Στη Μυστηριώδη Νήσο του Ιούλιου Βερν οι ήρωες βρίσκονται ξαφνικά σε ένα νησί και αρχίζουν να δημιουργούν πολιτισμό. Μόνο που αυτό δεν είναι μία φανταστική ιστορία. Είναι η πραγματική ιστορία του πολιτισμού Κουκουτένι – Τριπολί. Πρόκειται για έναν πολιτισμό που δημιουργήθηκε 7.000 χρόνια πριν και φημιζόταν για την κεραμική του και την ανάπτυξη τεράστιων οικισμών με πολλά, μεγάλα σπίτια. Οι Κουκουτένι τιμούσαν τις γυναίκες και λάτρευαν κυρίως γυναικείες θεότητες.
Ο πολιτισμός τους εκτεινόταν από τα Καρπάθια Όρη μέχρι τις περιοχές του Δνείστερου και του Δνείπερου, με επίκεντρο τη σημερινή Μολδαβία, σημαντικά τμήματα της Ουκρανίας και της βορειοανατολικής Ρουμανίας. Οι οικισμοί κατελάμβαναν έκταση 350.000 τ.χλμ. από το Κίεβο έως το Μπρασόβ.
Υπάρχει όμως και κάτι που προκαλεί σε αρκετούς ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση. Ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι ελάχιστα γνωστός σήμερα. Αυτό σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC έχει να κάνει με το γεγονός ότι επί χρόνια το κομμουνιστικό καθεστώς προσπαθούσε να τον κρατήσει «κρυμμένο» στη ντουλάπα. Αρχικά ο πολιτισμός Κουκουτένι – Τριπολί χρησιμοποιήθηκε από την κομμουνιστική προπαγάνδα ως δείγμα μίας αρχαίας, αταξικής κοινωνίας, χωρίς την έννοια της ιδιοκτησίας. Μάλιστα διατέθηκαν τεράστια ποσά για τη μελέτη του αρχαίου πολιτισμού αυτού.
Όσο περισσότερα στοιχεία έφερναν ωστόσο φως οι αρχαιολόγοι με την έρευνα τόσο γινόταν πιο σαφές ότι κάθε άλλο παρά αταξική ήταν η κοινωνία των Κουκουτένι – Τριπολί. Επιπλέον δινόταν σημαντική έμφαση στην ατομική ιδιοκτησία. Όσοι αρχαιολόγοι τόλμησαν να αμφισβητήσουν δημοσίως την επίσημη προπαγάνδα θεωρήθηκαν εχθροί του κράτους. Ορισμένοι εξ αυτών μάλιστα καταδικάστηκαν ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης και οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Κάποιοι Ουκρανοί που είχαν καταφύγει σε ξένες χώρες, όπως ο Καναδάς ή η Δυτική Γερμανία συνέχισαν να γράφουν για τις ρίζες τους. Αλλά ήταν λίγοι. Για πολλά χρόνια δεν υπήρχε καμία φωνή να μιλήσει για έναν σπουδαίο πολιτισμό.
“Καθημερινή”
Μακάρι να παρατίθεντο και πηγές ουκρανικές, ρωσικές και λευκορωσικές και άλλων παρευξείνιων γλωσσών, ακόμη και μη μεταφρασμένες, περί αυτού του θέματος και από την σοβιετική και την μετασοβιετική εποχή. Το λέω αυτό επειδή οι επιστημονικές εργασίες της σοβιετικής περιόδου ήταν πάντα διαθέσιμες στην ρωσική γλώσσα είτε στο πρωτότυπο είτε σε μετάφραση. Όχι ότι δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να μεταφράσει τις λέξεις και κλειδιά και να κάνει μια αναζήτηση στο διαδίκτυο. Έχω να πω μόνο το εξής και όσον αφορά αυτό το θέμα και όσον αφορά πολλά άλλα σοβαρά λάθη και εγκλήματα που έγιναν στην Σοβιετική Ένωση εις βάρος πολιτών της. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ποιά ακριβώς ήταν η σκοπιμότητα πολλών μετακινήσεων πληθυσμών, εξοριών Ελλήνων, Τσετσένων, Εβραίων και άλλων λαών επίσης. Με ποιόν τρόπο κινδύνευε το σοσιαλιστικό κράτος απο κάποιους λαούς ή απο Ρώσους και Γεωργιανούς ακόμη, που ίσως ήταν αντιφρονούντες. Σήμερα πολλοί ντόπιοι (εντός και εκτός εισαγωγικών) Έλληνες της Ελλάδος χρεώνουν, όχι στην κομμουνιστική ελίτ της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά στους Ρώσους ή και σε άλλους λαούς τα δεινοπαθήματα των Ελλήνων εκεί στις τέως σοβιετικές δημοκρατίες. Ποιός ήταν τελικά ανθέλληνας ή αντίχριστος; Ο κομμουνισμός; Ο Λένιν και ο Στάλιν; Οι Ρώσοι; Αν είναι οι Ρώσοι, τότε βιαιοπράγησαν και εναντίον της πλειοψηφίας του δικού τους έθνους, η οποία ασπαζόταν και ασπάζεται το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα. Τα ελληνόφωνα σχολεία που υπήρχαν καταργήθηκαν όπου υπήρχαν εντός της σοβιετικής επικράτειας και έγιναν ρωσόφωνα. Έγινε ένας πόλεμος εναντίον της διατήρησης της γλώσσας και της θρησκείας των εκεί Ελλήνων. Αυτό ήδη αποτελεί εθνοκτόνο πολιτική, χώρια των μετακινήσεων των Ελλήνων στο Καζακσταν και το Ουζμπεκιστάν. Πώς ένα διεθνιστικό καθεστώς ήταν διεθνιστικό τόσο επιλεκτικά; Με ποιά λογική; Μειονοτική πολιτική υπέρ κάποιων μειονοτήτων και εις βάρος άλλων; Προσωπικά δεν έχω ψάξει, ούτε γνωρίζω εάν έχουν τεθεί ποτέ τα πιο πάνω ερωτήματα απο κάποιον, πόσω μαλλον εάν έχουν απαντηθεί. Εάν υπάρχουν ανακρίβειες ή λάθος πληροφορίες όσον αφορά την σοβιετική εποχή στο σχόλιο αυτό μην διστάσετε να με διορθώσετε. Θέτω αυτούς τους προβληματισμούς για να σκεφτούμε λίγο πόσο τηρούν την αριστεροσύνη και την δεξιοσύνη και την κεντροσύνη τους στην Ελλάδα τα κόμματα απο το 1974 έως σήμερα. Πού, τέλος πάντων, τηρείται και ακολουθείται η ιδεολογία; Πού στην γη αυτή; Σε ποιό άγιο κράτος και απο ποιόν άγιο λαό; Σήμερα κάποιοι θύτες προσπαθούν να επανορθώσουν σε κάποια θύματα απο γενοκτονίες, μετακινήσεις πληθυσμών την ζημιά που προκάλεσαν. Άλλα κράτη ή οργανισμοί βοηθάνε θύματα χωρίς να είχαν ποτέ ανάμιξη στα δεινοπαθήματα των θυμάτων. Ζούμε σήμερα κατάργηση ατομικών ή συλλογικών δικαιωμάτων απο καθεστώτα; Και αν ναι, τί περιμένουμε; Να αποδεκατιστούν οι λαοί αυτοί και μετά να τους απλώσουμε χείρα βοηθείας ως Χριστιανοί που είμαστε;
Ένας λόγος, αν όχι ο μόνος, που στράφηκε το σοβιετικό καθεστώς εναντίον των Ελλήνων, ήταν η συμμετοχή τής Ελλάδος στην εκστρατεία τής Ουκρανίας το 1919.
Αυτοί που ζούσαν εντός της επικράτειας της Σοβιετικής Ένωσης δεν είχαν κάνει τίποτα. Η εκστρατεία ήταν απο Έλληνες πολίτες και όχι Έλληνες της Μαύρης Θάλασσας. Επίσης, δεν νομίζω οι εκεί Έλληνες να έδειξαν σημάδια αντισοσιαλιστικά ώστε να θεωρούνται ύποπτοι. Είναι μεγάλο θέμα βέβαια. Οι εκεί Έλληνες είχαν προσπαθήσει να αναγνωριστούν ως μειονότητα και να έχουν ανεξάρτητο κράτος είτε κάπου εντός της Γεωργίας είτε στην νότια Ρωσία. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στην σοβιετική εξουσία. Οι Έλληνες ήταν αφελείς και δεν περίμεναν την αντίδραση που έλαβε χώρα απο την σοβιετική εξουσία.
Προφανώς η εκστρατεία ήταν από Έλληνες πολίτες. Είχε, όμως, συνέπειες για τον εκεί Ελληνισμό.
Έχετε απόλυτο δίκιο. Ήταν ίσως απο τις ελάχιστες λάθος αποφάσεις του Ελευθέριου Βενιζέλου. Λάθος βλέποντας σήμερα το τότε. Ποιός μπορούσε να γνωρίζει τότε ότι η Οκτωβριανή Επανάσταση θα πετύχει και η κυβέρνηση της Σοβιετικής Ένωσης που θα δημιουργηθεί θα έχει καλές σχέσεις με τον Κεμάλ Αττατούρκ. Ο ελληνισμός είναι μεγαλός. Ζούσαν Έλληνες σε χώρες που ανήκαν σε διαφορετικές συμμαχίες μεταξύ τους ή που είχαν έχθρα μεταξύ τους. Έχοντας σκοπό να ευεργετείς και να συντηρείς όλον αυτόν τον ελληνισμο, είναι πολύ δύσκολο , παράλληλα, ακόμη και για έναν Βενιζέλο να βρει την χρυσή τομή ώστε να μην δυσαρεστήσει ούτε τους Άγγλους, ούτε τους Γάλλους, ούτε τους Ρώσους (είτε λευκούς είτε κόκκινους) ούτε άλλες μεγάλες δυνάμεις. Κάποτε στείλαμε σταρτιωτικές δυνάμεις και στην Κορέα.
Θα έλεγα μία από τις πολλές λάθος αποφάσεις τού Βενιζέλου, ο οποίος, την εποχή εκείνη, δεν είχε πια σχέση με τον Βενιζέλο των Βαλκανικών Πολέμων. Είχε καταντήσει σκυλάκι των Αγγλογάλλων.
Επικρατείσασα η Οκτωβριανή Επανάσταση, χάρισε τα χρέη τής Ελλάδος προς την τσαρική Ρωσία κι εμείς τούς ανταπαδώσαμε με τέτοιο νόμισμα. Τι δουλειά είχαμε εμείς στην Ουκρανία/Κριμαία; Δεν ήξερε ο Βενιζέλος ότι εκεί υπήρχε μεγάλος αριθμός Ελλήνων, πολλών ευημερούντων, ήδη από την εποχή τής Μ. Αικατερίνης; Είναι μετά να απορούμε, που οι Σοβιετικοί έβλεπαν τούς Έλληνες με καχυποψία και τούς κατεδίωκαν; Είναι μετά να απορούμε, που ο Λένιν εξόπλιζε τον Κεμάλ;
“Κάποτε στείλαμε σταρτιωτικές δυνάμεις και στην Κορέα”
Εκεί πάλι διαπράξαμε την ίδια ανοησία. Μετά από 10 χρόνια αιματοχυσίας, αντί να κοιτάξομε να στήσομε το κράτος μας στα πόδια του, τρέχαμε και πολεμούσαμε τούς Κορεάτες χάριν των Αμερικανών “συμμάχων” μας, όπως είχε πει και τον Ιανουάριο τού 1996 κάποια ψυχή. Και είδαμε και πάλι πώς μάς το αναταπέδωσαν: Έχρισαν την Τουρκία ευνοούμένη και την Ελλάδα απλή πόρνη.
Ἐνδιαφέρον στοιχεῖο ὅτι κάθε περίπου 80 χρόνια, ἀνακατασκεύαζαν τά σπίτια τους. Μέ τήν σημερινή ματιά μπορῶ νά σκεφτῶ ὅτι τά σχετικά εὐτελῆ τους ὑλικά δέν ἄντεχαν περισσότερο.
Ὅσο γιά τό ἄν τό ἔκρυψε ἡ κομμουνιστική προπαγάνδα, δέν εἶναι ἴσως ἀκριβές αὐτό. Ἡ γνώση κατά καιρούς ἀπαγορευόταν, ἦταν μόνο γιά τούς μυημένους, γιατί οἱ παρεμβάσεις ἀπό ἀνώριμους μπορεῖ νά ἔκαναν κακό. Οἱ Ρῶσοι ὀντολογικά εἶναι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἔχουν σύμβολο τόν δικέφαλο. Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ὅλοι οἱ Ρῶσοι, οἱ λαοί πού ζοῦν ἐκεῖ, εἶναι ἴδιοι. Δέν εἶναι ὅλοι ἀπό τήν ἴδια ρίζα ὀντολογικά, ἀκόμα καί τά ἀδέλφια μπορεῖ νά μήν εἶναι ἴδια, παράδειγμα οἱ Διόσκουροι. Ὅτι ὑπάρχουν διαφορές ὀντολογικά, δέν σημαίνει ἀνυπέρβλητες διαφορές ἤ ἁμαρτωλές καταστάσεις. Κάπου διάβαζα πῶς μπορεῖ νά σκεφτόταν ἡ Ὀρθόδοξη ἐκκλησία πού θεωροῦσε μιαρή τή γυναίκα κάποιες μέρες, ἕνα σχόλιο ὅμως κατανοοῦσε ὅτι μόνο μέ τήν ἐπίκληση τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ μποροῦσε τότε νά προστατευτεῖ ἡ γυναίκα σέ θέματα ὑγείας καί πού ἦταν σέ θέση πολλές φορές δουλείας, ἐξάρτησης καί ὑποτίμησης. Ἤ μήν ξεχνᾶμε ὅτι ἦταν ὑποτιμητικό νά γεννιέται κορίτσι, λές καί θά μποροῦσε νά ὑπῆρχαν μόνο ἀγόρια.
¨ Πού, τέλος πάντων, τηρείται και ακολουθείται η ιδεολογία; Πού στην γη αυτή; Σε ποιό άγιο κράτος και απο ποιόν άγιο λαό;¨ ἀπό τό παραπάνω σχὸλιο. Γιατί νά ὑπάρχει ἅγιος λαός; Τί σημαίνει χριστιανικό καί ἀντιχριστιανικό; Ἀντιχριστιανικό θεωρῶ ὁτιδήποτε προσπαθεῖ νά ἀλλοιώσει τήν ταυτότητα τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ἔννοια ὅτι θά κριθοῦμε κάποτε, σημαίνει κατά τήν γνώμη μου ὅτι ἡ κάθε ψυχή θά γνωρίζει καί θά κριθεῖ γιά τίς δικές της πράξεις. Γι αὐτό καί ἡ ὁποιαδήποτε δίκη προθέσεων ἤ πράξεων ἀνθρώπων ἤ λαῶν εἶναι σχετική, γιατί δέν εἶναι γνωστή ἡ ἱστορία ὁλόκληρη αὐτῶν, τί ἔχει προηγηθεῖ. Ἡ ὁποιαδήποτε ἀνθρώπινη κρίση περνάει ἀπό τήν ψυχή, μήν ξεχνᾶμε τό Καβαφικό, ¨Τοὺς Λαιστρυγόνας καὶ τοὺς Κύκλωπας,
τὸν ἄγριο Ποσειδώνα δὲν θὰ συναντήσεις,
ἂν δὲν τοὺς κουβανεῖς μὲς στὴν ψυχή σου,
ἂν ἡ ψυχή σου δὲν τοὺς στήνει ἐμπρός σου. ¨
Βρῆκα πολύ χριστιανικό αὐτό πού ἔγινε στόν ποδοσφαιρικό ἀγώνα γιά τόν Δανό ποδοσφαιριστή, ἡ ἀντίδραση τῶν ἄλλων παικτῶν, τῶν φιλάθλων τῶν ἀντιπάλων ὁμάδων, σέ λαούς καί ἐποχή ὄχι μέ ΄ἐνεργό ΄ χριστιανισμό.
Όλοι οι λαοί είναι άγιοι για εμένα επειδή μπορούν να επιτύχουν άγιες πράξεις εάν το θελήσουν και ευνοήσουν οι συγκρυρίες και οι συνθήκες. Προφανώς το κάθε ένα μέλος ενός λαού είναι ένας αμαρτωλός άνθρωπος. Συλλογικά όμως μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Μπορούμε να σώσουμε συνανθρώπους μας με προβλήματα υγείας και όχι μόνο. Δεν δέχομαι να αποκαλέσω έναν λαό κακό, ή βρώμικο ή μιαρό. Το θεωρώ λάθος τρόπο κρίσης. Θεωρώ πως όταν έρθει η εκ Θεού κλήση ο κάθε λαός θα επιτελέσει το καθήκον του ακόμη και αν οι προηγούμενες γενιές είχαν διαπράξει εγκλήματα και γενοκτονίες. Ο λαός, πραγματικά, μπορεί να εναντιωθεί και σε μια πολιτική ελίτ δικιά της που έχει σκοπό να διαπράξει εθνοκάθαρση ή γενοκτονία. Το πιστεύω. Το πιστεύω επειδή πιστεύω πως πολλά απ΄όσα έχουν γίνει οι λαοί δεν τα ήθελαν. Απλώς φοβούνταν να αντιδράσουν στην εξουσία. Σήμερα έχουν βελτιωθεί πολύ τα πράγματα όσον αφορά τον φόβο απάναντι στην εξουσία, στην εξουσία κάθε μορφής.
Είναι πολύ ρηχή η αναφορά στις λαθεμένες δήθεν εκστρατείες στην Ουκρανία και την Κορέα, επειδή ξεχειλίζει αλλοτινό συναισθηματισμό της διαμάχης βενιζελικών- αντιβενιζελικών, και δικαιολογεί την αριστερά και την κατοπινή συμμαχία του Λένιν με τον Κεμάλ. Η Ελλάδα, από τη στιγμή της ίδρυσής της το 1830 τάχτηκε πριν και πάνω απ’ όλους τους άλλους λαούς υπέρ της ελευθερίας κι ανεξαρτησίας και των υπόλοιπων εθνών. Ξεχνούμε τί έγινε το 1982 με τους Παλαιστίνιους επί Παπανδρέου που γλίτωσε με τα πλοία των εφοπλιστών τους μαχητές της PLO; Ξεχνούμε την έμπρακτη χρόνια αλληλεγγύη στους Κούρδους, πριν ακόμα ιδρυθεί το κράτος τους στο Ιράκ; Ξεχνούμε ότι τα περισσότερα πρώην αποικιακά κράτη της Ασίας και της Αφρικής αναγνωρίστηκαν αμέσως σχεδόν από την Ελλάδα; Ξεχνούμε ότι το 1854 εστάλησαν Έλληνες εθελοντές στην Κριμαία κι αυτό το πληρώσαμε με ναυτικό αποκλεισμό που κατέληξε σε επιδημία; Ξεχνούμε ότι ελληνικά στρατεύματα βοήθησαν στην απελευθέρωση της Γαλλίας και της Ιταλίας από τους φασίστες το 1943-44; Ξεχνούμε ότι η Ελλάδα έλαβε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπέρ του δικαίου, χωρίς κανένα πρακτικό όφελος; Ακόμα και στον πόλεμο Βορείων και Νοτίων στην Αμερική πολέμησαν κάποιοι μετανάστες μας. Πρόσφατα, ενάντια στα συμφέροντά μας, αναγνωρίσαμε επί πατρός Μητσοτάκη την ύπαρξη του κράτους της ΠΓΔΜ το 1992 και τώρα πάλι ενάντια στα συμφέροντά μας θα κάνουμε το ίδιο με το Κόσοβο. Ξεχνούμε ότι στα Εφτάνησα, οι ντόπιοι προστάτεψαν τους Ιταλούς από τους Γερμανούς, όταν συνθηκολόγησε η Ιταλία το 1943; Επίσης, στον μίνι παγκόσμιο πόλεμο ενάντια στη Νοτιοσλαβία το 1999 από τους διαβολοσυμμάχους μας Ευρωπαίους, στήριξε η γλυκιά μας πατρίδα με κάθε τρόπο, με τρόφιμα, φάρμακα, ακόμα και με πολεμιστές, τους Σέρβους.
Η Ελλάδα λοιπόν, από την αρχή της ίδρυσής της, υπήρξε ένα κράτος καθαρά διεθνιστικό με συνέπεια μεγαλύτερη από εκείνη της ΕΣΣΔ. Αγωνίζεται με θρησκευτική ευλάβεια όχι μόνο γιά τη δική της, αλλά και γιά την ελευθερία των άλλων λαών, άρα και της Ουκρανίας και της Κορέας.
Αν βάλουμε λοιπόν σε μία ζυγαριά τους λαούς του πλανήτη, θα βρούμε ότι ο δικός μας λαός έχει κάνει πολλά λάθη, αλλά και πάρα πολλά σωστά. Οι δε προθέσεις του όμως είναι πάντα αγνές, γιατί δε θέτει πρώτα το συμφέρον του, αλλά σαν αιώνιος έφηβος, τις πανανθρώπινες αξίες όπως είναι το δίκαιο και η ελευθερία. Δεν είναι κυνικός όπως η μισητή Εγγλεζία που ακόμα καταδυναστεύει τις άλλες τρεις εθνότητες των νησιών, αλλά πλησιάζει πολύ στο να είναι άγιος, γιατί έχει ανατραφεί στο σχολείο της Ορθοδοξίας και η Παναγιά τον σκέπει και τον φροντίζει ακόμα και μέσα στην παρακμή του.
Ένα ψέμα λοιπόν είναι η τήρηση της ιδεολογίας από και επί της ΕΣΣΔ. Δεν αρκεί το μέγεθος μίας χώρας γιά να είναι καλή, άγια και χριστιανική. Χρειάζεται και συνέπεια και αποτέλεσμα που όμως δεν είχε ποτέ. Γι’ αυτό και ηττήθηκε και στον ηθικό τομέα. Οι Ρώσοι σήμερα είναι πιό ορθόδοξοι χριστιανοί από εκείνους του Ντοστογιέφσκι.