Σκέψεις για το Σκοπιανό ζήτημα

Η “Πρωτοβουλία για τη μη παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας” έστειλε στους βουλευτές το ακόλουθο κείμενο.

Στη δεκαετία του 1920 κάποιοι βουλγαρόφωνοι νοτιοσλάβοι, με υποβολέα τον Κροάτη γραμματέα της «βαλκανικής κομμουνιστικής διεθνούς» Γιόσιπ Μπροζ Τίτο,  μιλούσαν για τη «Μακεδονία του Αιγαίου» (δηλαδή τη σημερινή ελληνική Μακεδονία) που όπως έλεγαν  «καταλήφθηκε και στενάζει κάτω από τον ελληνικό ζυγό».

Το 1946 ιδρύθηκε από τον Τίτο η Γιουγκοσλαβία στα νότια μέρη της οποίας η παλαιά «Βαρντάσκα Μπονοβίνα» μετονομάστηκε —ως συνιστώσα του ομόσπονδου κράτους— σαν «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ο Τίτο υποστήριξε τους αντάρτες του ΚΚΕ στον Εμφύλιο πόλεμο (1946-1949) γιατί επεδίωκε ακρωτηριασμό της Ελλάδος με την κατάληψη της Μακεδονίας μας από τους αντάρτες του ΚΚΕ και την ενσωμάτωσή της στη Γιουγκοσλαβία.

Το 1991 διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία και ιδρύθηκαν έξι κράτη, ένα εκ τον οποίων ήταν η «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Στο κράτος αυτό το 25% είναι Αλβανοί και το 65% Σλάβοι που μιλούσαν γλώσσα που ομοιάζει με τη Βουλγαρική, αλλά τροποποιήθηκε μετά το 1946 με αλλαγή της γραμματικής και προσθήκες λέξεων αφηρημένων εννοιών. Οι Σλάβοι των Σκοπίων προπαγανδίζουν μέσα στη χώρα τους αλλά και διεθνώς ότι είναι σαν εθνότητα «Μακεδόνες», μιλούν τη «Μακεδονική γλώσσα» και η χώρα τους λέγεται «Μακεδονία».

Σχόλια:

1. Σε μια διαπραγμάτευση δεν προσέρχεται κάποιος εκ των προτέρων με μια παραχώρηση προς την άλλη πλευρά. Η κυβέρνηση αυτό έκανε, αλλά και η ΝΔ και άλλα κόμματα αυτό κάνουν όταν αναφέρουν συχνά σύνθετη ονομασία.
2. Θεωρούμε ότι η αντίδρασή μας μέσω των συλλαλητηρίων στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας μας στο κράτος των Σκοπίων πρέπει να είναι μαζική και έχει την έννοια της βοήθειας προς τον υπουργό των Εξωτερικών της χώρας μας, ώστε να έχει ένα στήριγμα στην κοινή γνώμη και να μην υποκύψει  σε πιέσεις. Αν όμως είναι ήδη αποφασισμένος να δώσει το όνομα τότε είμαστε κάθετα αντίθετοι.
3. Το κράτος των Σκοπίων θα μπορούσε να έχει ένα οποιοδήποτε όνομα χωρίς τη λέξη Μακεδονία. Π.x., Dardania, Bardaska, Centrobalcan democracy κ.ο.κ. που είναι γεωγραφικά σωστοί προσδιορισμοί. Με ένα τέτοιο όνομα στο εν λόγω κράτος θα δεχόμασταν οι Έλληνες (σημείο σύγκλισης) ότι το κράτος αυτό συνίσταται από δυο κυρίως εθνότητες: τους Σλαβομακεδόνες και τους Αλβανούς.
4. Αναφέρεται συχνά ότι πιέζουν οι Αμερικανοί για να συμφωνηθεί μια λύση. Νομίζω ότι οι Αμερικανοί έχουν κάνει τη δουλειά τους. Έχουν επεκτείνει τη βάση της Σούδας και έχουν μεγάλη βάση στα Σκόπια. Οι ΗΠΑ δεν έχουν πρόβλημα. Τα Σκόπια ζορίζονται λόγω οικονομικών προβλημάτων, και φλέγονται από την επιθυμία να μπουν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Άρα τα Σκόπια πρέπει να κάνουν υποχωρήσεις και όχι η Ελλάδα. Ίσως οι Γερμανοί πιέζουν περισσότερο να υποχωρήσει η Ελλάδα και να δεχθεί μικτή ονομασία με τη λέξη Μακεδονία.
5. Στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1992 λήφθηκε η απόφαση ότι δεν δεχόμαστε να χρησιμοποιεί το κράτος αυτό την ονομασία «Μακεδονία» ή και παράγωγά της. Αλλαγή αυτής της εθνικής πολιτικής μπορεί να αποφασιστεί μόνο από αντίστοιχο όργανο, πράγμα που μέχρι τώρα δεν έχει συμβεί. Πώς λοιπόν μιλούν πολλοί για σύνθετη ονομασία ως δήθεν «εθνική γραμμή» όταν το όνομα είναι «όχημα αλυτρωτισμού» όπως ελέχθη προ ετών και από τον Α. Παπανδρέου;
6. Αναφέρεται συχνά ότι θα τεθεί στη Βουλή θέμα κομματικής πειθαρχίας σε ψηφοφορία για το όνομα της γειτονικής χώρας. Δεχόμαστε, όταν για ένα μεγάλο εθνικό θέμα έχει γίνει προεκλογική δέσμευση ποια θα είναι η πολιτική ενός κόμματος, τότε τίθεται θέμα κομματικής πειθαρχίας. Όταν όμως δεν έχει υπάρξει προεκλογική δέσμευση, τότε —όπως συμβαίνει τώρα με το Σκοπιανό θέμα— οι βουλευτές είναι ελεύθεροι να ψηφίσουν κατά συνείδηση.
7. Αρκετοί μη κυβερνητικοί βουλευτές που εκλέγονται στη Μακεδονία ήταν μέχρι τώρα πολύ διστακτικοί να μιλήσουν καθαρά ότι δεν δέχονται να χρησιμοποιηθεί το όνομα «Μακεδονία» στα Σκόπια. Τώρα είναι ακόμη καιρός να εκδηλώσουν δημόσια και με σαφήνεια την αντίδρασή τους στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας μας στο κράτος των Σκοπίων. Υπάρχει η περίπτωση να εμφανιστεί ένα νέο πολιτικό κόμμα με σαφείς εθνικές θέσεις και τότε δεν ξέρουμε ποια κόμματα  θα μπορέσουν να εκλέξουν βουλευτές στη Μακεδονία.
8. H Bουλγαρία έχει στην επικράτειά της μια μικρή περιοχή που ονομάζεται Μακεδονία, η χώρα όμως ονομάζεται Βουλγαρία. Η Ελλάδα έχει μια μεγάλη περιοχή που ονομάζεται περιφέρεια Μακεδονίας, αλλά η χώρα μας ονομάζεται Ελλάδα. Το κράτος των Σκοπίων έχει στη νότια περιοχή του μικρό μέρος που μπορεί να χαρακτηριστεί γεωγραφικά ως Μακεδονία. Γιατί όμως θέλει όλο το κράτος να ονομαστεί Μακεδονία;
9. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο ένα κράτος να παίρνει το όνομα και την ιστορία ενός άλλου λαού και μάλιστα γειτονικού. Γι’ αυτό οι πολιτικές επιλογές του κράτους των Σκοπίων —η ονομασία τους, η δήθεν Μακεδονική γλώσσα και εθνότητα και ο αχαλίνωτος αλυτρωτισμός— αποτελούν σαφώς εχθρικές πράξεις και επιδιώξεις σε βάρος της Ελλάδος. Κανονικά η χρήση του ονόματος του κράτους αυτού σαν Μακεδονία μετά τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας έπρεπε να είναι Casus belli.
10. Ο κ. Νίμιτς λαμβάνει σοβαρά υπόψη τα 26 χρόνια που οι βόρειοι γείτονές μας ως κράτος αυτοαποκαλούνται σαν «Μακεδόνες» και «Μακεδονία» και δεν λαμβάνει υπόψη του τα 3.000 χρόνια ελληνικής Ιστορίας και την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας από τους Οθωμανούς Τούρκους και τους Βουλγάρους εδώ και 106 χρόνια. Τέλος ο κ. Νίμιτς πρέπει να σκεφτεί ότι η Βεργίνα, το Δίον, η Αμφίπολη και τόσα άλλα αρχαιολογικά μακεδονικά μνημεία βρίσκονται στη Μακεδονία μας και όχι στα Σκόπια.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ

ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΑΣ