Οι στιγμές ύστερα απο ένα φυσικό φαινόμενο όπως ο σεισμός είναι τραγικές για όσους βίωσαν- και βιώνουν- τις συνέπειές του.
Υπάρχουν, μάλιστα, και θύματα και στην ελληνική και στην τουρκική πλευρά.
Η επικοινωνία των επικεφαλής των κυβερνήσεων των δύο χωρών (Μητσοτάκη- Ερντογάν) για πολλούς λόγους είναι επιβεβλημένη.
Από κει και πέρα οι δηλώσεις του είδους ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να βοηθήσει την Τουρκία (Δένδιας) και η Τουρκία είναι έτοιμη να βοηθήσει την Ελλάδα (Ερντογάν) ξεπερνούν τα όρια της σοβαρότητας που επιβάλλεται σε τέτοιες στιγμές.
Ας βοηθήσουν τους λαούς τους οι δύο ηγέτες και αν χρειαστεί θα βρεθεί τρόπος να αλληλοβοηθηθούν. Σε επίπεδο σοβαρότητας, όμως. Όχι για το θεαθήναι.
Έχετε απόλυτο δίκηο ,αλλά οι εκάστοτε ΥΠΕΞ είναι περισσότερο ευγενείς και γαλαντόμοι στα λόγια.
Ευτυχώς ο δικός μας πρωθυπουργός αρκέσθηκε στο σοβαρό και αναγκαίο, ενώ ο κ.Ερντογάν θυμήθηκε και τον ”φιλελληνισμό” του . ”Τον κόντυνε πάντως ο Αλλάχ”
Λακωνικό και μεστό το σημείωμά σας, κύριε Σαββίδη. Επιβεβλημένη από το πολιτικό “σαβουάρ-βιβρ” η προσφορά βοηθείας, αλλά εντελώς γελοίο να επαναληφθούν οι φαιδρότητες τής “πολιτικής σεισμών” τού 1999. Δυστυχώς, η σοβαρότητα είναι κάτι άγνωστο και στις δύο πλευρές.