Ποτέ δεν υπήρξε «Δυναστεία Γκλύξμπουργκ» ή επώνυμο…: 108 χρόνια ψεύδους και προπαγάνδας

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Γιώργος Ρωμανός

Συγγραφέας Αναλυτής, Ιστορικός Ερευνητής

«Η Ιστορία είναι νόμισμα με δύο όψεις.

Κάθε νόμισμα με μία μόνο όψη είναι απλώς κάλπικο»

Γ.Ρ.

Ο Λυσίου «Λόγος υπέρ Αδυνάτου», 403 π.Χ., αντιμετώπιζε και το ζήτημα της προστασίας από κακόπιστους συκοφάντες. Η υπεράσπιση της αλήθειας σε μια Δημοκρατία είναι σπουδαιότερη από την όποια πολιτική διαφωνία ή αντιπαλότητα. Η καταδίκη της πολιτικής ατιμίας και του ψεύδους θα στήριζε το υπάρχον Πολίτευμά μας. Αντίθετα το ψεύδος οδηγεί στο ξεθεμελίωμα όσων απέμειναν στην «Δημοκρατία» μας, μετά από 49 χρόνια ανελέητης Μεταπολίτευσης, Μνημονίων, Συμφωνίας Πρεσπών και πολλών άλλων.

Πολιτικά λάθη και μάλιστα εθνοκτόνα έγιναν σε μείζονες –καταστροφικά– περιόδους του Νεώτερου Ελληνικού Κράτους, όπως: 1823-1825, «Εθνικός Διχασμός», Καταστροφή της Σμύρνης, η ολέθρια περίοδος 1944-1949, Κύπρος, 1974, Ίμια, κ.ά. Η σχεδόν τετραετία που πραγματικά βασίλευσε ο εκλιπών Βασιλεύς Κωνσταντίνος Β΄, 1964-1967, θα καταταγεί από την Ιστορία στις κρίσιμες μεν περιόδους, όπως δεκάδες άλλες, αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με τις προαναφερθείσες μεγάλες εθνικές καταστροφές.

Το Έθνος μας ξεπέρασε μικρές και μεγάλες κρίσεις μόνο με μακροθυμία, καταλογισμό λαθών αλλά και συγχώρεση, με στόχο την Ενότητα και όχι(!) τον Διχασμό. Όσοι ευεργετήθηκαν με την «Εθνική Συμφιλίωση» για τα της περίοδο 1944-1949, και οι αστοί συνοδοιπόροι τους, θα πρέπει αφού θάψουν το «τσεκούρι» κάθε νέου Διχασμού να αναλογιστούν πώς θα ξεμπλέξει η Ελλάς από την επαίσχυντη «Συμφωνία των Πρεσπών» που μας φόρτωσε η πλήρης υποταγή τους στην Νέα Τάξη Πραγμάτων, και από τον 49χρονο ενδοτισμό τους (τουλάχιστον…) προς την Τουρκία και τις ξένες δυνάμεις.

Περί της δήθεν ύπαρξης «Δυναστείας Γκλύξμπουργκ» ή επωνύμου…

Οι βασιλείς της Ελλάδος, μετά το 1863, ήταν Δανοί και όχι Γερμανοί. Γερμανούς τους θέλει η επί 108 χρόνια συνεχιζόμενη μέχρι σήμερα λυσσαλέα προπαγάνδα, την οποία κατασκεύασε το 1915 –γνωστή για την δολιότητά της– «Μεγάλη Δύναμη». Την προπαγάνδα διακίνησαν και διακινούν ακόμη ελληνικά κόμματα, οι ανίδεοι της Ιστορίας και οι έμμισθοι πράκτορες ξένων δυνάμεων, εντός ή εκτός του Ενιαίου Κυβερνητισμού, θέλοντας να σπείρουν ξανά την διχόνοια και να δημιουργήσουν νέο Εθνικό Διχασμό στην Ελλάδα.

Το όνομα Γκλύξμπουρκγ δεν υπήρξε ΠΟΤΕ ως όνομα της Δυναστείας του βασιλικού οίκου της Δανίας ούτε ως επώνυμο μελών της, όπως δεν υπήρξε οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη κάποιος δήθεν «βασιλικός οίκος Γκλύξμπουρκγ».

Σε οποιοδήποτε πανεπιστημιακό(!) ή άλλο βιβλίο, μελέτη, κείμενο, άρθρο Ιστοσελίδα, ή ΜΜΕ υπάρχουν αναφορές για δήθεν «Βασιλική Δυναστεία των Γκλύξμπουργκ», είναι ενσυνείδητα ψεύδη μιας συνεχιζόμενης προπαγάνδας.

Στην πολλαπλά λανθασμένη Βικιπαίδεια[1] γράφεται: «…οι επόμενοι, του Οίκου των Γκλύξμπουργκ, είχαν τον τίτλο Βασιλεύς των Ελλήνων…». Πάνω από αυτό το «λήμμα»-ιστορικό λύμα, με τίτλο ο «Οίκος του Γκλύξμπουργκ[2]» γράφεται σε πλαίσιο!: «Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν, κλπ. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 20/05/2013.» Αλλού γράφει ψευδώς «Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας» και όχι το αληθές «…των Ελλήνων». Με τέτοια ψεύδη χτίστηκε και συντηρείται επί 108 χρόνια η φασίζουσα προπαγάνδα περί δήθεν «Γκλύξμπουργκ».

Πρώτα τα ντοκουμέντα και μετά η άποψη

1.Γκλύξμπουρκγ ονομάζεται στα γερμανικά μια κωμόπολη της επαρχίας Σλέσβιγκ, στη Βόρειο Γερμανία, που μέχρι τον 12ο αι. βρισκόταν υπό Δανικό έλεγχο. Μετά δημιουργήθηκε το ασήμαντο Δουκάτο του Λύξμποργκ, στα Δανικά, το οποίο διεκδικήθηκε σταδιακά από τις: Δανία, Πρωσία και Γερμανία, στην οποία σήμερα ανήκει. Το κάστρο-παλάτι Λύξμποργκ Σλοτ, στα δανικά, και Σλος Γκλύξμπουργκ, στα γερμανικά, χτίστηκε (1582-87) στην όχθη του φιόρδ Φλένσμπουργκ, κάποτε σύνορα Δανίας–Γερμανίας. Εκεί έμεινε περιστασιακά ο Δανός βασιλιάς που εξουσίαζε μια σειρά Δουκάτα με πιο σπουδαία τα Σλέσβιχ–Χόλσταϊν–Σόντερμπουργκ και τελευταίο, ένα προικώο…, το Γκλύξμπουργκ.

Ο Βασιλεύς των Ελλήνων Κωνσταντίνος Α΄ είχε και τον τίτλο του Δουκός της Σπάρτης. Διανοήθηκε ποτέ κάποιος να τον αποκαλέσει Κωνσταντίνο Σπάρτη…

Χαρακτηριστικό της φασίζουσας προπαγάνδας είναι το εξής: αφού στον πύργο έμενε περιστασιακά ο Δανός βασιλιάς, φυσικό ήταν ο πύργος να φέρει το (γνήσιο) Δανικό όνομα Λύξμποργκ Σλοτ (Lyksborg Slot). Όμως, οι παραχαράκτες προκειμένου μετά το 1915 να συκοφαντήσουν τον Βασιλέα των Ελλήνων Κωνσταντίνο Α΄, χρησιμοποίησαν το γερμανικό(!) όνομα Σλος Γκλύξμπουργκ (Schloss Glücksburg), που σημαίνει: «Πύργος της ευτυχίας»… Το όνομα επελέγη από τους συκοφάντες ακριβώς γιατί ήταν κακόηχο και απολύτως γερμανικό…

  1. Ο βασιλεύς Γεώργιος Α΄, γενάρχης του Ελληνικού Βασιλικού Οίκου, δεν είχε επώνυμο ούτε ελέγετο ποτέ Γκλύξμπουργκ. Αναγορεύθηκε παμψηφεί ως Συνταγματικός Βασιλέας των Ελλήνων (και όχι Μονάρχης!) Το ψήφισμα της «Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως» της 18ης Μαρτίου, 1863: «…α) Αναγορεύει παμψηφεί τον πρίγκιπα της Δανίας Χριστιανόν, Γουλιέλμον, Φερδινάνδον, Αδόλφον, Γεώργιον, δευτερότοκον υιόν του πρίγκιπος Χριστιανού της Δανίας, συνταγματικόν βασιλέα των Ελλήνων υπό το όνομα Γεώργιος Α΄ Βασιλεύς των Ελλήνων…» (Εικόνα 1). Διεθνώς ο τίτλος του ήταν: ROI DES HELLENES.

  1. 3. Οι βασιλείς της Δανίας ποτέ δεν είχαν επώνυμο «Γκλύξμπουργκ» ή οποιοδήποτε άλλο επώνυμο.

Στις 25 Ιουνίου 1983, ετέθη υπ’ όψη της Βασίλισσας της Δανίας ένα Υπόμνημα σχετικό με το ότι ελληνικοί επίσημοι και ανεπίσημοι κύκλοι αποδίδουν στην Ελληνική Βασιλική Οικογένεια το επίθετο Γκλύξμπουργκ (Εικόνα 2). Ζητήθηκε από το Ιδιαίτερο Γραφείο της Βασιλίσσης να επιβεβαιώσει αν οι Δανοί Βασιλείς ή κάποιο μέλος της Βασιλικής Οικογένειας φέρει το όνομα Γκλύξμπουργκ ή οποιοδήποτε επίθετο. Η υπόθεση ανατέθηκε στον Δανό Πρωθυπουργό, το γραφείο του οποίου απάντησε την1η Ιουλίου 1983, ότι «…κανείς Δανός Βασιλιάς ή μέλος της Δανικής Βασιλικής οικογένειας δεν φέρει ή έφερε το όνομα Γκλύξμπουργκ ή οποιοδήποτε άλλο επώνυμο»…» Ενημερώθηκε ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος, Αντρέας Παπανδρέου. Ωστόσο αυτός μέχρι τον θάνατό του, όλα τα στελέχη του κόμματός του (ΠΑΣΟΚ), καθώς και άλλα αστικά ή κομμουνιστικά κόμματα συνέχισαν και συνεχίζουν μέχρι σήμερα την χρήση αυτού του πλαστού όρου.

  1. Το ελληνικό Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), μετά από Συνεδρίαση της Ολομέλειάς του εξέδωσε την απόφαση, με Αρθ. 4575/1996, όπου μεταξύ άλλων αναγνωρίζει, το τίτλο: «Κωνσταντίνος, τέως Βασιλεύς των Ελλήνων».

Στην απόφαση δέχεται ότι: «Ο τέως Βασιλεύς των Ελλήνων[…], στερείται επωνύμου λόγω των ιστορικών περιστάσεων και ειδικότερα γιατί οι βασιλιάδες των Ελλήνων δεν είχαν επώνυμο. Συναφώς Ψήφισμα της Β΄ των Ελλήνων Συνέλευσης της 18.3.1863, κλπ. (βλ. Εικόνα 1).

Στην ίδια απόφαση πιστοποιείται, ότι «…κανείς Δανός βασιλιάς ή μέλος της δανικής βασιλικής οικογένειας δεν φέρει ή έφερε το όνομα Γκλύξμπουργκ ή οποιοδήποτε άλλο επώνυμο».

  1. Το Νομικό Συμβούλιο του ελληνικού Κράτους στην γνωμοδότησή του (Ν.Σ.Κ 300/2014, της 30ης/9/2014) αναφέρει τα εξής:

α. Στην 1η σελίδα (Εικόνα 3) αναγράφεται ο τίτλος ταυτότητος προσώπου: «τέως Βασιλέας των Ελλήνων Κωνσταντίνος», με το γράμμα «Β» κεφαλαίο.

β. Στη σελίδα 2 (Εικόνα 4) της ως άνω Γνωμοδότησής του, το ΝΣΚ, εισάγει τα εξής αποδεκτά από το ελληνικό κράτος στοιχεία:

β1. Ταυτότητα ατόμου: «τ. Βασιλεύς των Ελλήνων Κωνσταντίνος.»

β2. Διπλωματικό διαβατήριο με το όνομα-ιδιότητα: «KING CONSTANTINE».

β3. Όλα τα δημόσια έγγραφα του Βασιλέως Κωνσταντίνου Β΄ που προέρχονται από το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα του ΙΚΑ, ΑΜΚΑ, ΟΜΔ Ασφάλισης και Εσόδων, ΑΦΜ, κλπ. Δηλαδή ΟΛΑ τα κρατικά στοιχεία των Ελλήνων πολιτών, και,

β4. Πλήρη στοιχεία ταυτότητος προσώπου και γονέων: «Κωνσταντίνος τέως Βασιλεύς του Παύλου και της Φρειδερίκης».

Στην ίδια Γνωμοδότηση, στη σελίδα 6, γίνονται αποδεκτά όλα όσα προαναφέρθηκαν και στην απόφαση του ΣτΕ, ότι: «Ο αιτών, τέως βασιλιάς των Ελλήνων[…], στερείται επωνύμου λόγω των ιστορικών περιστάσεων και ειδικότερα γιατί οι βασιλιάδες των Ελλήνων δεν είχαν επώνυμο». Γίνεται δεκτή η προαναφερθείσα επιστολή, 1ης Ιουλίου 1983, του Δανού πρωθυπουργού: «…κανείς Δανός βασιλιάς ή μέλος της δανικής βασιλικής οικογένειας δεν φέρει ή έφερε το όνομα Γκλύξμπουργκ ή οποιοδήποτε άλλο επώνυμο»…»

γ. Στην σελίδα 7 (Εικόνα 5) εισάγεται (και) ο όρος «πρώην βασιλιάς» με την ερμηνεία του ΝΣΚ. Έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός, ότι σε απόφαση ανωτάτου νομικού οργάνου του ελληνικού κράτους εισάγεται γραπτώς η λέξη «πρώην» και όχι μόνο «τέως». Στην συνέχεια αναφέρονται οι θετικές κρίσεις ανώτατων νομικών οργάνων του ελληνικού κράτους (Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, Συμβούλιο της Επικρατείας, Άρειος Πάγος), όπως και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

δ. Η ως άνω Γνωμοδότηση του ΝΣΚ, στην τελευταία σελίδα 8 (Εικόνα 6) υπογράφεται από την Πάρεδρο του ΝΣΚ, Σοφίας Αλεξ. Μπίκου. Στο σημείο 1, αναφέρεται: «το ελληνικό κράτος οφείλει να συμμορφώνεται στις αποφάσεις των ανωτάτων Δικαστηρίων (Συμβούλιο της Επικρατείας, Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) και να αναγνωρίζει ως προσδιοριστικό ταυτότητος την λέξη «Βασιλεύς» του αιτούντος», δηλαδή του τ. Βασιλέως των Ελλήνων Κωνσταντίνου Β΄.

Η αιτία και η αρχή της κατασκευασμένης προπαγάνδας περί «Γκλύξμπουργκ»

Το όνομα «Γκλύξμπουρκ» χρησιμοποιείται ως στοχευμένη προπαγάνδα ψεύδους για πρώτη φορά το 1915. Μέχρι την δολοφονία του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου Α΄, 18 Μαρτίου 1913, ουδείς είχε διανοηθεί να αποκαλέσει τον βασιλιά «Γκλύξμπουργκ». Οι πάντες γνώριζαν ότι ήταν Δανός στην καταγωγή, όχι Γερμανός, και ότι δεν είχε επώνυμο.

Μετά τον θάνατο του Γεωργίου Α΄, εμφανίστηκε πιο ασφυκτικά εκ μέρους των «Συμμάχων» μας, πρωτίστως τους Αγγλογάλλους, το χρόνιο ζήτημα του απόλυτου ελέγχου της χώρας μας από τις μεγάλες ξένες δυνάμεις. Το ζήτημα πήρε εκρηκτικές διαστάσεις μετά την κήρυξη του Α΄ΠΠ, 1914. Οι Αγγλογάλλοι απαιτούσαν την είσοδο της Ελλάδος στον πόλεμο χωρίς απολύτως κανένα εδαφικό αντάλλαγμα και χωρίς την στρατιωτική κάλυψη της χώρας μας απέναντι στους εχθρούς της, Βουλγαρία και Τουρκία.

Η ουδετερότητα που το 1914 υποστήριξαν αρχικά μαζί ο Βασιλεύς των Ελλήνων Κωνσταντίνος Α΄ και ο πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος δεν μακροημέρευσε διότι ο Βενιζέλος αλλάζοντας γνώμη τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της εισόδου της Ελλάδος στον πόλεμο.

Ωστόσο είχαν προηγηθεί τα εξής: στις 28 Ιουλίου 1913 υπεγράφη η Συνθήκη του Βουκουρεστίου. Τεσσεράμισι μήνες πριν την κύρωσή της, στις 2 Μαρτίου 1913, ο Βενιζέλος σε αγόρευσή του στη Βουλή κατέθεσε την θεωρία του περί «ανυπαρξίας σπονδυλικής στήλης, εάν η Ελλάς επεκτεινόταν προς τα ανατολικά», δηλαδή πέραν της Αν. Μακεδονίας-Θράκης με στόχο την Κωνσταντινούπολη… Τελικά παρά την πίεση των Άγγλων και του Βενιζέλου, να μην προωθηθεί η Ελλάς ανατολικά, την Καβάλα και τις όμορες περιοχές τις εκχώρησε στην Ελλάδα ο Γερμανός Αυτοκράτορας, Κάιζερ, Γουλιέλμος Β΄, και κατοπινός εχθρός των Αγγλογάλλων (ΑΝΤΑΝΤ).

Οι Άγγλοι επιζητούσαν με κάθε τρόπο την Συμμαχία της Βουλγαρίας μέχρι την κήρυξη του Α΄ΠΠ, παρά την καταγγελία του Κωνσταντίνου Α΄ σε αυτούς, ότι οι Βούλγαροι είχαν ήδη συνάψει μυστική συμμαχία με την Γερμανία –αντίπαλο των Αγγλογάλλων.

Μετά την κήρυξη του Α΄ΠΠ ο Κωνσταντίνος Α΄ επέμεινε στην ουδετερότητα, αφού η Ελλάς δεν ελάμβανε εδαφικά ανταλλάγματα ούτε εγγυήσεις της ακεραιότητός της. Αντίθετα ο Βενιζέλος υποστήριξε φανατικά την πάγια εμμονή του να παραδώσει την Καβάλα και τις γύρω πόλεις στους Βουλγάρους. Την απόδειξη την παρέχει ο ίδιος με το ολέθριο τρίτο(!) Υπόμνημά του προς τον Κωνσταντίνο Α΄, της 17ης Φεβρουαρίου 1915. Σε αυτό μεταξύ άλλων γράφει: «…η παραχώρησις της Καβάλας[…]δεν διστάζω να την προτείνω[…]η παραχώρησης του τμήματος Δράμας – Καβάλας[…]η βουλγαρική κυβέρνησης θα εξαγοράσει τις περιουσίες (των Μακεδόνων)[…]πιστεύω ακραδάντως ότι πρέπει να τεθεί κατά μέρος πας δισταγμός.», κλπ. (βλ. λεπτομέρειες στις σελίδες 224-233, στο βιβλίο μου: «Ο ανυπότακτος, Η αληθινή Ιστορία του Εθνικού Διχασμού, Εκδόσεις Λειμών, 2022».)

Η σταθερή αντίθεση του Κωνσταντίνου Α΄ να παραχωρήσει εθνικά εδάφη στη Βουλγαρία, έκανε τους Άγγλους να χαλκέψουν τα ψεύδη της προπαγάνδας τους και να τον παρουσιάζουν σαν δήθεν «Γερμανό, στρατηγό του Γερμανού Αυτοκράτορα και συνεπώς …Γκλύξμπουργκ». Μέχρι σήμερα ο βενιζελικός-νεοφιλελευθερισμός αποκρύπτει ότι ο Κωνσταντίνος Α΄ απέρριπτε συνεχώς τις προτάσεις του Κάιζερ για συμμαχία, όπως και τις οξύτατες και ακραίες αντιθέσεις που είχε και η σύζυγός του Σοφία με τον αδελφό της Γερμανό Αυτοκράτορα.

Συμπερασματικά: Τα περί «Γκλύξμπουργκ» είναι ένα πλαστό κατασκεύασμα που ξεκινά το 1915, από την αγγλική πρωτίστως προπαγάνδα κατά του Βασιλέως Κωνσταντίνου Α΄. Η πλαστότητα αυτή διακινήθηκε από το αγγλικής κατασκευής Κόμμα Φιλελευθέρων του Βενιζέλου, κορυφώθηκε κατά την Δικτατορία Βενιζέλου (1917-1920), διατηρήθηκε εν Ελλάδι με αμείωτο φανατισμό μέχρι τον σημερινό νεο-Φιλελευθερισμό, αλλά και από τους πάσης φύσεως Σοσιαλιστές και Κομμουνιστές που πάντοτε θεωρούσαν την βασιλεία εχθρό τους. Με ψεύδη όμως δεν χτίζεις ιστορία πόσο μάλλον Δίκαιο.

Όπως αποδείχτηκε, σε κάθε ελληνική κρατική υπηρεσία, σε όλα τα ανώτατα δικαστήρια της Ελλάδος, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναγνωριζόταν η ταυτότητα: τέως/πρώην Βασιλεύς των Ελλήνων Κωνσταντίνος Β΄, ενώ σε όλο τον κόσμο το KING CONSTANTINE. Ωστόσο, κάποια ελληνικά κόμματα και οι οπαδοί τους ισχυρίζονταν, επί 108 χρόνια, ότι η Βασιλική Οικογένεια της Ελλάδος και συγκεκριμένα ο τελευταίος βασιλιάς λέγονταν «Γκλύξμπουργκ». Ασχολίαστο.

Η ανελέητη ιστορική αυτοκριτική και αυτογνωσία, η κατεδάφιση των ψευτο-εθναρχικών ειδώλων του παρελθόντος –απώτερου και πρόσφατου– είναι ο αναγκαίος μονόδρομος που μπορεί να δώσει στον ελληνικό λαό νέο Εθνικό Όραμα, Ενότητα και μία Νέα Μεγάλη Ιδέα Πολιτιστική. Μόνο έτσι θα επιβιώσει η Ελλάς απέναντι στον οξύτατο εξ Ανατολών κίνδυνο και θα βγει από την πολύχρονη κρίση σε μια πορεία προς ένα καλύτερο μέλλον. 

[1]https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD_%CE%91%CE%84_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82

[2]https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%93%CE%BA%CE%BB%CF%8D%CE%BE%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%BA

 

spot_img

37 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Ο πλουραλισμός και η διατύπωση οποιασδήποτε άποψης ή τοποθέτησης είναι βασικό στοιχείο της Δημοκρατίας και απαραίτητη προϋπόθεση για την διαμόρφωση της εθνικής μας αυτογνωσίας.
    Όμως αν η πολυφωνία αποτελεί μία τέτοια προϋπόθεση, εξίσου σημαντική προϋπόθεση είναι και η αναζήτηση της αντικειμενικότητας στο μέτρο του δυνατού. Ατυχώς, στο παρόν άρθρο ο κ. Ρωμανός, αναμφιβόλως ειδήμων πολλών πτυχών της ελληνικής ιστορίας και αναγνωρισμένος για το λογοτεχνικό του έργο, εν προκειμένω γράφει με τρόπο παραπειστικό.
    Εφόσον το άρθρο τιτλοφορείται “Ποτέ δεν υπήρξε «Δυναστεία Γκλύξμπουργκ» ή επώνυμο…: 108 χρόνια ψεύδους και προπαγάνδας” θα έπρεπε να μείνει ακριβώς στην τεκμηρίωση του πραγματευόμενου ζητήματος. Και πράγματι είναι γνωστό ότι επώνυμο Γλύξμπουργκ δεν υπάρχει. Ο κ. Ρωμανός το τεκμηριώνει αυτό άριστα. Όλα καλά ως προς αυτό.
    Κατά τα άλλα η αντιβενιζελική παρέκβαση τι ακριβώς προσφέρει στην διερεύνηση του θέματος, ειδικά με τον τρόπο που δίδεται;
    Αν ο συγγραφέας θέλει να περιγράψει την ένταση των πολιτικών παθών εκ του Εθνικού Διχασμού, γιατί αποσιωπά την αμαχητί παράδοση του Ρούπελ το 1916 από τον βασιλιά στους Γερμανούς και δι’ αυτών στους Βουλγάρους;
    Φοβάμαι ότι με τέτοιες μονομερείς αναφορές, ο συντάκτης του άρθρου, προσπαθώντας να αποδομήσει την κατεστημένη προπαγάνδα, εν τέλει δομεί αντ’ αυτής μία νέα φιλοβασιλική προπαγάνδα, που σίγουρα δεν προάγει την “ανελέητη ιστορική αυτοκριτική και αυτογνωσία”.

    Αυτά, με κάθε ειλικρινή σεβασμό στον αρθρογράφο.

  2. Δεν καταλαβαίνω ακριβώς την ένσταση του άρθρου. Δεν υπάρχουν οι δυναστείες των Αψβούργων, των Βουρβόνων κ.ο.κ.;

  3. Ανιστόρητος λαός επικίνδυνος λαός.
    Διχόνοια, αρχομανία και ο φασίζων φιλελεύθερος αριστερισμός κατατρώγουν την Ελλάδα. Τα τρία κακά της μοίρας μας.
    Όλες οι εθνικές τραγωδίες έχουν ένα πατριώτη φιλελεύθερο αριστερό από πίσω: Βενιζέλος, Παπανδρέου, Σημίτης, Τσίπρας

  4. Επί του πιεστηρίου:
    Οι υποστηρικτές του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου Β’ , αν προτάσσουν τον πατριωτισμό και όχι τα πρόσωπα και τις φατρίες, ας θυμηθούν ότι ο εκλιπών ήταν υποστηρικτής της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών.

    Ας συμπεριληφθεί λοιπόν και ο συμπαθής κατά τα άλλα τέως βασιλεύς στους εκπροσώπους της Νέας Τάξη Πραγμάτων, που αναφέρει ο κ. Ρωμανός. Καμία εξαίρεση δεν μπορεί να υπάρξει. Εντελώς αδικαιολόγητος ο μακαρίτης.

    Για του λόγου το αληθές:
    “Η ελληνικότητα της Μακεδονίας δεν διακυβεύεται από την επιλογή ενός ονόματος.”
    Τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος, 24/1/2018

    https://www.kathimerini.gr/politics/945008/teos-vasilias-konstantinos-h-ellinikotita-tis-makedonias-den-diakyveyetai-apo-ena-onoma/

  5. Αγαπητή Μαριάννα, από πού και έως πού ο Ελευθέριος Βενιζέλος αριστερός; Αυτός που υπέγραψε το ιδιώνυμο;
    Εκτός αν αναφέρεσθε στον Ευάγγελο Βενιζέλο, οπότε συγγνώμη, κατάλαβα λάθος.

  6. Βασιλιάς σημαίνει ὅτι ὑπάρχει καί Βασίλισσα.
    ῾Ο Κωνσταντῖνος Β´,
    Κ13
    GRE
    κατά τήν δική του σκοπιά,
    https://www.parapolitika.gr/ellada/article/1244168/teos-vasilias-konstadinos-ti-simainei-to-k13-stin-pinakida-tou-autokinitou-tou/
    εἶχε τήν τύχη νά ζήσει μέ τήν βασίλισσά του, χαρακτηριστική ἡ εἴσοδός της, γιά τήν τελετή τῆς νεκρώσιμης ακολουθίας, ἀπό τήν κεντρική πύλη τῆς Μητρόπολης.
    Τά ζευγάρια εἶναι ἐκ Θεοῦ, ἡ ᾿Οδύσσεια μᾶς διδάσκει αἰῶνες τώρα πῶς ἀναγνωρίστηκαν ὁ ᾿Οδυσσέας μέ τήν Πηνελόπη του καί ὅτι κανένας ἀπ´ ἔξω δέν μπορεῖ νά ἔχει γνώμη ἐπ´ αὐτοῦ.

    Δέν εἶναι ὅλες οἱ δυναστεῖες ἴδιες. ῾Η ᾿Ορθόδοξη παράδοσή μας διαφέρει ἀπό ἄλλες Δυτικές παραδόσεις.
    Δέν ὑπάρχει μόνο ἡ ὀριζόντια πορεία τοῦ Μεγάλου ᾿Αλεξάνδρου.
    ῾Ο Σταυρός ἔχει δύο ἤ τέσσερεις κατευθύνσεις πού συνδέονται.
    Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε σύνδεση μεταξύ μας. Οἱ συνδέσεις μας ἔχουν τήν δική τους ἱστορία. Καί ὁ κάθε ἄνθρωπος ἔχει τήν δική του ἱστορία. Δέν γίνεται γέφυρα γιά νά περάσει κάποιος ἄλλος.
    Ἔχουμε νά κάνουμε μέ δόγματα καί δέν εἶναι εὔκολες οἱ ἑρμηνεῖες τους, ἡ σύγκριση μεταξύ τους, πολύ περισσότερο ἡ σύγκλιση. ῾Ο μύθος τοῦ σπηλαίου τοῦ Πλάτωνα μᾶς διδάσκει πόσο δύσκολη εἶναι ἡ προσέγγιση τῆς ἀλήθειας καί ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος ἀναφέρει στήν πρός Κορινθίους ᾿Επιστολή
    «βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾽ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην». Οἱ ἀδυναμίες μας δέν ἀφήνουν καθαρή ὅραση, οἱ φανατισμοί, ἄλλος θέλει νά ἐξουσιάζει, ἄλλος νά ἐξουσιάζεται καί ἄλλα πολλά.
    ῾Η ἀναφορά στό Γλύξμπουργκ ἴσως γίνεται γιά τήν διάκριση ἀπό τόν Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο, γιά τόν ὁποῖο ἡ γνωστή φράση τοῦ Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
    http://www.panagiapalatiani.gr/Article/1032/

  7. Δεν καταλαβαίνω… γιατί σας ενόχλησε η δια αδιάψευστων υπαρκτών και επίσημων ΓΡΑΠΤΏΝ ντοκουμέντων αναφορά μου στην συνεχή προσπάθεια του Βενιζέλου, τουλάχιστον από το 1913 μέχρι και το 1915, 17 Φεβρουαρίου, να θέλει να παραδώσει την Αν. Μακεδονία στη Βουλγαρία;! Το λέει, το ΓΡΆΦΕΙ ο ίδιος, ενώ στην Αθήνα όταν το έμαθε ο λαός είχε βγει, (για τρίτη φορά μετά το 1896 στην Κρήτη) με κρεμάλες για να τον κρεμάσει.
    Αυτά δυστυχώς ΣΥΝΈΒΗΣΑΝ και θα τα παρουσιάσω ΌΛΑ με αδιάψευστα έγγραφα ντοκουμέντα.
    Όσον αφορά το θέμα του Ρούπελ το οποίο έχω ερευνήσει λεπτομερώς σας λέω ότι δεν το γνωρίζετε. Αυτό που γράφετε είναι η γνώμη που επέβαλε δικτατορικός, μετά το 1917, βενιζελισμός.
    Ακριβώς επειδή πολλοί έντιμοι εν Ελλάδι είναι θύματα μιας αισχρής και φασίζουσας υπερεκατοντάχρονης προπαγάνδας γράφω όσα διαβάσατε.
    Και μη μου πείτε ότι σας παρουσίασε άλλος τα έγγραφα που τελειώνουν το ψευδολόγημα περί της δήθεν Δυναστείας Γκλύξμπουργκ…
    Σε περίπτωση που πραγματικά θέλετε να μάθετε τα πραγματικά γεγονότα διαβάστε το βιβλίο μου: Ο ανυπότακτος, Η αληθινή Ιστορία του Εθνικού Διχασμού, Εκδόσεις Λειμών, 2022. Αυτοτελές, μιας τριλογίας υπό έκδοση. Στο 2ο βιβλίο που θα εκδοθεί σύντομα υπάρχουν και ΌΛΑ τα στοιχεία περί του φυλακίου Ρούπελ.
    Δυστυχώς ζούμε μέσα σε μια κατασκευασμένη ΑΝΆΠΟΔΗ Ιστορία. Κι αυτό πρέπει να τελειώσει με ΝΤΟΚΟΥΜΈΝΤΑ, όπως αυτά τα 6 που παρουσίασα εδώ, τα 4 για πρώτη φορά στην ιστοριογραφία.
    Έχετε και τον δικό μου ειλικρινή σεβασμό.

  8. @ Ο Λούμπεν January 17, 2023 At 6:44 pm

    Δυναστείες Αψβούργων, Βουρβόνων κ.ά. υπήρξαν ή/και υπάρχουν. Δυναστεία Γκλύξμπουργκ δεν υπήρξε ποτέ. Τι δεν καταλαβαίνεις; Σαφές είναι το άρθρο.

  9. Αξιότιμε κ. Ρωμανέ,

    δεν αμφισβητήθηκε η ιστορία με τον Βενιζέλο και την Καβάλα, εκ μέρους μου τουλάχιστον. Αυτή είναι πασίγνωστη ούτως ή άλλως σε όσους μελετούν την ιστορία του εθνικού Διχασμού. Ποικίλει βέβαια η ερμηνεία που δίδεται κάθε φορά στο γεγονός αυτό. Για παράδειγμα δεν είναι τυχαίο ότι παρουσιαζόταν ως βασικό επιχείρημα ενός αντιβενιζελισμού περιτυλιγμένου με συνωμοσιολογία στο περιοδικό ΙΧΩΡ, ήδη από την δεκαετία του 2000, αλλά τονίζω ότι σε καμία περίπτωση δεν καλείσθε να απολογηθείτε για τις διχαστικές θέσεις ενός παρωχημένου εντύπου σχιζοειδών αντιλήψεων. Εσείς μελετάτε την ιστορία και εφόσον ο Βενιζέλος διέπραξε ένα τραγικό διπλωματικό σφάλμα, ορθώς το καταδεικνύετε.
    Το ψευδολόγημα περί δήθεν Δυναστείας Γκλύξμπουργκ επίσης είναι γνωστό. Για παράδειγμα ο Ζάχος Χατζηφωτίου σε εκπομπές στην τηλεόραση επανερχόταν συχνά σε αυτό και μάλιστα οργισμένος. Τα έγγραφα που εσείς κομίζετε βεβαίως φωτίζουν έτι περαιτέρω το ζήτημα και ειλικρινά εύγε για την έρευνά σας.
    Ουδεμία αντίρρηση μέχρι εδώ.

    Από εκεί και πέρα, εφόσον ο ιστορικός οφείλει να είναι αντικειμενικός (στο μέτρο του δυνατού), πρέπει να ερμηνεύει τα γεγονότα στο πλαίσιο της εποχής τους. Συνεπώς εάν θεωρείτε ότι η απόδοση γερμανοφιλίας στον Κωνσταντίνο ήταν αποτέλεσμα προπαγάνδας (και πιθανόν να είναι έτσι), θα πρέπει να εξηγηθεί γιατί έπιασε αυτή η προπαγάνδα. Ως γνωστόν ένα τεράστιο κομμάτι του λαού και ένα σπουδαίο μέρος της τότε διανόησης (Κωστής Παλαμάς, Γιώργος Σουρής, Μιλτιάδης Μαλακάσης, Παύλος Νιρβάνας, Πηνελόπη Δέλτα και άλλοι πάμπολλοι) ταυτίστηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ήταν όλοι τους κουτορνίθια που κατάπιαν την αντιβασιλική συκοφαντία ή αναγνώριζαν στο πρόσωπο του Κρητικού Επαναστάτη αξίες πατριωτικές, πολιτικές και ηθικές; Βεβαίως υπήρξαν και ισάξιοι αντιβενιζελικοί διανοούμενοι (π.χ. ο Ανδρέας Καρκαβίτσας), ενώ και ένα ισότιμο μέρος του ελληνικού λαού λάτρεψε τον βασιλιά. Οι Έλληνες είχαν χωριστεί στα δύο και γιαυτό η περίοδος χαρακτηρίζεται ορθά ως Εθνικός Διχασμός. Και είναι αναμενόμενο μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα να εκσφενδονίζονται κατηγορίες ένθεν και ένθεν (γερμανοφιλίας αφενός, υποταγής στους αγγλογάλλους αφετέρου).
    Η ένσταση λοιπόν στο άρθρο σας έγκειται στην διαπίστωση ότι ενώ αποσκοπείτε στην αποδόμηση της βενιζελικής προπαγάνδας περί γερμανοφιλίας του Κωνσταντίνου, κάνετε ένα άλμα θεματολογίας και ξιφουλκείτε μονομερώς κατά του Βενιζέλου, απομονώνοντας ένα του ατόπημα και παραγράφοντας την συνολική πορεία του. Ή θα εστιάσετε μόνον στο ψεύδος περί δήθεν “δυναστείας” Γκλύξμπουργκ, ή θα παρουσιάσετε όλες τις αιτίες που διαμόρφωσαν και διατήρησαν φευ! τον εθνικό διχασμό. Ακόμα και αν θεωρείτε ότι ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ο Α’ δεν είχε καμία αρνητική εθνική δράση κατά τα έτη 1914 – 1922, θα πρέπει να εξηγηθεί το μίσος μίας τεράστιας μερίδας των Ελλήνων για αυτόν. Δεν μπορεί φερειπείν να ερμηνευθεί ως απλό αποτέλεσμα προπαγάνδας το φαινόμενο ότι οι κατεστραμμένοι Σμυρνιοί επέμεναν αποδεδειγμένα στον βενιζελισμό για πολλά χρόνια μετά το ’22.
    Όσον αφορά την αληθινή ιστορία της παραδόσεως του Ρούπελ, ειλικρινώς επιθυμώ να διαβάσω τα αποτελέσματα της έρευνάς σας, είτε στο νέο βιβλίο σας (καλοτάξιδο εύχομαι), είτε ακόμα και σε ένα δημοσίευμά σας εδώ στις Ανιχνεύσεις, ώστε να μπορούμε να σχολιάσουμε. Δεν αμφισβητώ τίποτα a priori, αλλά θα ήθελα να δω την σχετική επιχειρηματολογία -και πιθανότατα να πειστώ.

    Δεν τοποθετηθήκατε όμως επί ενός ζητήματος που έγραψα σε συμπληρωματικό σχόλιο: Ο Τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος ο Β’ είχε ταχθεί υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών. Αυτό πώς το κρίνετε;

    Μετά τιμής
    Α.Δ.Δ.

  10. Επισκέπτης:

    Φίλε επισκέπτη, ορισμένοι ρεμπέτες όπως ο Μάρκος ή ο Μπάτης δήλωναν βασιλικοί, όπως εξάλλου και εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκοί άνθρωποι. Μάλιστα ο Μάρκος στην αυτοβιογραφία του καταδικάζει μετά βδελυγμίας τον Βενιζέλο ως υπαίτιο για την καταστροφή. Πολλοί άλλοι, ιδίως οι Σμυρνιοί, όπως ο Δραγάτσης (Ογδοντάκης) ή ο Βαγγέλης Παπάζογλου ήταν ένθερμοι βενιζελικοί. Στα “χαΐρια μας εδώ” που είναι μνημειώδους αξίας αφηγήσεις της μεγάλης τραγουδίστριας Αγγέλας Παπάζογλου, γυναίκας του Βαγγέλη, εξυμνείται ο Βενιζέλος και αναθεματίζεται ο βασιλιάς. Κάποιοι άλλοι ρεμπέτες (π.χ. ο Τούντας, ο Περιστέρης, ο Μάτσας κλπ) έγραφαν τραγούδια (στίχους ή μουσική) για αμφότερους βασιλιά και Βενιζέλο. Επίσης ο Περιστέρης (με τον Μάτσα εννοείται) ή ο Κ. Ραψωδός, όπως και άλλοι, εξύμνησαν τον Μεταξά ή θρήνησαν τον θάνατο του σε τραγούδια τους. Από την άλλη ο Μάρκος εξυμνούσε στην ζούλα τον Σκλάβαινα, αλλά εκφραζόταν και με θαυμασμό για τον Στάλιν. Γενικώς η πολιτική στάση των ρεμπετών ήταν ρευστή και ενίοτε αντιφατική, π.χ. ο Μπαγιαντέρας δήλωνε φίλα προσκείμενος των κομμουνιστών, αλλά κάποτε δεν δίστασε να θέσει σε υποψηφιότητα τραγούδι του για ύμνο της Χούντας. Οι λαϊκοί άνθρωποι δεν είχαν στεγανά. Αγαπούσαν πάνω από όλα την Ελλάδα.
    Το κακό είναι ότι μία μερίδα σημερινών διανοούμενων και ακαδημαϊκώς μορφωμένων ανθρώπων με δημόσιο λόγο, αντί να προτάσσουν την ενότητα, συνεχίζουν να προτάσσουν τις φατρίες και να ανασκαλεύουν τον Διχασμό, άλλοτε παρασυρόμενοι από μία πεποίθηση ότι αποκάλυψαν την κρυμμένη ιστορική αλήθεια πίσω από τα “επίσημα γεγονότα” (συνήθως καλοπροαίρετοι και πατριώτες ερευνητές, πλην πλημμελούς μεθοδικότητας), άλλοτε από κομματικό συμφέρον, άλλοτε από ιδεοληψία (ιδίως οι μαρξιστές αλλά όχι μόνον) και άλλοτε από προσωπική ιδιοτέλεια. Βεβαίως όποιος έχει τεκμηριωμένη άποψη για πτυχές της ιστορίας του Εθνικού Διχασμού, άριστα πράττει να την καταθέτει, ώστε να διερευνηθεί η όλη αλήθεια, μέσα από τον διάλογο – έντυπο, διαδικτυακό ή δια ζώσης σε δημόσιο βήμα.

    Ένα είναι σίγουρο: ότι η απαξίωση του συνομιλητή είναι όχι μόνον άγονη αλλά και καταστρεπτική για το έθνος, αφού πνίγει τον διάλογο. Εξυπακούεται ότι δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να διαιωνίζει μία άγονη συζήτηση και να απαντάει αενάως σε όποιον αδυνατεί να καταλάβει. Ωστόσο όταν συμβαίνει κάποιος να απευθύνει μία σαφή ερώτηση και ο ερωτώμενος να απαξιοί να απαντήσει ή αδιαφορεί, αυτός που πνίγει τον διάλογο είναι ο ερωτώμενος και όχι ο ερωτών.
    Τέλος αν και θα ακουστεί σκληρό, τολμώ να γράψω ότι δηλώσεις του τύπου “έχω στοιχεία, αλλά αγοράστε το βιβλίο μου για να τα μάθετε” δεν θα τις χαρακτήριζα και τόσο εποικοδομητικές (για να το πω κομψά) προς την εξεύρεση της ιστορικής αλήθειας, εφόσον ο διάλογος γίνεται με διαδικτυακά μέσα.

  11. Διόρθωση στο παραπάνω:
    … ο Μάρκος εξυμνούσε στην ζούλα τον Σκλάβαινα, όπως και τον Στάλιν, αλλά συνάμα εξέφραζε έναν παιγνιώδη θαυμασμό για την δύναμη του Μουσολίνι, του Χίτλερ και του Κεμάλ.

    • Αγαπητέ Α.Δ.Δ.,

      Πολύ ενημερωτικό το σχόλιό σου. Να είσαι καλά. Το δικό μου σχόλιο, όπως θα αντελήφθης, είχε χιουμοριστική διάθεση. Πράγματι είναι άσχημο να ξεκινά κανείς διάλογο και να τον κόβει, χωρίς να δώσει τι πρέπουσες απαντήσεις, για πράγματα που τον ρωτούν. Από την άλλη, πώς να απαντήσει για το Ρούπελ εν συντομία, αφού έχει υπό έκδοση ολόκληρο βιβλίο; Το θέμα είναι λεπτό. Εκτιμώ τα άρθρα τού Γιώργου Ρωμανού, επειδή τα διακρίνει υπευθυνότητα και καλή τεκμηρίωση. Μέχρι που απέδειξε ότι ουδέποτε υπήρξε δυναστεία “Γλύξμπουργκ”, όλα καλά. Ίσως κάποια από τα υπόλοιπα να μην χρειάζονταν.

  12. Τό ὄνομα Κωνσταντῖνος γιά τούς Ἕλληνες εἶναι ἀπόλυτα συνδεδεμένο μέ τήν Κωνσταντινούπολη καί μέ τήν ᾿Ορθοδοξία, Ἅγιο Κωνσταντῖνο δέν ἑορτάζουν οἱ Καθολικοί. Εἶναι συνδεδεμένο καί μέ τόν Χριστιανισμό πού ἑδραιώθηκε στίς ἀνατολικές περιοχές. Χριστιανισμός σημαίνει ταυτότητα, πρόσωπο, αὐθεντικότητα, Ἀθανασία.

    https://www.youtube.com/watch?v=qZqXw5fVykg

    ᾿Εθνικό σημαίνει ὅλη τή συνέχεια τοῦ ῾Ελληνισμοῦ.
    Τί σημαίνει π.χ. ᾿Εθνικό ᾿Αρχαιολογικό Μουσεῖο; Τό σημαντικότερο Μουσεῖο τῆς χώρας γιά τίς περιόδους τοῦ ἀρχαίου πολιτισμοῦ μας (καί δέν ἔχουν καταφέρει ἀκόμα νά φτιάξουν ἐκεῖ σταθμό τοῦ Μετρό).

    https://youtu.be/R6mip592aKc

    ῾Η πολιτική δέν μπορεῖ νά εἶναι ´αν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό πάει το βουνό στον Μωάμεθ ´ , ἀλλά ἀπαιτεῖται βαθειά γνώση καί σεβασμός τοῦ ῾Ελληνικοῦ Πολιτισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ τήν συνεχῆ Παιδεία πού νά σέβεται καί νά ἐρευνᾶ καί νά διαπαιδαγωγεῖ.
    ῾Ο Θεός πάντως διχασμό δέν ἔκανε στόν ἄνθρωπο.

    Στό πρόγραμμα γιά τήν Ἐλευσίνα βλέπω συνδυασμούς μύθων καί τῆς πορείας τῆς σύγχρονης ἱστορίας, σέ ἕναν πολιτισμό πού κάθε τόσο ἐπικαιροποιοῦμε προχωρώντας.

    https://www.lifo.gr/culture/eikastika/eleysina-ta-panta-gia-tin-teleti-enarxis-tis-politistikis-proteyoysas?utm_medium=Social&utm_source=Facebook&fbclid=IwAR1cMJVL3gMjrweJJt1cs6ZBjyH5VdSOd5xUAbFTEFIJfyow78xDoi4Zr2Q#Echobox=1674202831

  13. Τό ξαναανεβάζω χωρίς τόν σύνδεσμο.

    Τό ὄνομα Κωνσταντῖνος γιά τούς Ἕλληνες εἶναι ἀπόλυτα συνδεδεμένο μέ τήν Κωνσταντινούπολη καί μέ τήν ᾿Ορθοδοξία, Ἅγιο Κωνσταντῖνο δέν ἑορτάζουν οἱ Καθολικοί. Εἶναι συνδεδεμένο καί μέ τόν Χριστιανισμό πού ἑδραιώθηκε στίς ἀνατολικές περιοχές. Χριστιανισμός σημαίνει ταυτότητα, πρόσωπο, αὐθεντικότητα, Ἀθανασία.

    https://www.youtube.com/watch?v=qZqXw5fVykg

    ᾿Εθνικό σημαίνει ὅλη τή συνέχεια τοῦ ῾Ελληνισμοῦ.
    Τί σημαίνει π.χ. ᾿Εθνικό ᾿Αρχαιολογικό Μουσεῖο; Τό σημαντικότερο Μουσεῖο τῆς χώρας γιά τίς περιόδους τοῦ ἀρχαίου πολιτισμοῦ μας (καί δέν ἔχουν καταφέρει ἀκόμα νά φτιάξουν ἐκεῖ σταθμό τοῦ Μετρό).

    https://youtu.be/R6mip592aKc

    ῾Η πολιτική δέν μπορεῖ νά εἶναι ´αν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό πάει το βουνό στον Μωάμεθ ´ , ἀλλά ἀπαιτεῖται βαθειά γνώση καί σεβασμός τοῦ ῾Ελληνικοῦ Πολιτισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ τήν συνεχῆ Παιδεία πού νά σέβεται καί νά ἐρευνᾶ καί νά διαπαιδαγωγεῖ.
    ῾Ο Θεός πάντως διχασμό δέν ἔκανε στόν ἄνθρωπο.

    Στό πρόγραμμα γιά τήν Ἐλευσίνα βλέπω συνδυασμούς μύθων καί τῆς πορείας τῆς σύγχρονης ἱστορίας, σέ ἕναν πολιτισμό πού κάθε τόσο ἐπικαιροποιοῦμε προχωρώντας.

  14. Αγαπητέ Επισκέπτη,
    να είσαι καλά!

    Βεβαίως και αντιλήφθηκα την χιουμοριστική διάθεση του σχολίου σου. Σε ευχαριστώ πολύ για την απόκριση, γιατί εκτός των άλλων μου δίνεις το περιθώριο να προβώ σε μία σημαντική διόρθωση. Έκανα ένα ασύγγνωστο λάθος λόγω βιασύνης και γιαυτό επανορθώνω:
    Ο Μπαγιαντέρας δεν έγραψε τραγούδι για την Χούντα (τουναντίον έγραψε τραγούδι για την πτώση της), όπως λανθασμένα ανέφερα, αλλά έθεσε υποψηφιότητα σε διαγωνισμό του ΕΣ για τραγούδι σχετικό με την νίκη στον Γράμμο και στο Βίτσι. Το τραγούδι του δεν έγινε δεκτό, αλλά το περιστατικό δείχνει ότι οι λαϊκοί Έλληνες παρά την προτίμησή τους στο ένα ή στο άλλο πολιτικό στρατόπεδο (ο συγκεκριμένος ήταν φιλοεαμικός), πάντα πίστευαν στην ακεραιότητα της Ελλάδας και στην εθνική υπερηφάνεια. Οι θέσεις του ΔΣΕ περί ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης τους προκαλούσαν αποτροπιασμό.
    Τώρα για τον κ. Ρωμανό, είμαι σίγουρος ότι έχει μελετήσει πολύ την ιστορία και την γεωπολιτική, έχει ευρύτερες επιστημονικές γνώσεις (ιατρική) και διακατέχεται από πατριωτικές πεποιθήσεις. Σαφώς και λαμβάνω υπόψιν μου σε σημαντικό βαθμό τις απόψεις που διατυπώνει. Ωστόσο δεν μπορώ να δεχτώ και την δαιμονοποίηση του Ελευθερίου Βενιζέλου, καθώς τουλάχιστον από τα διαβάσματα που έχω κάνει, καταλήγω ότι ο ρόλος του ήταν κατά βάση θετικός. Και σίγουρα η αξιολόγηση του πολιτικού έργου του Βενιζέλου κατ’ αρχήν θα πρέπει να συμπεριλάβει την πολυετή συμμετοχή του στις κρητικές επαναστάσεις. Δεν ήρθε ουρανοκατέβατος ως πολιτικός στην Αθήνα, ήταν ήδη αναγνωρισμένος αγωνιστής υπέρ της ενώσεως της Κρήτης στην Ελλάδα. Από εκεί και πέρα βεβαίως μπορούμε να συζητήσουμε για την περαιτέρω πορεία του, όπως και για τον Κωνσταντίνο τον Α’, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι ο κ. Ρωμανός επιθυμεί πραγματικά έναν διαδικτυακό διάλογο.
    Σεβαστό, αλλά και εγώ έχω το δικαίωμα να θεωρώ ότι αν ο συγγραφέας διεκδικεί το αλάθητο ως ιστορικός, τότε αυτό κρίνεται ως αντιπαραγωγικό. Κατά τα άλλα, διατίθεμαι να αγοράσω το βιβλίο του, όταν εκδοθεί, και τότε αν θέλει, ας επανέλθει σε συζήτηση με κάποιο νέο δημοσίευμα εδώ.
    Τέλος φρονώ ότι οι απόψεις του Τέως επί της Συμφωνίας των Πρεσπών αποτελούν ζήτημα πολύ βαρύ για να παρακαμφθεί δια της σιωπής και πολύ σπουδαιότερο από την επωνυμία του ελληνικού βασιλικού οίκου.

  15. Φίλε Επισκέπτη,

    βαθύτατα Χριστιανικές ἔννοιες δέν ἀναμιγνύονται μέ ὅρους πολιτικῆς. ῾Η ἔννοια τοῦ προσώπου παραδείγματος χάριν. Τό ὄνομα Κωνσταντῖνος τό φέρουν πολλοί. ῾Ο Κωνσταντῖνος ὁ Μέγας, ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος, ὁ Κωνσταντῖνος ὁ Α ´, ὁ Κωνσταντῖνος ὁ Β´, εἶναι τέσσερις ἄνθρωποι μέ αὐτό τό χαρακτηριστικό ὄνομα. Κρατοῦν μία σειρά ἀλλά ὁ καθένας ἔχει τήν δική του ἱστορία πρίν, τίς δικές του συγγένειες, τήν δική του ἱστορία μετά, τίς δικές του συνδέσεις, πού ἔχουν καί χρονολογική συνέχεια καί δέν εὐθύνεται ὁ ἕνας γιά τήν ἱστορία τοῦ ἄλλου. Εἶναι ἱστορικά πρόσωπα, γνωρίζουμε ὅτι ἔχουν ὑπάρξει ἀπό τό ἔργο τους.
    Στήν ἐποχή μας ἄν ἔχεις δύο φίλους Κωνσταντίνους εἶναι δύο διαφορετικοί μεταξύ τους ἄνθρωποι.
    Τό ἴδιο συμβαίνει μέ τό ὄνομα π.χ. ᾿Αλέξανδρος.
    Στό ᾿Εθνικό ᾿Αρχαιολογικό Μουσεῖο χαρακτηριστικά τά ἀγάλματα τῶν θεῶν τοῦ ᾿Ολύμπου, ὁ καθένας μέ τήν δική του μορφή.

    • Διάβασα το σχόλιό σου και δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχουν όλα αυτά με το θέμα τού άρθρου, το οποίο αφορά στο κατά πόσον υπάρχει/υπήρξε “δυναστεία” Γλύξμπουργκ. Αυτό ρώτησα. Εσύ αφήνεις αν εννοηθεί ότι έχει.-

  16. Τά σχόλια ἀναφέρονται καί σέ ἄλλα θέματα, π.χ. σχετικά λόγω χρονικῶν περιόδων, ἱστορικά, διχασμοῦ κλπ. Ὁ διχασμός μπορεῖ νά εἶναι καί ὀντολογικό θέμα. ᾿Ανέφερα πιό πρίν γιά τήν ὀνομασία Γλύξμπουργκ, ὡς διακριτικό τοῦ Κωνσταντίνου Β´, γιά διάκριση κατά τήν γνώμη μου καί λόγω συνέχειας, γιατί εἶναι ἀπόγονος ἐγγονός τοῦ Κωνσταντίνου Α ´, τῆς οἰκογενείας αὐτῆς

    • Μπορείς να μάς γράψεις ένα σχόλιο για την οντολογία τού Διχασμού; Όσο για το επίθετο Γλύξμπουργκ, το άρθρο είναι σαφές και προπαντός τεκμηριωμένο. Δεν χωρά υποθέσεις.

    • Ο διχασμός, όπως και η συνεχής φαγωμάρα μας με τα κόμματα, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι είμαστε Έλληνες. Πάντα έτσι δεν ήμασταν από αρχαιοτάτων χρόνων. Στο τέλος κατέληξαν (=> κατάντησαν, διότι περί κατάντιας επρόκειτο) να βάλουν οι ελληνίδες πόλεις διαιτητή των τον μέγα βασιλέα τής Περσίας. Στο πρώτο έτος τής Επανάστασης τού ’21, ξέσπασε εμφύλιος. Θυμήσου την πενταετία 1944-49 και βάλε. Λοιπόν, διχασμός και πάλι διχασμός, ώστε να μην μάς αμφισβητεί κανείς την ελληνικότητά μας!

    • Προέρχεται από τον βασιλικό οίκο τής Δανίας, ο οποίος, όπως σωστά γράφει το άρθρο, δεν έχει επώνυμο.

  17. Κανένας βασιλικός οίκος δεν έχει επώνυμο. Όλοι οι βασιλικοί οίκοι ανήκουν σε μια δυναστεία.

    • Το όνομα τής δυναστείας είναι το επώνυμο. Αν εσύ ξέρεις πώς λέγεται η δυναστεία τής Δανίας, πες μας το να το μάθουμε κι εμείς.-

  18. Ὄχι ὅτι δέν ἔχουμε βασιλικούς οἴκους.
    Βρεῖτε στήν Βικιπαίδεια ´Αρχαίοι Έλληνες Βασιλείς ´ γιά νά δεῖτε, π.χ. Μίνωας, Τυνδάρεω, Θησέας, Φίλιππος, ὑπαρκτά πρόσωπα. Θεωρεῖται ὅτι οἱ βασιλεῖς εἶχαν θεϊκή καταγωγή ἤ καί ὅτι οἱ πρῶτοι βασιλεῖς ἦταν οἱ θεοί.
    Αὐτά
    https://philosophyreturns.gr/o-platonas-kai-oi-theioi-vasileis-tis-anthropotitas/

    μπορεῖ νά φαντάζουν μυστικιστικά, ἀλλά οἱ θεοί τοῦ ᾿Ολύμπου εἶναι ὑπαρκτοί, μέ ναούς, μορφές, ἀπογόνους.
    ῾Ο Μέγας ᾿Αλέξανδρος γνωστός καί ὡς παῖς Διός, ἄλλοι ᾿Αλέξανδροι τῆς ἀρχαιότητας δέν ἦταν χαρακτηρισμένοι τό ἴδιο. ᾿Οντολογικά καί ὑπαρξιακά ὑπάρχουν διαφορές σοβαρές πού μία άγνοια τῆς ἰδιαιτερότητας τῶν ῾Ελλήνων μπορεῖ νά μπερδέψει πολλούς.

    Φίλε Επισκέπτη, νά ἐρευνηθεῖ τό θέμα τοῦ ᾿Εθνικού Διχασμοῦ πρέπει ὀντολογικά, γιατί οἱ ρίζες τοῦ κάθε ἀνθρώπου, τοῦ κάθε ἄνδρα καί τῆς κάθε γυναίκας εἶναι μοναδικές. Δέν μπορῶ νά σχολιάσω εὔκολα σέ θέματα πού ἀγγίζουν ὀντολογικά ζητήματα ὅπως ὁ μύθος τοῦ ἀνδρόγυνου ἤ τό ´ἐκ τοῦ ἀνδρός αὐτῆς ἡ γυναίκα ´ καί ἐκεῖ ὑπάρχουν διαφορές μεταξύ καί τῶν λαῶν ἀκόμα, ἄλλη ρίζα τά Γερμανικά φύλα, ἄλλη ρίζα οἱ Έλληνες, καθόλου ἀξιολογικά ἀλλά ὑπαρξιακά, χρονολογικά ἀκόμα.
    Τό Γλύξμπουργκ μπορεῖ νά μήν εἶναι ὄνομα δυναστείας, ὁ βασιλιάς Παῦλος ὁ Α ´, εἶχε συγγένεια μέ Γερμανικό φύλο, καθαρά σέ θέμα συγγένειας τό ἀναφέρω.
    ῾Ο Θεός γνωρίζει ποῦ μπορεῖ νά ἀναμείξει χωρίς νά ἀλλοιώσει, καί γιατί.

    • Ναι, έχεις δίκιο, το είχα ξεχάσει. Ποια πηγή χρησιμοποιείς; Αν χρησιμοποιείς την Wikipedia, στερείται πηγών, όπως αναφέρει και το άρθρο, άρα δεν είναι αξιόπιστη.

    • Ναί, εν τοιαύτη περιπτώσει νομίζω ότι ο συγγραφέας τού άρθρου πρέπει να δώσει απάντηση. Από πλευράς μου σε συγχαίρω για την “ανακάλυψη”.

  19. @ Ο Λούμπεν

    Διάβασε στο άρθρο την παρακάτω παράγραφο και πες μου ποιος μπορεί να γνωρίζει καλύτερα: Ο πρωθυπουργός τής Δανίας, που απαντά για λογαριασμό τής βασίλισσας, ή αυτή η κάποια Lisa-Marie Schumacher, που έχει το site που μού έδωσες; Το άρθρο είναι μεγάλο και χρειάζεται προσοχή στο διάβασμα, για να μην κάνομε πατάτες.

    3. Οι βασιλείς της Δανίας ποτέ δεν είχαν επώνυμο «Γκλύξμπουργκ» ή οποιοδήποτε άλλο επώνυμο.

Leave a Reply to Ελένη Π. Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα