ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΕΔΟΣ
Το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται πλέον στη Γερμανία προκαλεί στην Αθήνα ανησυχία αλλά και προβληματισμό για μία σειρά από ζητήματα, τα οποία, είτε ευθέως είτε εμμέσως, την επηρεάζουν. Από τη βραχυπρόθεσμη εκκρεμότητα της τρίτης αξιολόγησης ή το ζήτημα του χρέους μέχρι την εξέλιξη των ευρωτουρκικών σχέσεων, η Αθήνα έρχεται αντιμέτωπη με ένα φάσμα καθυστερήσεων αλλά και σοβαρών επιπτώσεων. Ολα αυτά είναι πιθανό να δημιουργήσουν σοβαρότατο πρόβλημα στο αφήγημα του Μεγάρου Μαξίμου περί «τέλους των μνημονίων» τον Αύγουστο του 2018, όπως και για τη διευθέτηση των ελληνοτουρκικών υπό ένα γενικότερο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Επίσης, πιθανή σκλήρυνση της στάσης του Βερολίνου και στο προσφυγικό θα αυξήσει πολλαπλασιαστικά την πίεση προς την Ελλάδα.
Σε γενικές γραμμές, αρκετοί έμπειροι αναλυτές συμμερίζονται την κοινή ανησυχία ότι το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία θα ερεθίσει εντός του CDU, αλλά και του βαρύτατα πληγωμένου CSU της Βαυαρίας, τα πλέον συντηρητικά ένστικτα, κάτι που, λόγω της τρέχουσας συγκυρίας, θα επηρεάσει ως ντόμινο και την Ελλάδα.
Στην περίπτωση των βλέψεων της Αθήνας στα ζητήματα που αφορούν το πρόγραμμα, θεωρείται σχεδόν βέβαιο (παρά τις δημόσιες περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις) ότι τρίτη αξιολόγηση δίχως εγκατεστημένη κυβέρνηση με προγραμματική συμφωνία στο Βερολίνο πολύ δύσκολα θα προχωρήσει. Ακόμη περισσότερο, οποιαδήποτε συζήτηση για το ελληνικό χρέος παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες, ιδιαίτερα αν ο κυβερνητικός συνασπισμός λάβει τη μορφή «Τζαμάικας», με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες σε ρόλο δεύτερου εταίρου. Αν και στην Αθήνα η πορεία του οικονομικού προγράμματος θεωρείται η πλέον σημαντική πτυχή των κυβερνητικών σχεδιασμών, αναγνωρίζεται, ταυτόχρονα, ότι για πολιτικούς αλλά και πρακτικούς λόγους είναι πολύ πιο πιθανή η άμεση λήψη σκληρών μέτρων για το προσφυγικό.
Επίσης, στην Αθήνα αναμένουν αρνητική κλιμάκωση και των γερμανοτουρκικών σχέσεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις σχέσεις Αθήνας – Αγκυρας σε μια περίοδο κατά την οποία η νευρικότητα στην άλλη πλευρά του Αιγαίου περισσεύει για μία σειρά αιτιών, ανάμεσα στις οποίες και το δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε χθες στο ιρακινό Κουρδιστάν. Υπό αυτή την έννοια, η Αθήνα επιθυμεί να βελτιώσει, κατά το δυνατόν, τους διαύλους επικοινωνίας με την Αγκυρα. Τα πρώτα αποτελέσματα θα φανούν και κατά την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά στην Τουρκία στις 24 Οκτωβρίου.
Τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών δημιουργούν, επίσης, σοβαρότατα προβλήματα και για τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος είχε εμφανιστεί ως σύμμαχος της Αθήνας. Πιθανή «ακύρωση» ενός ακόμη Γάλλου προέδρου από το Βερολίνο δεν προοιωνίζεται, βεβαίως, τίποτε θετικό για την Ελλάδα. Για την Αθήνα ένας σταθερός σύμμαχος όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν πάντα και οι ΗΠΑ, άσχετα από το αν η στήριξη της Ουάσιγκτον είχε κάποια ουσιαστικά αποτελέσματα για τη διαμόρφωση των ελληνικών προγραμμάτων. Ωστόσο, ακόμη δεν υπάρχει κάποια άμεση επικοινωνία σε πολιτικό επίπεδο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται σε επίπεδο τελικής συνεννόησης το ενδεχόμενο συνάντησης του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στην Ουάσιγκτον. Δεν υπάρχει ώς τώρα κάτι οριστικοποιημένο, αλλά δύσκολα η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί πριν από τον Νοέμβριο.
“Καθημερινή”
Πάντως εντάξει. Μικροπολιτικές προεκτάσεις μπορεί να εχει όλο αυτο. Οποίος και ναναι στην εξουσία στην ΓΕΡΜΑΝΙΑ, δεν πρόκειται να αλλάξει την γερμανική πολιτική στη ΕΥΡΩΠΗ αφού ειναι οι αυτοκράτορες. Δεν ειναι τρελοί να βάλουν τα χεράκια τους, να βγάλουν τα ματάκια τους. Όσον αφορά εμάς… Ούτως η άλλως ειμαςτε αποικία τους απο το 1840. Τα κατέχουν όλα. Άντε δώσανε στους Ιταλούς τον σιδηρόδρομο (θα τον φτιάξουν, και μετα θα τους τον πάρουν), νομίζει ο Μακρον οτι παίρνει τα νερά, δεν πρόκειται τίποτε απολύτως να αλλάξει, εκτος απο μια επιπλέον υποβάθμιση του βιοτικού μας επιπέδου, που οποίο κι αν ήταν το αποτέλεσμα θα το βιώναμε. Τα Βαλκάνια πρεπει να γίνουν η Κίνα της Ευρώπης. Αφού η ΚΙνα γινεται υπερδύναμη, οι Ευρωπαίοι δεν έχουν άλλες προσβάσεις. ΕΛΛΑΔΑ, Βουλγαρία, Ρουμανία, και όσονουπω Σερβία.
Πρεπει να καταλάβουμε επιτέλους οτι ανέκαθεν μας αντιμετώπιζαν, και είμασταν επειδη το αποφασίσαμε εμεις, τριτοκοσμική χώρα. Δλδ χώρα απλώς πρώτων υλών, ´Η γεωπολιτικών συμφερόντων. Δυστυχως, με την νοοτροπία μας, απλώς κάναμε εύκολα τα πραγματα. Γι αυτους.
ΟΙ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΑΡΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ, ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ , ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΝΙΟΤΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ.
Οι αναλύσεις είναι προσωπικές απόψεις που βασίζονται σε γεγονότα και πληροφόρηση. Ο αρθρογράφος αναλύει τις εξελίξεις με βάση όσα γνωρίζει για τις παραμέτρους του ζητήματος.