Τα κορυφαία γεράκια της Ρωσίας που ηγούνται του πολέμου, συσπειρώθηκαν γρήγορα μετά την απόφαση να εγκαταλειφθεί η πόλη της Χερσώνας στην Ουκρανία, θέλοντας να δείξουν ότι κρατούν μια γενναία στάση σε μια από τις πιο ταπεινωτικές υποχωρήσεις της Μόσχας στους εννέα μήνες του πολέμου.

Με την Ουκρανία να απειλεί να καθηλώσει τις ρωσικές δυνάμεις στη δυτική όχθη του ποταμού Δνείπερου, όπου ο εφοδιασμός τους καθίσταται δύσκολος, ο στρατηγός με το ξυρισμένο κεφάλι Σουρόβικιν, πρότεινε στον υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού να υιοθετήσει η Ρωσία νέες αμυντικές γραμμές στην απέναντι όχθη, προκειμένου να διαφυλάξει τις ζωές των στρατιωτών.

Ένας βλοσυρός Σοϊγκού συμφώνησε και διέταξε τα στρατεύματά του να αποσυρθούν.

«Μαύρη σελίδα» στην ιστορία του ρωσικού στρατού

Την απόφαση, την οποία ένας Ρώσος στρατιωτικός μπλόγκερ χαρακτήρισε «μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του ρωσικού στρατού», υπερασπίστηκαν ωστόσο γρήγορα ορισμένοι από τους πιο προβεβλημένους υποστηρικτές του πολέμου ως μια σοφή και αναγκαία ενέργεια.

«Αφού στάθμισε όλα τα υπέρ και τα κατά, ο στρατηγός Σουρόβικιν έκανε τη δύσκολη αλλά σωστή επιλογή ανάμεσα σε παράλογες θυσίες για χάρη ηχηρών δηλώσεων και στη διάσωση των ανεκτίμητων ζωών των στρατιωτών», δήλωσε ο ηγέτης της Τσετσενίας Ραμζάν Καντίροφ, ο οποίος έχει συχνά ταχθεί υπέρ μιας πιο επιθετικής προσέγγισης στον πόλεμο και έχει ζητήσει ακόμη και τη χρήση πυρηνικών όπλων μικρής εμβέλειας.

«Η απόφαση που έλαβε ο Σουρόβικιν δεν είναι εύκολη, αλλά ενήργησε σαν άνθρωπος που δεν φοβάται την ευθύνη», δήλωσε σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA, ο Γιεβγένι Πριγκόζιν, ένα άλλο ολοένα και πιο ειλικρινές γεράκι του πολέμου και ιδρυτής του μισθοφορικού στρατού Wagner που πολεμάει για λογαριασμό της Ρωσίας στην Ουκρανία

Τις τελευταίες εβδομάδες η Σιμονιάν επέκρινε δριμύτατα τον χαοτικό τρόπο με τον οποίο γίνεται η επιστράτευση στη Ρωσία, ενώ τόσο ο Καντίροφ όσο και ο Πριγκόζιν –πριν από τον διορισμό του Σουροβίνικιν– είχαν στηλιτεύσει τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται ο πόλεμος και είχαν γελοιοποιήσει ορισμένους από τους επικεφαλής στρατηγούς.

Η συγχορδία των υποστηρικτικών τους σχολίων υποδηλώνει μια συντονισμένη προσπάθεια να συσπειρωθούν πίσω από την ανώτατη στρατιωτική ηγεσία σε μια επικίνδυνη στιγμή του πολέμου και να παρουσιάσουν την εικόνα ενός ενιαίου μετώπου.

Αλλά τα σχόλιά τους μόλις και μετά βίας συγκάλυπταν την πικρή γεύση της υποχώρησης.

«Ξέρω σίγουρα ότι αυτή η απόφαση δεν ήταν εύκολη για κανέναν. Ούτε για εκείνους που την πήραν, ούτε για εκείνους από εμάς που καταλάβαμε ότι θα ήταν έτσι, αλλά εξακολουθούσαμε να προσευχόμαστε να μην συμβεί», δήλωσε η Σιμονιάν του RT.

Σημαντικό πλήγμα για τον Πούτιν

Η Ρωσία εγκαταλείπει τόσο ένα συμβολικό βραβείο –μια πόλη που ιδρύθηκε από την αυτοκράτειρα Αικατερίνη τη Μεγάλη τον 18ο αιώνα– όσο και ένα στρατηγικό στήριγμα στο νότιο τμήμα της Ουκρανίας, λίγες εβδομάδες αφότου ανακήρυξε την προσάρτησή της, μαζί με άλλες ουκρανικές περιοχές, και δήλωσε ότι θα είναι μέρος της Ρωσίας «για πάντα».

Ανάλογα με το πόσο ασφαλώς και αποτελεσματικά η Ρωσία μπορεί να απομακρύνει τους άνδρες της και τον εξοπλισμό της, η αποχώρηση μπορεί να την φέρει σε ισχυρότερη θέση για να διατηρήσει άλλες γραμμές του μετώπου στη νότια και ανατολική Ουκρανία, δήλωσε ο στρατιωτικός αναλυτής Ρομπ Λι.

Ωστόσο είπε ότι η εκχώρηση της Χερσώνας στην Ουκρανία θα έθετε τη ρωσική Κριμαία εντός της εμβέλειας των ουκρανικών συστημάτων κατευθυνόμενων πυραύλων και των πυραύλων HIMARS τους οποίους προμηθεύουν οι ΗΠΑ.

Η απώλεια της πόλης είναι ένα σημαντικό πλήγμα για τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, τον αρχιστράτηγο της Ρωσίας, ο οποίος μέχρι στιγμής έχει γλιτώσει τη δημόσια κριτική, καθώς γεράκια όπως ο Πριγκόζιν και ο Καντίροφ εστίαζαν την οργή τους στους στρατηγούς του.

Ο Πούτιν έχει κρατήσει αποστάσεις από τις αντιδημοφιλείς στρατιωτικές αποφάσεις. Καθώς ο Σοϊγκού και ο Σουροβίκιν ανακοίνωναν χθες την υποχώρηση, ο Πούτιν συνέχαιρε τους υπαλλήλους ενός κορυφαίου επιστημονικού ινστιτούτου για την 75η επέτειό του.

Όμως, παρά την επίδειξη ενότητας χθες, οι δηλώσεις του Πριγκόζιν υπαινίχθηκαν ένα πιθανό ξεκαθάρισμα που θα ακολουθήσει.

Ήταν απαραίτητο, είπε, «να βγάλουμε συμπεράσματα και να δουλέψουμε πάνω στα λάθη. Και ύστερα από αυτό, να καταλάβουμε ποιος έχει δίκιο, ποιος φταίει και ποια είναι η ουσία του προβλήματος».

^{Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ, Reuters}