Οι τρεις λόγοι που θέριεψε η Χρυσή Αυγή – Πώς την ξεδόντιασαν οι θεσμοί

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Συρίγος Άγγελος

Σκηνή πρώτη: Το 2012 κάθε Κυριακή όλο το καλοκαίρι, από το απόγευμα έως το βράδυ, στην παραλιακή του Σουνίου στο ύψος της Παλαιάς Φώκαιας μία ομάδα νεαρών ατόμων κρατούν επιδεικτικά σημαίες και σύμβολα της Χρυσής Αυγής. Οι επιβάτες στα αυτοκίνητα που σχηματίζουν ουρά για να επιστρέψουν στην Αθήνα κοιτάζουν “δαγκωμένοι”.

Σκηνή δεύτερη: Δεκαπενταύγουστος 2012 σε ένα πανηγύρι στην Άνδρο εμφανίζεται μία ομάδα νεαρών ατόμων. Οι άνδρες φορούν μπλουζάκια και σήματα της Χρυσής Αυγής. Σηκώνονται να χορέψουν, απαιτώντας να αδειάσει η πίστα από τους άλλους. Το πανηγύρι σκοτεινιάζει.

Σκηνή τρίτη: Σεπτέμβριος 2013 στην επέτειο της σφαγής του Μελιγαλά. Χρυσαυγίτες με στολές κάνουν επίδειξη ισχύος στοιχισμένοι σε φάλαγγες και οπλισμένοι με χοντρά κοντάρια. Οι αρχηγοί τους προπηλακίζουν τους υπερήλικες (και κατά τεκμήριο δεξιούς) συγγενείς των νεκρών με σκαιό τρόπο.

Ωραίο σύνθημα το (βγαλμένο από το τραγούδι του Αγγελάκα) αντιφασιστικό «σιγά μη φοβηθώ», αλλά καταδεικνύει ακριβώς αυτό: ο κόσμος φοβόταν. Φοβόταν τους τραμπούκους που εμφανίζονταν ως κοινοβουλευτικό κόμμα και κυκλοφορούσαν ξεδιάντροπα γύρω μας. Φοβόταν την προϊούσα αύξηση της καθημερινής βίας. Φοβόταν την επιφανειακή νομιμότητα να βαδίζει παράλληλα με τον παραστρατιωτικό χαρακτήρα. Φοβόταν τα ποσοστά που έδιναν τη δυνατότητα σε ένα νεοναζιστικό γκρουπούσκουλο να διεκδικεί την τρίτη διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις.

Από το περιθώριο, τρίτο κόμμα

Τρεις ήσαν οι βασικοί σταθμοί που εκτίναξαν την περιθωριακή ομάδα των ναζί σε τρίτο κόμμα στην ελληνική Βουλή:

Πρώτον: ασφάλεια και παράνομη μετανάστευση. Η πρώτη φορά που η Χρυσή Αυγή κατεγράφη ως εκλογική παρουσία ήταν το Νοέμβριο του 2010 στον Δήμο της Αθήνας με ποσοστό 5,3%. Η κοινωνία, πρέπει να ζει με ασφάλεια. Η ασφάλεια είναι προαπαιτούμενο και για όλα τα άλλα: την αποδοχή του άλλου, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών κ.ο.κ. Την ασφάλεια την παρέχει το κράτος δια της αστυνομίας. Αλλιώς το κενό καλύπτει κάποια Χρυσή Αυγή, όπως έγινε στον Άγιο Παντελεήμονα.

Δεύτερον: αντισυστημικό κόμμα. Ενώ κατέρρεε το μοντέλο μίας επίπλαστης αναπτύξεως με δανεικά χρήματα, η Χρυσή Αυγή που “δεν είχε φάει” τόνιζε τον αντισυστημικό της χαρακτήρα. Στην απόγνωση, την παράνοια και τον μηδενισμό που επικρατούσε στη χώρα που έμπαινε πλησίστια στα μνημόνια, έβρισκαν έδαφος να φυτρώσουν κάθε είδους λουλούδια από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά.

Τρίτον: αντλώντας νομιμοποίηση. Η παρουσία (και) της Χρυσής Αυγής στο κίνημα των “Αγανακτισμένων” στο Σύνταγμα το 2011 ήσαν η πρώτη νομιμοποίηση στα μάτια της κοινής γνώμης. Ακολούθησαν πολλά επεισόδια, μέσω των οποίων η Χρυσή Αυγή καθιερώθηκε ως τμήμα της μεγάλης εικόνας. Κάποια δεν μπορούσαν να αποφευχθούν. Άλλα ήσαν συνειδητά. Σε κάποιους η Χρυσή Αυγή ήταν χρήσιμη.

Ένα εξαιρετικά κρίσιμο σημείο ήταν ότι στη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ συνέδεσε πολιτικά με τους Χρυσαυγίτες αφ’ ενός τον πατριωτισμό, αφ’ ετέρου τους πολιτικούς του αντιπάλους στον χώρο της Κεντροδεξιάς και Δεξιάς. Το αποκορύφωμα αυτής της αντιλήψεως ήταν τα όσα ακολούθησαν τη Συμφωνία των Πρεσπών. Όπως σχολίασε δηκτικά ξεκινώντας την ομιλία του στο Σύνταγμα ο Μίκης Θεοδωράκης: «Καλοί μου Έλληνες, αδέρφια μου, φασίστες, ρατσιστές, τρομοκράτες, αναρχικοί, τραμπούκοι…».

Αυτά τα τρία βήματα δεν αναφέρονται τυχαία. Ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος να δούμε νέες Χρυσές Αυγές. Στο κέντρο της Αθήνας (εκεί που ο Κασιδιάρης πήρε στις τελευταίες δημοτικές εκλογές 20%) εξακολουθούν να υπάρχουν οι συνθήκες για δημιουργία ακροδεξιού κόμματος. Επιπλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί την ίδια ισοπεδωτική ρητορική του.

Η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής

Πώς έπρεπε να αντιμετωπισθεί η Χρυσή Αυγή; Οι ποικιλώνυμοι Αντιφά(δες) ήθελαν (και θέλουν) να αντιμετωπίσουν τη Χρυσή Αυγή στον δρόμο. Στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης από το 1929 έως το 1933, ναζί και ακροαριστεροί μαχαιρώνονταν τα βράδια στους δρόμους των μεγάλων γερμανικών πόλεων. Κινδυνεύσαμε να το δούμε και στην Ελλάδα. Μη ξεχνάμε ότι «ως αντίποινα για τη δολοφονία Φύσσα» (όπως έγραφε η σχετική προκήρυξη) άγνωστοι δολοφόνησαν δύο Χρυσαυγίτες τον Νοέμβριο του 2013 στο Νέο Ηράκλειο.

Απέναντι σε μία οργάνωση που χρησιμοποιεί τους δημοκρατικούς θεσμούς για να αλώσει τη δημοκρατία, η απάντηση μπορεί να προέλθει μόνον μέσα από αυτούς τους θεσμούς. Τα εύσημα πάνε στην κυβέρνηση Σαμαρά που θεώρησε ότι η δολοφονία Φύσσα έδινε στη δημοκρατικά συντεταγμένη Πολιτεία τη δυνατότητα να καθαρίσει το απόστημα. ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας.

Συνέχεια στο slpress.gr

spot_img

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Ούτε ένα και και ούτε ένα κόμμα μπορείς να αφαιρέσεις από την εξαίρετη κοινωνιολογική ανάλυση του εξαιρέτου καθηγητή και βουλευτή κ.Συρίγου (νεοδημοκράτη σημειωτέον) ,πρέπει όμως να υπογραμμισθεί η φράση ”την ασφάλεια την παρέχει το κράτος δια της Αστυνομίας”,το οποίο κράτος και τώρα-τότε περισσότερο- δεν την παρέχει παντού και πάντοτε ,γιαυτό και έχουμε τις επιθέσεις οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου εναντίον των κρατικών λειτουργών-χθες εναντίον του πρυτάνεως του Ε.Μ.Π-και της ”λάιτ, προς το παρόν” του Ρουβίκωνα ,των Αναρχικών , των κρατουμένων στις Φυλακές και άλλων παρεών ,”ων ουκ έστη αριθμός”.
    Και αυτά μεν , ως κοινωνικά εν μέρει φαινόμενα -που υπάρχουν παντού- δεν θα σταματήσουν ,αλλά πρέπει ,τώρα πια, το ”Δημοκρατικό τόξο” να αποφασίσει να τα περιορίσει, χωρίς να αλληλοκατηγορείται για αστυνομικό κράτος και φασισμό ,αλλοιώς και επειδή και άλλοι Έλληνες ,πλην των Αριστερων κλπ.κλπ, έχουν και ”αυτή νεύρα, καρδιά και φόβο” και ”θέλουν να πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους ”-όπως λένε- ,θα συνεχισθούν οι αυτοδικίες ,όπως των οπαδών των γηπέδων ,οι οποίες θα βαφτίζονται ”ΦΑ ,ΑΝΤΙΦΑ κλπ”.
    Δεν είναι καιρός να σταματήσει να εκφωνείται και το ΄σύνθημα ”νόμος είναι το δίκηο του εργάτη”, αφού στην Δημοκρατία νόμος είναι αυτός που ψηφίζεται από την εκάστοτε πλειοψηφία της πολυκομματικής Βουλής μας;;;.
    Τέλος εξ’αιτίας της Χρυσής Αυγής έγιναν οι πρόωρες εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 και αυτή ήταν που είτε αποχωρούσε -όπως και το ΚΚΕ -είτε την απέπεμπαν από την Βουλή,είτε ψήφιζε αρκετά νομοσχέδια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΑΖΑΝΕΛ, το αποτέλεσμα ήταν ότι ”ήταν οι πατερίτσες της”, όπως λέει ο λαός .

  2. “αφού στην Δημοκρατία νόμος είναι αυτός που ψηφίζεται από την εκάστοτε πλειοψηφία της πολυκομματικής Βουλής μας;;;.”

    Από πού προκύπτει αυτό σε μια δημοκρατία. Το μπερδευεις με την ολιγαρχία

    • Πως νομίζω ότι δεν συμβιβάζεται-πουθενά στον κόσμο- η πολυκομματική Δημοκρατία -με την Ολιγαρχία. Τι λέμε ”η πλειοψηφία κυβερνά ,η μειοψηφία ελέγχει”.
      Σε κάθε περίπτωση αυτό είναι το Πολίτευμα της πολυκομματικής Δημοκρατίας.
      Ή συμμετέχεις ,ή, απέχεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα