Της ΑΡΙΑΔΝΗΣ ΧΑΤΖΗΓΙΩΡΓΗ
Φέτος από τα παιδιά των συναδέλφων σε σοβαρή σχολή δεν πέρασε κανένα. Ούτε ένα σπανακοπιτάκι, ούτε ένα φτηνό φοντάν-σοκοφρέτα. Ένας παινεσιάρης τα έβαλε με το σύστημα που το παιδί του δεν περνάει στην Καρδίτσα και θα πρέπει να ξαναδώσει. Μα, εσύ δεν μας έλεγες ότι παίρνει εικοσάρια; Ο Θεός και η ψυχή του. Πάντως τις συμβουλές να προτιμήσει τα παραρτήματα των ξένων ΑΕΙ δεν θα τις ακολουθήσει. Πέρυσι θραύση είχαν κάνει Πανεπιστήμια με βάση κάτω από 10.000. Φοντάν πάντως φάγαμε. Τζίφος από πρωτιές το χαζομάγαζό μας.
Από την άλλη, πομπώδης ιστοσελίδα που διαβάζω από συνήθεια και μόνο, θριαμβολογεί για την πρωτιά του Καποδιστριακού στην Ιατρική και τη Νομική. Είναι παραπάνω από τα άλλα δημόσια Πανεπιστήμια της χώρας, άρα μπράβο του, είναι και το καλύτερο. Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν η μισή Ελλάδα ζει στην Αθήνα και θέλει τα παιδιά της να σπουδάσουν στο σπίτι τους, ενώ η υπόλοιπη έχει να διαλέξει ανάμεσα σε μισή ντουζίνα Πανεπιστήμια και πάμπολλα τμήματα, σκορπισμένα στα βράχια σαν κατσίκια. Οι περισσότεροι, και από αυτούς τους πολλούς οι καλύτεροι, θα θέλουν Αθήνα. Μεγάλο κατόρθωμα! Για να μάθουν τα περιφερειακά Πανεπιστήμια, όπως τα αποκαλεί ο Τύπος και οι καθηγητές της Αθήνας, σαν να έχουν να κάνουν με ξυπόλυτους συγγενείς, να ονειρεύονται να ξεχωρίσουν. Η αλήθεια είναι πιο σύνθετη και δεν σηκώνει πανηγυρισμούς.
Έξω από την Αθήνα υπάρχει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που έκλεισε τον αιώνα, και τα νεώτερα δημόσια Πανεπιστήμια που μετρούν κι εκείνα αρκετές δεκαετίες. Το τραυματικό δεν είναι η μικρή διαφορά ανάμεσα στις Ιατρικές Σχολές (βάση Αθήνας 18.875, βάση Θεσσαλονίκης 18.575, μέχρι 18.050 της Κρήτης), αλλά η καταβύθιση της ναυαρχίδας του Α.Π.Θ. της διάσημης των Φιλοσόφων σχολής. Φιλολογία Αθήνας 14.798, Θεσσαλονίκης 11.127 και στην τελευταία της Πάτρας, όσοι δεν κατάφεραν ούτε πάνω από τη βάση να πηδήξουν, με 9.240 θα έχουν δικαίωμα να μάθουν γράμματα στα Ελληνάκια. Ιστορικό-αρχαιολογικό Αθήνας 12.228, Θεσσαλονίκης 14.400, Ρεθύμνου 13.300 και στο τέλος της Πάτρας με 9.240.
Έναν καιρό, οι φιλόλογοι κοιτούσαν τα άλλα τμήματα της Φιλοσοφικής αφ’ υψηλού, αφού χρειάζονται σχεδόν δεκαεννιάρι μέσο όρο για να περάσουν και τα καλά φιλολογικά μυαλά της Αθήνας έβαζαν πρώτη προτίμηση Θεσσαλονίκη. Το Καποδιστριακό απέπνεε συντήρηση και στενότητα πνεύματος. Στη Θεσσαλονίκη, ευρύτης. Το ίδιο και οι αρχαιολόγοι που όφειλαν να εξασφαλίσουν δεκαοχτώμιση. Τα δύο ανωτέρω τμήματα κοιτούσαν αφ’ υψηλού τους φιλοσόφους-ψυχολόγους. Αυτοί στο δεκαοχτάρι, αλλά ποιός φανταζόταν τα κατοπινά μεγαλεία τους, όταν όλοι τρέχουν στον ψυχολόγο, όπως έτρεχαν οι προηγούμενες γενιές στη χαρτορίχτρα.
Με βαθμολογία 14.798 φιλόλογος δεν γίνεσαι, πόσω μάλλον με 11.127 και ανάθεμα τί φιλόλογος θα γίνεις με 9.240. Τώρα θα μου πεις είναι τιμητικό που το Ιστορικό-αρχαιολογικό του Α.Π.Θ. έφαγε του Καποδιστριακού με 14.400; Σπουδαία τα λάχανα! Μπακαλιάρους θα πετάνε οι μεν, κοτσάνες ξεγυρισμένες θα πετάνε οι δε. Βράστα! Για την Πάτρα δεν λέω τίποτα, να χαίρεται τις εννιά χιλιάδες κάτι, γιατί οι Πελοποννήσιοι νομίζουν ότι τους αντιπαθούμε και χαιρόμαστε με το χάλι τους, πράγμα που δεν είναι αλήθεια.
Βλέπω το μέλλον ζοφερό. Όχι όπως τώρα, που τα νέα παιδιά δεν καταλαβαίνουν απλές λέξεις και πρέπει πεις ό,τι θέλεις περιφραστικά μπας και το πιάσουν. Στο εγγύς μέλλον θα σε βαράνε κιόλας, γιατί η έλλειψη λεξιλογίου τον σκάει τον άνθρωπο που δεν μπορεί να εκφραστεί. Και τί άραγε να εκφράσει; Ποιός ξέρει τί γίνεται, ασχημάτιστο, χωρίς όνομα, εκεί μέσα. Μια λύση είναι τα τραγούδια της τραπ. Με αντίστροφη μετάφραση από τα ελληνικά στη γλώσσα αυτού του ποιητικού είδους, μια κάποια επικοινωνία θα επιτυγχάνεται. Εκτός κι αν είναι πιό ασφαλές να δείχνεις χωρίς να μιλάς. Αυτό! Πόσο; Αν χρειαστείς βέβαια γιατρό, εκεί θα χρειαστείς μαζί και τύχη. Αν βγήκε από παράρτημα ξένου έγκριτου ΑΕΙ, από αυτά που πρότεινε η υπουργός, τί γίνεται; Σαν τί να γίνει; Ό,τι είναι γραμμένο θα γίνει. Ανορθόγραφα, με ελληνικούς χαρακτήρες ανακατεμένους με συντομογραφίες του κινητού και ειδικό εφέ, χαιρέκακο γέλιο. Χάσαμε. Όλοι.
Τα αποτελέσματα είναι αυτά, αγαπητή κυρία Χατζηγιώργη.
Τα αίτια και τους υπαίτιους δεν μας είπατε-γράψατε , καθώς και για τους υπερήφανους γιαυτά τα αποτελέσματα καθηγητές των Γυμνασίων-Λυκείων, χωρίς ούτε ενός mea culpa.
Σας παρακαλούμε να επανέλθετε , χωρίς φόβο και πάθος , γιατί η σιωπή λένε πως είναι συνενοχή και εσείς δεν είστε στη Βουλή.
ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ.
Σταύρος Αθαν. Ναλμπάντης
Ἄλλαξε αὐτὸ ποὺ συνέβαινε τὰ προηγούμενα χρόνια ποὺ εἴχαμε πολλοὺς ἀριστούχους καὶ πολλοὺς πτυχιούχους, περιζήτητους στὶς προηγμένες χῶρες; Καὶ ἂν ναὶ γιατί;
Γιά τά φιλολογικά
Η εξαφάνιση των φιλολόγων: Μια προφητεία για τον μελλοντικό άνθρωπο
Ἔχουμε νὰ παλέψουμε μὲ τὴν παγκόσμια τάση γιὰ ὑποβάθμιση τῶν ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν, τομεῖς ποὺ ἄνθισαν ἀπὸ τὸν ἀρχαιοελληνικὸ πολιτισμὸ καὶ ἀπὸ τὴν Ἑλληνορθόδοξη παράδοση στήν Ἑλληνική γλώσσα πού εἶναι ἱκανή νά προσεγγίσει καί νά ἐκφράσει τήν πνευματικότητα τοῦ ἀνθρώπου. Πρῶτα εἴχαμε στόχευση σέ οἰκονομικούς τομεῖς σπουδῶν καί σιγά σιγά ἐπικράτησε ἡ τεχνολογία πού ἀπό βοηθός τείνει νά ὑποκαθιστᾶ τόν ἄνθρωπο, κλείνοντάς τον σέ κλουβιά στά ἀστικά κέντρα σέ ἕναν νέο Μεσαίωνα, μακριά ἀπό τήν φύση καί τήν γνώση γι αὐτήν. “Τήν Ἄνοιξη ἄν δέν τήν βρεῖς τήν φτιάχνεις”, ἀπό ἐμᾶς πρέπει νά ἔρθει μιά νέα Ἄνοιξη ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν, μέ ἰδιαίτερη προσπάθεια στήν ὀρθή ἐκμάθηση τῆς γλώσσας μας
«μια γλώσσα με πολύ αυστηρή γραμματική, που την έφκιασε μόνος του ο λαός, από την εποχή που δεν επήγαινε ακόμη σχολείο».
Οδυσσέας Ελύτης – Τα δημόσια και τα ιδιωτικά – Αποτυπώματα
Προφανώς δεν διάβασε το σχόλιο μου η κυρία αρθρογράφος ,αλλιώς θα ”με τιμούσε” με μια λιτή έστω απάντησή της, ας είναι καλά .