Ο έλεγχος των εξοπλισμών πρέπει να τεθεί στην ατζέντα…
Τζέιμς Γ. Κάρντεν
14 Αυγούστου
Η φετινή σύνοδος κορυφής μεταξύ των Προέδρων Τραμπ και Πούτιν στην Αλάσκα αποτελεί ευκαιρία για τη Ρωσία και τη Δύση να διαπραγματευτούν μια ειρηνική διευθέτηση στην Ουκρανία. Δεν θα υπάρξει τέλεια λύση—για να προσεγγίσει οποιαδήποτε συμφωνία μια δίκαιη ειρήνη, θα πρέπει αναγκαστικά κάθε πλευρά να αποχωρήσει δυσαρεστημένη. Πιστεύουμε ότι ο πιο επείγων στόχος, η διακοπή της αιματοχυσίας, πρέπει να τεθεί σε προτεραιότητα έναντι μαξιμαλιστικών, άκαμπτων απόψεων για το τι συνιστά θεμελιώδες ρωσικό και αμερικανικό συμφέρον.
Η κυβέρνηση Τραμπ φαίνεται προσηλωμένη σε μια προκλητική αλλά εν τέλει αυτοϋπονομευόμενη διπλωματία. Παρόλο που ο πρόεδρος ισχυρίζεται ότι επιθυμεί την ειρήνη, η κυβέρνησή του φαίνεται αποφασισμένη να προκαλέσει μια ακόμη κρίση. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, η κυβέρνηση επέβαλε δευτερογενείς κυρώσεις, μεταμφιεσμένες σε δασμό 25% στις εξαγωγές προς την Ινδία, με σκοπό να πιέσει το Νέο Δελχί να σταματήσει τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου. Ανεξαρτήτως της αποδεδειγμένης αναποτελεσματικότητας των κυρώσεων ως εργαλείου για την αλλαγή της συμπεριφοράς άλλων χωρών, πιστεύει πραγματικά ο πρόεδρος ότι η συνέχιση μιας διπλωματίας κυρώσεων και επιθετικής ρητορικής θα οδηγήσει σε καλύτερο status quo;
Παρά την απόσταση που χωρίζει πλέον την Ουάσιγκτον και τη Μόσχα σχεδόν σε όλα τα ζητήματα της παγκόσμιας ασφάλειας, οι δύο πλευρές έχουν μια ανεκτίμητη ευκαιρία να αντιμετωπίσουν από κοινού κάποια ζητήματα που απαιτούν συνεργασία, με κορυφαία την αποτροπή της πυρηνικής διάδοσης και τον έλεγχο των εξοπλισμών.
Το καθεστώς μη διάδοσης και ελέγχου των πυρηνικών όπλων, που οικοδομήθηκε με κόπο κατά τον 20ό αιώνα, έχει συστηματικά και σκόπιμα υπονομευθεί, αυξάνοντας τον κίνδυνο χρήσης πυρηνικών όπλων εκ νέου. Η απόφαση του Τζορτζ Μπους του νεότερου να αποχωρήσει από τη Συνθήκη για τους Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους το 2002 υπονόμευσε τη διπλωματική σχέση εργασίας μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας και άνοιξε ευρύτερα την πόρτα για επιστροφή στην κούρσα εξοπλισμών. Αυτό το σφάλμα επιδεινώθηκε από την αποχώρηση της πρώτης κυβέρνησης Τραμπ από τη Συνθήκη για Πυρηνικές Δυνάμεις Μέσου Βεληνεκούς (INF) και τη Συνθήκη Ανοιχτών Ουρανών. Οι εισβολές της Ρωσίας στην Ουκρανία, η αποχώρησή της από τη Συνθήκη για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη το 2023 και οι συνεχιζόμενες απειλές για πυρηνική χρήση στην Ουκρανία συνέβαλαν περαιτέρω στην αποσταθεροποίηση του πυρηνικού status quo και αύξησαν την πιθανότητα επαναχρησιμοποίησης αυτών των φρικτών όπλων.
Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη τόσα πολλά που διακυβεύονται και καθόλου χρόνος για χάσιμο. Η Συνθήκη New START του 2010, η οποία θέτει όριο στον αριθμό των στρατηγικών πυρηνικών κεφαλών που μπορούν να αναπτύξουν και οι δύο πλευρές, λήγει τον Φεβρουάριο του 2026. Καλούμε τον Πρόεδρο Τραμπ να θέσει την ανανέωση αυτής της συνθήκης μεταξύ των απολύτως κορυφαίων προτεραιοτήτων του στην Αλάσκα.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί μια περιφερειακή τραγωδία για την ασφάλεια και την ανθρωπιστική κατάσταση. Όμως υπενθυμίζουμε στον Πρόεδρο ότι, όσον αφορά τα πυρηνικά όπλα, η Ουάσιγκτον και η Μόσχα έχουν να ωφεληθούν από τη συνεργασία. Η συμφωνία για την επέκταση της Συνθήκης New START είναι ένα αμοιβαία επωφελές βήμα που θα μπορούσε να αποτρέψει τον κόσμο από μια ακόμη πιο καταστροφική σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης και να συμβάλει στη διάσωση μιας σχέσης που και οι δύο πλευρές χρειάζονται απεγνωσμένα.
–RootsAction
–Η Αμερικανική Επιτροπή για τη Συμφωνία ΗΠΑ–Ρωσίας
