι πορείες, οι διαδηλώσεις και κάθε άλλης μορφής κοινωνική αναταραχή στην χώρα μας.
Κάτοχοι του παγκοσμίου ρεκόρ στις προαναφερόμενες εκδηλώσεις, μετρούμε περισσότερες από τρισήμιση χιλιάδες το χρόνο, ώστε με άνεση να ισχυριστούμε πως είδηση δεν είναι όταν αναφερόμαστε σ αυτές όταν πραγματοποιούνται, αλλά όταν θα πραγματοποιείται μία από αυτές κάθε τόσο.
Όπως αν συμβεί να πάψουν να πραγματοποιούνται.
Αυτό θα είναι είδηση κατά τον Αμερικανό δημοσιογράφο.
”Αν πάψουν να πραγματοποιούνται πορείες ” θα είναι είδηση κύριε Σιμιτζή ,αλλά τότε θα έχουμε και το λυκόφως της Αριστεράς , που δεν έχει άλλο τρόπο για να φθείρει τις ”αστικές” κυβερνήσεις και να κυβερνήσει.
Να θυμηθούμε οι παλαιοί τις ”δημοκρατικές” διαδηλώσεις μετά το 1963 -που απέφεραν την κυβέρνηση του 1964 και τις μεγαλύτερες μετά το 1974 , που έφεραν την κυβέρνηση της Αλλαγής και τον λαό στην εξουσία και τις ”αγριεμένες ”μετά το 2010 ,που έφεραν στην κυβέρνηση τους ΣυριζΑνέλ -την δεύτερη φορά Αριστερά μαζί με την διαφημιζόμενη ως Δεξιά .
Δοκιμασμένη τακτική που δεν θα εγκαταλειφθεί στον παρόντα αιώνα , ιδίως για να φεύγει από την εξουσία η Δεξιά, που ιδεολογικά και κυβερνητικά κατανίκησε την Αριστερά μετά το 1989 .
Ποιος λογικός -γιατί-να πειστεί από τα επιχειρήματα-‘φαντασιώσεις ”της;;;.