«Εφετείο της Χάγης (σσ.: που διαδέχθηκε το ad hoc Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο του ΟΗΕ για την πρώην Γιουγκοσλαβία) επιβεβαίωσε την καταδίκη του Ράτκο Μλάντιτς. Εξαιρετικά! Η διεθνής δικαιοσύνη λειτουργεί -αυτή είναι τουλάχιστον η εντύπωση» αναφέρει σε σχόλιό της η Taggespiegel του Βερολίνου για την καταδικαστική απόφαση εναντίον του Σέρβου στρατηγού για εγκλήματα πολέμου κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία (1992-1995), μετά την απόρριψη έφεσης. Το σχόλιο εστιάζει όμως στην αργοπορία της διεθνούς δικαιοσύνης και αναφέρεται στην πρώην γενική εισαγγελέα του δικαστηρίου Κάρλα ντελ Πόντε «η οποία βλέπει τα πράγματα διαφορετικά, μολονότι καλωσορίζει την απόφαση (…) Ακόμη και όταν εκδόθηκε η πρώτη απόφαση κατά του Μλάντιντς, η Ελβετή νομικός διαφωνούσε με τους μηχανισμούς του ΟΗΕ (…) Τον Οκτώβριο του 2017 η ίδια διαμαρτυρήθηκε και εγκατέλειψε την εξεταστική επιτροπή για τη Συρία. (…) Η αδράνεια των ΗΕ ενάντια στην καταστροφική βία σε εστίες πολέμων και κρίσεων δεν είναι σκανδαλώδης μόνο για την Κάρλα ντελ Πόντε».

Λίγο πριν την ανακοίνωση της απόφασης επί της έφεσης Μλάντιτς

Από την πλευρά της η Osnabrücker Zeitung σχολιάζει για τη δίκη Μλάντιτς: «Οι αποδείξεις για τερατώδη εγκλήματα ήταν συντριπτικές. Eπανόρθωση για τέτοιες πράξεις δεν μπορεί να υπάρξει (…) Το γεγονός όμως ότι το δικαστήριο του ΟΗΕ προσδιορίζει με σαφήνεια τα εγκλήματα πολέμου και τις γενοκτονίες και δεν αφήνει τους υπαίτιους να ξεφύγουν δεν έχει αποτιμηθεί όσο ψηλά του αξίζει, ως μια προσπάθεια απόδοσης δικαίου ενάντια στην αδικία μέσω νομικών οδών, σπάζοντας έτσι το σπιράλ της βίας και των αντιποίνων».

Η ΕΕ απέχει πολύ από μια κοινή πολιτική ασύλου

Πρωτοβουλία του Χορστ Ζεεχόφερ η επιστολή παραπόνων

Στην επιστολή παραπόνων έξι ευρωπαϊκών χωρών (με πρωτοβουλία του υπ. Εσωτερικών της Γερμανίας Χορστ Ζεεχόφερ, την οποία συνυπογράφουν Γαλλία, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Βέλγιο και Ελβετία) προς την Κομισιόν για τη λεγόμενη «δευτερεύουσα μετανάστευση» αιτούντων άσυλο και μεταναστών από την Ελλάδα προς την κεντρική Ευρώπη αναφέρεται δημοσίευμα της Frankfurter Allgemeine Zeitung. Στην επιστολή, η οποία βρίσκεται στη διάθεση της εφημερίδας, σημειώνεται ότι «μόνο στη Γερμανία, πάνω από 17.000 άτομα έχουν υποβάλει πρόσθετες αιτήσεις ασύλου από τον Ιούλιο του 2020, μολονότι τους έχει χορηγηθεί διεθνής προστασία στην Ελλάδα»

Η επιστολή, όπως σημειώνει το ρεπορτάζ, προκάλεσε την άμεση απάντηση της Ελλάδας διά του αρμόδιου υπουργού Νότη Μηταράκη, ο οποίος απορρίπτει τις κατηγορίες και υποστηρίζει ότι η Ελλάδα δέχεται περισσότερους μετανάστες από ό,τι θα τhς αναλογούσε. Μεταξύ άλλων η SZ παρατηρεί: «Η ανταλλαγή επιστολών δείχνει πόσο μακριά βρίσκονται τα κράτη-μέλη από μια κοινή πολιτική ασύλου και μετανάστευσης. Εννέα μήνες μετά τη σχετική πρόταση της Κομισιόν, τα παλαιά ρήγματα μεταξύ των χωρών της Μεσογείου και της κεντρικής Ευρώπης ξανανοίγουν».

Για το ίδιο θέμα ρεπορτάζ στην Handelsblatt σημειώνει μεταξύ άλλων: «Η Γερμανία αποτελεί ιδιαίτερα προσφιλή προορισμό λόγω των καλών κοινωνικών παροχών της. Οι πρόσφυγες ταξιδεύουν νόμιμα, με ταξιδιωτικά έγγραφα που τους χορηγούν οι ελληνικές αρχές μετά την αναγνώριση του αιτήματος ασύλου. Μόλις φτάνουν στη Γερμανία υποβάλουν εκ νέου αίτημα ασύλου στη Γερμανία με την ελπίδα να λάβουν επιδόματα και μόνιμο δικαίωμα παραμονής». Όπως παρατηρεί η HB: «Σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες ασύλου αυτοί οι ‘δευτεροβάθμιοι΄μετανάστες θα πρέπει να επιστρέφονται στην Ελλάδα (…) Ωστόσο γερμανικά διοικητικά δικαστήρια απαγορεύουν αντίστοιχες απελάσεις, διότι αυτοί οι άνθρωποι απειλούνται στην Ελλάδα με ανεπαρκή μέριμνα και έλλειψη στέγης». Το δημοσίευμα αναφέρεται και στη στάση της Ελλάδας σημειώνοντας: «Για το γεγονός ότι πολλοί πρόσφυγες κάνουν κατάχρηση του κανονισμού για μόνιμη αναχώρηση, δεν μπορεί να κατηγορηθεί η Ελλάδα, σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση. “Εάν αρνηθούμε στους πολίτες τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα, και αυτό θα αποτελούσε παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας”, δήλωσε Έλληνας διπλωμάτης.»

Δήμητρα Κυρανούδη

DW