Αυτό τεκμηριώνει στο ομώνυμο άρθρο του ο Jean–Pierre Filiu, καθηγητής των πανεπιστημίων ιστορίας της σύγχρονης Μέσης-Ανατολής στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών 
του Παρισιού (Sciences Po) και επισκέπτης καθηγητής των πανεπιστημίων Columbia (της New York) και Georgetown (της Washington), στον ηλεκτρονικό ιστότοπο «Un si proche Orient» στις 28-6-2020 με γαλλικό τίτλο «Le nouveau chef du groupe Etat islamique (EI) n’est pas arabe, mais turc».
Ο θάνατος του Abu Bakr al–Baghdadi (αριστερά) σε μια αμερικανική αεροπορική επιδρομή στη βορειοδυτική 
Συρία τον Οκτώβριο του 2019 ήταν ένα πολύ σοβαρό πλήγμα στην οργάνωση της 
οποίας ο ίδιος αυτοαποκαλούνταν «χαλίφης». Το Daech, το ορθά ονομαζόμενο «Ισλαμικό Κράτος», ανακοίνωσε ότι ο διάδοχός του ήταν ο Abou Ibrahim al–Hashimi al–Quraishi ή ο Abou Ibrahim «ο Χασεμίτης ο Κοραχίτης» (l’Hachémite le Qoraychite). Η τζιχαντιστική προπαγάνδα προσπάθησε έτσι να πιστοποιήσει τη μυθοπλασία ενός αρχηγού, όχι μόνο Άραβα, αλλά και απογόνου του προφήτη Μωάμεθ από τη κοραχίτικη φυλή και τη χασεμίτικη ομάδα. Αυτή η μυθοπλασία είναι απαραίτητη για να διατηρηθεί η φλόγα μιας μακροπρόθεσμης αποκατάστασης του λεγόμενου «χαλιφάτου» στο οποίο, σύμφωνα με την ισλαμική ορθοδοξία, μόνο ένας Άραβας μπορεί να ισχυριστεί πλήρως ότι είναι προφητικής γραμμής. Αλλά τα ψέματα του Daesh δεν μπορούν να κρύψουν μια πολύ διαφορετική πραγματικότητα, και ουσιαστικά αρκετά ενοχλητική για τους σκληροπυρηνικούς τζιχαντιστές.
ΕΝΑΣ ΤΟΥΡΚΜΕΝΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΕΝΟΣ ΑΡΑΒΑ
Ο νέος αρχηγός του Daesh ονομάζεται στην πραγματικότητα Amir Mohammed Saïd al–Salbi al–Mawla, με το 
παρατσούκλι Abou Omar al–Turkmani, ή Abou Omar «ο Τουρκμένος» (the Turkmen). Γεννήθηκε στην πόλη Tal Afar στο Ιράκ, 70 χιλιόμετρα δυτικά της Μοσούλης. Αυτός ο τουρκμενικός θύλακας χωρίζεται μεταξύ σιιτών και σουνιτικών συνοικιών, οι οποίες παρείχαν στον Σαντάμ Χουσεΐν πολλά στελέχη του στρατού του και της πολιτικής αστυνομίας του. Όταν ο Ιρακινός δικτάτορας εγκατέλειψε όλες τις κοσμικές προσδοκίες για να κινητοποιήσει τα δίκτυα των Σαλαφιστών για δικό του όφελος, οι Σουνίτες του Tal Afar μπήκαν στην πρώτη γραμμή ενός τέτοιου κινήματος. Μετά την αμερικανική εισβολή του 2003, εντάχθηκαν σε μεγάλο βαθμό στην τζιχαντιστική εξέγερση, με την υποστήριξη των υπηρεσιών του καθεστώτος του Άσαντ. Έτσι φυλακίστηκε ο Salbi al–Mawla στην αμερικανική φυλακή της Bucca, το 2004, όπου συνάντησε τον Baghdadi. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν προσεκτικές για να μην αποκαλύψουν τις συνθήκες υπό τις οποίες απελευθερώθηκε ο Mawla, καθώς ο Baghdadi απελευθερώθηκε για … καλή συμπεριφορά.
Ο Baghdadi ανέλαβε τον έλεγχο του Ιρακινού τμήματος της Αλ Κάιντα το 2010, το οποίο έγινε «το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ» και στη συνέχεια το 2013 «το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία», γνωστό στο εξής 
με το αραβικό ακρωνύμιο Daech. Ο Salbi al–Mawla συνοδεύει την ανέλιξη του πρώην συντρόφου του. Όταν ο Baghdadi διακήρυξε το «χαλιφάτο» του στη Μοσούλη το 2014, το Ταλ Άφαρ, που εκκενώθηκε από τον σιιτικό πληθυσμό του, υποδέχθηκε σε αντάλλαγμα ένα κύμα ξένων «εθελοντών». Σε αυτήν την πόλη έχουν δημιουργηθεί πολλά εργαστήρια εκρηκτικών και προγραμματίστηκαν αιματηρές επιθέσεις. Εκτός από τις ευθύνες του σε μια τέτοια μαζική τρομοκρατία, ο «Abu Omar ο Τουρκμένος» παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην εκστρατεία τζιχάντ για την εκκαθάριση της μειονότητας yézidie, μέσω σφαγών, εκδιώξεων και σεξουαλικής δουλείας. Τα χτυπήματα εναντίον του Daesh ευνόησαν την προώθησή του στην κορυφή της οργάνωσης τον Αύγουστο του 2017.
Η ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΗ ΕΠΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ DAECH
Η αναρρίχηση ενός Τουρκμένου αρχηγού στην κεφαλή του Daesh διακόπτει μια υπερ-τριακονταετή αραβική ηγεμονία τζιχαντιστικών ομάδων με διεθνή κατεύθυνση, από την εποχή του Ben Laden έως τον 
Baghdadi, περνώντας από τον Zarqaoui, του ιδρυτή του ιρακινού κλάδου της Al–Qaida και του Zawahiri, του σημερινού επικεφαλής της Al–Qaida. Επομένως, η οργάνωση αρνήθηκε μια τέτοια διάσπαση, επινοώντας το μύθο μιας προφητικής καταγωγής του νέου ηγέτη της. Η βρετανική εφημερίδα Guardian ισχυρίζεται επίσης ότι ο μεγαλύτερος αδερφός του νέου αρχηγού του Daesh έχει εγκατασταθεί στην Τουρκία, όπου θα εκπροσωπήσει το 
Τουρκμενικό Μέτωπο του Ιράκ. Αυτός ο συνασπισμός των τουρκμενικών ομάδων ιδρύθηκε το 1995, με την ενεργή υποστήριξη της Άγκυρας, ως μέρος της κρατικής 
αλληλεγγύης προς τις τουρκικές μειονότητες σε γειτονικές χώρες. Αυτή η τουρκική πολιτική υποστήριξης για τους τουρκμενικούς πληθυσμούς είναι πλέον λιγότερο ενεργή στο Ιράκ απ ‘ό, τι στη Συρία, όπου δύο τουρκμενικές πολιτοφυλακές, το τμήμα του Σουλτάνου Μουράντ και της ταξιαρχίας του Σουλεϊμάν Σάχ, προμήθευσαν ένα μέρος των χιλιάδων Σύριων μισθοφόρων που εμπλέκονται από την Τουρκία στη Λιβύη.
Ο ίδιος, βετεράνος ενός ανταρτικού πολέμου τζιχάντ , ακόμη και πριν από την ίδρυση του ψευδο-χαλιφάτου, ο Abu Omar al–Turkmani οργανώνει μεθοδικά την υπομονετική ανάρρωση της εξέγερσης του Daesh στο 
Ιράκ και τη Συρία σήμερα. Το Κέντρο Παγκόσμιας Πολιτικής (CGP) που εδρεύει στην Ουάσινγκτον δημοσίευσε μια έκθεση με σπάνιες λεπτομέρειες σχετικά με τις νέες δομές της Daesh τον περασμένο μήνα Μάιο 2020. Ο διπλανός χάρτης εντοπίζει μερικούς από τους 
περίπου 4.000 αντάρτες τζιχάντ που δραστηριοποιούνται στο Ιράκ, με τον αριθμό των ένοπλων να εκτιμώνται στο διπλάσιο, αλλά επί του παρόντος είναι αδρανείς. Οι μαχητές του Daesh λέγεται επίσης ότι είναι πολλοί στη Συρία, όπου έχουν ήδη προκαλέσει σοβαρές απώλειες στο καθεστώς του Άσαντ, στην έρημο της Παλμύρας. Εμφανίζουν επίσης ενοχλητικό πνεύμονα στην κοιλάδα του συριακού Ευφράτη, λιγότερο από ένα χρόνο μετά την απώλεια του τελευταίου εδαφικού προπυργίου τους εκεί. Ο Τουρκμάνι φαίνεται αποφασισμένος να ανοικοδομήσει τα παράνομα δίκτυά του, ως μέρος μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής που στοχεύει, όταν έρθει η ώρα, να υπερβεί το στάδιο ενός ανταρτικού πολέμου χαμηλής έντασης. Το σημαντικότερο πλεονέκτημά του είναι ότι η σύγκρουση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν, που επιδεινώθηκε από την αντιπαλότητα μεταξύ Τούρκων και Κούρδων, απαγορεύει οποιαδήποτε ανασύσταση ενός αντι-τζιχαντιστικού συνασπισμού που να φέρει επαξίως αυτό το όνομα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες επικήρυξαν το κεφάλι του Said al–Mawla, γνωστού και ως Abu Omar al-Turkmani, έναντι 5 εκατομμυρίων δολαρίων. Αυτή ήταν ήδη η ανταμοιβή που προσέφερε η Ουάσινγκτον για τον Μπιν Λάντεν, πριν τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.
Για την μετάφραση και την αντιγραφή : Αλκης Καλλιαντζίδης
Δεν με φοβίζει τίποτα, αλλά με προβληματίζει ωστόσο ότι η Τουρκία τα παίζει όλα για όλα, δίχως να υπολογίζει το τεράστιο οικονομικό κόστος (του όλα για όλα) το οποίο νομίζω ότι θα την καταστρέψει. Είναι μακροοικονομικός νόμος, απαράβατος.
