του Σάββα Καλεντερίδη.
Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα, αν όχι το σημαντικότερο, που αξίζει τον κόπο αλλά και επιβάλλεται να παρακολουθούμε επισταμένως το επόμενο διάστημα, είναι η πορεία των αμερικανοτουρκικών σχέσεων και η συνάρτηση της πορείας αυτής με την πορεία των ρωσοτουρκικών σχέσεων.
Επί του θέματος θα επανέλθουμε, όμως ένα ζήτημα που ανέκυψε ως αποτέλεσμα της προϊούσας κρίσεως στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, είναι αυτό της προμήθειας και της συμπαραγωγής στην Τουρκία του ρωσικού υπερσύγχρονου αντιπυραυλικού συστήματος S-400.
Ο Ερντογάν δήλωσε ότι «υπογραφές έχουν πέσει», ενώ η Άγκυρα δίνει προς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ μηνύματα του τύπου «Αφού εσείς βάζετε εμπόδια στο δρόμο μας, τότε κι εμείς θα ακολουθήσουμε τον δικό μας δρόμο». Το προαναφερθέν σύστημα είναι ένα στρατηγικό όπλο, και σε κάθε περίπτωση δεν είναι μόνο η εμπορική πτυχή, δηλαδή «γιατί δεν παίρνεις δικά μας συστήματα, όπως για παράδειγμα Patriot, και παίρνεις ρωσικά», που προκαλεί αντιδράσεις στην Ουάσιγκτον.
Είναι τα ζητήματα που αφορούν το ΝΑΤΟ και σχετίζονται με τη θέση της Τουρκίας στον οργανισμό.
Σύμφωνα με Τούρκους αναλυτές, όπως ο αρθρογράφος της Hürriyet Ντενίζ Ζεϊρέκ, ο προβληματισμός αυτός δεν απασχολεί μόνο τους Αμερικανούς αλλά και ορισμένους κύκλους στην Τουρκία.
Για παράδειγμα, ο προαναφερθείς επισημαίνει ότι το Άρθρο 5 της συμφωνίας του ΝΑΤΟ αναφέρει «όλοι για έναν και ένας για όλους», ενώ στους διαδρόμους του είναι πανταχού παρούσα η στρατηγική του «κοινού εχθρού», τη θέση του οποίου, μετά την κατάρρευση της Σ. Ένωσης, πήραν κατά καιρούς η Ρωσία, η Βόρεια Κορέα, το Ιράν, και οι χώρες που κάνουν δοκιμές πυρηνικών όπλων. Όταν δε η Τουρκία αντιμετώπισε πυραυλική απειλή από τη Συρία, τότε το ΝΑΤΟ έστειλε συμμαχικές πυροβολαρχίες Patriot.
Συνεχίζοντας, ο αρθρογράφος, λέει τα εξής ενδιαφέροντα: «Η Τουρκία είχε πάντα ενεργό ρόλο σε όλους τους μηχανισμούς ασφαλείας του ΝΑΤΟ και έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση ενός σύνθετου συστήματος άμυνας, του οποίου το πιο σημαντικό τακτικό σκέλος είναι το σύστημα “LINK 16”, το οποίο χρησιμοποιεί ένα ενεργό λογισμικό και κωδικούς που επιτρέπουν την παρακολούθηση ενός στόχου από τις στιγμή που θα εμφανιστεί οπουδήποτε, μέχρι την καταστροφή του.
»Το σύστημα αυτό, που επέτρεψε την καταπολέμηση του PKK, αποτελείται από:
- Αεροπορικά οχήματα: Όλα τα αεροσκάφη σειράς F των ΗΠΑ, τα ευρωπαϊκά Eurofighter Typhoon, Mirage, συνολικά 24 τύπους αεροσκαφών και ελικοπτέρων.
- Ναυτικές μονάδες: Οκτώ διαφορικούς τύπους φρεγατών και αεροπλανοφόρων.
- Συστήματα πυραυλικά: Έξι διαφορετικά πυραυλικά συστήματα, μεταξύ αυτών τα Arrow και Patriot.
- Δύο διαφορικά δίκτυα όπλων.
- Κοινό δίκτυο δεδομένων από δεκάδες δορυφόρους και εκατοντάδες ραντάρ, μεταξύ των οποίων και το ραντάρ στο Κιουρετζίκ της Μαλάτειας».
Και συνεχίζει ο Τούρκος αρθρογράφος:
