ΠΕΡΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΩΝ.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -
Το 1999 αποτέλεσε έτος καμπής στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Η κυβέρνηση Σημίτη, ύστερα απο πρόταση, όπως λένε, του υφυπουργού εξωτερικών Γιάννου Κρανιδιώτη θέλησε να αλλάξει την μέχρι τότε πολιτική στα ελληνοτουρκικά.
Θέλησε να “δέσει” την Τουρκία με την Ευρώπη. Ήταν, ακόμη, η εποχή που ενδιέφερε την Άγκυρα η ευρωπαϊκή της προοπτική.
Η πολιτική υλοποιήθηκε με τη Σύνοδο Κορυφής του Ελσίνκι απο την οποία προέκυψαν και αρνητικά και θετικά.
Τον πλέον αρνητικό ήταν ότι η Ελλάδα αναγνώριζε συνοριακές διαφορές με την Τουρκία. Μέχρι σήμερα δεν έχω καταλάβει ποιές είναι οι συνοριακές διαφορές που αναγνώριζε η Αθήνα.
Σημειωτέον ότι συνοριακή διαφορά είναι και τα χωρικά ύδατα, δεν είναι, όμως, η υφαλοκρηπίδα ή η ΑΟΖ. Τα σύνορα αναφέρονται στα όρια που μια χώρα ασκεί κυριαρχία.
Αρνητικό, επίσης, ήταν η αποδοχή πως αν η διαφορά ή οι διαφορές δεν λύνονταν με συνομιλίες θα παραπέμπονταν στο διεθνές δικαστήριο αυτομάτως.
Θετικό ήταν, πέραν του γεγονότος ότι η Κύπρος θα γινόταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τεράστιο επίτευγμα), ότι η Ελλάδα έβγαινε απο το προσκήνιο ως η κύρια υπεύθυνη για την μη ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού οράματος της Τουρκίας. Μέχρι τότε οι Ευρωπαίοι καλύπτονταν πίσω απο τις ελληνικές επιφυλάξεις.
Αναδείχθηκε πως άλλες ευρωπαϊκές χώρες είχαν εξίσου σημαντικούς λόγους να μην θέλουν την Τουρκία στην Ένωση.
Ο καιρός πέρασε, ήρθε η κυβέρνηση Καραμανλή η οποία έκανε μια σημαντική δήλωση σε ότι αφορά τη Χάγη. Η παραπομπή στη Χάγη δεν γινόταν αυτόματα.
Υπάρχει και μια σημαντική παρενέργεια του Ελσίνκι για την οποία θέλω να σας μιλήσω και έκανα αυτόν τον πρόλογο.
Η παρενέργεια συνίσταται στο εξής:
Η κυβέρνηση Σημίτη ήθελε να εντάξει τη χώρα στο ευρώ και ετοιμαζόταν οικονομικά.
Το “δέσιμο” της Τουρκίας στην Ένωση της έδωσε την ψευδή, όπως αποδείχθηκε, εντύπωση ότι θα μπορούσε να διαχειριστεί τα ελληνοτουρκικά στο πλαίσιο και με τους μηχανισμούς της Έ.Ε.
Και καθώς είχε ανάγκη περικοπών έκανε τη σκέψη ότι αφού τα ελληνοτουρκικά μπορούμε να τα διαχειριστούμε πολιτικοδιπλωματικά δεν χρειάζονται τόσοι εξοπλισμοί. Εξοπλιστικά προγράμματα υλοποιήθηκαν και επι πρωθυπουργίας Σημίτη αλλά δεν θυμάμαι αν επρόκειτο για προγράμματα που βρίσκονταν σε εξέλιξη ή αποφάσεις της κυβέρνησης Σημίτη.
Εν πάση περιπτώσει η περίοδος αυτή αποτέλεσε την αρχή αλλαγής της αντίληψης ότι χρειάζονται ισχυρές και καλά εξοπλισμένες ένοπλες δυνάμεις για να αντιμετωπιστεί η Τουρκία.
Νομίζω σ αυτό κανείς δεν διαφωνεί. Άλλωστε οι απαξιωτικές αναφορές στο στρατό αποτέλεσαν μια ολόκληρη σχολή σκέψης πυρήνας της οποίας ήταν ο “σημητισμός”.
Τα χρόνια περνούσαν, ήρθε η οικονομική κρίση και οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί υπήχθησαν στην έγκριση της τρόϊκας.
Η κ. Μέρκελ, για παράδειγμα θα αποφάσιζε αν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις θα εξοπλίζονταν για να διαφυλάξουν την ανεξαρτησία της χώρας και όχι η κυβέρνηση των Αθηνών.
Έχουμε, λοιπόν, μια μακρά περίοδο κατά την οποία ενώ η Τουρκία υπερεξοπλιζόταν η Ελλάδα ακολουθούσε την ακριβώς αντίθετη πορεία.
Και σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια δυσάρεστη κατάσταση.
Παρά τις δυσκολίες, όμως, η Ελλάδα μπορεί να προβάλει αξιόπιστη αποτρεπτική δύναμη. Η δυνατότητα αυτή θα εκλείψει αν η στρατιωτική ανισορροπία διευρυνθεί.
Σημειωτέον ότι αυτήν την ανισορροπία εξισορροπούσε, παλαιότερα, σε επίπεδο αποτελέσματος το γεγονός ότι η Τουρκία είχε ενδιαφέρον να ενταχθεί στην Ε.Ε. άρα οι μηχανισμοί της Ένωσης ήταν αποτελεσματικοί. Σήμερα δεν είναι.
Την εξισορροπούσε, επίσης, ότι η Τουρκία δεν είχε εκδηλώσει τόσο έντονα την υλοποίηση της νεοοθωμανικής φαντασίωσής της.
Σήμερα την εκδηλώνει με απειλητικό τρόπο.
Η Τουρκία δεν θέλει κάποια βαρέλια πετρέλαιο παραπάνω. Το πετρέλαιο και το αέριο είναι πρόσχημα.
Σε οτι αφορά την Ελλάδα θέλει να της θέσει το δίλημμα: δορυφοροποίηση και αναγνώριση της τουρκικής κυριαρχίας ή υποταγή.
Σ αυτό το δίλημμα πρέπει να απαντήσουμε.
Και αν θέλουμε ανεξαρτησία, το δίλημμα δεν απαντάται μόνο στο πλαίσιο των θεσμών που συμμετέχει η χώρα ή των συνεργασιών που έχει συνάψει.
Απαντάται με ισχυρές και καλά εξοπλισμένες ένοπλες δυνάμεις και με αμυντικές συμμαχίες (Ελλάδα, Κύπρος, Αίγυπτος, ΗΑΕ, Σαουδική Αραβία, Γαλλία).
Γι αυτό βλέπω θετικά την πρόθεση της κυβέρνησης να διαθέσει σημαντικό ποσό χρημάτων για εξοπλισμούς.
Υπάρχουν, ωστόσο, συμπολίτες που άρχισαν να αντιδρούν.
Θα είχε ενδιαφέρον να διαβάσουμε τα επιχειρήματά τους.
Με την προϋπόθεση, βεβαίως, πως συμφωνούμε ότι θέλουμε να διατηρήσουμε την ανεξαρτησία της χώρας.
Andreas Nikolopoulos, Giorgos Varelas και 6 ακόμη
2 σχόλια
spot_img

24 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Χαίρετε κ. Σαββίδη.

    Ως ενιστάμενος στην διαφημιζόμενη εξοπλιστική φρενίτιδα, επιτρέψτε μου να καταθέσω τις αντιρρήσεις μου.

    Κατά πρώτον, μία απαντηση σε απορία σας. Όσο και αν διαφωνώ με τον Σημίτη και όσα εξέφραζε εκείνος και το περιβάλλον του, τα εξοπλιστικά προγράμματα της περιόδου 1997-2003 ήταν αποφάσεις των δικών του κυβερνήσεων. Οπότε, σε αυτόν ανήκει ο έπαινος για τις δαπάνες, αλλά και το ανάθεμα για την προχειρότητα στην οργάνωση και τον προγραμματισμό των εξοπλισμών, όπως και οι υποψίες σκανδάλων.

    Αλλά ας έλθουμε στο σήμερα.

    Επί της αρχής, υπερθεματίζω στην ανάγκη εξοπλισμού των ενόπλων δυνάμεων. Όσες συμφωνίες και αν υπογράψουμε με την Τουρκία, όσο και αν επιθυμούμε να περιορίσουμε την αντιπαράθεσή μας σε διπλωματικό πεδίο, η στρατιωτική ισχύς είναι μία απαραίτητη δικλείδα ασφαλείας, που ενισχύει και το διπλωματικό κεφάλαιο. Δεν νομίζω ότι υφίσταται αντίρρηση επ’ αυτού, εκτός αν αναφερόμαστε στους συνήθεις ιδεοληπτικούς της “ειρηνικής συμβιώσεως των λαών”!

    Η επιφύλαξή μου έγκειται στην διαφαινόμενη βιασύνη, με την οποία σχεδιάζεται ο πιθανός εξοπλισμός μας.
    * Αν βιαζόμαστε να αναβαθμίσουμε την ισχύ μας εν όψει ταχέως επερχόμενης συρράξεως, τότε τα νέα οπλικά συστήματα δεν θα προσφέρουν τίποτε, καθώς η ένταξη και αξιοποίησή τους απαιτεί διάστημα μερικών ετών. Η άμεση ενίσχυση πρέπει να στρέφεται στα όπλα και τα ανταλλακτικά των υφισταμένων οπλικών συστημάτων, ώστε να αυξηθούν οι διαθεσιμότητές τους και η αποτελεσματικότητά τους.
    * Αν στοχεύουμε σε μεσο/μακροπρόθεσμη ενίσχυση, τότε η αποσπασματική αγορά νέων όπλων σε μικρούς αριθμούς (π.χ. 2 φρεγάτες ή 10+8 αεροσκάφη) δεν θα αποδώσει σε βάθος χρόνου, καθώς θα επιτείνουμε το πρόβλημα πολυτυπίας, που μαστίζει ήδη τις ΕΔ μας και σε μερικά χρόνια το κόστος ανταλλακτικών για πολλαπλά διαφορετικά συστήματα θα είναι πάλι δυσβάστακτο.

    Συμπερασματικώς, αν υπάρχει πρόθεση να ενισχυθεί η παραμεληθείσα πολεμική ικανότητα της χώρας, πρέπει να εκπονηθεί ορθολογικός σχεδιασμός, με την σύμφωνη γνώμη των στρατιωτικών επιτελείων, που να εκτείνεται σε 3 χρονικά επίπεδα:
    α) Άμεση ενίσχυση σε όπλα και ανταλλακτικά για υφιστάμενα οπλικά συστήματα.
    β) Μεσοπρόθεσμη ενίσχυση των υφισταμένων οπλικών συστημάτων, είτε με απόκτηση πρόσθετων ιδίου τύπου, είτε με εκσυγχρονισμό τους.
    γ) Μακροπρόθεσμο σχεδιασμό σε βάθος δεκαετίας (με ορίζοντα το 2030-35), με στόχο την εξ ολοκλήρου αντικατάσταση παλαιών οπλικών συστημάτων με νέα, σε επαρκείς αριθμούς, ώστε η επένδυση να είναι αποδοτική, χωρίς επιβάρυνση της υποστηρικτικής και εκπαιδευτικής δομής.

    Η λογική της αγοράς όπλων υπό το κράτος πανικού, υπό την άμεση απειλή της Τουρκίας και με πολιτικές αποφάσεις για “αγορά προστασίας” ήταν αυτή που επικρατούσε επί δεκαετίες και είδαμε ότι είναι ατελέσφορη. Ας μην την συνεχίσουμε. Μεταξύ της πλήρους αδράνειας και των σπασμωδικών κινήσεων υπάρχει και η οδός του προγραμματισμού.

    • Και ας καταθέσω και μία άλλη σκέψη για προβληματισμό, σε συνέχεια των παρατηρήσεών μου επί των εξοπλιστικών.

      Ας υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση ανακοίνωνε ένα σχέδιο εξορθολογισμού των στρατιωτικών εγκαταστάσεων (αντίθετο στο ισχύον δόγμα “κάθε χωριό και στρατόπεδο και σχολή ΤΕΙ”) και ένα σχέδιο θητείας σαν το παρακάτω.

      * Άμεση στράτευση στα 18. Περιορισμένες αναβολές, μόνο σε ειδικότητες που θα απαιτηθούν στον στρατό (π.χ. γιατροί, μηχανικοί) και σε επιλεγμένους υποψηφίους, εν είδει υποτροφιών.
      * 2μηνη βασική εκπαίδευση για όλους, ανεξαρτήτως σώματος/όπλου.
      * Κατανομή σε όπλα/σώματα και επιλογή εφέδρων υπαξιωματικών/αξιωματικών, βάσει επιδόσεων στην βασική εκπαίδευση.
      * 1-2 μήνες εκπαίδευση ειδικεύσεως για στρατιώτες και 2-4 για εφέδρους (υπ)αξιωματικούς.
      * 12 μήνες σε μονάδα, με παράλληλη εκπαίδευση στα συγκεκριμένα αντικείμενά της. Σκοπιές/αγγαρείες περιορισμένες στο ελάχιστο (σκοπιά μόνο στις πύλες, κάμερες και περίπολα για την επιτήρηση των στρατοπέδων και καθαριότητα/σίτιση σε εξωτερικά συνεργεία, με σύμβαση).
      * Διαρκής επανεκπαίδευση, μετά την απόλυση (2 Σ/Κ ετησίως + 1 άσκηση 1 εβδομάδος ανά 2ετία, μέχρι τα 30 και 1 Σ/Κ ετησίως + 2 εβδομαδιαίες ασκήσεις συνολικά, για ηλικίες 30-40).
      * Συγκρότηση όλων των απολυθέντων σε μονάδες εφεδρείας, στον τόπο διαμονής τους, για δυνατότητα αμέσου κινητοποιήσεως σε περιπτώσεις εκτάκτων αναγκών (φυσικές καταστροφές, εσωτερικές ταραχές, τοπική επιστράτευση σε διάρκεια κρίσεως, κλπ).
      * Εκμετάλλευση των πολιτικών ιδιοτήτων των εφέδρων για έργα του στρατού, στα πλαίσια της εφεδρείας.
      * Αυστηρές ποινές για τους αντιρρησίες. Χρηματικό πρόστιμο και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Αδυναμία εισαγωγής σε δημόσια υπηρεσία και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων σε απαλλαγέντες λόγω ψυχικών/διανοητικών παθήσεων.
      * ΕΠΟΠ/ΟΒΑ και λοιπές κατηγορίες επαγγελματιών στρατιωτικών περιορισμένες στο ελάχιστο αναγκαίο.
      * Σε περίπτωση λειψανδρίας, υποχρεωτική στράτευση και γυναικών, για πλήρωση διοικητικών/βοηθητικών θέσεων επί 6 μήνες, με υποτυπώδη βασική εκπαίδευση σε όπλα, 2-3 εβδομάδων.

      Μήπως θα παρήγαγε περισσότερη αποτροπή από 10 νέες φρεγάτες και 100 αεροπλάνα μαζί, αφού θα διατράνωνε την θέληση της χώρας για “είσοδο στο φρενοκομείο” και θα επιβεβαίωνε την διακήρυξη του στρατηγού Φλώρου ότι “δεν υπάρχει σημειακή κρίση”;

      ΥΓ1: Οι προτάσεις μου για την αναδιοργάνωση της θητείας είναι ενδεικτικές, δεν βασίζονται σε κάποια επισταμένη μελέτη.

      ΥΓ2: Ενδιαφέρον βίντεο από την διάρκειας 22 εβδομάδων ΒΑΣΙΚΗ εκπαίδευση των αμερικανών πεζικάριων.
      https://www.youtube.com/watch?v=HYbbmatf6w4
      Κάθε εκπαιδευόμενος βάλλει κατά την περίοδο αυτήν 2500 σφαίρες, από διάφορα όπλα. Ας κάνει καθένας την σύκγριση με την δική του θητεία στον ΕΣ… Αλλά ίσως εκεί έγκειται η διαφορά του μάχιμου στρατού από τον στρατό παρελάσεων…

      • Διαφωνώ κάθετα και κατακόρυφα.

        Η θητεία στην Ελλάδα είναι χάσιμο χρόνου και αν γίνει κανά μπαμ, κακό θα κάνουν όλοι οι άσχετοι μπουχέσες που δε θα χωράνε μέσα στη φόρμα παραλλαγής, παρά καλό. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι επαγγελματικό στρατό, ο οποίος θα έχει όλο το χρόνο να εκπαιδευτεί σε σύγχρονα όπλα, τεχνολογίες, λογισμικό, drones και ανορθόδοξο πόλεμο με επιθέσεις στις IT υποδομές της Τουρκίας.

        Το παρόν και πολύ περισσότερο το μέλλον είναι η τεχνολογία. Software, cybernetic warfare, drones etc. Σίγουρα δεν είναι το G3, το FN και το αέρα στα βουνά.

        Μικρότερο στράτευμα, ευέλικτο, με ασκήσεις συνέχεια σε όλο τον κόσμο. ΕΠΟΠ με ανανεώσιμες 4ετίες, ανάλογα με τις επιδόσεις. Όποιος είναι προβληματικός, sorry – ας βρει μια άλλη δουλειά.

        Αδύνατον βέβαια κάτι τέτοιο. Το αντιλαμβάνομαι.

        “Αυστηρές ποινές για τους αντιρρησίες. Χρηματικό πρόστιμο και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Αδυναμία εισαγωγής σε δημόσια υπηρεσία και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων σε απαλλαγέντες λόγω ψυχικών/διανοητικών παθήσεων.”

        Στην Ελλαδάρα της αριστεράς & κεντροαριστεράς του 60-65%, αυτή η πρόταση μοιάζει με ανέκδοτο.

        • Δεκτή η διαφωνία και εύλογη. Άλλωστε το σενάριό μου είναι θεωρητικό και στην σημερινή πραγματικότητα θα έπεφτε ως κεραυνός εν αιθρία, προκαλώντας τεράστιο πολιτικό κόστος στους εισηγητές του (γι’ αυτό και μάλλον θα παραμείνει θεωρητικό).

          Αλλά, επιτρέψτε μου να δώσω κάποιες εξηγήσεις, στο θεωρητικό αυτό επίπεδο.

          1) Η αποτελεσματικότητα ενός στρατού είναι συνάρτηση της εκπαιδεύσεως, όχι του είδους του. Ο στρατός του Ισραήλ είναι πλήρως εφεδρικός. Τον θεωρώ κατά πολύ αποτελεσματικότερο από αμιγώς επαγγελματικούς στρατούς.

          2) Όπως η θητεία είναι “χάσιμο χρόνου” για τους κληρωτούς, επειδή δεν υφίσταται εκπαίδευση, το ίδιο ισχύει και για την κακή χρήση των επαγγελματιών. Μακάρι όλοι οι ΕΠΟΠ/ΟΒΑ να αξιοποιούνται σε αντικείμενα, όπως αυτά που περιγράψατε. Δυστυχώς, στην θητεία μου συνάντησα πολλούς εξ αυτών να εκτελούν χρέη απλού οπλίτη (σκοπιές, αγγαρείες, κλπ), με ελλιπή ουσιαστική εκπαίδευση. Δεν είναι πανάκεια, λοιπόν, η επαγγελματοποίηση του στρατού.

          3) Η Ελλάδα έχει ανάγκη, λόγω των απειλών που υφίσταται, μεγαλύτερου στρατού από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Είναι αδυνατόν να καλύψει η οικονομία μας τέτοια ανάγκη. Επομένως, πρέπει να βρεθεί τρόπος αξιοποιήσεως των κληρωτών.

          4) Δεν είναι διόλου απίθανο το σενάριο ασυμμέτρων απειλών εντός αστικών κέντρων, από ισλαμιστές μετανάστες, ή στην περιοχή της Δ. Μακεδονίας (καίριο ενεργειακό κέντρο) από ατάκτους εισβολείς από βορρά (ο νοών νοείτω…). Στις περιπτώσεις αυτές θα ήταν χρήσιμη μια εκπαιδευμένη εφεδρεία, για υποστήριξη των μετόπισθεν, ώστε να μην αποσπασθούν δυνάμεις από τα πρόσω. Και σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το G3 ίσως είναι πιο σημαντικό από την κυβερνοασφάλεια.

          5) Σε ιστορικό επίπεδο, η παραμέληση των ακριτών στην Α. Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και η στροφή σε ξένους μισθοφόρους, ατόνησε εν τέλει την ίδια την διάθεση της κοινωνίας για άμυνα, με αποκορύφωμα την παράταξη ούτε 5000 ανδρών, κατά την πολιορκία της Κων/πόλεως. Εκτιμώ ότι η συμμετοχή των πολιτών στην άμυνα της πατρίδος τους, σήμερα, κατά το πρότυπο του πολίτη-οπλίτη, έχει και γενικότερο παιδευτικό χαρακτήρα.

          6) Όσο για τις ποινές, η πρότασή μου μπορεί να φαίνεται ακραία, στην εποχή του παραλογισμού που διανύουμε, αλλά δεν αποτυπώνει παρά την κοινή λογική. Τα δικαιώματα είναι αλληλένδετα με τις υποχρεώσεις. Γιατί είναι παράλογο κάποιος που αρνείται την υποχρέωσή του, να στερείται και τα δικαιώματά του; Και γιατί είναι παράλογο κάποιος που διπιστώνεται (ή ψευδώς παρουσιάζεται) διανοητικώς ή ψυχικώς ασθενής, να μην έχει θέση σε δημόσια υπηρεσία ή να μην μπορεί να αποφασίζει για τα κοινά; Επιτρέπει η κατάστασή του την ορθοκρισία και την προσφορά έργου;

          Καταλήγοντας, αυτό που θέλω να επισημάνω ,για πολλοστή φορά στο δημόσιο αυτό βήμα, είναι ότι τα ακριβά όπλα είναι παντελώς άχρηστα αν απουσιάζει το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό και η βούληση της ηγεσίας να τα χρησιμοποιήσει. Και κακώς η δημόσια συζήτηση περί αμυντικής επάρκειας της χώρας στρέφεται αποκλειστικώς στο υλικό, παραβλέποντας ζητήματα νοοτροπίας και…

          • … εκπαιδεύσεως.

            (η λέξη, που κόπηκε από το προηγούμενο σχόλιο)

          • Ο στρατός τού Ισραήλ είναι πλήρως εφεδρικός και υπηρετούν και οι γυναίκες, πράγμα που εδώ ουδέποτε διενοήθη κανείς.

            Όμως, εκεί είναι η νοοτροπία εντελώς διαφορετική, η θητεία θεωρείται αυτονόητη και άρρηκτα συνδεδεμένη με την επιβίωση τού κράτους τού Ισραήλ.

            Η νοοτροπία των Ισραηλινών ουδεμία σχέση έχει μ’ αυτήν των Ελλήνων. Εκεί δεν πάνε για “πλάκα”, ούτε τούς χρησιμοποιούν για “πλάκα”, όπως αναφέρει ο Banned_Member. Αντί να εκμεταλλεύονται τον στρατευμένο π.χ. “κομπιουτερά”, ώστε να μην πληρώνουν εξειδικευμένους, οι IDF (Ισραηλινές ΕΔ) έχουν σχολές, στις οποίες διδάσκονται υ/η και όχι μόνο, ώστε απολυόμενοι/νες μετά από 2-3 χρόνια θητεία, έχουν ήδη ένα πτυχίο στα χέρια, με το οποίο μπορούν να βρουν δουλειά. Η σύγκριση με τον ισραηλινό στρατό είναι δύσκολη, αν δεν μελετήσει κανείς την δομή και δεν γνωρίζει την νοοτροπία τού λαού αυτού.

          • Σωστές οι επισημάνσεις σας, για την απόσταση μεταξύ Ελλήνων και Ισραηλινών, ως προς την νοοτροπία ασφαλείας (γενικότερα).

            Θα έλεγα ότι η ειδοποιός διαφορά μας είναι πως οι Ισραηλινοί έχουν συναίσθηση των κινδύνων που αντιμετωπίζουν και είναι αποφασισμένοι να δράσουν μόνοι τους, χωρίς να περιμένουν βοήθεια, ενώ στην Ελλάδα κυριαρχεί η ψευδαίσθηση ότι συνορεύουμε με το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο και πώς αν απειληθούμε από κάτι θα μας σώσει η ΕΕ!

            Όπως έγραψε και ο Κονδύλης:
            “… η «Ευρωπαϊκή ένταξη», η οποία στην ουσία της δεν είναι παρά η διαφοροτρόπως καρυκευμένη και μεταμφιεσμένη επιθυμία άλλοι να μας ταΐζουν και άλλοι να φυλάνε τα σύνορά μας.”

            Καταλήγουμε πάλι στην παρατήρηση του Γιώργου (1/9,22:49) ότι η σωστή νοοτροπία δεν εμφυτεύεται στα 18, αλλά καλλιεργείται από το σχολείο.

            Και για να προλάβω κάποιους καλοθελητές που θα σπεύσουν να κινδυνολογήσουν για επώαση μιλιταρισμού, αναφέρομαι στην ανάπτυξη του αισθήματος ανήκειν, του σεβασμού στην πατρίδα και την συνειδητοποίηση ότι τα δικαιώματα συνεπάγονται και υποχρεώσεις.

            Φαντάζουν, πράγματι, ουτοπικά όλα αυτά στην Ελλάδα του σήμερα, όπως έχουν επισημάνει και άλλοι συνομιλητές, αλλά η μακροημέρευση του Ερντογάν (και των ομοίων του) ίσως μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από τις πλάνες μας. Μόνο σε αυτό ελπίζω, στο εγχώριο πολιτικό κατεστημένο δεν διακρίνω διάθεση για τομές…

  2. Ας ξεκινήσουμε από τα δεδομένα. Η αίτηση για ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαική ‘Ενωση υπεβλήθη το 1992 από τον Πρόεδρο της κ.Βασιλείου Γιώργο επί Ελληνικής κυβερνήσεως Μητσοτάκη Κων/νου , που προφανώς την ενεθάρρυνε . Μετά τις εκλογές του 1993 και την επανεκλογή του ΑνδρεοΠΑΣΟΚ ,αλλά κυρίως μετά τον θάνατό του ,άρχισαν οι σχετικές διαπραγματεύσεις με τα όργανα της Ενώσεως για να εξασφαλισθεί-όπως εξασφαλίσθηκε – η είσοδός της στην Σύνοδο του Ελσίνκι .ΕΚΕΙ έδωσε η τότε κυβέρνηση του κ.Σημίτη περισσότερα απ’όσα ζητούσε η συνδεδεμένη με την ΕΟΚ από το 1963 Τουρκία -όπως ακριβώς οι κ.κ.Τσίπρας και Κοτζιάς στους Σκοπιανούς με την Συμφωνία των Πρεσπών(τις ανύπαρκτες ιστορικώς Μακεδονική εθνότητα και γλώσσα)-.
    Το χειρότερο και περίεργο όμως ήταν ότι συμφωνήθηκε όλες οι διαφορές με την Τουρκία ,εφόσον δεν συμφωνηθούν με διαπραγματεύσεις να καταλήξουν αυτομάτως στην Χάγη, στην οποίαν από το 1975 είχαν συμφωνήσει Καραμανλής και Ντεμιρέλ να καταλήξει μόνο ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδος -τώρα και της ΑΟΖ- .
    Θα το γράψουμε με κεφαλαία ,γιατί καιρό είχαμε να το ξανακούσουμε και να το δούμε γραμμένο,όπως στο κείμενο του κ.Σαββίδη ”ΗΡΘΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ -ΤΟ 2004- Η ΟΠΟΙΑ ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΧΑΓΗ.
    Η ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΤΗ ΧΑΓΗ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΥΤΟΜΑΤΑ”.
    Έκτοτε το Σημιταίικο κατηγορεί αυτόν τον Καραμανλή πέραν της ευθύνης του για το Δημόσιο χρέος-όπως το όλον ΠΑΣΟΚ- και γιατί δεν επέλυσε τις Ελληνοτουρκικές διαφορές με τις Συμφωνία του Ελσίνκι και είναι αυτό που θέλει τώρα την επίσπευση της Χάγης , διότι προφανώς θέλει να είναι συνεπές με τα συμφωνηθέντα τότε ,χωρίς να ζητήσει τότε γιαυτά -όπως και τις Πρέσπες ο κ.Τσίπρας -την γνώμη του Ελληνικού λαού .
    Είναι πασιφανές ότι για την κυβερνητική απόφαση για αυξημένο εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεων μας θα αντιδράσουν όλοι αυτοί που δεν είναι μοναχοφάηδες για τις Ανατολικές θαλάσσιες ζώνες μας ,οι οποίοι από τα Ίμια και μέχρι τις Πρέσπες έδειξαν τις προθέσεις τους ,αλλά έχουμε και τα δυσμενή Εθνικά αποτελέσματα..
    Η υπόθεση θα είχε ενδιαφέρον εάν η Τουρκία συνέχιζε να έχει ευρωπαικό προσανατολισμό και προοπτική εντάξεως στην Ένωσή μας ,οπότε θα είχαμε Ευρωπαική Επικράτεια μαζί .Τώρα όμως εάν δεν αμυνθούμε θα γίνουμε όμηροι του Ασιάτη Τούρκου ,όπως η Κύπρος από το 1974 ,γιαυτό και θα πρέπει πια να δώσουμε την απάντηση του Νεοδημοκράτη, Δεξιού -πρώην Βενιζελικού-αειμνήστου Ευαγγέλου Αβέρωφ το 1975” Το Αιγαίο είναι δική μας θάλασσα και εκεί επιθετική θα είναι η στάση μας ,αν χρειαστεί και η νίκη μας θα είναι βεβαία”.

  3. Φαίνεται από μακρυά ,αγαπητοί συσχολιαστές κ.κ. Καραγιαννίδη και Μπάννετ Μέμμπερ,ότι είστε σχετικοί ,ως μάλλον οαφυπηρετήσαντες στρατιωτικοί,αλλά γράψατε τόσα πολλά και με λεπτομέρειες ,που σίγουρα ”τρομάξατε” τους βουλευτές του σημερινού Κοινοβουλίου μας ,που θα κληθούν να τα ψηφίσουν και δεν θα τα ψηφίσουν μετά την 40ετία των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των ενστόλων ,φαντάρων και τα λοιπά και τα λοιπά ,που με πίεση των ”δημοκρατικών ενστόλων” ,ή, για τον εκδημοκρατισμό των Ενόπλων Δυνάμεων ψήφισαν”με δυό χέρια”.
    Ασχέτως των εξοπλιστικών προγραμμάτων όλοι οι Έλληνες πρέπει να συμφωνήσουμε ότι γειτονεύοντας με την Τουρκία επιβάλλεται η υποχρεωτική 18μηνη στράτευση και παρουσία των νεαρών Ελλήνων μετά την αποφοίτητσή τους από το Λύκειο στα σύνορα του Έβρου και του Αιγαίου από την Σαμοθράκη μέχρι το Καστελλόριζο ,έστω και για ”τουρισμό” για να ζήσουν από κοντά τους Έλληνες ακρίτες ,που χρόνια τώρα φυλάγουν τις Θερμοπύλες της Πατρίδος ,τους οποίους έτσι -μαζί με την ένδοξη Πατρίδα- θα αγαπήσουν περισσότερο.
    Είναι καιρός να επανέλθουμε στην δική μας Σπαρτιατική ζωή ,στην οποίαν στηρίζονται το Ισραήλ και η Ελβετία για να μη γίνουμε η Μήλιοι της Αθηναικής-Νατο-ικής Συμμαχίας ,υπόδουλοι στην πανθομολογουμένως δυνατή στρατιωτικώς και χωρίς δημογραφικό πρόβλημα Τουρκία ,που από το 1922 μας ”έβαλε στο μάτι” και με δική μας από το 1919 ευθύνη ,όταν με ένα δημεγέρτη και φιλόδοξο πρωθυπουργό πήραν αέρα τα μυαλά μας και θέλαμε να το παίξουμε γεωπολιτική δύναμη ,όπως στις δυο προηγούμενες Αυτοκρατορίες μας .

    • κ. ΣΑΝ,

      18 μήνες υπηρέτησα την περίοδο των Ιμίων (95Β ΕΣΣΟ). Είδα πολλά κι ενδιαφέροντα εκείνες τις στιγμές, αλλά δεν είναι της παρούσης.

      Αν είμασταν μια σοβαρή χώρα και όχι μιας χώρας της πλάκας (όπως δυστυχώς είμαστε), τότε πολλά από αυτά που ανέφερε ο κ. Καραγιαννίδης, θα ήταν κανόνας. Όπως π.χ. στράτευση στα 18 (βλέπε Κύπρος). Όμως έχει καλο-μάθει η κωλο-Ελλάδα να χρησιμοποιεί τις ειδικότητες των σπουδαγμένων, ΣΤΟ ΤΣΑΜΠΑ. Δηλ τον γιατρό, τον μαραγκό, τον μάγειρα, τον μηχανικό Η/Υ, τον σιδερά κ.ο.κ.

      Στη μονάδα από την οποία πήρα απολυτήριο, ο σιδεράς έφτιαξε όλο το σπίτι του Δίκα, με αντάλλαγμα άγραφες άδειες. Αυτό είναι η θητεία; Για ποιο φρόνημα μιλάμε; Στην Ελλάδα του “ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε” όπου υπάρχουν κάτι κρυμένα στρατόπεδα στο τέλος του πουθενά, μόνο και μόνο για να βάλουν στη δύναμη φαντάσματα φαντάρους celebrities όπως τραγουδιστές-ποδοσφαιριστές κλπ; Πριν κάτι λίγα χρόνια, σας πληροφορώ όλους ότι το μισό ΥΠΕΘΑ ασχολιόταν με “διάσημο σεφ” (40χρονος+ με τατουάζ), ο οποίος είχε βάλει λυτούς και δεμένους για να γλιτώσει τη θητεία.

      ΌΧΙ ΚΥΡΙΟΙ. Επαγγελματικός στρατός, μικρός, ευέλικτος, που θα αμοίβεται καλά. Έχουμε τεράστια ανεργία και είμαι σίγουρος ότι λιγότερο θα μας κοστίζει, από αυτή την αστειότητα που λέγεται θητεία.

      Ποιοτικά να τα βάλουμε κάτω, ένας κομμάντο ΜΥΚ, είναι αντίστοιχος σε δύναμη κρούσης με μισό χύμα τάγμα πεζικού που κάνει θητεία. Πλάκα κάνουμε;

    • Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δεν είμαι στρατιωτικός, μηχανικός είμαι.

      Όσες φορές έχω αρθρογραφήσει στις “Ανιχνεύσεις”, αναφέρω πάντοτε κάτω από το όνομά μου την ιδιότητά μου, ακριβώς για να δηλώσω την ερασιτεχνική μου προσέγγιση σε θέματα που δεν άπτονται της ειδικότητός μου.

      Σε αντίθεση με τον συσχολιαστή “Banned_Member” εγώ υπηρέτησα εννεάμηνο, το 2009. Και τότε διεπίστωσα την ποσοτική ανεπάρκεια της μειωμένης θητείας, σε συνδυασμό με την οικονομική δυσπραγία, που αδυνατούσε να συνδράμει την περαιτέρω επαγγελματοποίηση του ΕΣ. Στην πράξη, είχαμε τάγματα μεγέθους λόχου, λόχους μεγέθους διμοιριών, κ.ο.κ.

      Και ενασχολούμενοι με τρέχοντα θέματα, αδυνατούσαμε να εκπληρώσουμε το προβλεπόμενο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, τόσο εμείς οι κληρωτοί, όσο και οι επαγγελματίες.

      Από αλλεπάλληλες συζητήσεις με φίλους – και κληρωτούς και στρατιωτικούς – σχημάτισα την άποψη ότι όλη η δομή του ΕΣ χρήζει επανασχεδιασμού, αν θέλουμε να μιλούμε για μάχιμη δύναμη εν τω συνόλω της και όχι για σώμα με πρωταρχικό σκοπό τις παρελάσεις/επιδείξεις…

  4. Διαβάζοντας το “σχόλιο της ημέρας” αλλά και τους σχολιαστές , η ποιότητα των οποίων είναι αξιοζήλευτη,θέλω να θέσω άλλη μια παράμετρο στην πραγματικά υψηλού επιπέδου συζήτηση. Και αυτή είναι πως αντιλαμβάνονται οι Έλληνες την έννοια της πατρίδας,του έθνους τι τέλος πάντων θα κληθούν να υπερασπίσουν σαν στρατιώτες ή επιστρατευμένοι.Είμαι σε θέση να γνωρίζω την βαθιά υποβάθμιση και απαξίωση των εννοιών αυτών από το εκπαιδευτικό σύστημα, αν όχι σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης ,στη δευτεροβάθμια όμως σίγουρα.Από την ιστορία απουσιάζουν οι μάχες ,οι ήρωες ,οι νεκροί και οι τραυματίες. Ελάχιστοι γνωρίζουν τα γεγονότα των περσικών πολέμων ,τα γεγονότα του 21 και ακόμα λιγότεροι των βαλκανικών πολέμων.Οι ηρωικές πράξεις απαγορεύεται να αναφερθούν . Κάποτε στη σχολική γιορτή της 25ης Μαρτίου ο καθηγητής που εκφώνησε την ομιλία, προτίμησε με χαιρεκακία ,να αναλώσει το σύνολο της ομιλίας του στους εμφύλιους και μόνο. Σε εκδρομή στο Λαχανά και στο μνημείο που υπάρχει εκεί οι μαθητές έμειναν με ανοιχτό το στόμα όταν άκουσαν ότι το χώμα σε ‘κείνο το λόφο ήταν ποτισμένο από το αίμα περισσότερων των 8000 Ελλήνων και άλλων 6500 Βουλγάρων.
    Πρέπει λοιπόν το αξιόμαχο της Ελλάδας να αρχίζει να κτίζεται από αυτές τις ηλικίες . Δεν ήταν τα όπλα που μας έδωσαν τη νίκη στην Αλβανία αλλά το φρόνημα και η σωστή προετοιμασία. Όταν θα βλέπω τους Έλληνες να στέκονται προσοχή στην υποστολή της σημαίας στο Λευκό Πύργο , τότε ναι θα είμαι σίγουρος για τη νίκη.

    • Έχετε απόλυτο δίκαιο στην παρατήρησή σας.

      Εις επίρρωσίν της, να υπομνήσω μία δήλωση της αείμνηστης Αννας Συνοδινού, σε τηλεοπτική της συνέντευξη, στα τέλη της δεκαετίας του ’90:
      “Το υπουργείο Εθνικής Αμύνης, στις μέρες μας, είναι το υπουργείο Εθνικής Παιδείας.”

      Μαθητής Γυμνασίου ων, τότε και συναισθηματικώς φορτισμένος από τα πρόσφατα γεγονόταν των Ιμίων, μου είχε φανεί κάπως άστοχη εκείνη η δήλωση, αλλά μου εντυπώθηκε. Σήμερα την κατανοώ και την προσυπογράφω πλήρως.

      ΥΓ: Μια που αναφερθήκατε στον Λαχανά, είναι όχι απλώς απαράδεκτη, αλλά προσβλητική για τους νεκρούς μας η κατάσταση του στρατιωτικού κοιμητηρίου. Πολύ περισσότερο όταν συγκριθεί με το άψογο, παρακείμενο, των Βρεττανών πεσόντων του Α΄ ΠΠ.

  5. Νά πολεμᾶμε μέ ὅπλα, χωρίς Ἕλληνες καί χωρίς τίς ἀξίες καί τά ἰδανικά πού ἐμψύχωναν αὐτό τό λαό; Γιατί; γιά κάποιο χῶρο πολεμούσαμε; πηγαίνετε νά δεῖτε στό κέντρο τῆς Ἀθήνας τήν ἀναλογία.
    Γιατί πολεμούσαμε, καί συνήθως ὄχι ἔναντι ἑνός ἐχθροῦ;
    Μπορεῖ κάποιος νά εἰσακουσθεῖ σήμερα στό «Ἴτε παῖδες Ἑλλήνων»; Ποῦ εἶναι οἱ Ἕλληνες;

  6. Απαντώ σε εσάς κύριε Μέμπερ, που μου απαντήσατε -και σας ευχαριστώ- αλλά η 18μηνη θητεία από τα 18 χρόνια -που διαθέτουν και ”σώματα” οι νεαροί -και οι νεαρές, ναι και οι νεαρές-θα δημιουργήσει την αναγκαία ζύμωση της φιλοπατρίας και την αυτονομία των νεαρών έναντι των υπερπροστατευτικών γονέων τους και κυρίως έναντι των κομματικών καθοδηγήσεων ,που ακολουθούν -συστηματικά από 40ετίας-στις Ανώτατες Σχολές ,Κρατικές και Ιδιωτικές,για να καταστούν οι νέοι πελάτες των κομμάτων ,χωρίς αναφορές οι περισσότερες στην ένδοξη Ιστορία της Πατρίδος και με κοινωνική κατακραυγή των ”ανυπότακτων” ως φασιστών ”, η, το ολιγώτερο Ελληναράδων.
    Αυτό δεν θα αλλάξει ,αν δεν αλλάξουν τα συστήματα Εθνικής Παιδείας και Εθνικής Αμύνης στην Ελλάδα μας των συνδικαλισμένων και δικαιωματιστών Ελλήνων της 40ετίας στην οποίαν αναφερθήκαμε και παραπάνω ,την οποίαν δυστυχώς ”εκμεταλλεύονται”- και προάγονται κιόλας- οι επαγγελματίες στρατιωτικοί ,σαν αυτούς ,που γνωρίσατε στην θητεία σας.
    Ναι στον ευέλικτο -μόνον αναγκαίο -επαγγελματικό στρατό, αλλά η υπεράσπιση της Πατρίδος δεν ανατίθεται ως ”φασόν” σε λεγεώνες των ”ξένων”,που θα διεκδικούν περισσότερες αποδοχές και θα είναι ευεπίφορες σε εχθρική διείσδυση ,από τους ”φίλους μας” από βορρά και ανατολικά ,όπως το το 1904-1922 και 1944-49.
    Τέλος-τέλος ποια επαγγελματική ομάδα στην Ελλάδα που ξέρουμε, είναι αποδοτική;;; .
    Πόσους επαγγελματίες στρατιωτικούς γυμνασμένους γνωρίζετε ,εκτός των Ειδικών Δυνάμεων ,οι οποίες έχουν άλλο σκοπό στις πολεμικές συγκρούσεις;;;.
    Άμα δεν μπορείς να συνεγείρεις ολόκληρο τον Ελληνισμό ,ο οποίος από το 1912 ως το 1940 προσήλθε εθελοντικά από παντού να πολεμήσει για την κινδυνεύουσα Πατρίδα ,κανένας δεν θα την σώσει, γιατί ”όποιος δεν θέλει να σωθεί ,κανένας δεν τον σώζει” ,που λέει και η σοφή παροιμία μας .
    Ελπίζω μετά από αυτά να απαλείψατε την φράση ”πλάκα κάνουμε”;;;.

    • Καλημέρα

      Πόσο ενδιαφέρον έχουν αυτές οι συζητήσεις, διότι τελικά μ’ αυτά και μ’ αυτά φτάνουμε στο ζουμί.

      “Τέλος-τέλος ποια επαγγελματική ομάδα στην Ελλάδα που ξέρουμε, είναι αποδοτική;;;”

      ΠΡΟΔΗΛΩΣ η ερώτηση γίνεται με γνώμονα το ΔΗΜΟΣΙΟ. Τη γάγγραινα της σύγχρονης Ελλάδας.

      Οι εργαζόμενοι στον Ιδιωτικό Τομέα είναι αποδοτικοί κ. ΣΑΝ, διότι αν δεν είναι, απλά θα τους πουν να περάσουν από το Λογιστήριο. Ο ΕΣ όπως το ΙΚΑ (αλλά και η Εκκλησία ειρήσθω εν παρόδω), δεν αξιολογείται, δεν υπάρχουν καν κριτήρια αξιολόγησης, δεν υπάρχουν πραγματάκια όπως δείκτες αποδοτικότητας κ.ο.κ. Ακόμα και ψυχοπαθής να είναι κάποιος, θα αμοίβεται μέχρι να βγει στη σύνταξη.

      Όμως ο Ελληνικός λαός έχει επιλέξει. Δημόσιο θέλει, επιδοματάκια θέλει, χατήρια θέλει από τους βουλευτές και τους βλαχο-δημάρχους και όχι να δημιουργεί στη γεωργία, στη μεταποίση και στην ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων. Δεν είναι απαραίτητο να είναι ένα καλύτερο Android, μπορεί να είναι βιολογικές μαρμελάδες.

      Χα! Γυρνάμε όμως στο ίδιο σημείο. Τι ρόλο βαράνε τα Ελληνικά Πανεπιστήμια σε σχέση με την ανάπτυξη της χώρας; Μήπως μιλάμε πάλι για το ΔΗΜΟΣΙΟ, ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΟ μάλιστα;

      Δε μπορεί να έχουμε Στρατό με αυτή τη λογική, κ. ΣΑΝ. Ξαναλέω… κάποιοι ΔΥΣΤΥΧΩΣ υπηρετούσαμε την περίοδο των Ιμίων και είδαμε. ΕΙΔΑΜΕ με τα ματάκια μας τότε 31 Γενάρη (αποφράδα ημέρα), τι συμβαίνει.

      • Μη τα θέλετε όλα ”μασημένη τροφή” ,αγαπητέ νεαρέ κ. Μέμπερ.
        Μα φυσικά το Δημόσιο εννοούσα και χαίρομαι ιδιαιτέρως που το κατονομάζεται ”γάγγραινα της σύγχρονης Ελλάδας” -θα το προτιμούσα Ελλάδος ( η Ελλάς ,της Ελλάδος ας το κρατήσουμε τριτόκλητο)- και αν δεν το γνωρίζετε-επειδή τότε είσασταν νήπιο- τον κρατισμό τον επέβαλε επί (22) χρόνια στα (30)- (1981-2011)- το όλον ΠΑΣΟΚ από τον ιδρυτή του Ανδρέα ,μέχρι τον πρωτότοκο γιό του τον γνωστό καλύτερα ως Γ.Α.Π.
        Ακόμη και τους μήνες του ημερολογίου άλλαξαν Γενάρης ,Μάρτης ,Ιούνης ,Ιούλης ,λέτε και οι πρόγονοί μας δεν καταλάβαιναν τις ονομασίες Ιανουάριος ,Ιούλιος κλπ.
        Εσείς μάλιστα υπηρετήσατε την θητεία σας στην περίοδο της εθνικής παρακμής της Σημιτικής περιόδου ,κατά την οποίαν οι λέξεις Πατρίδα και Θρησκεία δεν αναφέρονταν ούτε στον Στρατό ,που και αυτός είχε εμπλακεί και στα παιχνίδια του Χρηματιστηρίου ακόμη .
        Εν κατακλείδι .Προσπαθήστε να μειωθούν τα μεγάλα -ακόμη- απομεινάρια του κρατισμού στην Ελλάδα (Αριστεροί πάσης αποχρώσεως) και να αυξηθούν όσοι προτιμούν τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό ,με τον πατριωτισμό στο επίκεντρο, χωρίς να μας συγκινούν οι περιστασιακοί πατριώτες για μια θεσούλα στην Βουλή.
        Έχουμε πολύ δρόμο ακόμη γιαυτά ,που οι νέοι σαν εσάς ονειρεύεστε- το ολιγώτερο μια 10ετία συνεχούς φιλελεύθερης επιλογής και κυβερνητικής πολιτικής-.
        ”Να τρέμουμε” την επιστροφή στον κρατισμό.

        • Δια του λόγου το αληθές, δεν είμαι νέος. Δυστυχώς. Δεν πήγα φαντάρος στα 18, αλλά στα 28.

          Για το πασοκιστάν που ζήσαμε όμως όλοι τη δεκαετία του 80, συμφωνώ και επαυξάνω.

          Αλλά ξεχνάτε κάτι. ΟΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΑΥΤΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΕΛΕΙ.

          Το γεγονός ότι έχουμε αυτή τη στιγμή κυβέρνηση ΝΔ, είναι εντελώς συγκυριακό. Συγκεκριμένα είναι τεχνικό ζήτημα και το πως από ένα λάθος, έγινε αρχηγός της ΝΔ ο Μητσοτάκης. Ευτυχώς βέβαια διότι σε αντίθετη περίπτωση, θα είχαμε ακόμα στο κεφάλι μας το κοπρόσκυλο-καταληψία του Πολυκλαδικού Αμπελοκήπων.

          • Να σας διορθώσω -επιτρέψτε μου- .Το ΠΑΣΟΚ ,που δεν ήταν κόμμα ,αλλά νοοτροπία-κυβέρνησε (22) χρόνια με τρεις πρωθυπουργούς -οι χειρότεροι των οποίων ήταν ιδιαίτερα για τα Ελληνοτουρκικά οι κ.κ. Σημίτης και Γ.Α.Π ,γιαυτό και τώρα σιωπούν ,για να μη θυμηθούμε ”τα κατορθώματά” τους.
            Θα προτιμούσα ,παρ’ότι νέος ,να μην υβρίζετε με προσωπικούς χαρακτηρισμούς κανέναν και ως εμπειρότερος να σας προβλέψω ότι ο κατά λάθος -για εσάς- πρωθυπουργός κ.Μητσοτάκης με την υπερήφανη εξωτερική πολιτική και την κοινωνική πολιτική του για την πανδημία και γενικώς για τα φτωχά νοικοκυριά ( υποθηκευμένα σπίτια κλπ) ,μόνο αν τον ”αποσύρουν” -όπως και τον κ.Κώστα Καραμανλή το 2009 ,λόγω του Βουκουρεστίου του 2008-ΔΕΝ θα επανεκλεγεί το 2023 ,όταν θα έχει ”εξανεμισθεί ”η όποια Αριστερά ,διασπασμένη ,προοδευτική ,συμμαχική και ακραία και ελλείψει φίλων της και κυρίως ελλείψει σοβαρού επικεφαλής .
            Μη ξεχνάτε ότι στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσουν και οι απόδημοι πολύγλωσσοι και έξυπνοι Έλληνες.
            Τέλος -τέλος για το θέμα αυτό – μη ”ποντάρετε” σε λάθος πολιτικά άλογα ,που καμώνονται για βουκεφάλες.

  7. Αγαπητοί μου συ-σχολιαστές. Με μεγάλο ενδιαφέρον και μεγάλη προσοχή διάβασα όλους τους προβληματισμούς σας και τις προτάσεις για ανύψωση της μαχητικής ικανότητας των Ε.Δ. Τ ο αντικείμενο για ισχυρές Ε.Δ. είναι πολυεπίπεδο με συμμετοχή πολλών Φορέων για σοβαρή, υπεύθυνη και κυρίως αντικειμενική μελέτη σε βραχύ-μέσο-μακροπρόθεσμο ορίζοντα.Πρέπει να αποστασιοποιηθούν οι μελετητές και οι Πολιτικές Δυνάμεις από προσωπικές επιδιώξεις και να θέσουν υπεράνω όλων την ακεραιότητα της Πατρίδος έναντι οποιουδήποτε επιβουλέους. Η Σωκρατική ρήση «Πατρός τε και μητρός τε πάντων τιμιώτερον και αγιώτερον εστί Πατρίς Ελευθέρα » πρέπει να καταστεί αξίωμα για όλους.Για να μη μακρυγορήσω θα σταθώ στις απόψεις όλων που αποσκοπούν σε ένα ενδιαφέροντα και πολιτισμένο διάλογο αλλά θα μου επιτρέψετε την κορωνίδα των απόψεων την κέρδισε ο Γιώργος.Έθεσε το δάκτυλο στον τύπο των ήλων.

    • Συγγνώμη, αλλά η σωκρατική ρήση, όπως αναφέρεται στον “Κρίτωνα” τού Πλάτωνος, 51α, 51β, είναι:

      «Μητρός τε καὶ πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἀπάντων τιμιώτερόν ἐστιν ἡ Πατρὶς καὶ σεμνότερον καὶ ἁγιώτερον καὶ ἐν μείζονι μοίρᾳ καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρ᾿ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι».

      Δεν γνωρίζω άλλη παραλλαγή.

  8. Αγαπητέ επισκέπτη χαίρομαι που απαντήσατε και με διορθώσατε, αλλά αυτό σας προβλημάτισε από όσα ανέφερα; Είπα δε θα μακρυγορήσω και αυτό με οδήγησε να δώσω το νόημα στη συζήτηση με λακωνικότητα και ουσία και όχι με εκτενείς αντιγραφές. Επειδή το συνηθίζεται αυτό ,όπως σας παρακολουθώ, επιδίωξη σας είναι να βρείτε κάποια λεπτομέρεια να δείξετε τη γνώση σας και όχι την ουσία,σας συμβουλεύω αυτό σας μειώνει έστω και κάτω από την ανωνυμία κρυπτόμενος. Αξιοποιείστε την ικανότητα σας για την θετική συμμετοχή στο διάλογο.

    • Το να διορθώνω κάτι λάθος, δεν νομίζω ότι με μειώνει. Όπως και το ότι “το συνηθίζεται” γράφεται συνηθίζετε (β’ πληθ.) Εγώ χαίρομαι να με διορθώνουν. Αν εσείς δεν το επιθυμείτε, δεν θα ξαναγίνει, εκτός κι αν υπάρχει ειδικός λόγος.

      Όπου χρειάζεται και κρίνω σκόπιμο, κάνω παρεμβάσεις. Έχω κάνει και κάποια παραπάνω. Το να γράφω, όμως, τα ίδια και τα ίδια, το θεωρώ κουραστικό και για τούς αναγνώστες και για μένα. Γράφω εδώ μέσα κάπου δέκα χρόνια, συνεπώς έχω σχολιάσει πολλά και πολλές φορές.

      Καλά κάνετε και δεν μακρηγορείτε, όπως κάνουν άλλοι. Ουκ εν τω πολλώ το ευ.

  9. @ΣΑΝ

    Με βάζετε να εξηγώ βραδιάτικα, ενώ δεν είχα καμία όρεξη. 🙁

    Εξηγώ, διότι δεν καταλάβατε τι εννοώ.

    Το κατά λάθος έχει να κάνει με τις εσω-κομματικές εκλογές της ΝΔ, στις οποίες συμμετείχα. Τα έκανε μπάχαλο ο Παπαμιμίκος (και ευτυχώς), κάτι που (σωστά) χρεώθηκε ο Μεϊμαράκης. Όλοι κατάλαβαν τότε τι θα γινόταν με αυτόν αρχηγό. Αν δεν είχαν αναβληθεί εκείνες οι πρώτες εκλογές, θα είχε βγει αρχηγός ο Μεϊμαράκης από τον πρώτο γύρο και θα είχαμε ακόμα Σύριζα.

    Ο Μεϊμαράκης γνήσιος εκπρόσωπος της λαϊκής δεξιάς και κομματόσκυλο από 15 χρονών, ήλεγχε το μισό κόμμα και βάλε. Ο αέρας άλλαξε λοιπόν από ένα καθαρά τεχνικό θέμα και ευτυχώς, διότι ο κοπρίτης ο Τσίπας, τον είχε για πλάκα.

    Έτσι έγιναν τα πράγματα, όπως σας τα περιγράφω και μη μου λέτε ότι βρίζω. Ποιον βρίζω; Τον ανεπρόκοπο, ανεπάγγελτο καταληψία; Μα αυτό είναι μια πραγματικότητα. Δεν είναι ύβρις. Μην τρελαθούμε νυχτιάτικα.

    (ΥΓ) Φυσικά και ελπίζω να ξανα-εκλεγεί ο Μητσοτάκης. 3 4ετίες με τη θεάρα τη Maggie χρειαζόμαστε βασικά, αλλά αφού αυτό δε γίνεται, μια χαρά είναι ο Κυριάκος.

Leave a Reply to Έλατος Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα