Ο στόχος τους είναι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας: Οι παράμετροι και η λύση σε σωστή βάση

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

 Του Γεώργιου Κασιμάτη

Το Κυπριακό Πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα ίδρυσης ή διεθνούς αναγνώρισης νέου κυρίαρχου κράτους, ούτε ισχύος του πολιτεύματος της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και της προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου που εγγυώνται οι καταστατικές Συνθήκες του ΟΗΕ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Υπάρχει και κυρίαρχο κράτος και ισχύς αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και δικαιωμάτων του ανθρώπου, σύμφωνα με τις εγγυήσεις των ύπατων αυτών διεθνών Οργανισμών των οποίων πλήρες μέλος είναι η Κυπριακή Δημοκρατία. Συνεπώς, αν επιχειρηθεί από τα εμπλεκόμενα μέρη να καταλυθούν η κυριαρχία και το δημοκρατικό πολίτευμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι σχετικές πράξεις θα είναι κατάφωρα αντίθετες, όχι μόνο προς τις θεμελιώδεις αρχές της συνταγματικής τάξης της ίδιας, αλλά και προς τον Καταστατικό Χάρτη και τις adhoc Αποφάσεις και Πράξεις του ΟΗΕ, προς τις Συνθήκες του Διεθνούς Δικαίου και προς τις Συνθήκες της ΕΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης, των οποίων κατέστη μέλος η Κυπριακή Δημοκρατίας με αυτές ακριβώς τις καταστατικές προϋποθέσεις ως κυρίαρχου και δημοκρατικού κράτους.

Επομένως, οποιαδήποτε απόφαση ή «λύση» που θα παραβιάζει τις αρχές αυτές νομιμότητας θα είναι παράνομη και ανυπόστατη. Συγκεκριμένα, οι αρχές αυτές είναι:

α. Η δημοκρατική αρχή, όπως την εννοεί το διεθνές δίκαιο και ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ και η αντιπροσωπευτική αρχή της δημοκρατίας, όπως την εννοούν οι Συνθήκες της ΕΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης

β.  Τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου και τα πολιτικά δικαιώματα του πολίτη, που εγγυώνται οι ίδιες καταστατικές Συνθήκες·

γ. Η αρχή της κυριαρχίας του κράτους. Οι θεμελιώδεις αυτές αρχές είναι δεσμευτικές για όλα ανεξαιρέτως τα κράτη, δεν μπορεί δε να παρακαμφθούν ή να τροποποιηθούν ούτε βάσει πολυμερών διεθνών συνθηκών, ούτε,  γενικά, με πρωτογενές δίκαιο κράτους (συντακτικής εξουσίας, λαϊκής συνέλευσης ή ομάδας κρατών).

Δεν είναι, συνεπώς, δυνατή, κατά το σήμερα διεθνές δίκαιο, η δημιουργία μη κυρίαρχων ή ημικυρίαρχων κρατών μετά από κατάλυση κυρίαρχου κράτους και ασύμβατων προς τη δημοκρατική αρχή και τα δικαιώματα του ανθρώπου.

Η επίκληση του αποστρατικοποιημένου καθεστώτος των ÅlandIslands είναι ατυχής, γιατί αφενός δεν ιδρύθηκε μετά από κατάλυση πλήρως κυρίαρχου δημοκρατικού κράτους και αφετέρου προϋπήρχε του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και των ισχυουσών σήμερα διεθνών εγγυήσεων της κυριαρχίας και του δημοκρατικού πολιτεύματος κράτους.

Ο αναφυείς χρησιμοποιούμενος όρος «διζωνική ομοσπονδία» στις συζητήσεις «λύσης» του Κυπριακού δεν αποτελεί επιστημονικό όρο κυρίαρχου κράτους ή μορφής κυρίαρχου κράτους. Πρόκειται για μια πολιτική εφεύρεση παράνομης και παραπλανητικής κάλυψης της κατάλυσης του κυρίαρχου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και τούτο, γιατί δεν προϋποθέτει πάνω από τους λαούς των δύο κρατιδίων  ενιαίο λαό με αδιαίρετη λαϊκή κυριαρχία και ομοσπονδιακό ή κεντρικό κράτος με αδιαίρετη κυριαρχία κράτους, του οποίου το νομοθετικό σώμα και τα κυβερνητικά όργανα εκλέγονται με βάση την αρχή της πλειοψηφίας από τον ενιαίο λαό.

Οι επιστημονικοί και διεθνώς αναγνωρισμένοι όροι κυρίαρχων κρατών είναι: το ενιαίο κράτος, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος κ.ά., καθώς και οι σύνθετες μορφές κράτους: συνομοσπονδία (confederatio), όπως η Ελβετία, και ομοσπονδιακό κράτος, όπως οι ΗΠΑ, η συντριπτική πλειονότητα των κρατών της Ευρώπης κ.ά.

Ιστορικά και λογικά, η μορφή κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας θα έπρεπε να παραμείνει ενιαίο κράτος, όπως δημιουργήθηκε με την απελευθέρωση του κυπριακού λαού από την αγγλική κυριαρχία.

Η γνώμη μου είναι ότι καμιά συμφωνία μεταξύ εκπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας και εκπροσώπων των «εγγυητριών δυνάμεων» ή/και εκπροσώπων άλλων κρατών ή διεθνών οργανισμών δεν μπορεί να γίνει ή να έχει κύρος η οποία θα προσβάλει ή θα τροποποιεί:

α τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας,

β. τις εγγυήσεις  της λαϊκής κυριαρχίας και του δημοκρατικού πολιτεύματος,

γ. το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και

δ. τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη.

Δεδομένου ότι τα δικαιώματα αυτά ανήκουν άμεσα στη συντακτική και αναθεωρητική εξουσία κάθε λαού κυρίαρχου κράτους – επομένως και του Κυπριακού, κάθε απόφαση της Πολυμερούς Διάσκεψης της Γενεύης  προσβάλλει τα εν λόγω δικαιώματα θα είναι άκυρη και δε θα έχει κύρος ούτε δεσμευτικότητα για τον Κυπριακό Λαό.

Κάθε συμφωνία κρατών και άλλων οντοτήτων απλά για τήρηση κοινής πολιτικής στο ζήτημα επίλυσης του Κυπριακού δεν μπορεί να είναι τέτοια, ώστε να μειώνει την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, τη διεθνή της θέση ως κυρίαρχου κράτους, τη λαϊκή κυριαρχία ως προς τον καθορισμό της μορφής του δημοκρατικού πολιτεύματος και τη ρύθμιση των λειτουργιών του κράτους και γενικά την τροποποίηση του Συντάγματος, καθώς και τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη.

Η ευθύνη συμμετοχής σε τέτοιου είδους συμφωνίες είναι βαρύτατη. Με βάση όλα τα παραπάνω, για μια σωστή και συμβατή με το διεθνές δίκαιο και τις συνθήκες της ΕΕ συζήτηση λύσης του Κυπριακού απαιτούνται τα εξης:

► Άρνηση για συμμετοχή σε διαπραγματεύσεις που είναι παράνομες και παραβιάζουν τις θεμελιώδεις αρχές νομιμότητας θέτοντας το ζήτημα με σαφές νομικό ερώτημα στους παραπάνω διεθνείς οργανισμούς.

► Αποκλεισμός της κατασκευής «πολιτικής ισοτιμίας» των δύο ομόσπονδων κρατιδίων με την επίσης κατασκευή του 50% – 50% για τη λήψη των κυβερνητικών και νομοθετικών αποφάσεων του ομοσπονδιακού κράτους και των δύο ομόσπονδων κρατιδίων. Αυτό είναι στην ουσία veto.

Αποκλείεται η ολική ή η μερική νομιμοποίηση του παράνομου εποικισμού, που αποτελεί κατά το διεθνές δίκαιο βαρύτατο έγκλημα κατά του ανθρώπου. Τυχόν νομιμοποίηση εποίκων, οι οποίοι απόκτησαν δοτή ιθαγένεια, αυξάνει τεχνητά και παράνομα, το ποσοστό των πολιτών (του λαού) του ενός κρατιδίου στο σύνολο των πολιτών (του λαού) της Κυπριακής Δημοκρατίας, τυχόν δε νομιμοποίηση της παράνομης διαμονής εποίκων ως εργαζομένων αυξάνει παράνομα το αντίστοιχο ποσοστό πληθυσμό της.

Νομιμοποίηση εποίκων μπορεί να στηριχθεί μόνο για ορισμένες μικρές κατηγορίες (παιδιών, ασθενών κ.ά.) και μόνο με βάση την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και μετά από αντικειμενικό έλεγχο των ατομικών περιπτώσεων.

Δέσμευση να τηρηθεί η τριπλή κόκκινη γραμμή της διατήρησης της κυριαρχίας, του δημοκρατικού πολιτεύματος και των θεμελιωδών αστικών και πολιτικών δικαιωμάτων των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας  διαφορετικά θα προκύψουν οι εξής συνέπειες:

Θα καταλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία ως κυρίαρχο και δημοκρατικό κράτος και η Κύπρος θα αποτελεί στο εξής μόρφωμα μη-κράτους και λαό υπό ξένην ή ξένες κυριαρχίες. Τα δύο «ισότιμα» κρατίδια της «διζωνικής ομοσπονδίας» δεν θα είναι , κυρίαρχα κρατίδια, αλλά θα είναι μορφώματα και αυτά υπό ξένην ή ξένες κυριαρχίες.

Τα δικαιώματα του λαού της Κύπρου θα καθορίζονται από τις δυνάμεις επικυριαρχίας, η πολιτική ταυτότητα της Νήσου και οι έννοιες «ελληνοκύπριοι» και «τουρκοκύπριοι»,  με το ουσιαστικό τους ιστορικό, πολιτικό και πολιτισμικό περιεχόμενο, θα εκλείψουν.

Η Εκκλησία της Κύπρου, καθώς και οι άλλες θρησκείες της Νήσου,  οι κοινωνικοί οργανισμοί του Κυπριακού Λαού, οι κυπριακές επιχειρήσεις και η κυπριακή οικονομία, καθώς και οι πολίτες δεν θα έχουν πια την αρωγή και την προστασία του εθνικού κράτους της κυρίαρχης Κυπριακής Δημοκρατίας, , πολύ περισσότερο, του ΟΗΕ, της ΕΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης, αφού δε θα είναι πια  ο λαός της Κύπρου κυρίαρχο κράτος, αλλά δεύτερης κατηγορίας οντότητα.

Όλες αυτές οι δυνάμεις που αποτελούν τις συνιστώσες της Κυπριακής Δημοκρατίας θα είναι έρμαια των οικονομικών και των γεωπολιτικών  συμφερόντων των επικυρίαρχων δυνάμεων. Αν υπάρχουν σήμερα άνθρωποι, ιδίως της ανθούσας οικονομικής ανάπτυξη που νομίζουν ότι ακόμη και η «λύση» που επιδιώκεται σήμερα θα είναι προς όφελος της οικονομίας πλανώνται. Θα το αντιληφθούν σκληρά, όταν δε θα έχουν την προστασία του κυρίαρχου εθνικού κράτους.

Η πανίσχυρη σήμερα Εκκλησία της Κύπρου θα είναι ένα από τα τραγικότερα θύματα. Τα πολιτικά κόμματα από παράγοντες και φορείς πολιτικής και κοινωνικής εξουσίας θα καταντήσουν άγνωστες και άθλιες ομάδες κοινής δουλείας.

Αδιαμφισβήτητο και μη διαπραγματεύσιμο δεδομένο είναι η κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία αποτελεί πλήρους κυριαρχίας μέλος του ΟΗΕ, του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής  Ένωσης και της οποίας τα κυριαρχικά δικαιώματα είναι εγγυημένα από το Σύνταγμά της, από το διεθνές δίκαιο, από τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και από τις Συνθήκες της ΕΈ και του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Οι συνθήκες αυτές και γενικότερα το διεθνές δίκαιο εγγυώνται επίσης τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη, τη λαϊκή κυριαρχία και το δημοκρατικό πολίτευμα, καθώς και τη συντακτική και την αναθεωρητική εξουσία που ανήκει στο λαό του κυρίαρχου κράτους.

Θα πρέπει να γίνει κοινή συνείδηση ότι οποιαδήποτε πρόταση λύσης του Κυπριακού θα πρέπει να αποφασισθεί τελικά από τον κυπριακό λαό, δεδομένου ότι οποιαδήποτε λύση θα έχει, ασφαλώς, επίλυση θεμάτων αναθεωρητικής ή συντακτικής εξουσίας.

Σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή κατά την οποία απειλείται σοβαρά  η ίδια η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κράτους πλήρους κυριαρχίας, όλες οι δυνάμεις της Κύπρου και της Ελλάδας, οπουδήποτε και αν εδρεύουν (Εκκλησία, πολιτικά κόμματα, πολιτικοί οργανισμοί και κάθε άλλης μορφής πολιτική ομαδοποίηση), οι οποίες θέλουν να αγωνιστούν ειλικρινά για τη σωτηρία της έχουν υποχρέωση να απευθύνουν ΤΩΡΑ προς τον ΟΗΕ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Συμβούλιο της Ευρώπης και όπου αλλού είναι σκόπιμο υπόμνημα για την απειλή και έντονη έκκληση για παρέμβασή τους προς διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του Λαού της.

Ο Κυπριακός Λαός και οι Κυβερνήτες του, καθώς και η Ελληνική Κυβέρνηση και ο Ελληνικός Λαός θα πρέπει να αντιληφθούν ότι ο στόχος «λύσης» του Κυπριακού είναι η γεωπολιτική και η οικονομική άλωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ότι ο δικός τους στόχος σήμερα δεν είναι η όποια «λύση» του Κυπριακού αλλά μόνο η διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Εάν δεν  αντιληφθούν αυτό οι θεσμικές πολιτικές δυνάμεις της Κυπριακής Δημοκρατίας, τότε η σωτηρία της επαφίεται στον πατριωτισμό του Κυπριακού Λαού, ο οποίος ανέκτησε από την αγγλική κυριαρχία την κυριαρχία του και τις ελευθερίες του με το αίμα των παιδιών του.

Η  συμπαράταξη του Ελληνικού Λαού δεν αποτελεί απλά ένα αόριστο εθνικό καθήκον, αλλά πατριωτικό καθήκον  απέναντι στην ίδια την Ελλάδα ως κυρίαρχο κράτος.

ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ Ο Γεώργιος Κασιμάτης είναι Συνταγματολόγος και Ομότιμος Καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών Ομιλία σε ημερίδα για το Κυπριακό στην Αθήνα, Πολεμικό Μουσείο

Πηγή: Ο στόχος τους είναι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας: Οι παράμετροι και η λύση σε σωστή βάση http://mignatiou.com/2017/05/o-stochos-tous-ine-i-dialisi-tis-kipriakis-dimokratias-i-parametri-ke-i-lisi-se-sosti-vasi/

spot_img

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Ας κατετεθει- αν υπαρχει- αντιλογος στα οσα επιστημονικα και με ακρα πειστικοτητα παραθετει στο αρθρο-ομιλια του ο κ. Κασιματης-ωρα του καλη-. Η δε ελλειψη ΑΜΕΣΟΥ οργανωμενης αντιδρασεως των ανεξαρτητων κρατων της Ελληνικης και της Κυπριακης Δημοκρατιας και των συνταγματικως κατοχυρωμενων θεσμων τους ,στα εξωθεν και μπορει και εσωθεν τεκταινομενα , θα καταληξει στο αβιαστο συμπερασμα οτι συναποφασισαν και οι δυο Δημοκρατικες αυτες Πολιτειες και-κυριως η μανα Ελληνικη -,να αποσυρθει στην επομενη 20ετια ο ( απο της εποχης του Μ.Αλεξανδρου και των διαδοχων του) κραταιος Ελληνισμος της Μεσης Ανατολης και της Μεσογειου, ειτε, γιατι ειναι ηθικα νικημενοι οι ηγεσιες και οι λαοι τους -Ελλαδιτες και Ελληνοκυπριοι ,( με γνωστες τις 40χρονες αιτιες ), ειτε, φοβουνται τον Αρμαγεδωνα, σε τυχον συγκρουση, που μαλλον καποτε θα γινει επι εποχης ”των οικιων ημων επιμπραμμενων”. Μη γενοιτο , με επικληση και του Θεου.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα