ΑΡΙΑΔΝΗ ΧΑΤΖΗΓΙΩΡΓΗ
Ο κορονοϊός τους ήρθε λουκούμι. Οι υπάλληλοι χωρίστηκαν σε τέσσερις κυλιόμενες ομάδες: η μία δούλευε από τα γραφεία, οι άλλες τρεις από τον υπολογιστή στο σπίτι. H δουλειά έβγαινε η ίδια και στην αρχή ήταν όλοι μάλλον ευχαριστημένοι που σηκώνονταν όποτε ήθελαν να φτιάξουν καφέ. Άρχισαν να το ξανασκέφτονται, όταν από τις πολλές τηλε-διασκέψεις άρχισαν να παρεξηγιούνται, να επιτίθενται ο ένας στον άλλο για ασήμαντη αφορμή ή να φοβούνται ότι οι γνωστές κλίκες είχαν αλλάξει, χωρίς οι ίδιοι να μπορούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις.
Μετά ήρθε η μαύρη υποψία. Το Σεπτέμβρη, μαζί με το καινούριο σχέδιο εθελούσιας, θα αρχίσει επίσημα η συζήτηση για την προμήθεια εργαζομένων απ΄έξω. Αφού η δουλειά βγαίνει από τον υπολογιστή, τι τους νοιάζει ποιός την κάνει, τι ρούχα φοράει κι αν είναι ωραίος τύπος; Δεν πάει να’ ναι πιτσιρικάς του τετρακοσάρικου; H δουλειά να βγαίνει, να μη βγάζει γλώσσα και να μην είναι έτοιμος ή έτοιμη για ενστάσεις στην κάθε περίεργη προαγωγή χωρίς ούτε ένα από τα τυπικά προσόντα.
Ο εργαζόμενος σε outsourcing είναι ευχαριστημένος και μόνο που εργάζεται. Έχει έναν επιβλέποντα που τον «τρέχει» κι αυτό είναι όλο. Δεν ονειρεύεται μονιμότητα. Δεν θέλει ν’ ανοίξει σπίτι. Δεν συνδικαλίζεται. Στη χειρότερη περίπτωση βρίσκει δικαιολογίες για να λουφάρει κι όλο τα ρίχνει στο μηχάνημα και την αργή σύνδεση. «Κράσαρε», «με πέταξε έξω», «έπεσε η ιστοσελίδα» και υποτίθεται ότι ξανακάνει αυτά που είχε κάνει ήδη, τις ώρες που έπαιζε στο κινητό. Ας τραβιέται ο επιβλέπων, ο σουπερβάιζόρ του, η πελάτισσα εταιρεία δεν θέλει να ξέρει. Τους τηλε-υπαλλήλους άρχισαν να τους ζώνουν τα μαύρα φίδια.
Όλα θα ξεκαθαρίσουν το Σεπτέμβρη. Πόση δουλειά θα δώσουν έξω; Ποιά τμήματα θα πάρει η μπάλα; Κι αν είναι και το δικό τους μέσα; O συνδικαλιστής που τους στέλνει μηνύματα με χρόνια πολλά τη μέρα της γιορτής τους δεν απαντάει στα μηνύματα. Η σούπερ Γιάννα, μια τύπισσα με πολύ τουπέ, που δεν την κουνάει καμιά κυβέρνηση από το συμβούλιο, δέχεται κλήσεις μέσω της κουμπάρας της. Δυό τρεις δικηγόροι-πιράνχας άρχισαν να τους γυροφέρνουν με προτάσεις για να υπερασπιστούν την υπόθεσή τους, με εφάπαξ καταβολή στην αρχή και καλό ποσοστό επί της αποζημίωσης με την τελική νίκη. Οι πιο λιπόψυχοι άρχισαν ήδη να θρηνούν. Μα, από τα πενήντα μέχρι τα 67, δηλαδή ποιά 67, μέχρι τότε θα το έχουνε πάει στα 72, τι θα κάνει; Έχει μόλις 15 χρόνια που δουλεύει, οι άλλες δουλειές ήταν από δω κι από κει. Τώρα μπήκε στο νόημα, ρε, τώρα που άρχισε να γλυκοχαράζει το κλιμάκιο 3! Κύμα οργής, φουσκωμένο, έτοιμο να σκάσει μαζί με την κρίση στο Αιγαίο. Βουτιά είναι αυτή ή αναμμένα κάρβουνα; Το Σεπτέμβρη, το Σεπτέμβρη, όλα θα ξεδιαλύνουν το Σεπτέμβρη.
