Νικόλαος Γ. Ιντζεσίλογλου
Ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ
τ. Κοσμήτορας της Σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ
Διονύσιος Σολωμός
Όλες οι απόψεις, οι γνώμες και οι ιδεολογικές τάσεις ελεύθερα εκφράστηκαν. Κι όλες έριξαν ένα φως (έστω μια ακτίδα φωτός) στο θέμα της Μικρασιατικής καταστροφής. Υπήρξε πολύπλευρη ιστορική ενημέρωση και πληροφόρηση, και το ότι υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις του θέματος της Μικρασιατικής καταστροφής, σε τίποτα δεν εμποδίζει έναν νουνεχή και καλής πίστης, δίχως ιδεολογικές παρωπίδες και τυφλό φανατισμό, άνθρωπο να σχηματίσει μια συνολική άποψη για τα αίτια της Μικρασιατικής καταστροφής, που οπωσδήποτε είναι πολυπαραγοντικά. Το ότι οι διάφορες προσεγγίσεις του θέματος τονίζουν περισσότερο τον ένα ή τον άλλο παράγοντα, είναι αναμενόμενο και συμβαίνει συχνά στην ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων. Ακόμη κι αυτή η διαφοροποίηση συμβάλλει στη συνολική θεώρηση του θέματος, για όποιον ενδιαφέρεται με καλή πίστη και καθαρό μυαλό να γνωρίσει την πολύπλοκη, σύνθετη και πολυεπίπεδη ιστορική αλήθεια.
Μια από τις αιτίες της Μικρασιατικής καταστροφής υπήρξε κι ο εθνικός διχασμός μεταξύ Βενιζελικών και Βασιλοφρόνων. Πρόκειται για ένα διχασμό, ο οποίος άφησε τα διχαστικά του ίχνη μέχρι τις μέρες μας. Αυτού του είδους οι ξεπερασμένοι φανατισμοί των οπισθοφυλακών και οι ανεδαφικές ιστορικά μισαλλοδοξίες, δυστυχώς είναι φανερό ότι ακόμη και στη σημερινή εποχή υπάρχουν, υπονομεύοντας, ως ένα βαθμό την απαραίτητη για το έθνος ενότητα, και υπενθυμίζουν τη διαχρονική αλήθεια που εκφράζει ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός όταν γράφει: «Η Διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή καθενός χαμογελάει πάρ’ το” λέγοντας “και σύ”. Κειό το σκήπτρο που σας δείχνει έχει αλήθεια ωραία θωριά, μην το πιάστε γιατί ρίχνει εισέ δάκρυα θλιβερά».
Και είναι βέβαια σωστό ότι ένας λαός που ξεχνά την ιστορία του κινδυνεύει να την ξαναζήσει. Όπως, είναι εξίσου σωστό ότι ο λαός που δεν ξεχνά την ιστορία του, πρέπει να διδάσκεται από αυτήν για να μη επαναλάβει και για να μη ξαναζήσει τα ίδια λάθη, και ιδίως το ίδιο λάθος του εθνικού διχασμού.
Μερικές φορές μάλιστα η διχαστική πολιτική προσλαμβάνει ακραίες εκφράσεις στο διαδίκτυο, διότι είναι μια από τις αρρώστιες της εποχής του διαδικτύου η ταύτιση της ελευθερίας της έκφρασης με το “κράξιμο” που σοκάρει. Όμως, διαφωνείς; Διαφώνησε όσο θέλεις. Δεν είναι ανάγκη να βρίζεις και να καταφεύγεις σε αναθεματισμούς σαν να κατέχεις τη μόνη εξ αποκαλύψεως αλήθεια. Επιχειρηματολόγησε με σεβασμό στη διαφορετική άποψη και προς το πρόσωπο του συνομιλητή σου. Διαφορετικά δεν υπάρχει ελευθερία της έκφρασης και δημοκρατικός διάλογος, παρά μόνο αλληλοκραξίματα, μίσος και διχόνοια.
Ειδικά τώρα που μπαίνουμε σε μια τοξική προεκλογική περίοδο, το κείμενο σας ΚΟΡΝΙΖΑ σε κάθε σπιτικό αυτής της χώρας .
Καιρός να συμμορφωθούμε- εγώ τηρώ τις ”οδηγίες” του κ.Ιντζεσίλογλου στην διατύπωση των σχολίων μου – και μάλιστα ενόψει του δύσκολου προεκλογικού 5μήνου στην Πατρίδα μας και στην Τουρκία. ΙΔΩΜΕΝ .
Δεν μπορεί να σβήσει η διχόνοια, η οποία είναι η ασφαλέστερη απόδειξη ότι είμαστε Έλληνες. Είναι στο αίμα μας, στο DNA μας. Στον Τρωικό Πόλεμο με διχόνοια ξεκίνησαν. Οι Ελληνίδες πόλεις, αφού φαγώθηκαν μεταξύ των, κατάντησαν να βάλουν διαιτητή των διαφορών των τον Μεγάλο Βασιλέα τής Περσίας. Μόλις τον πρώτο ή τον δεύτερο χρόνο τής Επαναστάσεως τού ’21, ξέσπασε εμφύλιος. Στα νεότερα χρόνια είχαμε τον Εθνικό Διχασμό και τον ούτως αποκαλούμενο “Εμφύλιο”. Πώς να ζήσομε, εμείς οι Έλληνες, χωρίς διχόνοια; Θα είμαστε σαν ψάρια έξω από το νερό.
Ας μην είμαστε μοιρολάτρεις ύστερα μάλιστα από την καθημερνή επαφή μας με τα τηλέφωνα και το διαδίκτυο και την ”διασκέδαση” των όποιων διαφωνιών μας ,ενώ τα προηγούμενα 2500 χρόνια επειδή οι πρόγονοί μας δεν είχαν αυτές τις επαφές ”το κρατούσαν μανιάτικο” και έπαιζαν συχνά ”εκδικητικό πετροπόλεμο” .
Ισπανία και Γερμανία στον προηγούμενο αιώνα είχαν διχαστεί θανάσιμα έκτοτε όμως ‘σφιχταγκαλιάστηκαν εθνικώς” κάτι που και στην Ελλάδα μας θα γινόταν μετά το 1974 (που έληξε και η Βασιλευομένη Δημοκρατία) αν δεν εξελέγετο το 1981 ο ” εγγονός” των εθνικών διχαστών του 1915-1949 , ο οποίος ένωσε τρεις γενιές για να συνεχίσει τον αδελφοκτόνο διχασμό , που υποχώρησε μετά το Μάαστριχ το 1992 για να αναζωπυρωθεί από το 2009-2019, ιδίως με το δημοψήφισμα του 2015 και την υπογραφή και κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Λυπούμαι που υπογραμμίζω ότι τον εθνικό μας διχασμό επιδιώκουν ΠΑΝΤΟΤΕ οι ”δημοκρατικές” δυνάμεις ΕΙΤΕ για την πολιτική τους επιβίωση ,επειδή δεν έχουν να προτείνουν αποτελεσματικές λύσεις στα σύγχρονα προβλήματα της εποχής τους ΕΙΤΕ για να διαιωνίσουν την παραμονή τους στην εξουσία. (1915, 1945, 1965 ,1985, 2015) -αμάν αυτό το πέντε (5)-.
ΑΣ ΜΗ ΤΣΙΜΠΑΜΕ ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ -ΚΥΡΙΩΣ- ΜΕΓΑΛΟΙ ΚΑΙ ΑΣ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ,ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΣΜΕΝ ΓΑΡ.
Ταξικές ὑπαρκτές διαφορές στήν ρίζα τῶν ἐμφυλίων, πού πολύ εὔκολα ´φουντώνουν ´ σέ στιγμές ἄγνοιας ἤ μέ ἡγέτες ἀδύναμους, μέ ἔξωθεν ἤ καί ἔσωθεν προκλήσεις.
https://www.capital.gr/me-apopsi/3264704/dixonoia-i-diaxroniki-pligi-tou-ellinismou
Ταξικές διαφορές πού δέν δημιουργήθηκαν ἐκ τῶν ὑστέρων, ἀλλά ἴσως εἶναι ἐκ Θεοῦ, γιατί ´πόλεμος πατήρ πάντων ´ ὅπως καί ἡ εἰρήνη ἀποτέλεσμα πολέμου μπορεῖ νά εἶναι. Μήν ξεχνᾶμε ὅτι σέ μία ἀνισότητα ὁ ἕνας Διόσκουρος μοιράσθηκε μέ τόν ἀδελφό του τήν ἀθανασία του. Καί τό ἀγνοοῦν πολλοί, ὅπως ἀγνοοῦν καί τίς προσπάθειες τῶν ῾Ελλήνων γιά ἰσότητα, μέ τόν πολιτισμό καί τή δημοκρατία, μή ὄντες ἱκανοί νά σκεφτοῦν καλό γιά τούς ἄλλους ἀφοῦ αὐτά ἡ σκέψις τους στήνει ἐμπρός τους, ἀλλά εἶναι κρυφά καί τά ἱερά μυστήριά μας, δέν εἶναι ΄κυνῆγι κεφαλῶν ῀ καί κρύψιμο ΄ἐνοχῶν ΄. ᾿Αγώνας ἰσότητας ἀπό τήν ἀρχή, δημοκρατία, πορεία τοῦ Μεγαλέξανδρου, ᾿Ορθοδοξία. Κατηγορεῖται ὁ ῾Ελληνισμός κατά τά φαινόμενα γιά διχόνοια, ἐνῶ οἱ θεοί, οἱ ἅγιοι, οἱ ἥρωες ἀγωνίζονται χιλιετηρίδες τώρα γιά ἐλευθερία.
Ποῦ εἶναι ἡ πορεία τοῦ Μεγάλου ᾿Αλεξάνδρου πρός Ἀνατολάς, δέν κατανοοῦν τό ἔργο του. Ποῦ εἶναι ἡ ᾿Ορθοδοξία στήν ᾿Ανατολική πλευρά;
Ὄχι μόνο στήν πολιτική ἀλλά καί στήν θρησκεία ὑπῆρξαν ἔριδες. Στήν βιογραφία τοῦ ῾Αγίου Γρηγορίου μποροῦμε νά βροῦμε ἀγῶνες γιά τήν ᾿Ορθόδοξη πίστη.
¨ Ο βήχας του Ιουστινιανού δεν έχει μεταφραστεί ακόμη, ¨βρῆκε τήν Θεοδώρα του, ἔκτισε τήν ῾Αγία Σοφία, ἀλλά δέν ἔχει ´κατανοηθεί ως τις μέρες μας η δημιουργία του Βυζαντίου ´, ὅπως ἔχει τονίσει ὁ ᾿Ελύτης.
Ποῦ εἶναι οἱ Ἴωνες καί ὁ πολιτισμός τους;
https://www.greek-language.gr/digitalResources/literature/tools/concordance/browse.html?cnd_id=9&text_id=682
´Παλιές πληγές πού ἀκόμα αἱμορραγοῦν ´στήν ὕπαρξή μας, πορεία ἀθανασίας, ἱερά μυστήρια, πορεία ἀνθρωπιᾶς, γέφυρες μέ ἄλλους λαούς, ὁ ῾Ελληνισμός. Δέν εἶναι ὁ πολιτισμός μας ἀγώνας ἑτεροπροσδιορισμοῦ, εἶναι πορεία στά τρίσβαθα τοῦ ἀνθρώπου μέ λάμπες θυέλλης, μέ σκοπό τήν ἐλευθερία καί τήν ἀθανασία.