Ο Έβρος και το τουρκολιβυκό σύμφωνο:  Τι πιστώνεται στον κύριο Μητσοτάκη;

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Δημήτρη Μακροδημόπουλου.

  1. Για τον Έβρο

Ομολογουμένως η κυβέρνηση αντέδρασε έγκαιρα στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο διότι η είσοδος ενός μεγάλου αριθμού προσφύγων και μεταναστών θα επέτεινε το οξυμμένο, ήδη, προσφυγικό πρόβλημα στη χώρα μας που ήδη αδυνατεί να αντιμετωπίσει. Όμως οι προθέσεις της Τουρκίας που την οδήγησαν στην δημιουργία του προβλήματος με την εργαλειοποίηση των προσφύγων δεν ερμηνεύτηκαν σωστά, ίσως διότι η κυβέρνηση θέλησε να αποκομίσει πολιτικά οφέλη προσομοιάζοντας τα δραματικά γεγονότα με έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο από τον οποίο η πατρίδα μας εξήλθε νικήτρια.

Γιατί ήσαν διαφορετικές οι προθέσεις της Άγκυρας; Διότι μια χώρα που φιλοξενεί στο έδαφός της 3,5 εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες γνωρίζει ότι διοχετεύοντας μερικές χιλιάδες εξ αυτών στη γείτονα δεν επιλύει το πρόβλημά της. Εργαλειοποίησε το προσφυγικό για να στείλει το μήνυμα της στην Ευρώπη και νομίζω ότι το πέτυχε. Γιαυτό η μεταφορά των προσφύγων και των μεταναστών στην Αδριανούπολη δεν είχε τον χαρακτήρα του αιφνιδιασμού δηλαδή της μυστικής επιχείρησης αλλά έγινε πομπωδώς θα λέγαμε. Με κομβόι από λεωφορεία, με τα τηλεοπτικά δίκτυα να μεταδίδουν τα γεγονότα απ’ ευθείας καθώς και συνεντεύξεις αναχωρούντων  προσφύγων από τις οποίες αναδεικνύονταν και ο εμπαιγμός τους, ότι π.χ. τα σύνορα ήταν ανοιχτά και η διεκπεραίωσή τους στη χώρα μας αυτονόητη. Οι ανταποκριτές της ΕΤ, του ΣΚΑΙ κ. α. στην Τουρκία ήταν επί ποδός ενημερώνοντας τους θεατές από την Κων/πολη και την Αδριανούπολη για την επιχείρηση προώθησης των προσφύγων.

Είναι προφανές ότι η Άγκυρα γνώριζε πολύ καλά ότι ήταν αδύνατη η παραβίαση των ελληνικών συνόρων από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Στον Έβρο εδρεύουν δύο Μεραρχίες Στρατού και άλλες μονάδες του Δ’ Σώματος που περιπολούν μονίμως και σε 24ωρη βάση τα σύνορα και πλέον αυτών είναι οι συνοριοφύλακες και τα Σώματα Ασφαλείας. Ακόμη και σε έναν υποτιθέμενο πόλεμο μεταξύ των δύο χωρών, όπως γράφει ο Παναγιώτης Κονδύλης στο Επίμετρο για τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις στο βιβλίο του “Περί Πολέμου”, η Ελλάδα υπερτερεί στον Έβρο έναντι της Τουρκίας λόγω της διαφοράς μορφολογίας της Ανατολικής Θράκης (πεδινή) έναντι αυτής του νομού Έβρου (ορεινή). Αποτελεί δηλαδή την αχίλλειο πτέρνα της Τουρκίας σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Πόσο μάλλον όταν οι επιχειρούντες την παραβίαση των συνόρων μας είναι απελπισμένοι πρόσφυγες και μετανάστες. Η Άγκυρα λοιπόν δεν είχε ψευδαισθήσεις. Επιδίωξή της ήταν η παράσταση που έλαβε χώρα με τη συγκέντρωση των χιλιάδων απελπισμένων να επιχειρούν να παραβιάσουν τον φράχτη στις Καστανιές για να θέσει και πάλι το προσφυγικό επί τάπητος αναθεωρώντας τη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας του Μαρτίου του 2016 και σε άλλα οφέλη που αφορούσαν τη στήριξη της πολιτικής της στη βόρεια Συρία. Και αυτό πέτυχε. Αυτό φάνηκε με την τετραμερή που ζήτησε ο Ερντογάν και συγκλήθηκε στις 17 Μαρτίου με τη συμμετοχή της Μέρκελ, του Μακρόν και του Τζόνσον.

Ενώ όμως οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας ανταποκρίθηκαν στον ρόλο τους, η πολιτική ηγεσία της χώρας υπέστη δύο απανωτές ήττες. Η πρώτη ήταν η απουσία της από την τετραμερή για το προσφυγικό καίτοι η χώρα μας αποτελεί τον υποδοχέα των προσφύγων και των μεταναστών από την Τουρκία και η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας εμπλέκει τη χώρα μας άμεσα. Η δεύτερη κατέστη ολοφάνερη με την επίσκεψη της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και των προέδρων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ στις Καστανιές. Αφενός είδαν το σκηνικό που έστησε η Άγκυρα στον φράχτη διαπιστώνοντας τον κίνδυνο προσφυγικής εισβολής που απειλεί την Ευρώπη, αυτό δηλαδή που επιδίωκε να δείξει η Άγκυρα, αφετέρου ο Έλληνας πρωθυπουργός, αρκέστηκε στις λεκτικές θωπείες των εταίρων περί ταύτισης ελληνικών και ευρωπαϊκών συνόρων που αποτελεί απλά ευφημισμό, και δεν αντέδρασε στην προοπτική να παραμείνουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που φιλοξενεί η χώρα μας μονίμως εδώ.

  1. Για το τουρκολιβυκό σύμφωνο

Η κυβέρνηση προσπάθησε να επωφεληθεί κομματικά απο τα γεγονότα στον Έβρο εξομοιώνοντας την αποτρεπτική της επιτυχία εκεί, με ελληνοτουρκικό πόλεμο από τον οποίο εξήλθαμε νικητές και συνεχίζει αδιάλειπτα να αναφέρεται σε αυτό. Προφανώς για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από έναν πραγματικό πόλεμο με άλλα μέσα που διεξάγεται στην Ανατολική Μεσόγειο όπου τα ελλαδικά συμφέροντα έχουν περιέλθει σε δυσχερή θέση, εξέλιξη την οποία χρεώνεται.  Διότι η Τουρκία κατόρθωσε χάρις στην πολυσχιδή της πολιτική, με τη στρατιωτική της εμπλοκή στη Λιβύη και παραβιάζοντας τις αποφάσεις της Διάσκεψης του Βερολίνου της 19ης Ιανουαρίου, στην οποία συμμετείχε, για το εμπάργκο όπλων και την κατάπαυση των εχθροπραξιών, να θεωρείται σήμερα από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Δύσης διότι δημιουργεί “ανάχωμα” στην ρωσική επιρροή. Γεγονός που ενισχύει τα συμφέροντά της που προωθεί με το τουρκολιβυκό σύμφωνο Ερντογάν – Σάρατζ. Κατόρθωσε επίσης στη Διάσκεψη για τη Λιβύη του Βερολίνου που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ μετά την υπογραφή του τουρκολιβυκού συμφώνου να μη συμπεριλαμβάνεται η χώρα μας μεταξύ των 16 συμμετασχόντων καίτοι το σύμφωνο έθιγε καίρια τα εθνικά μας συμφέροντα, όπως δεν συμμετείχαμε και στην τετραμερή για το προσφυγικό μετά τα γεγονότα στον Έβρο. Μάλιστα η ναυτική επιχείρηση «Ειρήνη» που ανέλαβε να υλοποιήσει η ΕΕ για την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη παραμένει ουσιαστικά ανενεργή διότι κράτη μέλη της ΕΕ προτάσσουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία.

Να υπενθυμίσουμε ότι το τουρκολιβυκό σύμφωνο υπογράφηκε στα τέλη Νοεμβρίου και πρόδρομός του υπήρξε η απόρριψη από την Κυπριακή Δημοκρατία της πρότασης Ακιντζί τον περασμένο Αύγουστο με την οποία πρότεινε τη συγκρότηση κοινής επιτροπής υδρογονανθράκων, για τον διαμοιρασμό των κερδών και τις υφιστάμενες αδειοδοτήσεις με τη δημιουργία κοινού ταμείου  καθώς και τη συνεργασία με την ελληνοκυπριακή πλευρά στην έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων γύρω από την Κύπρο. Απερρίφθη καίτοι οι πάντες, ο ΟΗΕ, η ΕΕ, οι ΗΠΑ, η Ρωσία, κ.α. και του προέδρου Αναστασιάδη συμπεριλαμβανομένου (!), συνομολογούν το δικαίωμα των τουρκοκυπρίων να συμμετάσχουν αναλογικά στην κατανομή των ενεργειακών πηγών της κυπριακής ΑΟΖ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τούρκος ΥΠΕΞ Κ. Τσαβούσογλου σε πρόσφατες δηλώσεις του υπογράμμισε ότι οι τουρκικές πρωτοβουλίες, συγκεκριμένα του τουρκολιβυκού συμφώνου, στοχεύουν «πρωταρχικά στη διαφύλαξη των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων και, έπειτα στην προστασία των συμφερόντων στην υφαλοκρηπίδα μας» (Καθημερινή 4/6/2020).

Το δόγμα “η Λευκωσία αποφασίζει και η Αθήνα υποστηρίζει”, το οποίο ασπάζονταν και η προηγούμενη κυβέρνηση, αρχής γενομένης από την κυβέρνηση Σαμαρά, αναδεικνύεται σε υπεκφυγή της ελληνικής διπλωματίας να αναπτύξει η Αθήνα ως εθνικό κέντρο τη δικής της εθνική πολιτική. Οι ευθύνες λοιπόν της σημερινής κυβέρνησης για την τροπή των εθνικών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο είναι τεράστιες. Σε τι βάθος χρόνου θα πρέπει να αναζητηθεί αυτή η ευθύνη, η αβελτηρία δηλαδή της χώρας μας να ρυθμίσει το θέμα της ΑΟΖ με τη Λιβύη προτρέχοντας της Τουρκίας;

Μας το αποκαλύπτει ο Ελμαχντί Ελμαρτζεπί, μόνιμος αντιπρόσωπος της κυβέρνησης Σάραζ της Λιβύης στον ΟΗΕ, δηλαδή της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης. Στην επιστολή του προς τον ΟΗΕ υπερασπίζεται το μνημόνιο Ερντογάν και Σάραζ  – όπως ήταν αναμενόμενο αφού εκπροσωπεί την κυβέρνηση Σάραζ – ισχυριζόμενος ότι είναι νόμιμο και σύμφωνο με το διεθνές δίκαιο, ενώ παράλληλα κατηγορεί την Ελλάδα ότι προσπάθησε στο παρελθόν να διεκδικήσει επήρεια που δεν της ανήκει.

Όμως έχουν ενδιαφέρον όσα ακολουθούν: «Από το 2004, γράφει, η Λιβύη διεξήγαγε τέσσερις γύρους διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα με τη συμμετοχή εμπειρογνωμόνων και από τις δύο χώρες. Οι διαπραγματεύσεις αυτές δεν επέφεραν κανένα αποτέλεσμα, διότι η Ελλάδα επέμενε να καθορίσει τη θαλάσσια δικαιοδοσία της έναντι της Λιβύης με βάση τα εξαιρετικά μικρά ακατοίκητα νησιά χωρίς νομική σημασία. Η Ελλάδα επέμενε να σχεδιάσει μια διάμεση γραμμή βασιζόμενη σε αυτές τις υπερβολές των νησιών και αρνήθηκε να εφαρμόσει την αρχή της αναλογικότητας που χρησιμοποιείται διεθνώς σε τέτοιες καταστάσεις. Η αλληλογραφία μεταξύ των δύο πλευρών συνεχίστηκε μέχρι το 2014. Δυστυχώς η Ελλάδα αγνόησε εντελώς τα δικαιώματα της Λιβύης και έσπευσε με τους συμμάχους της στο Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου να συνάψει συμφωνίες και να εκμεταλλευτεί τις περιφερειακές εντάσεις για να επιβάλει de facto μονοπώλιο στην παραγωγή, υγροποίηση και μεταφορά αερίου (προφανώς εννοεί τον East Med)» (Καθημερινή 10/1/2020).

Τα ανωτέρω επιβεβαιώνει ο Χρήστος Ροζάκης  στο βιβλίο «Η  Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και το Διεθνές Δίκαιο», εκδ. Παπαζήση, 2013, σελ. 47: «Η αδυναμία προσέγγισης των δύο μερών (Ελλάδας – Λιβύης) στο θέμα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών στην περιοχή πρέπει να οφείλεται στις διαμετρικά διαφορετικές απόψεις τους σε σχέση με τη μέθοδο οριοθέτησης: η Λιβύη υποστηρίζει ότι η μέθοδος οριοθέτησης πρέπει να είναι η ευθυδικία – τη στιγμή που η Ελλάδα υποστηρίζει σταθερά τη μέση γραμμή – και αντιτίθεται σε απόδοση πλήρους επήρειας των ελληνικών νησιών νοτίως της Κρήτης και των ακτών της Πελοποννήσου (Στροφάδες, Σαπιέντζα, Σχίζα, Γαύδος, Χρυσή, Κουφονήσι)».

Εκείνο όμως που εντυπωσιάζει διαβάζοντας άρθρο του Χρήστου Ροζάκη πάλι, με τίτλο «Το μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης και τα ελληνικά νησιά» (Καθημερινή 8/12/2019) είναι ότι η Λιβύη προσέφυγε δύο φορές στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, τη μια με την Τυνησία (1982) και την άλλη με τη Μάλτα (1985) για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, δηλαδή η Τρίπολη ακολουθούσε τον δρόμο της διεθνούς Δικαιοσύνης για την επίλυση των θαλάσσιων διαφορών με τα γειτονικά κράτη. Στην Αθήνα λοιπόν εναπόκειτο επί τόσες δεκαετίες να συμφωνήσει και να πορευτεί με την Τρίπολη στη Χάγη. Δεν το έπραξε διότι οι ελληνικές κυβερνήσεις προτάσσουν το πολιτικό κόστος και την επανεκλογή τους, όπως συνέβη το 2003 όταν Ελλάδα και Τουρκία πλησίασαν στην υπογραφή συνυποσχετικού για την υφαλοκρηπίδα αλλά η τότε κυβέρνηση εν όψει των εκλογών δεν θέλησε να αναλάβει το πολιτικό κόστος για την προσφυγή στη Χάγη. Με αποτέλεσμα η Άγκυρα να αξιοποιήσει τον εμφύλιο που μαίνεται στη Λιβύη και να συνυπογράψει μαζί με την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση του Σάραζ το μνημόνιο προσθέτοντας νέα προβλήματα στην Αθήνα και στη Λευκωσία.

Μακροδημόπουλος Δημήτρης

Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412

7-6-2020

spot_img

8 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Μ εντυπωσίασε η φωρτογραφία στο μακροσκελές άρθρο σας ,αγαπητέ κ.Μακροδημόπουλε,γιατί επιτέλους παύσατε -όπως πολλοί -να πιστεύετε ότι εκεί αμύνθηκαν μόνο οι”Ελληναράδες”.
    Αιφνιδιάστηκαν ο κ. Ερντογάν και ο ”αδελφός” τουρκικός λαός ,γιατί αλλοιώς μας είχαν συνηθίσει στην 4ετία 2015-2019, ειδικά με την Συμφωνία των Πρεσπών.
    Μα η ζωή ευτυχώς δεν είναι ευθεία ,αλλά τεθλασμένη γραμμή .
    Δυνατά ,λοιπόν, από δω και πέρα για δημιουργία πατριωτικής νεολαίας ,που θα αντιμετωπίσει όλες τς εξωτερικές απειλές ,που δεν θα σταματήσουν εύκολα.
    Να ξανακούσουμε βρε αδελφέ και τους Μ.Αλέξανδρο και Κων/νο Παλαιολόγο του Σπανουδάκη.

  2. Αγαπητέ ΣΑΝ, η πολιτική αυτών που θαυμάζεις διώχνει τη νεολαία μας στα ξένα.

    • Στο άρθρο σας περιλαμβάνετε και την φράση ”τι πιστώνεται στον κ.Μητσοτάκη”.
      ΜΗ είστε τόσο μικρόψυχος. Η επιτυχία στον Έβρο μας, αγαπητέ συντοπίτη,είναι του κ.Μητσοτάκη ,γιατί δεν αποφάσισαν ούτε αυτοσχεδίασαν οι Δυνάμεις του Στρατού και της Αστυνομίας κατά την απόκρουση της ειρηνική εισβολής.
      ΤΕΛΟΣ μη δίνετε πληροφορίες στην Τουρκία για τις στρατιωτικές μας δυνάμεις.
      Τα άλλα για την νεολαία είναι πέταγμα της μπάλας στη εξέδρα προς την θάλασσα του γηπέδου της Αλέξ/πολης .Κ

  3. Λέτε να μη γνωρίζουν οι Τούρκοι ότι έχουμε δύο Μεραρχιες στον Έβρο αφού στην είσοδο του στρατηγείο τους είναι γραμμένη η ονομασία τους; Υποτιμάτε τους γείτονες και αυτό είναι ο, τι χειρότερο. Αυτό κάνει και η κυβέρνηση προσομοιαζοντας τα γεγονότα στον Έβρο με Ελληνοτουρκικο πόλεμο. Χάνουμε την αίσθηση της πραγματικότητας έτσι.

    • Πάντως δεν θα ήθελα. ΠΗΓΗ. Μακροδημόπουλος από Αλεξ/πολη,τηλ….
      Αφήστε τις κυβερνήσεις . Χαίρετε.

  4. Τι εννοείτε; Δεν το κατάλαβα αυτό!
    Δηλαδή, εσείς είστε περισσότερο πατριώτης. Αυτοί που από μεγάλο δήθεν πατριωτισμό οδήγησαν τους Έλληνες στον Σαγγαριο, αυτοί εξαφάνισαν τον Ελληνισμό από την Ιωνία και τη Μικρά Ασία. Με αυτούς τους όρους συζήτηση δεν μπορεί να γίνει. Εσείς φύγατε από τον Έβρο, εγώ γεννήθηκα στις Σέρρες αλλά από τα 30 ζω μόνιμα στον Εβρο.

    • Μη ανησυχείτε για τον πατριωτισμό σας ,αλλά και μη ”ξύνεστε στην γκλίτσα του τσομπάνη” για το ποιοί και από ποια κόμματα ΔΕΝ πολέμησαν στην Μικρασία και ποιοί πολέμησαν την Πατρίδα το 1946-49.
      Την ακριτομύθια σας επεσήμανα.
      Προσοχή στην προστασία-στην πράξη- του Έβρου μας ,ασχέτως κυβερνήσεων.
      Και πάλιν ερώ χαίρε.

      • Εσείς πατρίδα αποκαλείται το πολιτικό καθεστώς όχι την Ελλάδα με όλους τους ελληνες. Είναι μια εκδοχή αυτο, διχαστική βέβαια που ακόμη τη βιώνει η κοινωνία στο πετσί της. Εξ ου βέβαια και οι μετανάστες νέοι μας στα ξένα. Αν δεν έχεις μπάρμπα στην Κορωνη…

Leave a Reply to Σ.Α.Ν. Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα