Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Δημήτρη Μακροδημόπουλου

Η αναγγελία κυρώσεων της ΕΕ κατά της Τουρκίας, με αφορμή όσων συμβαίνουν στην κυπριακή ΑΟΖ, συμβάλλουν στην εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων ή εντείνουν το χάσμα ανάμεσα στις δύο χώρες και υπονομεύουν τη δυνατότητα προσέγγισής τους; Σαφώς οι κυρώσεις της ΕΕ δυναμιτίζουν το ειρηνικό μέλλον των δύο χωρών, είναι μάλιστα υποβολιμαίες. Διότι στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή εμπλέκονται συμφέροντα ισχυρών κρατών μελών της, της Γαλλίας κυρίως αλλά και της Ιταλίας και όχι μόνον, στα οποία προσφέρεται η όξυνση και η ένταση για τη νομιμοποίησή της παρουσίας και των παρεμβάσεών τους. Μάλιστα η ΕΕ δεν δίστασε με τις μονομερείς παρεμβάσεις της, που αμφισβητούν την αξιοπιστία της ως ουδέτερου διαμεσολαβητή, να απεμπολήσει και τον διαμεσολαβητικό της ρόλο στην επίλυση του Κυπριακού, επιβεβαιώνοντας ότι οι προθέσεις της δεν αποσκοπούν στην ειρηνική εξομάλυνση των διαφορών στην περιοχή.

Το πρόβλημα στην Ανατολική Μεσόγειο που εκτείνεται και στην Εγγύς Ανατολή είναι κυρίως ευρωτουρκικό και η ελληνοτουρκική του διάσταση αναπτύσσεται ως πτυχή αυτού του ανταγωνισμού και ενθαρρύνεται από ξένα συμφέροντα. Αξιοποιούνται δηλαδή από την ΕΕ οι ελλαδικές διαφορές με την Τουρκία ως αιχμή του δόρατος των ευρωπαϊκών συμφερόντων εναντίον της. Όχι μόνον σε ζητήματα οικονομικών συμφερόντων και επιρροής αλλά και ως ανασχετικού παράγοντα στην προοπτική της ένταξης της γείτονος στην ΕΕ, όπου η Τουρκία είναι ανεπιθύμητη λόγω του ειδικού της βάρους που θα ανέτρεπε τις ισορροπίες στην ευρωπαϊκή κοινότητα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του “πρωτοκόλλου της Άγκυρας”  που απαιτούσε από την Άγκυρα να ανοίξει τα τουρκικά λιμάνια και τα αεροδρόμια στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα και αξιοποιείτο πάντα από τη Μέρκελ κ.α. ως ανάχωμα στην ενταξιακή της πορεία.

Ποιά είναι η άποψη των γειτόνων μας Τούρκων; Ο Αχμέτ Νταβούτογλου στο «Στρατηγικό Βάθος», από το 2001, διαπίστωνε: «Η αμοιβαία αδυναμία της Τουρκίας και της Ελλάδας, που συνεχώς παρακολουθούν η μία την άλλη, στα πλαίσια του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης σε σοβαρό βαθμό από τις άλλες χώρες τη στιγμή που χρειάστηκε. Αυτή η εκμετάλλευση μετέτρεψε τις τουρκοελληνικές σχέσεις πρωτίστως σε σημαντική μεταβλητή των τουρκοδυτικών σχέσεων. Η Τουρκία, η οποία αφέθηκε να αγωνιστεί με μία κοντινή απειλή που την ενοχλεί, βρέθηκε ανίκανη να ανοίξει τους ορίζοντές της σε δυναμικού και δραστήριου χαρακτήρα, μεγάλης κλίμακας και παγκόσμιας εμβέλειας πολιτικές». Και συνέχιζε: «Η Τουρκία δεν μπορεί να παραμελήσει ποτέ την Κύπρο.  Ωστόσο δεν μπορεί να δεσμεύσει έναν ολόκληρο άξονα εξωτερικής πολιτικής σε ένα γεγονός που κατά τακτά χρονικά διαστήματα εμφανίζεται στην επικαιρότητα με καθοδηγούμενες και τεχνητές κορυφώσεις. Σε αντίθετη περίπτωση θα δοθεί η ευκαιρία στις μεγάλες δυνάμεις, που γνωρίζουν την αδυναμία της Τουρκίας στα θέματα της Ελλάδας και της Κύπρου, να χρησιμοποιούν την αδυναμία της αυτή, έτσι ώστε να προκαλείται ανησυχία στην Τουρκία κάθε φορά και σε κάθε συγκυρία κατά την οποία οι υπολογισμοί της εξωτερικής πολιτικής [των εν λόγω χωρών] συγκρούονται με αυτήν». Ποιοι ήσαν οι ορίζοντες της Τουρκίας και οι πολιτικές μεγάλης κλίμακας που σύμφωνα με τον Αχμέτ Νταβούτογλου ναρκοθετούσε η όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων ως παραμέτρου των ευρωτουρκικών σχέσων; Η κοσμογονία που συντελούνταν μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ στη συνοριακή της περίμετρο και στην Κεντρική Ασία με τους λαούς της οποίας έχει κοινές ρίζες αλλά και στη Μέση Ανατολή με την αξιοποίηση του οθωμανικού παρελθόντος και της κοινής θρησκείας, που εκτίναξαν την οικονομία της σε μικρό χρονικό διάστημα. Γιαυτό η Τουρκία δεν είχε κανένα λόγο μετά την άνοδο του Ερντογάν στην εξουσία να ασχοληθεί και να περιορίσει τη δράση της στα ελληνοτουρκικά. Η όξυνση των ευρωτουρκικών διαφορών, που ενέπλεξαν και τη χώρα μας στη δίνη τους, οφείλονταν στην προσπάθεια επανόδου της Γαλλίας, κυρίως, στην Εγγύς Ανατολή αλλά και της απομείωσης της επιρροής της ΕΕ στις προαναφερθείσες περιοχές υπέρ της Τουρκίας.

Βέβαια, στην εξωτερική πολιτική μιας χώρας αποτελεί κανόνα να αξιοποιείται τυχόν σύμπλευση των εθνικών συμφερόντων με τα συμφέροντα των ισχυρών κρατών στην περιοχή με την προσδοκία της εκπλήρωσής τους. Όμως επειδή οι σχέσεις αυτές είναι ετεροβαρείς (όπως π.χ. Ελλάδας – ΗΠΑ, Ελλάδας – Γαλλίας ή Γερμανίας, κοκ) οι εξελίξεις δεν οριοθετούνται εκεί όπου εκπληρώνονται τα εθνικά συμφέροντα αλλά των ισχυρών, γιαυτό συνήθως είναι καταστροφικές. Και για έναν πρόσθετο λόγο. Διότι από ένα σημείο και πέρα τα συμφέροντα των ισχυρών είναι ανταγωνιστικά και ως αδύναμη χώρα εμπλέκεσαι στη δίνη τους Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα συμμετείχε και στους δύο παγκοσμίους πολέμους με την πλευρά των νικητών, υπέστη όμως και τις δύο φορές, καίτοι νικήτρια, τις μεγαλύτερες εθνικές καταστροφές. Την πρώτη φορά λόγω των ανταγωνιστικών συμφερόντων των συμμάχων μας (Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία) που μας έστειλαν με τη Συνθήκη των Σεβρών στη Σμύρνη, για να ακολουθήσει η Μικρασιατική Καταστροφή με τη διαφοροποίηση των συμφερόντων τους, όπως και τη δεύτερη (Αγγλία, ΕΣΣΔ, ΗΠΑ) με τον Εμφύλιο. Η ύπαρξη δύο κοινοτήτων στην Κύπρο επιτρέπει στις ξένες δυνάμεις που εμπλέκονται στην περιοχή να λειτουργούν ως υποβολείς των ανταγωνιστικών συμφερόντων τους προς τις δύο κοινότητες, στρέφοντας τη μια εναντίον της άλλης κάθε φορά που θεωρούν ότι οι συμφωνίες “αδικούν” τα συμφέροντά τους.  Αυτό ήδη άρχισε να διαφαίνεται στην Κύπρο με τη θέση της Βρετανίας που υποστήριξε ότι οι τουρκικές γεωτρήσεις γίνονται σε περιοχές αμφίβολης κυριαρχίας αμφισβητώντας ευθέως κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΑΟΖ.

Αποτελεί λάθος της στρατηγικής της Αθήνας να επαφίεται εξ ολοκλήρου σε ξένες δυνάμεις για την ασφάλειά της χώρας. Ήδη  οι τελευταίες εξελίξεις στη Συρία απέδειξαν ότι η πολιτική της Ουάσινγκτον έχει αναθεωρηθεί και προσπαθεί έναντι οιουδήποτε τιμήματος να διατηρήσει την Τουρκία στους κόλπους του ΝΑΤΟ και της αμερικανικής επιρροής. Πρόσθετα θα πρέπει να συνεκτιμήσουμε την απροθυμία της Γαλλίας και της Ιταλίας να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους στο οικόπεδο 7 της κυπριακής ΑΟΖ με την εμφάνιση του τουρκικού «Γιαβούζ» παρά τις προσδοκίες της Κυπριακής Δημοκρατίας και της χώρας μας. Γιαυτό είναι ολοφάνερο ότι η επίλυση των ελληνοτουρκικών  προβλημάτων βρίσκεται στον απεγκλωβισμό μας από τη μέγγενη ξένων συμφερόντων και στην προσέγγιση Ελλάδας – Τουρκίας ή στην προσφυγή τους στη Χάγη.

Μακροδημόπουλος Δημήτρης

Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412

14-11-2019

spot_img

13 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Το παιχνίδι των ισχυρών πρέπει να έχει το ανίσχυρο μπροστά για να δοκιμάζει τον αντίπαλο κάθε φορά τις αντιδράσειςτου ανίσχυρος η Ελλάδα δηλαδή,ελπίζει στην αρωγή των άλλων για την ασφάλεια της.Η
    Ασφάλεια θέλει ισχύ…

  2. Το παιχνίδι των ισχυρών πρέπει να έχει το ανίσχυρο μπροστά για να δοκιμάζει τον αντίπαλο κάθε φορά τις αντιδράσειςτου ανίσχυρος η Ελλάδα δηλαδή,ελπίζει στην αρωγή των άλλων για την ασφάλεια της.Η
    Ασφάλεια θέλει ισχύ…

  3. Εαν δεν ειχε τις τελευταιες τεσσερες σειρες του επιλογου ,το αρθρο του κ. Μακροδημοπούλου θα ηταν υπεροχο και οχι γιατι ειναι μικρη μειοψηφια οι ”λατρεις” της Ελληνοτουρκικης φιλιας ,- που αρχισε το 1930 με το Συμφωνο φιλιας των Ελ.Βενιζελου και Κεμαλ Ατατουρκ (του σφαγεως του Ελληνισμου της Ανατολης)-,αλλα ειδικα τελευταιως ειναι αποκρουστικο και αδικαιολογητο να υπαρχουν Ελληνες , που να υποστηριζουν την ΤουρκοΕλληνικη προσεγγιση , η οποια αμποτε πραγματοποιηθει -Θεος φυλαξοι- θα συμβουν σημεια και τερατα στην Ελληνικη Επαρχια της Νεοθωμανικης Τουρκιας -οπωως αυτα που συνεβησαν στην Κυπρο και στο Κουρδισταν , αφου θα αναβιωσει με την θεληση του προφητη Μωαμεθ ο πολεμος κατα των απιστων.
    Ποια φιλελληνικα και φιλοχριστιανικα δειγματα εχουμε για να ”προσκυνησουμε τον πολυχρονεμενο”;;;.
    Βιωσιμη λυση στο Κυπριακο , λειτουργια της Σχολης της Χαλκης ,η, χριστιανικη λειτουργια στην Αγια Σοφιά -για να αρκεσθουμε στα λιγα και ”σημαδιακα”;;;.
    Υ.Γ. Να μη χαρουμε ολοι οι σκεπτομενοι Ελληνες- αυτο που υπογραμμιζει και ο κ.αρθρογραφος -οτι οι Αγγλογαλλοι και οι Ιταλοι εστειλαν με την Συνθηκη των Σεβρων τον Ελ.Βενιζελο -οχι ολους μας, απο τους οποιους οι περισσοτεροι και οι αρμοδιοι ειχαν αντιρρησεις για την εκπληρωση των σκοπων της εκστρατειας- στην Σμυρνη ,για να ακολουθησει η Μικρασιατικη καταστροφη;;;.
    Γιατι να μη καταληξουμε υστερα απο 100 χρονια στο επιβεβαιωμενο πια γεγονος οτι μας εστειλαν στην Σμυρνη , γιατι ειχαν στο πισω μερος του μυαλου τους να μας διωξουν απο την Μ.Ασια και την Αν.Θρακη;;;.
    Στο ιδιο συμπερασμα θα καταληξουμε σε καμια 10ετια και γιατι πιεσαν οσοι των Ευρωαντλαντιστων τον κ.Τσιπρα για την ”φαστρακ” Συμφωνια με τους Σκοπιανους ,οταν θα διαπιστωσουμε -οσοι ζουμε- οτι λογω της διαφοροποιησεως των συμφεροντων των γνωστων Μεγαλων θα μεθοδευσουν ευκολωτερα το ενιαιο πολυεθνικο κρατος της Μακεδονιας .
    Απο την αρχαιοτητα δεν μας ελειπαν τα ”καλοπαιδα” σε ξενα συμφεροντα . Τους λεγαμε μηδιζοντες , ναιναικους και το ολιγωτερο αφελεις και φιλοδοξους εγωπαθεις.
    Αυτη ειμναι η Ελλαδα μας και αυτοι οι Ελληνες της 3000 χρονια τωρα.
    Ας προσεχουμε να επιλεγουμε οσους την αγαπουν περισσοτερο και υπερασπιζονται ολα τα 3000 χρονια της.

    • Η Ιστορία επιδέχεται πολλές ερμηνείες, δεν θα σταθώ σε αυτό το θέμα. Δεν βλέπετε τη Γαλλία και τη Γερμανία; Δεν τους χώριζαν μόνο οι δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι και αυτός του 1870 αλλά και άλλοι στο παρελθόν. Και όμως οι σχέσεις τους είναι ειρηνικές και συνδιοικούν την ΕΕ παρά τις εκατέρωθεν διαφορές των συμφερόντων τους. Μη μου πείτε ότι οι Γαλλοι και οι Γερμανοί είναι πολιτισμένοι; Είναι οι μεγαλύτεροι σφαγείς των λαών.

      • Αν καταλαβα καλα φρονειτε πως με παραδειγμα την μεταπολεμικη φιλια Γαλλιας και Γερμανιας-κυριως μετα την ιδρυση της ΕΟΚ το 1957-θα πρεπει να επιδιωξουμε πρωτοι εμεις την Ελληνοτουρκικη φιλια ;;;.
        Αλλα πως να πεισθει να την θελησει ο Ελληνας ο,που γης (που τωρα θα ψηφιζει κιολας) μετα τα τοσα που τραβηξε και τραβαει απο την Τουρκια απο το 1453 ;;;.
        Παλι να σκυψει τον τραχηλο του -που ζυγον δεν υπομενει-σε νεο ζυγο ;;;.
        Αληθεια ποιος Ελληνας θα ηθελε να ειχε φιλους τους κ.κ. Ερντογαν, Τσαβουσογλου και τους αλλους ,που διωχνουν στην Ελλαδα τους δικους τους Γκιουλενιστες και ολες τις αλλες φυλες τουΙσραηλ ως μεταναστοπροσφυγες;;;.
        Δεν πιστευω ,τελος , να ειστε -οπως πολλοι-της αποψεως οτι ”χερι που δεν μπορεις να το δαγκωσεις το φιλάς”, γιατι σε ολη σας την ζωη θα ειστε υποταγμενος και φοβισμενος .
        Καλο Σαββατοκυριακο.

      • 1) Ζητά αναθεώρηση συνόρων η Γαλλία από την Γερμανία, ή αντιστρόφως; ΟΧΙ. Η Τουρκία ζητά.

        2) Παραβιάζει τον εναέριο/χερσαίο χώρο η Γαλλία τής Γερμανίας, ή αντιστρόφως; ΟΧΙ. Η Τουρκία το κάνει.

        3) Υπάρχουν εκατέρωθεν μειονότητες (Γερμανία/Γαλλία), που να κοιτάζει η μία να εκμεταλλευτεί αυτήν τής άλλης και να δημιουργήσει ιδιαίτερο καθεστώς; ΟΧΙ. Βλέπε μουσουλμάνους Θράκης.

        4) Έχει θέσει Γαλλία/Γερμανία casus belli δι’ οιονδήποτε λόγο η μία στην άλλη; ΟΧΙ. Η Τουρκία έχει.

        5) Κατέχει Γαλλία/Γερμανία τμήμα συγγενούς κράτους τής άλλης; ΟΧΙ. Η Τουρκία κατέχει το 38% τής Κυπριακής Δημοκρατίας και αρνείται την αναγνώρισή της.

        6) Εξανδραπόδισε μεταπολεμικώς η Γαλλία/Γερμανία με πογκρόμ και απελάσεις μειονότητα τής άλλης; ΟΧΙ. Βλέπε Σεπτεμβριανά 1955.

        Τι σχέση, λοιπόν, έχουν οι σχέσεις Γερμανίας-Γαλλίας μ’ αυτές Ελλάδος-Τουρκίας; Καμμία, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΜΙΑ.

        “Σαφώς οι κυρώσεις της ΕΕ δυναμιτίζουν το ειρηνικό μέλλον των δύο χωρών, είναι μάλιστα υποβολιμαίες”

        Ποιο … ειρηνικό μέλλον (sic); Από το 1930 άρχισε η προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων και, ενώ εμείς συνεχώς ενδίδομε και υποχωρούμε, η Τουρκία αποθρασύνεται και ζητά περισσότερα. Μετά από 90 χρόνια αδιέξοδων προσπαθειών, μόνο ζημίες έχομε υποστεί και θα υποστούμε κι άλλες. Οι κυρώσεις (ο Θεός να τις κάμει) τής ΕΕ ήταν και σωστές κι επιβεβλημένες, αλλά δυστυχώς μόνον επιφανειακές, διότι η ΕΕ μονίμως υποστηρίζει την Τουρκία.

        • Δηλαδή αλληλοσφάχτηκαν Γερμανοί και Γάλλοι μετά την ένωση των γερμανικών “κρατιδίων” με την Πρωσία υπό τον Βίσμαρκ, με το γάντι; Τα γερμανικά, τα σλαβονικά και τα γερμανικά φύλα αλληλοσφάζονται από αιώνων, από τον Τριακονταετή πόλεμο και παλαιότερα. Δεν έχασε η Γαλλία τον ανθό της νεολαίας της στον Α’ΠΠ, δεν περιήλθαν γερμανικές επαρχίες στην κηδεμονία των Γάλλων με την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους μετά τον Α ΠΠ, μετά τον Β’ ΠΠ δεν χωρίστηκε η γερμανική επικράτεια στον αμερικανικό, τον βρετανικό τον ρωσικό (Ανατολική Γερμανία) αλλά και στον γαλλικό; Ήταν δηλαδή υπο την κηδεμονία και των Γάλλων ένα τμήμα της Γερμανίας. Λέτε τα σύνορα των δύο κρατών να χαράχτηκαν με τέτοιο τρόπο που να μην υπάρχουν εκατέρωθεν πληθυσμοί της άλλης εθνικότητας;.
          Ο Ναπολέων έλεγε πως γνωρίζοντας τη γεωγραφία ενός έθνους γνωρίζεις και την εξωτερική του πολιτική. Γείτονές μας είναι οι Τούρκοι και μαζί τους έχουμε προβλήματα. Γάλλοι και Γερμανοί είναι γείτονες και φαγώνονται εδώ και αιώνες ακόμη και σήμερα εντός της ΕΕ για την πρωτοκαθεδρία. Όπως λοιπόν αυτοί οι δύο λαοί έβαλαν στην πάντα το ιστορικό παρελθόν και ζούν ειρηνικά, αυτό επιβάλλεται να κάνουμε και εμείς. Αυτό πιστεύω ακράδαντα. Σε κάθε περίπτωση σέβομαι τις απόψεις σας αλλά διατηρώ τις δικές μου, ούτε πρόκειται να αναλωθώ σε αντεγκλήσεις

          • Μήπως να ξαναδιάβαζες το σχόλιό μου, διότι έχω την εντύπωση ότι δεν το κατάλαβες;

            Σημασία δεν έχει τι έγινε, αλλά τι ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΩΡΑ. Γι αυτό η φράση “Γάλλοι και Γερμανοί είναι γείτονες και φαγώνονται εδώ και αιώνες ακόμη και σήμερα εντός της ΕΕ για την πρωτοκαθεδρία”, θα έπρεπε να είναι “Γάλλοι και Γερμανοί είναι γείτονες και φαγώνονταν εδώ και αιώνες ακόμη και σήμερα εντός της ΕΕ για την πρωτοκαθεδρία”. Τα τής πρωτοκαθεδρίας είναι ανοησίες, εκτός κι αν απειλούνται με πράξεις βίας εκατέρωθεν. Απειλούνται;

            “Λέτε τα σύνορα των δύο κρατών να χαράχτηκαν με τέτοιο τρόπο που να μην υπάρχουν εκατέρωθεν πληθυσμοί της άλλης εθνικότητας;”

            Για αυτό σού λέω ξαναδιάβασε προσεκτικά τι γράφω. Για το συγκεκριμένο στο 3).

  4. Κατ’ αρχήν την έκφραση “ανοησίες” σου την επιστρέφω. Συνεχίζεις τον ίδιο χαβά όπως παλαιότερα. Το αν απειλούνται και τί απειλείται μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας με τη Γερμανία να εκτοπίζει συνεχώς τη Γαλλία στη διαχείριση και στην εκμετάλλευση της ΕΕ αυτό θα μας το δείξει το μέλλον. Μη βιάζεσαι. Ίσως επιλύσουν τις διαφορές, ίσως όχι. Στη δεύτερη περίπτωση κανείς δεν μπορεί να προδικάσει τις εξελίξεις. ΣΗΜΕΡΑ όμως δείχνουν οι σχέσεις τους να ισορροπούν ξεχνώντας το μακραίωνο παρελθόν τους. Όσον αφορά το ΣΗΜΕΡΑ, αυτό είναι το θέμα και το αντικείμενο του κειμένου. Αν το διαβάσεις προσεκτικά φαντάζομαι ότι θα καταλάβεις πώς και γιατί έχουμε τη σημερινή όξυνση. Αυτές είναι οι απόψεις μου. Ούτε εσύ θα αλλάξεις άποψη ούτε εγώ. Το διαπιστώσαμε και παλαιότερα.

    • Παρεξήγησες την λέξη, η οποία δεν πάει σε σένα, ή σ’ αυτά που γράφεις, αλλά στην σπουδαιότητα τού “καβγά” για την πρωτοκαθεδρία. Εν άλλοις λόγοις, αυτό δεν είναι τίποτε εν συγκρίσει με τις διαφορές μας με τούς Τούρκους. Δεν βλέπω τι θέλεις να πεις με το “Συνεχίζεις τον ίδιο χαβά όπως παλαιότερα”. Στο σχόλιό μου 3.1.2 επεσήμανα σοβαρότατες διαφορές, που μπορεί να φέρουν κράτη σε σύρραξη, όχι παίξε-γέλασε. Αν εσύ δεν θέλεις να καταλάβεις τι γράφω πρόβλημά σου.
      Ελληνοτουρκική φίλία, ελληνοτουρκική προσέγγιση και μέλλον δεν είναι εφικτά με την παρούσα νοοτροπία τής Άγκυρας. Αυτό απεδείχθη τα τελευταία 90 χρόνια. Εμείς κάναμε τα πάντα και αυτό εξελαμβάνετο από την Τουρκία σαν αδυναμία. “Ξεχάσαμε” τις αλύτρωτες πατρίδες (συμφωνία Βενιζέλου-Ινονού), δωρίσαμε στο τουρκικό κράτος το σπίτι, στο οποίο υποτίθεται ότι γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ και μετονομάσαμε (Μεταξάς) την Απ. Παύλου στην Θ/νίκη σε Κεμάλ Ατατούρκ, υπογράψαμε νέα συμφωνία φιλίας και μη επιθέσεως το 1938 και αυτοί, μόλις μάς βρήκαν σε αδυναμία (ήμασταν υπό κατοχή), βάρεσαν το 1942 το βαρλίκι. Τα μετέπειτα είναι γνωστά.

    • Αυτό είναι το … “το ειρηνικό μέλλον των δύο χωρών”; Η ΕΕ φταίει, που οι άλλοι είναι άρπαγες και δεν έχουν αλλάξει νοοτροπία ούτε στο ελάχιστο, από τότε που ήλθαν από τις στέπες; Απειλούνται έτσι μεταξύ των Γαλλία και Γερμανία;

  5. Αν παρανόησα τα γραφόμενά σου να ανακαλέσω. Δεν έχω πρόβλημα. Κάποτε θα πρέπει να αξιολογήσουμε γιατί ένα έθνος το δικό μας, το ελληνικό έθνος που απλώνονταν, συρρικνώθηκε και εγκλωβίστηκε στα ελάχιστα όρια του ελλήνικού κράτους. Αν κατορθώσουμε να αναλύσουμε τις αιτίες ίσως καταλήξουμε και στην πολιτική που πρέπει να ακολουθήσουμε απέναντι στην Τουρκία. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι το δίκιο είναι 100% ελληνικό. Θα πρέπει να ακούσουμε και την άλλη πλευρά, τις απόψεις της. Μπορεί ως Έλληνες να πιστεύουμε ότι έχουμε πολύ περισσότερο δίκιο (αν και το δίκιο δεν ζυγίζεται)αλλά για να προσεγγίσεις θα πρέπει να πεις και να ακούσεις. Για το Κυπριακό θα πρέπει να θυμηθούμε ότι με την πολιτική μας “προσκαλέσαμε” ή μάλλον δώσαμε την αφορμή στον “Αττίλα” ενώ γνωρίζαμε ότι υπήρχε η συνθήκη εγγυήσεων κ.λ.π.. ΕΟΚΑ Β’, Γρίβας, Σαμψων. Δεν έδιωξαν οι Τούρκοι τον Μακάριο. Και ενώ υποστήκαμε όλα αυτά αντί να ενωθεί ΤΟ Ελληνοκυπριακό τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας με τη χώρα μας αναζητούν δήθεν λύση που θα βάλει στη θέση οδηγού της νήσου την Άγκυρα. Καλό βράδυ.

    • Φυσικά παρενόησες. Το γιατί συρρικνωθήκαμε είναι μεγάλη κουβέντα. Μπορείς, όμως, να δεις απ’ αυτά που έγραψα κάποιες αιτίες.

      Δεν είπα εγώ ότι έχομε πάντα δίκιο. Πού το είδες αυτό. Εγώ σχολίασα την διαφορά μεταξύ των σχέσεων Γερμανίας/Γαλλίας και Τουρκίας/Ελλάδος κι εξήγησα γιατί δεν μπορείς να συγκρίνεις τα δύο αυτά. Επίσης, απέδειξα, νομίζω, γιατί είναι αδύνατη η ελληνοτουρκική προσέγγιση. Αυτό ήταν το θέμα μου από την αρχή και νομίζω ότι δεν έχω τίποτε άλλο να προσθέσω.

      Καλή νύκτα.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα