Ο στρατηγός Ηλ. Λεοντάρης προτείνει επέκταση- ΤΩΡΑ- των χωρικών υδάτων: το δαπανηρό πρόγραμμα του Erdoğan, “Make Turkey Great Again”

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Αρθρο του Burak Bekdil(1) στο BESA Center Perspectives Paper No. 1,785, October 25, 2020

Σχόλιο-Μετάφραση: Αντγος εα Ηλίας Α Λεοντάρης(2)

ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΧΟΛΙΟ:

Είναι κοινή η πεποίθηση ότι η Τουρκία αντιμετωπίζει εσωτερικά προβλήματα, κυρίως στην οικονομία και αυτό επιβεβαιώνεται από τις εκθέσεις αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας αλλά και την ισοτιμία της Λίρας προς το Δολάριο και το ΕΥΡΩ.

Είναι βέβαιον επίσης ότι ο Ερντογάν καταφεύγει στον εθνικισμό και επιδιώκει με κάθε τρόπο να αποπροσανατολίσει το ακροατήριό του (εντός και εκτός Τουρκίας) εμφανίζοντας τη χώρα του ως την «εν δυνάμει» Περιφερειακή Δύναμη και την ηγέτη χώρα των Μουσουλμάνων.

Ο Ερντογάν με την αναθεωρητική πολιτική του στοχεύει σε μια νέα «Οθωμανική Αυτοκρατορία» και στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται οι διαρκείς αναφορές του στην αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης αλλά και η ιδέα της  «Γαλάζιας Πατρίδας. Έτσι κατάφερε να προκαλέσει γεωπολιτική  αναταραχή στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, (το Αιγαίο ήταν έτσι κι αλλιώς σε μια διαρκή ένταση), υλοποιώντας την επιδίωξή της να καταστεί και ο ρυθμιστικός παράγοντας της κάθε ενεργειακής εξέλιξης στην περιοχή.

Οι κινήσεις/ενέργειες αυτές της παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδος και Κυπριακής Δημοκρατίας (την οποία δεν αναγνωρίζει), αναζωπύρωσαν την ένταση στην περιοχή αλλά προκάλεσαν την αντίδραση της Γαλλίας αλλά και άλλων δυνάμεων, των οποίων τα συμφέροντα συνδέονται ή αναπτύσσονται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Αν σ’ όλα τα παραπάνω προσθέσουμε και τις άλλες δράσεις της Τουρκίας όπως:

  • Την  ανάπτυξη στρατευμάτων σε 13 χώρες (Κύπρος, Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Αζερμπαϊτζάν, Σομαλία, Κατάρ, Αφγανιστάν, Αλβανία, Λίβανος, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Κοσσυφοπέδιο και Σουδάν).
  • Την επισφαλή επιτυχία της στη Συρία.
  • Την αδιέξοδη εμπλοκή της στη Λιβύη.
  • Την «ενοχλητική» της παρέμβαση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και την Ουκρανία.
  • Τη διαρκώς αιμορραγούσα πληγή του Κουρδικού.
  • Την έκφραση, δια του ΥΠΕΞ, της  εμφανούς  ενόχλησης των ΗΠΑ.
  • Την κατά περίπτωση ενόχληση της Ρωσίας 

Θεωρώ ότι καλύτερη ευκαιρία από την παρούσα δε θα έχουμε. Έχουμε την ευκαιρία να αμφισβητήσουμε τις δυνατότητες της Τουρκίας με μια πιο «επιθετική» και στοχευμένη πολιτική. Με ενέργειες στο διπλωματικό τομέα συμπεριλαμβανομένων της αξιοποίησης του προνομίου του κράτους μέλους της ΕΕ και της επέκτασης των Χωρικών μας Υδάτων(5).

ΣΥΝΟΨΗ ΑΡΘΡΟΥ: Η εκστρατεία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, “Make Turkey Great Again” εξελίσσεται με στρατιωτικό, διπλωματικό, γεωστρατηγικό και οικονομικό κόστος. Η στάση της Τουρκίας ως στρατιωτική δύναμη αντιμετωπίστηκε με υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Τουρκίας σε Β2, θέτοντας τη χώρα σε επίπεδο αντίστοιχο με την Αίγυπτο, τη Τζαμάικα και τη Ρουάντα.

Το κατά κεφαλήν εισόδημα της Τουρκίας είναι μόλις 8.900 δολάρια. Η οικονομία της υφίσταται διψήφιο πληθωρισμό και ποσοστά ανεργίας. Το ένα τέταρτο των Τούρκων νέων είναι άνεργοι. Στις 21 Σεπτεμβρίου, η τουρκική λίρα βυθίστηκε κάτω από το προηγούμενο ιστορικό χαμηλό των 7,60 έναντι του δολαρίου ΗΠΑ (και 8,99 έναντι του ευρώ). Η οικονομία έχει επιβραδυνθεί απότομα (συρρίκνωση 9,9% το δεύτερο τρίμηνο), κυρίως λόγω των επιπτώσεων της πανδημίας coronavirus.

Η κεντρική τράπεζα και οι κρατικές τράπεζες έχουν πουλήσει περίπου 120 δισεκατομμύρια δολάρια από πέρυσι.

Ο οίκος αξιολόγησης Moody’s ανέφερε ότι η Τουρκία οδηγείται προς μια κρίση στο ισοζύγιο πληρωμών και επισημαίνει ότι οι “ανεπιτυχείς προσπάθειες της κεντρικής της τράπεζας να υπερασπιστεί τη λίρα” έχουν μειώσει το απόθεμά της σε χαμηλά επίπεδα που δεν έχουν παρατηρηθεί εδώ και δεκαετίες. Μείωσε την πιστοληπτική ικανότητα της Τουρκίας σε Β2, η οποία αντιστοιχεί με εκείνη των χωρών της τάξης της Τανζανίας, της Ουγκάντας, της Αιθιοπίας και της Κένυας.

Παρ’ όλα αυτά, οι νεοοθωμανοί του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συνεχίζουν να επιδεικνύουν τη δύναμή τους σε μία από τις πιο ευμετάβλητες περιοχές του κόσμου και να απειλούν στρατιωτικές καθώς και πολιτικές ενέργειες εναντίον αντιπάλων.

Καθημερινά ο Ερντογάν απευθύνεται προς ένα πρόθυμο συντηρητικό/εθνικιστικό ακροατήριο λέγοντας ότι “η Τουρκία είναι μια παγκόσμια δύναμη, είναι ισχυρή πολιτικά και στρατιωτικά, και όλα τα άλλα έθνη ζηλεύουν τη συνεχιζόμενη άνοδό μας”.

Πρόκειται για μια μορφή υπερβολικής  αντίδρασης και διαφοροποίησης από την πραγματικότητα. Έχετε ακούσει ποτέ τον Κινέζο πρόεδρο Xi Jinping να υπενθυμίζει στο κοινό ότι η χώρα του έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο; Έχετε ακούσει ποτέ τον Μπιλ Γκέιτς να υπενθυμίζει στους ακροατές ότι είναι φανταστικά πλούσιος; Αυτοί που διακηρύσσουν δυνατά τη δύναμή τους μάλλον δεν την έχουν.

Όπως επεσήμανε πρόσφατα ο διακεκριμένος και ειδικός στα θέματα της Τουρκίας Ρόμπερτ Έλις, η Τουρκία διαθέτει στρατεύματα σε 13 χώρες (Κύπρος, Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Αζερμπαϊτζάν, Σομαλία, Κατάρ, Αφγανιστάν, Αλβανία, Λίβανος, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Κοσσυφοπέδιο και Σουδάν).

Ο Ναμίκ Ταν, πρώην Πρεσβευτής της Τουρκίας στην Ουάσινγκτον, έγραψε: Η εντολή των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων να εισέλθουν στη Συρία και η εμπλοκή τους σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λιβύη, και ταυτόχρονα να δεσμεύσουν στρατιωτικές δυνάμεις στην Ανατολική Μεσόγειο για τη διεξαγωγή διπλωματίας των «ΦΡΕΓΑΤΩΝ» με τη Γαλλία και την Ελλάδα, θα αποδειχθεί δύσκολο να υποστηριχθεί. Ειδικά τώρα που οι σχέσεις με τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και την ΕΕ είναι ήδη τεταμένες και η οικονομία της Τουρκίας είναι σε κρίσιμη κατάσταση.

Η εγκατάλειψη της τακτικής της “soft power/ήπιας δύναμης” και η πλήρης αντικατάστασή της με εκείνη της “hard power/σκληρή δύναμη” σημαίνει ότι δίδεται προτεραιότητα στη στρατιωτική αποτροπή και όχι στη συναίνεση.

Η Αμυντική Βιομηχανία της Τουρκίας παρουσίασε κάποια εντυπωσιακή πρόοδο, ωστόσο δεν είναι ακόμη πλήρως ανεξάρτητη και εξακολουθεί να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε εφόδια που απαιτούν άδεια εξαγωγής από άλλες χώρες, από τις οποίες η Τουρκία (σήμερα) κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί ως αντίπαλος. Το 2018, η Turkish Aerospace Industries (TAI) υπέγραψε συμφωνία ύψους 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την πώληση 30 Επιθετικών Ελικοπτέρων T129 στο Πακιστάν. Αλλά η συμφωνία αυτή δεν έχει προχωρήσει καθώς η TAI απέτυχε να εξασφαλίσει απαιτούμενες άδειες εξαγωγής για συστήματα της σύμβασης προερχόμενα από τις ΗΠΑ. (Το T129, που κατασκευάζεται με άδεια από την ιταλο-βρετανική AgustaWestland, τροφοδοτείται από δύο κινητήρες turboshaft LHTEC T800-4A που παράγονται από μια κοινή επιχείρηση μεταξύ της αμερικανικής εταιρείας Honeywell και της βρετανικής εταιρείας Rolls-Royce.)

Το μεγαλύτερο πρόγραμμα για το Ναυτικό της Τουρκίας, η κατασκευή μιας πλατφόρμας προσνήωσης, κόστους άνω του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων, ενός πλοίου αμφίβιων επιχειρήσεων, έχει προγραμματιστεί να ολοκληρωθεί το 2021. Ωστόσο, “αυτό το μεγαλύτερο τουρκικό πλοίο” είναι στην πραγματικότητα μια συμφωνία παροχής αδείας με το ισπανικό ναυπηγείο Navantia.

Ο Jacques Attali,  σύμβουλος του François Mitterand, σχολίασε τις υπερπόντιες στρατιωτικές φιλοδοξίες του Erdoğan, στο Twitter ως εξής: «Πρέπει να ακούσουμε τι λέει ο Erdoğan, να τα πάρουμε πολύ σοβαρά και να είμαστε έτοιμοι να δράσουμε με όλα τα μέσα. Αν οι προκάτοχοί μας είχαν πάρει στα σοβαρά τις ομιλίες του Φύρερ από το 1933 έως το 1936, θα μπορούσαν να αποτρέψουν αυτό το τέρας από το να συσσωρεύσει τους τρόπους και τα μέσα για να κάνει αυτό που είχε ανακοινώσει.” Ο Erdoğan μπορεί να επιτύχει τους στόχους του μόνο με τους πόρους ενός πλούσιου και ισχυρού έθνους στη διάθεσή του και “Αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα της Τουρκίας“, δήλωσε ο Ρόμπερτ Έλις. “Οι ξένοι επενδυτές φεύγουν, το COVID-19 έχει απορυθμίσει τον τουρισμό και η Moody’s υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της Τουρκίας σε Β2, βάζοντας την Τουρκία σε επίπεδο με την Αίγυπτο, την Τζαμάικα και τη Ρουάντα”.

Μερικά από τα κρίσιμα στρατιωτικά προγράμματα εξοπλισμών της Τουρκίας είναι επίσης πολύ προβληματικά. Παρ’ όλα αυτά αιφνιδιάζοντας τους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ, ο Ερντογάν επέμεινε στην απόκτηση του ρωσικής κατασκευής συστήματος αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας μεγάλης εμβέλειας, S-400.

Το πρώτο σύστημα S-400 έφτασε στην Άγκυρα τον Ιούλιο του 2019, με στόχο να τεθεί σε επιχειρησιακή λειτουργία μέχρι τον Απρίλιο του 2020.

Το σύστημα παραμένει, κατά κάποιο τρόπο, σε  επιχειρησιακή αδράνεια.(3)

Δημοσιεύματα ΜΜΕ υποστηρίζουν ότι η Άγκυρα έχει εντοπίσει τεχνικά προβλήματα στο σύστημα S-400. Σύμφωνα με τον ελληνικό ειδησεογραφικό ιστότοπο Pentapostagma, οι Ρώσοι μηχανικοί δεν έχουν λάβει έγκριση για να παρακολουθούν τις επιχειρήσεις των S-400 στην Τουρκία, ο δε Υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ επιμένει ότι οποιοδήποτε ζήτημα σχετικά με την επιχειρησιακή ετοιμότητα πρέπει να επιλυθεί από Τούρκους μηχανικούς.

Χωρίς να υπολογίζει τις διεθνείς αντιδράσεις και ότι τα διεθνή αποθεματικά  της Τουρκίας θα διαβρωθούν γρήγορα (εν μέρει και λόγω της πανδημίας), ο Ερντογάν συμφώνησε να πληρώσει 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια για ένα σύστημα που η Τουρκία δεν μπορεί να ενεργοποιήσει ούτε για τεχνικούς ούτε για πολιτικούς λόγους. Και οι S-400 ήρθαν στην Άγκυρα και επέφεραν ένα ακόμη απροσδόκητο κόστος.

Ως απάντηση στην έντονη επιθυμία του Ερντογάν για τους S-400, η πολυεθνική κοινοπραξία της οποίας ηγούνται οι ΗΠΑ ανέστειλε τη συνεργασία της με την Τουρκία στο πρόγραμμα για την κατασκευή του F-35 Lightning II, μαχητικού αεροσκάφους επόμενης γενιάς.

Η Τουρκία πλήρωσε πάνω από 1 δις δολάρια για τις αρχικές παραγγελίες της με στόχο να αγοράσει 100 αεροσκάφη. Οι δε τουρκικές αμυντικές εταιρείες θα είχαν κάνει κύκλο εργασιών δισεκατομμυρίων δολαρίων για την κατασκευή τμημάτων του.

“Οι υπερπόντιες [στρατιωτικές] επιχειρήσεις είναι ιδιαίτερα δαπανηρές. Δεν αντιμετωπίσαμε λειτουργικές αδυναμίες λόγω δημοσιονομικών περιορισμών. Δεν είμαι σίγουρος, ωστόσο, πόσο καιρό μπορεί να διατηρηθεί όλη αυτή η φιλοδοξία”, δήλωσε ανώτερος στρατιωτικός διοικητής.

Η εκστρατεία “Make Turkey Great Again” του Ερντογάν συνοδεύεται από στρατιωτικό, διπλωματικό, γεωστρατηγικό και οικονομικό κόστος. Οι δείκτες δείχνουν ότι η στρατιωτική εκστρατεία του στο εξωτερικό μπορεί να μην είναι βιώσιμη μακροπρόθεσμα— ιδίως ενόψει των τεράστιων ποσών δημόσιου χρήματος που θα χρειαστεί να δαπανήσει ο Ερντογάν για να απευθυνθεί στους ψηφοφόρους εν όψει των προεδρικών και κοινοβουλευτικών εκλογών του 2023(4)(ή νωρίτερα).

(1) Burak Bekdil is an Ankara-based columnist. He regularly writes for the Gatestone Institute and Defense News and is a fellow at the Middle East Forum.

(2) Επίτιμος Διοικητής 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ & τέως Αρχηγός ΓΕΕΦ

(3) Η Τουρκία εκτέλεσε δοκιμή βολής με τους  S-400 στην περιοχή της Σινώπης και προκάλεσε την έντονη αντίδραση των ΗΠΑ. 

https://www.kathimerini.gr/world/561129835/aystiro-minyma-ipa-se-toyrkia-gia-ti-dokimi-ton-s-400/

Αυτό δεν αποκλείει την ύπαρξη τεχνικών προβλημάτων όπως αναφέρει ο Burak Bekdil 

(4) Έχω αναφερθεί σε παλαιότερη συνέντευξή μου.

https://www.philenews.com/eidiseis/politiki/article/994131/-h-apotropi-tis-toyrkias-petyche-den-etyche

(5) Περισσότερα επί του θέματος, εδώ:

https://infognomonpolitics.gr/2020/06/mesogios-i-thalassa-mas-anatoliki-mesogios-ora-miden/

spot_img

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Δεν μπορούμε παρά να ευχαριστήσουμε τον στρατηγό κ.Λεοντάρη για την μετάφραση των τουρκικών(μπορεί και προπαγασνδιστικών) πονημάτων -ως γνώστης της τουρκικής -όπως και ο κ.Καλεντερίδης με τον Ινφογνώμονά του- αλλά για το αρχικό σχόλιο του θα του θέσουμε ένα απλοικό και ένα σύνθετο ερώτημα.
    ΤΟ ΑΠΛΟΙΚΟ .Τι και ποιος θα εμποδίσει τον κ.Ερντογάν να προσθέσει στις άλλες δράσεις της Τουρκίας και την πολεμική ρήξη της με την Ελλάδα ,που την ”έχει στο χέρι” και στην Κων/πολη και στην Δυτική Θράκη και στην Κύπρο και σε όλα τα νησιά του Αιγαίου ,που μπορεί να τα κατακλύσει με δεκάδες χιλιάδες ”τουρκοπποιημένους” πια- προσφυγομετανάστες;;;.
    ΤΟ ΣΥΝΘΕΤΟ. Για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων-υφαλοκρηπίδος- από τα 6 στα 10 ,ή, 12 ναυτικά μίλια -που καθιερώσαμε -μαζί με την Τουρκία από το 1936 ,υπολογίζει ο έμπειρος στρατηγός και οι ομόφρονές του στο θέμα αυτό ότι ΣΗΜΕΡΑ με τα 6 ν.μ χωρικά ύδατα ελέγχουμε το 35% της υδάτινης επιφανείας του Αιγαίου και με τα 12 ν.μ το 63,9% αυτής ,ενώ η Τουρκία με τα 6 ν.μ ελέγχει το 8,.3% και με τα 12 ν.μ το 8,8% ΜΟΝΟΝ και ότι τα διεθνή ύδατα με τα 6 ν.μ είναι το 56,2% και με τα 12 ν.μ θα γίνουν 26,9% ΚΑΙ ότι την τελευταία αυτή προοπτική δεν παρέλειψαν ποτέ να υπογραμμίζουν οι Τούρκοι ,ιδιαίτερα απέναντι σε κράτη με ναυτιλιακά,ή, στρατιωτικά συμφέροντα στην περιοχή ,προκειμένου να εξασφαλίσουν υποστήριξη στις τουρκικές απόψεις;;;.(Γιάννης Βαληνάκης” Η Ελλάς των τεσσάρων θαλασσών-το Σχέδιο Ελλάς επί τέσσερα”) εκδόσεις Ι.Σιδέρης Μάρτιος 2020.
    Αναμένονται πειστικές και ρεαλιστικές απαντήσεις.

    • Θα παραβώ την αρχή μου και θα απαντήσω αυτή τη φορά στο ανώνυμο σχόλιο.
      1) ΓΕΝΙΚΑ.
      Το άρθρο δεν είναι προπαγανδιστικό, απεναντίας αναδεικνύει τις αδυναμίες και τα προβλήματα που δημιούργησε η υπερ-αισιόδοξη και μεγαλομανής τακτική του Ερντογάν να κάνει «την Τουρκία μεγάλη».
      Η εμπλοκή του σ’ όλες αυτές τις περιοχές σε συνδυασμό με τις οικονομικές επιπτώσεις που επέφερε το πρόγραμμα του Ερντογάν συνθέτουν τις αδυναμίες της χώρας και είναι τα στοιχεία που πρέπει να λαμβάνει κάποιος υπόψη του όταν εκτιμά τις δυνατότητες του αντιπάλου του και εν προκειμένω της Τουρκίας, τις οποίες έχουμε υπερεκτιμήσει.
      2) ΣΤΟ ΑΠΛΟΪΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ.
      Τον Ερντογάν πρέπει να τον αντιμετωπίσει εκείνος που θίγεται.
      Δεν συμφωνώ ότι η Ελλάδα είναι στο χέρι του. Άλλωστε για «κάθε Γολιάθ υπάρχει κι ένας Δαυίδ»
      Σ’ ότι αφορά στους «προσφυγομετανάστες», αποδείξαμε ότι μπορούμε να τον εμποδίσουμε και μάλιστα αποτελεσματικά. Με το ανάλογο κόστος βεβαίως.

      3) ΣΤΟ ΣΥΝΘΕΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ.
      Διαπιστώνω μια, κατά κάποιον τρόπο, «φοβική» προσέγγιση.
      Αν είναι έτσι…..τότε προς τι η ακολουθούμενη ρητορική περί «αναφαίρετου δικαιώματος» και διακριτικής ευχέρειας να ασκηθεί το δικαίωμα της επέκτασης των ΧΥ (και στο Αιγαίο), όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες; Οι συνθήκες στις οποίες αναφέρεστε δεν πρόκειται να διαφοροποιηθούν ποτέ. Άρα……………
      Επιπλέον γνωρίζετε ότι στο βαθμό που αφορά στην εμπορική ναυτιλία αυτό δεν έχει κάποια ουσιώδη επίπτωση. Ακόμη δε και για τα πολεμικά σκάφη υπάρχει η διαδικασία της «Αβλαβούς Διέλευσης», με τους σχετικούς κανόνες βεβαίως.

  2. Στρατηγέ κ.Λεοντάρη ,αφού σας ευχαριστήσω θερμώς για την απάντησή σας-δεν είμαι ο μόνος ανώνυμος στο διαδίκτυο ,αλλά και σε εφημερίδες- ,θα συνεχίσω τον σκεπτικισμό και τις επιφυλάξεις μου για την απάντησή σας στο ”απλοικό” σχόλιο μου ,επειδή αναφερθήκατε μόνο στους”τουρκοποιημένους” προσφυγομετανάστες-που (ποιος αποκλείσει) ότι θα στέλνονται και θα βουλιάζονται στη συνέχεια-και όχι στον Ελληνισμό εκτός Ελλάδος ,που ανέκαθεν υφίσταται σε κάθε ευκαιρία ασύμμετρες κσι βάρβαρες καταστροφές -όπως το 1964 στην Κων/πολη ,Ίμβρο και Τένεδο -για την ”ασήμαντη” αφορμή στην Κύπρο και πρόσφατα στην Αγιά Σοφιά -το μέγα μοναστήρι-και στα Βαρώσια, πέραν των πιθανών προβακατόρικων ενεργειών στην Δυτική Θράκη και στην Αθήνα ,τις οποίες γνωρίζετε ως εκ του επαγγέλματος σας.
    Μη χαθούμε ”για το γινάτι μας” και για την οίηση ότι είμαστε ο Δαβίδ της Ιστορίας ,γιατί ούτε Γιάννη Μεταξά-ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του- έχουμε και ούτε την δική του προετοιμασία για το ιστορικό ΟΧΙ και την 6μηνη νίκη μας επί των Ιταλών.
    Μήπως να ερευνήσουμε αν είμαστε- εδώ και μια 10ετία στην κατάσταση προ του 1897 και προ του 1919- ,που καταδιχασμένοι και πολεμώντες επί 8 συνεχή χρόνια -και στην Ουκρανία ακόμη-μας ”έσπρωξαν”στην Μικρά Ασία -και μας εγκατέλειψαν εκεί -για να μας διώξει ο Κεμάλ και να ησυχάσουν όλοι;;;.
    Επειδή και στην απάντησή σας στο σύνθετο ερώτημα καταλήξατε εύκολα στη ”φοβική” προσέγγιση και επειδή – κυρίως ούτε εσείς και σχεδόν όλοι όσοι ”συγγράφουμε τα βαρύγδουπα” στο διαδίκτυο δεν θα κληθούμε να πολεμήσουμε, ας περιμένουμε υπομονετικά(όπως το 1940 από το 15Αύγουστο μέχρι τις 28 Οκτωβρίου) με στερράν την πίστη μας για το δίκαιο των ενεργειών μας και κυρίως την διάθεση αυτοθυσίας από τους εμπολέμους στο μέτωπο και στα μετόπισθεν.
    Στρατηγέ ,αν μας επιβληθεί ο πόλεμος θα πολεμήσουμε στο Αιγαίο ,γιατί χωρίς Αιγαίο δεν θα υπάρχει και η Ελλάς .
    Τώρα ας ”σφίξουμε τα δόντια” και ας προσπαθήσουμε όλοι να ενωθούμε, -υπό αυτήν την εκλεγμένη ηγεσία μας-πράγμα πολύ δύσκολο, αφού μερικοί ”ντρέπονται ” να δεχθούν-την σήμερον ημέραν μάλιστα – και την λέξη εθνικιστές, οι οποίοι όμως σε κάθε περίπτωση αυτοί έσωσαν το Έθνος και την Πατρίδα.
    ΤΕΛΟΣ για τον περιορισμό της ανοιχτής θάλασσας σε 26,9% ,-που κατά την γνώμη σας δεν θα ενοχλήσει Ρωσία ,ΝΑΤΟ και ΗΠΑ – είμαι βέβαιος πως όλοι αυτοί” οι μη ενοχλούμενοι” κατά εσάς ,έχουν κάνει διαβήματα στο ΥΠΕΞ μας για μη επέκταση από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο .
    Σίγουρα πάντως δεν μας ενθαρρύνουν.
    Χρόνια πολλά για την αυριανή Εθνική μας γιορτή, με υγεία και και κάθε καλό σε όλους μας.

Leave a Reply to Η Α Λεοντάρης Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα