Για την μαθηματικό Σάρα Χαρτ, μία προσεχτική ανάγνωση του Μόμπι Ντικ αποκαλύπτει όχι μόνο (σύμφωνα με τον Λόρενς) «το καλύτερο βιβλίο για τη θάλασσα που έχει γραφτεί ποτέ» αλλά και ένα δημιούργημα γεμάτο μαθηματικές μεταφορές.
«Ο Χέρμαν Μέλβιλ ήταν λάτρης των μαθηματικών- μπορεί να το δει κανείς στα βιβλία του» είπε η δρ. Χαρτ, καθηγήτρια στο Μπίρμπεκ, σε ομιλία της τον Φεβρουάριο για τα «Μαθηματικά Ταξίδια στον Κόσμο της Φαντασίας». «Όταν φτάνει σε μία ψευδαίσθηση ή μία μεταφορά, συχνά επιλέγει τα μαθητικά» εξήγησε. «Ο Μόμπι Ντικ έχει πολλά, όμορφα, “ζουμερά” μαθηματικά» πρόσθεσε.
Η δρ. Χαρτ εξέτασε αυτό το θέμα σε μελέτη της που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό The Journal of Humanistic Mathematics. Η ποσότητα και η ποιότητα των μαθηματικών ψευδαισθήσεων του Μέλβιλ ήταν απόδειξη του υψηλότατου επιπέδου γνώσεων και των ικανοτήτων του, τα οποία εκείνη αποδίδει σε μία «ασυνήθιστα καλή εκπαίδευση στα μαθηματικά». Κατέληξε ότι ο Μέλβιλ «απολάμβανε πραγματικά τα μαθηματικά και τις μαθηματικές ιδέες» και ότι αυτό γίνεται ολοφάνερο στο έργο του.
Ο ενθουσιασμός για τα μαθηματικά (και τη ζωή γενικότερα) είναι εμφανής και στην δρ. Χαρτ. Την περασμένη άνοιξη διορίστηκε καθηγήτρια γεωμετρίας στο Gresham College. Έχει ιδρυθεί το 1597 και είναι η αρχαιότερη μαθηματική έδρα στην Αγγλία. Η Χαρτ είναι το 33ο άτομο που έχει αυτή τη θέση και η πρώτη γυναίκα.
«Ενδιαφέρομαι παθολογικά για τα πάντα» λέει από το σπίτι της στο Ανατολικό Λονδίνο. Κατά την πανδημία, «τα πάντα» άρχισαν να περιλαμβάνουν μαθήματα dabbling με τις κόρες της, ηλικίας 10 και 14 ετών, οριγκάμι, δημιουργία κώδικα, γεωμετρικά μοτίβα, ετυμολογία και λατινικά. Η δρ. Χαρτ άνοιξε τη σειρά των ομιλιών της το περασμένο φθινόπωρο μιλώντας για τη χρήση των μαθηματικών μοτίβων στην οργάνωση της μουσικής.
Η δρ. Χαρτ επίσης εξέτασε τη χρήση μίας ομάδας θεωριών και της συμμετρίας ως δημιουργικού παράγοντα στη μουσική σύνθεση. «Ο Καθρέφτης» που αποδίδεται στον Μότσαρτ είναι ενδεικτικό παράδειγμα συμμετρίας. Παίζεται ταυτόχρονα από δύο βιολιστές, που κοιτούν την ίδια παρτιτούρα. Ένας παίζει από την αρχή προς το τέλος και ο άλλος από το τέλος προς την αρχή. «Επομένως οι νότες που παίζει ο πρώτος βιολιστής είναι οι ίδιες με αυτές που παίζει ο δεύτερος, αλλά ανεστραμμένες σε 180 μοίρες»
Το προηγούμενο εξάμηνο στο Μπιρμπεκ η δρ. Χαρτ δίδαξε τον πρώτο κύκλο ενός μαθήματος που λέγεται «Εξερευνήσεις στα Μαθηματικά», δίνοντας στους φοιτητές μία γεύση της πραγματικής μαθηματικής έρευνας. Αυτό σημαίνει να είναι άνετος με την αβεβαιότητα. «Τα πραγματικά μαθηματικά περιλαμβάνουν την έννοια του να μην γνωρίζεις τι συμβαίνει, να μην έχεις ιδέα τι να κάνεις και να παίζεις, να πειραματίζεσαι, με την ελπίδα ότι θα βρεις τον δρόμο».
Μεταξύ όλων των μυθιστορημάτων που έχει σκεφτεί για τα μαθήματά της το Μόμπι Ντικ είναι το αγαπημένο της. Σε αυτό ο Μέλβιλ λέει: Γνωρίζω γεωμετρία. Τις αρέσουν επίσης οι μαθηματικοί υπαινιγμοί του Τζορτζ Έλιοτ. Το 1849 έγρα σε μία επιστολή: «Κάνω βόλτες, παίζω πιάνο, διαβάζω Βολταίρο, μιλάω με τους φίλους μου και παίρνω μία δόση μαθηματικών κάθε ημέρα για να προστατεύσω το μυαλό μου από το να μαλακώσει». «Όλοι θα έπρεπε να το κάνουν αυτό!» λέει η δρ. Χαρτ.
Copyright:
2021 The New York Times
“Καθημερινή”
W.A.Mozart: “Der Spiegel”(The Mirror) for violin duet