Φοίβος Αποστολόπουλος: ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΔΥΣΗΣ-ΡΩΣΙΑΣ.-ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

 

Του Φοίβου Απστολόπουλου*

Ο Στρατηγικός Ορίζοντας που  Ραγδαία Διαμορφώνεται Παγκόσμια. Τρέχοντα Δεδομένα και οι Διαφαινόμενες Εξελίξεις.  

            Με αφορμή τις συνομιλίες ΗΠΑ και Ρωσίας στην Ελβετία στις 10 Ιανουαρίου τρέχοντος, αποσαφηνίζονται πλέον κάποια δεδομένα τα οποία θα καθορίσουν την υψηλή στρατηγική κύριων παικτών του διεθνούς περιβάλλοντος, και τα οποία για δύο λόγους που εν συνεχεία θα  αναφερθούν, δύσκολα θα αλλάξουν στο εξής. Για λόγους λογικής ευκρίνειας, θα δοθούν περίπου τηλεγραφικά τα δεδομένα (τα πλέον σημαντικά), και κατόπιν θα γίνει μία σύντομη λογική επεξεργασία.

1) Η Ουκρανία σε παρελθόντα χρόνο μηνών συγκέντρωσε την μεγάλη πλειοψηφία των ενόπλων δυνάμεων της στη οριοθετική γραμμή με τις αποσχισθείσες δημοκρατίες στην περιοχή του Ντονμπάς. Ταυτόχρονε εντάθηκαν οι επιθέσεις πυροβολικού, εναερίων μέσων (κυρίως μη επανδρωμένων), και οι διπλωματική εκστρατεία κατά των περιοχών αυτών. Αποτέλεσμα των ενεργειών αυτών είναι η Ρωσία να συγκεντρώσει ένα μεγάλο αριθμό στρατευμάτων στην περιοχή, εντός του ρωσικού εδάφους, διαμηνύοντας ότι εάν οι Ουκρανοί επιτεθούν στις δυο δημοκρατίες η Ρωσία θα τις υπερασπιστεί ενόπλως. Η Ουκρανία αρνείται να εφαρμόσει την συμφωνία που έχει ήδη υπογράψει για το θέμα αυτό (εμείς με τις Πρέσπες έχουμε όμως θέμα συνειδήσεως…), δεν επικαλείται συνέχεια του κράτους, και επιδιώκει αλλαγή συνθήκης με κάθε τρόπο. Σε αυτό συνεπικουρείται από την Τουρκία και τις ΗΠΑ, καθώς και την ΕΕ.

2) Ταυτοχρόνως όπως αποκαλύπτεται εκ των γεγονότων, οι ΗΠΑ μαζί με κράτη της ΕΕ έχουν οργανώσει άλλη μια χρωματιστή επανάσταση στην Λευκορωσία, όπου μεταξύ άλλων μέσων χρησιμοποιούν και ευθείες απειλές κατά της ζωής του Λουκασένκο (προφέρεται Λουκασένκα στα  ρωσικά) όπως προκύπτει από σημείο που θα εκτεθεί παρακάτω.

Δηλαδή, στην μεν περίπτωση της Ουκρανίας χρησιμοποίησαν του Ολυμπιακούς αγώνες στο Σότσι για αποπροσανατολισμό της Ρωσίας, τώρα την στρατιωτική κρίση στην Ουκρανία. Η επανάσταση απέτυχε όμως πανηγυρικά, και το πρόβλημα της Ουκρανίας παρέμεινε καθώς πλέον οι Ρώσοι κατάλαβαν το παιχνίδι, οι δε Ουκρανοί κρεμάστηκαν «στα μανταλάκια» από το βαθύ γραφειοκρατικό κράτος εθνικής ασφαλείας (national security deep state bureaucracy) των ΗΠΑ και τους ευρωπαίους συνεταίρους του.

3) Μη έχοντας λάβει κανένα δίδαγμα, κανένα χρήσιμο συμπέρασμα από την περηφανή αποτυχία στην Λευκορωσία, επιχειρείται νέο πραξικόπημα στο Καζακστάν. Αυτή την φορά με την χρήση των έσω (σύστημα Ναζαρμπάγιεβ), έξω (τζιχαντιστές) και επί τα αυτά (Τουρκία). Αποτυχία εκ νέου, διότι αφενός ο Πρόεδρος της χώρας έμεινε σταθερός στην θέση του δηλώνοντας ότι θα πολεμήσει τους τρομοκράτες και αφετέρου διότι οι Ρώσοι αντέδρασαν ταχύτατα (κάτι μάθανε από Ουκρανία και Λευκορωσία), παρότι αρχικά αιφνιδιάστηκαν. Από πού προκύπτει ότι αιφνιδιάστηκαν;

Αρκεί να διαβάσει κάποιος στην ιστοσελίδα του Κρεμλίνου, το κείμενο της εισηγήσεως Πούτιν στην διάσκεψη των ηγετών του Οργανισμού της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO) που έλαβε χώρα με τηλεδιάσκεψη την περασμένη εβδομάδα. Προήδρευε ο Πρωθυπουργός της Αρμενίας, καθώς ήταν η σειρά της να προεδρεύει. Στο κείμενο του Πούτιν-το οποίο για λόγους συντομίας δεν αναφέρεται εδώ αυτούσιο- σταχυολογούνται ως εξαιρετικά σημαντικά τα ακόλουθα σημεία. Θέση παρατηρητή είχε ΠΑΛΙ η Κίνα.

α) Αναφέρει ότι η απάντηση του οργανισμού υπήρξε αποφασιστική και άμεση, παρότι βρέθηκε προ απροόπτου εξελίξεως. Εξήρε συνεπώς τους μηχανισμούς του Οργανισμού, και προέτρεψε σε περαιτέρω εξέλιξη τους.

β) Προέτρεψε τα μέλη του οργανισμού να εμβαθύνουν πολύ περισσότερο τους μηχανισμούς ιδίως σε επίπεδο συνεργασιών των υπηρεσιών πληροφοριών και των μέσων Διοίκησης/ Ελέγχου/ Επικοινωνιών, ενώ πρότεινε την λήψη σύντονων μέτρων για την δημιουργία κοινών υποδομών στο επίπεδο αυτό και την χρήση κοινών μέσων, καθώς και την διενέργεια εντατικών ασκήσεων. Δηλαδή αφενός αποκαλύπτει ότι σε επίπεδο πληροφοριών η κάλυψη δεν ήταν διόλου ικανοποιητική (διότι η συνθήκη δεν επέτρεπε μέχρι τούδε την ελεύθερη λειτουργία των υπηρεσιών πληροφοριών μεταξύ των κρατών, υπηρεσίες που σημειωτέον στο Καζακστάν ήταν υπό την διοίκηση του Ναζαρμπάγιεφ), ενώ εμμέσως πλην ξεκάθαρα δείχνει τον δρόμο για στρατιωτική συμμαχία πλέον. Είναι δε ηλίου φαεινότερον  ότι συντόμως στην συνθήκη θα προσχωρήσει και το Ουζμπεκιστάν με τις εξελίξεις που συνέβησαν.

γ) Επειδή ο συντονισμός των τρομοκρατών έγινε μέσα από τις εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης, ανακοίνωσε ότι ο Οργανισμός έχει συστήσει ομάδα ειδικών η οποία θα μελετήσει όλα τα αναγκαία μέτρα που θα ληφθούν έναντι αυτών των μέσων δημιουργίας ταραχών (δηλαδή οι μητρικές εταιρείες θα μπουν στο στόχαστρο, και πιθανότατα κάποιες εφαρμογές θα αποκλειστούν από τις χώρες αυτές αντικαθιστάμενες από αντίστοιχες κινεζικές εφαρμογές). Άρα θα πρέπει βάσει και του σημείου β) ανωτέρω να αναμένουμε ταχύτατη εφαρμογή του κινεζικού 6G στις χώρες αυτές (άλλη μια αγορά αιχμής που θα χάσουν οι δυτικές εταιρείες. Περίφημη στρατηγική τελικά..) δ) Είπε ευθέως ότι ο Πρόεδρος του Καζακστάν ήταν γενναίος καθώς αγνόησε τις απειλές στις οποίες είχε αναφερθεί ο Λουκασένκο, ο οποίος στην εισήγηση του ανέφερε ότι κατά την διάρκεια των ταραχών στην χώρα του είχε επανειλημμένα δεχτεί τηλεφωνικές και με άλλα μέσα απειλές κατά της ζωής του ιδίου και της οικογενείας του, ενώ είχε γίνει και απόπειρα κατά της ζωής του. Στην περίπτωση του Καζακστάν αναφέρεται από κινεζικές πηγές ότι υπήρξε απόπειρα κατά της ζωής του Προέδρου της χώρας, πλην όμως η στενή ασφάλεια του την εμπόδισε.

4) Η Ρωσία και στις τρεις περιπτώσεις (Ουκρανία, Λευκορωσία και Καζακστάν) υπερίσχυσε των σχεδίων της Δύσεως. Το μήνυμα διεθνώς είναι εκκωφαντικά σαφές.  Κάποιοι έχουν πάρει μεγάλο κατήφορο. Κανείς δεν πάει με αυτόν που πέφτει. Έτσι είναι οι επιχειρήσεις, η διεθνής πολιτική, ακόμη και η εκλογή αρχηγού σε ένα κόμμα.

5) Η πολιτική των ΗΠΑ σε διεθνές επίπεδο παραπαίει, ο δε Μπάιντεν (ή μήπως Μπαϊντένογλου;) ΔΕΝ είναι σε θέση να χειριστεί θέματα. Τελευταίο επεισόδιο η συνάντηση στην Ελβετία. Είναι που έφταιγε ο Τράμπ, και όταν έφευγε θα ήταν όλα καλά.  Η έκφραση χαιρετίσματα από τον Μοριά, πώς να είναι στα αγγλικά άραγε;

6) Η Ρωσία κατάφερε να θέσει την ατζέντα της υψηλής στρατηγικής τελικά, αφού το βαθύ κράτος των ΗΠΑ κατάφερε το απόλυτο: τρία στα τρία φλοπ (strike out!) Η τηλεφωνική συνομιλία Πούτιν και Μπάιντεν για πιθανή εκτόνωση της κρίσεως της Ουκρανίας (ανύπαρκτη, καθώς η Ουκρανία δεν μπορεί να κάνει το παραμικρό, η Ρωσία δεν θέλει να επιτεθεί, αλλά όπως αναφέρθηκε οι Ουκρανοί αφέθηκαν στα μανταλάκια) είχε σαν αποτέλεσμα την διαπραγμάτευση στην Ελβετία, όπου οι Ρώσοι (καλώς πράττοντας) έθεσαν ΟΛΗ την γκάμα των διεκδικήσεων τους στο τραπέζι με την μορφή κειμένων συνθηκών προς λεπτομερή συζήτηση (ο διαπραγματευτής υφυπουργός εξωτερικών ανέφερε ότι είναι έτοιμοι να συζητήσουν άρθρο προς άρθρο τα κείμενα που κατέθεσαν). Παρεμπιπτόντως ο γράφων ελπίζει ότι το ημέτερο ΥΠΕΞ θα μάθει από το πάθημα των ΗΠΑ, διότι τα ανάλογα θα πράξουν και οι Τούρκοι. Ας ενσκήψουν εναργώς στα διαδραματισθέντα οι διπλωμάτες, διότι…  Επιπλέον η ΕΕ αφέθηκε σε αγρανάπαυση, καθώς το ειδικό της βάρος στο επίπεδο αυτό είναι επιεικώς γελοίο. ΔΕΝ είναι τυχαίο ότι ο νέος Καγκελάριος της Γερμανίας θα πάει να δει προσωπικά τον Πούτιν (ενέργεια, εξαγωγές) παρακάμπτοντας την υπουργό εξωτερικών του (που ο γράφων πιστεύει ότι πολύ θα έχουν «αγαπήσει» οι γερμανοί βιομήχανοι).

7) Η Κίνα μέσα από όλα αυτά κερδίζει, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ κόστος, τεράστια οφέλη. Οι χώρες τη κεντρικής Ασίας θα γίνουν προνομιακό πεδίο σε οικονομικό, διπλωματικό, στρατιωτικό και ενεργειακό επίπεδο. Η ενεργειακή της ασφάλεια πλέον δεν συζητείται, το οικονομικό όφελος δεν χρειάζεται υψηλή ευφυΐα κάποιος για να το καταλάβει, σε στρατιωτικό πεδίο μέσω κοινών ασκήσεων και συναφών θα είναι παντού, διπλωματικά υπάρχει πλέον ισχυρό μπλοκ που εκτείνεται από Βορά μέχρι Νότο (Ιράν) και από Ανατολή μέχρι Δύση (μια ματιά στον χάρτη αρκεί).

8) Η Κίνα εκ των πραγμάτων αποτελεί μέλος (έστω ως μόνιμος παρατηρητής) μιας εν τη γενέσει στρατιωτικής συμμαχίας.  Μια συμμαχία με πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις ισχύος από το ΝΑΤΟ. Ένα ΝΑΤΟ το οποίο βρίθει (ο Τραμπ είχε απόλυτο δίκαιο) τζαμπαζήδων που απαιτούν συνεχώς, και του οποίου ο βασικός πυλώνας (90% των διαστάσεων σκληρής ισχύος) βρίσκεται αφενός σε στρατηγική αποδρομή, αφετέρου και πολύ χειρότερα, σε ανεπίστρεπτη πτώση ισχύος. Ο στρατηγικός χρόνος αντιστροφής των συνθηκών για τις ΗΠΑ έχει παρέλθει. Ο Τράμπ είχε δίκαιο στην ανάλυση του και προσπάθησε να  ανασχέσει την πτώση κατά το δυνατόν, όμως το βαθύ κράτος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ τον υπέσκαψε παντοιοτρόπως, μέχρι και με την γελοία κατηγορία ότι εσκεμμένα πριμοδοτούσε με την πολιτική του την Ρωσία. Λοιπόν, με βάση τα γεγονότα, ποιος τελικά πριμοδότησε την Ρωσία; Ποιος της έδωσε την δυνατότητα να θέσει την στρατηγική ατζέντα εφεξής; Εάν ο Τράμπ είχε κάνει αυτά τα στρατηγικά εγκλήματα  που έγιναν επί Μπάιντεν, πόσοι και ποιοί ένθεν και εκείθεν του Ατλαντικού, ποια ΜΜΕ, θα ούρλιαζαν 24/7 ζητώντας το κεφάλι του; Μωραίνει Κύριος ων βούλεται απωλέσαι…

9) Η Κίνα και η Ρωσία, προκύπτει από άλλη επικοινωνία που είχαν ο Πούτιν και ο Ξι Τζινπίνγκ, έχουν ήδη ετοιμάσει και είναι έτοιμο να λειτουργήσει ανά πάσα στιγμή, ένα σύστημα εναλλακτικό του SWIFT (διατραπεζικό σύστημα επικοινωνιών πάνω στο οποίο βασίζονται οι αγορές με χρέωση πιστωτικών καρτών και άλλες τραπεζικές συναλλαγές), ενώ διαφαίνεται ότι έχουν και δικό τους σύστημα διακανονισμών σε λειτουργία, στο οποίο φυσικά θα μπορούν να μπουν όλα τα μέλη της Συνθήκης της Σαγκάης, αλλά και άλλοι εάν το θελήσουν( κυρίως από Ασία, ίσως η Ινδία, περιοχή Ειρηνικού). Λογικά θα δημιουργήσουν και δικό τους Νομισματικό Ταμείο σχετικά γρήγορα. Πιθανές οικονομικές κυρώσεις από την ΕΕ ή τις ΗΠΑ θα δράσουν ως φοβερός επιταχυντής τέτοιων εξελίξεων.

Μια λογική ανάλυση του επέκεινα

            Κατ’ αρχήν είναι προφανές ότι η Ελλάδα καλά θα κάνει (θα κάνει;) να μελετήσει μετά πάσης προσοχής τις εξελίξεις που αφορούν τα θέματα αυτά τους προσέχεις ολίγους μήνες. Θα θέσουν το παγκόσμιο πλαίσιο υψηλής στρατηγικής για πολλά- πολλά χρόνια. Η Τουρκία ήδη έχει εμπλακεί, έχει χάσει πόντους σημαντικούς, αλλά επειδή ο βασικός της στόχος είναι η Ελλάδα δεν θα βρει σημαντικά εμπόδια άπαξ και παγιωθεί μια νέα στρατηγική ισορροπία με το νέο δίπολο να κανοναρχεί την Αν. Μεσόγειο τελικά. Ο παντουρκισμός μπορεί να είναι όραμα του Ερντογάν, αλλά η απαλλαγή από την Ελλάδα είναι το κοινό όραμα ΟΛΩΝ των τούρκων πολιτικών (ισλαμιστών και κεμαλιστών, αριστερών, σοσιαλιστών, συντηρητικών και λοιπών). Άρα η στρατηγική ευελιξία της Τουρκίας ως προς την γενικότερη ισορροπία ισχύος είναι πολύ μεγάλη αρκεί ο εκάστοτε κυρίαρχος να την αφήσει να κατισχύσει της Ελλάδος με όποια μέθοδο επιλέξει η ιδία.

Η Ελλάδα λόγω της συμμετοχής της στην ΕΕ και την ΟΝΕ ΔΕΝ διαθέτει αυτή την στρατηγική ευελιξία.

Η ΟΝΕ μας στέρησε εντελώς την άσκηση οικονομικής και νομισματικής πολιτικής, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να εξαρτάται απόλυτα από τις διαθέσεις των ισχυρών και κυρίως της Γερμανίας, η οποία έχει δείξει απερίφραστα ότι πρωτίστως και κυρίως εννοεί ότι αυτό που συμφέρει την ίδια είναι και το συμφέρον για τα μέλη της ΟΝΕ. Επιπλέον, παντελώς άλογα, θέσαμε εαυτόν σε αέναη οικονομική κατοχή γινόμενοι αποικία χρέους μέσω των μνημονίων. Συνεπώς και να θέλουμε να φύγουμε από την ΟΝΕ, δεν θα μπορέσουμε να αυτονομήσουμε την οικονομική μας πολιτική, δεν θα μπορέσουμε να επανασχεδιάσουμε την οικονομική μας δομή, μονίμως θα μας «φοράνε βαφτιστικά κοστούμια» που θα εξυπηρετούν οικονομικούς στόχους δανειστών και όχι ημών. Στον βαθμό λοιπόν που η σκληρή ισχύς είναι άμεση συνάρτηση της οικονομικής δομής αρχικά και της οικονομικής ευρωστίας κατόπιν, και στον βαθμό που η Τουρκία δεν έχει τέτοιους περιορισμούς, ξεκινούμε με στρατηγικό μειονέκτημα.  Εφόσον η Τουρκία στην νέα ισορροπία ισχύος που θα έλθει, πλασάρει εαυτόν ως συνομιλητή με μεγάλο βαθμό  ανεξαρτησίας, και εφόσον οι οικονομικές παράμετροι είναι αμοιβαία επωφελείς για τους κύριους παίκτες, είναι λίαν επίφοβο ότι η Ελλάδα θα καταστεί ανταλλάξιμο είδος. Η ιστορία με τον EAST MED ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να έχει ηχήσει συναγερμό.  Αντιθέτως η μικρό-πολιτική καλά κρατεί.

Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε στρατηγική συρρίκνωση.  Αυτό ήταν ορατό εδώ και πολλά χρόνια. Οι νέο-συντηρητικοί ήταν τελικά ο εχθρός εντός των τοιχών, παρά την ιδεολογία τους. Ουτοπικές ιδεολογίες, αδυσώπητες πραγματικότητες. Το δίδυμο Τραμπ- Πομπέο το είχε καταλάβει αυτό. Ο πρώτος από οικονομική σκοπιά, ο δεύτερος από στρατηγική. Παίζαν στις καθυστερήσεις ψάχνοντας το γκολ για την παράταση.  Αντ’ αυτού ο νέος προπονητής άρχισε τα αυτογκόλ.  Δεν υπάρχει παράταση. Πλέον η μόνη ρεαλιστική στρατηγική επιτάσσει οικονομία δυνάμεως, συγκέντρωση δυνάμεως και στόχο-προσήλωση. Αυτά σε θεωρητικό επίπεδο. Πρακτικά αυτό θα έχει σοβαρότατες συνέπειες για εμάς. Δυο είναι τα βασικά σενάρια.

Σενάριο πρώτο

Διάλυση του υφιστάμενου ΝΑΤΟ και δημιουργία ενός νέου με αποκλεισμό αρκετών υφισταμένων μελών. Ουσιαστικά επικέντρωση στον έλεγχο Σουέζ, Γιβραλτάρ, έξοδος Βορείας Διόδου, έξοδος Βαλτικής. Είναι προφανές ποιος χρειάζεται και ποιος όχι. Που χρειάζονται βάσεις και που όχι. Πως κατανέμονται οι πόροι και που. Τι χρειάζεται σε συστήματα και υποδομές. Ποιο είναι το πρόβλημα για την Ελλάδα; Η ΟΝΕ. Αποικία χρέους. Ποιο είναι το πλεονέκτημα της Τουρκίας; Όχι ΟΝΕ, αυτόνομη οικονομική και νομισματική πολιτική. Φοβικός αντίπαλος σε πολιτικό επίπεδο. Αδύναμη Κύπρος δεμένη στην ΟΝΕ. Μπαλαντέρ η ενσωμάτωση της ΤΔΒΚ στην «μητέρα πατρίδα» και ποιος ελέγχει το Σουέζ τότε; Χώρια τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που αποκτά με την ενσωμάτωση. Χώρια το ότι έχει καταστεί η εγγύς Κίνα (φτηνή παραγωγή) για την Γερμανία και άλλους στην Ευρώπη. Εμείς ΟΝΕ… EAST MED

Σενάριο δεύτερο

Πρώτα μια απαραίτητη διευκρίνηση. ΔΕΝ μπορεί να δημιουργηθεί αμυντικός μηχανισμός της ΕΕ αυτονόμως από τα κράτη μέλη. Το ΝΑΤΟ καλύπτει το 90% των δαπανών του από το υπουργείο αμύνης των ΗΠΑ. Βγάζουμε το Η.Β., έξω και η Νορβηγία που δεν θέλει να ακούσει για ΕΕ, απομένει ως μεγαλύτερος μέτοχος οικονομικά η Τουρκία (ποσοστό του ΑΕΠ και αριθμός στρατιωτικών δυνάμεων). Πιστεύει κάποιος ότι η Γερμανία θα ξοδεύει το 14% του ΑΕΠ της επί 10 τουλάχιστον χρόνια για να φτιάξει στρατιωτικές δυνάμεις ικανές να στηρίξουν μια ουσιαστική στρατιωτική συμμαχία άνευ ΗΠΑ; Θα προτιμήσει να τα βρει με την Ρωσία, και business as usual. Που εδώ που τα λέμε είναι και λογικό.   Η Γαλλία από μόνη της δεν μπορεί (το απέδειξαν οι επιχειρήσεις στο Μάλι και ο βομβαρδισμός του Καντάφι, όταν και στις δυο περιπτώσεις ξέμεινε από κονδύλια και χρειάστηκε αύξηση ελλείμματος και δανεισμός όπλων από ΗΠΑ για την δεύτερη περίπτωση). Όλοι οι άλλοι μαζί δεν φτάνουν, χώρια που η Μεσογειακή ζώνη μελών είναι βουτηγμένη στο χρέος και υπό την διαρκή επιτροπεία της Γερμανίας (business as usual). Τούτων δοθέντων το δεύτερο σενάριο είναι το ακόλουθο.

Το ΝΑΤΟ διατηρείται ως ένα φόρουμ, ένα όργανο διαβουλεύσεων για ζητήματα ασφαλείας χωρίς όμως πλέον να αποτελεί όργανο σκληρής ισχύος. Security organization, not a defense organization. Αντιθέτως το CSTO θα μετατραπεί από security σε defense organization.

Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν πλέον να αντέξουν οικονομικά το ΝΑΤΟ ως έχει, δεδομένου ότι η εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ έχει βαλθεί να  εκτοξεύσει το χρέος στον Θεό (ευτυχώς για την ώρα το φαραωνικό νομοθέτημα Build Back Better καταψηφίστηκε), δεδομένου ότι η Κίνα έχει ετοιμάσει ανταγωνιστικό διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα (πρόβλημα χρηματοδοτήσεως χρεών Δύσεως που κινδυνεύει να γίνει εν τω συνόλω αποικία χρέους), δεδομένου ότι η τεχνολογική υπεροχή της Δύσεως ταχέως μειώνεται, δεδομένου ότι για λόγους απόλυτα ιδεοληπτικούς επιχειρείται μια μεγάλης κλίμακας αποσταθεροποιητική κοινωνική μηχανική στην Δύση μέσω της επιδοτούμενος μετακινήσεως πληθυσμών η οποία θα οδηγήσει σε κοινωνική αποσύνθεση και σοβαρότατες κοινωνικές συγκρούσεις σε συνδυασμό με την αυξανόμενη φτωχοποίηση των γηγενών πληθυσμών στην Ευρώπη και την Δύση γενικότερα,  δεδομένου ότι υιοθετούνται αυτοκτονικές πολιτικές (π.χ. πράσινη οικονομία) οι οποίες άμεσα καταστρέφουν οικονομικά την Δύση ενώ πλέον δημιουργούν και δομικό υψηλό πληθωρισμό που θα συνδυαστεί με τα προηγούμενα,  και μια σειρά άλλων σοβαρών δεδομένων που όλα αποσταθεροποιούν το Δυτικό οικονομικό και κοινωνικό οικοδόμημα υποσκάπτοντας τις βασικές του ηθικές αξίες,  το αποτέλεσμα που λέγεται διαστάσεις ισχύος στην Δύση θα είναι σαφώς υποβαθμισμένο. Θα είναι συνεπώς περίπου μονόδρομος για όποιους μεγάλους διεθνείς δρώντες το μπορούν, να βρουν ένα νέο σημείο συμφωνίας με την αναδυόμενη διπολική συμμαχία ισχύος.

Σε μια τέτοια περίπτωση η ιστορία διδάσκει ότι πάντα κάποιες περιοχές, κάποιοι δρώντες, κάποιοι λαοί γίνονται ανταλλάξιμο είδος. Πολλές φορές δεν ζητάται καν η γνώμη τους.

Οι συνθήκες της διαπραγματεύσεως διαμορφώνονται τώρα. Τώρα. Όποιος και όπως προλάβει. Δεν θα μας σώσει η ΕΕ. Όσο εγγυήθηκε και τα σύνορα μας…Θα θυμούνται όσοι ήταν σε νεαρή τουλάχιστον ηλικία το 1985-1996 το παραμύθι ότι πρέπει πάντα να είμαστε στον πυρήνα της Ευρώπης διότι μεταξύ άλλων (οικονομική ευρωστία, ανάπτυξη και άλλα κωμικά) θα εγγυότανε και τα σύνορα μας. Θα έβαζε φρένο στην Τουρκία. Οι διενέξεις θα γινόταν ευρωπαϊκές και η Τουρκία θα συμμαζευόταν και άλλα τέτοια κωμικά.

Οι ΗΠΑ αναγκαστικά θα πάνε σε οικονομία δυνάμεων. Η ΕΕ δεν «μετράει». Το νέο δίπολο ισχύος θα επιβάλλει καταστάσεις στην περιοχή. Χρειάζεται πλέον ακτινική πολιτική και στοχευμένη πολιτική ισχύος. Τα φληναφήματα  περί διεθνισμού και ΕΕ εξεμέτρησαν το ζην. Όσοι γνωρίζουν από θεωρία συστημάτων, πάμε σε μη κυριαρχικό , πολυαρχικό σύστημα με περιορισμένη αναστοχαστικότητα και εφαρμογή εσωτερικών κανόνων που τώρα διαμορφώνονται. Δεν έχουμε περιθώρια χρόνου πλέον. Ατυχώς οι Τούρκοι στην κορυφή έχουν επαγγελματίες, και έπιασαν το νόημα. Απλά έχοντας ακόμη το «χουι» του πλιάτσικου ορμούν όπου νομίζουν ότι κάτι μπορούν να πάρουν (εσχάτως Καζακστάν). Έτσι χάνουν σημαντικούς πόντους. Μας δίνουν κάποιο χρόνο.  Όχι πολύ.

*Ο Φοίβος Αποστολόπουλος είναι Γεωπολιτικός και Γεωστρατηγικός Αναλυτής.

spot_img

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Πολύ εύστοχο το άρθρο! Δυστυχώς αποκρύπτει μιά οδυνηρή πραγματικότητα: Τη χρόνια υποτέλεια της ελληνικής πολιτικής ελίτ στη Δύση. (Από το «ανήκομεν εις την Δύσιν» του «εθνάρχη Καραμανλή», στο «ευχαριστώ τους Αμερικανούς» του «εκσυγχρονιστή» Σιμίτη, το «ευχαριστώ τους Αμερικανούς» του «αριστερού» Δραγασάκη το 2015 και το σύνθημα «μένουμε Ευρώπη, μένουμε Ευρώ» ενός όχι ευκαταφρόνητου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας. Μπορούμε να ελπίζουμε για κάτι με αυτά τα δεδομένα;

Leave a Reply to Φερώνυμος Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα