ΜΟΝΟ ΩΣ ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

 

Του Παντελή Σαββίδη

Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης της οποίας η λειτουργία αρχίζει σήμερα, είναι ο μοναδικός διεθνής θεσμός που έμεινε στην Θεσσαλονίκη. Μια πόλη, άλλοτε κραταιά, την οποία υπονόμευσε το εθνικό κέντρο και εγκατέλειψαν οι πολίτες της και, κυρίως, η αστική της τάξης. Στην συνεχιζόμενη επιτυχία του θεσμού της ΔΕΘ, έχει συμβάλλει και η διοίκησή της με τις οργανωτικές καινοτομίες της.

Το ζήτημα είναι αν, ό,τι προκύπτει από την λειτουργία της ΔΕΘ αξιοποιείται σε εθνικό επίπεδο.

Στις αστικές δημοκρατίες ο ρόλος της αστικής τάξης είναι καταλυτικός. Από την φύση αυτών των δημοκρατιών. Η αστική δημοκρατία, άλλωστε, ήταν το πολιτικό προϊόν της ανόδου της αστικής τάξης. Όταν εκλείπει, ή παρακμάζει, οι συνέπειες για την πόλη που ζει είναι καταλυτικές. Στην Θεσσαλονίκη, σε όποιον βαθμό συγκροτήθηκε η αστική της τάξη,  επιχείρησε να διαδραματίσει έναν ρόλο στις αρχές του 90 αλλά και υπονομεύθηκε και δεν είχε τη δύναμη να επιμείνει και να αντισταθεί. Ίσως, λόγω εξάρτησης από το κέντρο, ίσως, διότι αυτές ήταν οι δυνατότητές της.

Και στην Ιταλία, παρά τον σημαντικό βαθμό διοικητικής αποκέντρωσης, η Ρώμη επιχείρησε να υποτάξει την χώρα. Αλλά η δύναμη των αστών του Μιλάνου, ή του Τορίνο, ήταν σημαντική. Η χώρα δεν υπέκυψε στην συγκεντρωτική βουλιμία του ιταλικού κέντρου.

Το πρόβλημα με την συγκεντρωτική πολιτική του ελληνικού κράτους είναι ευρύτερο από την παρακμή της δεύτερης πόλης της χώρας. Η ελληνική περιφέρεια, στερείται δυνάμεων που θα μπορούσαν να την συντηρήσουν και θα έδιναν μια δυναμική ανάπτυξης σε όλη την χώρα. Η συγκέντρωση των κατοίκων του μισού πληθυσμού της χώρας στο λεκανοπέδιο, γεγονός παγκόσμιας πρωτοτυπίας, δεν ήταν τυχαία. Ήταν το αποτέλεσμα ενός  επαρχιωτισμού της ελληνικής ιθύνουσας τάξης που ήθελε την πρωτεύουσα της χώρας να συγκρίνεται- δυστυχώς, μόνο, πληθυσμιακά- με τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης και μιας λογικής πως στην εποχή της ανόδου των πόλεων η Ελλάδα είχε την δυνατότητα να παίξει με μια, μόνο, πόλη. Τα αποτελέσματα είναι καταστρεπτικά. Η ελληνική οικονομία ισορροπεί επι ξυρού ακμής, βασιζόμενη στον τουρισμό της και εγκαταλείποντας όλους τους τομείς παραγωγικής οικονομίας. Μεταξύ αυτών σημαντική θέση κατέχει ο πρωτογενής τομέας στον οποίο η χώρα έχει πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα τα οποία ανέλυσε στην εκπομπή του Ομότιμου Καθηγητή του ΑΠΘ Ζαχαρία Σκούρα στην διαδικτυακή τηλεόραση Ανιχνεύσεις web tv  ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρέτας.

Είναι καιρός, όμως, για μια αναθεώρηση του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας, όπως επιβάλλει ο πόλεμος στην Ουκρανία και τα προβλήματα που ανέδειξε. Προβλήματα τα οποία ίσως να μην διακρίνονται σε ειρηνικές περιόδους αλλά γίνονται απειλητικά εμφανή σε περιόδους κρίσης. Και τα επόμενα χρόνια με τη παγκόσμια ανακατάταξη που συντελείται οι κρίσεις θα είναι συνεχείς.

Στο νέο αυτό αναπτυξιακό μοντέλο η Θεσσαλονίκη πρέπει να αναδειχθεί σε διεθνή πόλη. Προβλήματα για την ανάδειξη αυτή υπάρχουν και είναι πολλά. Αλλά θα πρέπει να ξεπεραστούν διότι η ανάδειξή της σε διεθνή πόλη δεν είναι υπόθεση, μόνο, των κατοίκων της. Είναι εθνική επιλογή.

Οι Θεσσαλονικείς είναι μια περίεργη κατηγορία ανθρώπων που αδιαφορούν, τελείως, για την πόλη τους και το status της. Μερικοί από αυτούς, οι υποτίθεται, πιο δυναμικοί, την εγκατέλειψαν, όπως τα ποντίκια το πλοίο. Όσοι έμειναν ανακυκλώνονται γύρω από παλαιά στερεότυπα, δεν έχουν οι ίδιοι, και δεν μπορούν να δώσουν στην πόλη, καμιά δυναμική. Μικρές εξαιρέσεις, επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Πριν γίνουν ορισμένες επιγραμματικές προτάσεις, ας δούμε τον μηχανισμό της καταστροφής:

Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Οι πόλεις για να έχουν δυναμική χρειάζονται θεσμούς που να λειτουργούν σ αυτές. Για να αναπτύξεις π.χ. κάποια υποτυπώδη πολιτιστική υποδομή, να μείνουν στην πόλη ορισμένοι άνθρωποι του πολιτισμού χρειάζονται σχετικοί θεσμοί. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου μπορεί να αποκαλείται Θεσσαλονίκης αλλά είναι Αθηνών. Οι βασικές λειτουργίες του συντελούνται στην Αθήνα και, μόνο, η διεξαγωγή του γίνεται στη Θεσσαλονίκη.

Το ίδιο και η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου.

Όταν λειτουργούσε η ΕΡΤ3 ως ημιαυτόνομο κανάλι, αναπτύχθηκαν δίπλα της διάφορες ομάδες παραγωγής. Τώρα, η ΕΡΤ3 υποβαθμίστηκε και οι παραγωγές έρχονται έτοιμες από την Αθήνα. Η σχετική δραστηριότητα νέων ανθρώπων στη Θεσσαλονίκη περιορίστηκε. Η κυβέρνηση ικανοποιεί εκδουλεύσεις της. Αυτό όχι μόνο στερεί την πόλη από μια σχετική δραστηριότητα αλλά είναι και στοιχείο παρακμής.

Θεσμοί που δημιουργήθηκαν στη Θεσσαλονίκη, με την κρίση μεταφέρθηκαν, για οικονομικούς λόγους, υποτίθεται, στην Αθήνα.

Οποιαδήποτε πρωτοβουλία αναλαμβάνεται εκτός Αθηνών δεν ευδοκιμεί και αν ευδοκιμήσει εξαγοράζεται.  Χαρακτηριστικό παράδειγμα Τράπεζες που δημιουργήθηκαν στη Θεσσαλονίκη και εξαγοράσθηκαν από αθηναϊκές για να μην υπάρχει ανταγωνισμός.

Το θέμα του μετρό, το οποίο έπρεπε να λειτουργήσει από το 2012, σκοπίμως επιρρίπτεται ως ευθύνη στους πολίτες της Θεσσαλονίκης . Θα μπορούσε το κράτος να κάνει ό,τι και στην Αθήνα για να αποφευχθούν οι κυριότερες διαμαρτυρίες και ενστάσεις. Επί μια εικοσαετία κοροϊδεύουν την πόλη. Έχει καταστραφεί επί 20 χρόνια η εικόνα της και η εμπορική και οικονομική της ζωή.

Ορισμένες εταιρείες που, τελευταία, εγκαταστάθηκαν στην πόλη, όπως η Pfizer, ήταν αποτέλεσμα επιμονής των ανθρώπων τους όπως ο Άλμπερτ Μπουρλά ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη.

Άλλοι θεσμοί, όπως η Ζώνη Καινοτομίας, γίνονται- ή έγιναν- προσπάθειες να απομακρυνθούν από την πόλη.

Επί Συριζα, το Διεθνές Πανεπιστήμιο ενσωματώθηκε στα ΤΕΙ, για να εξυπηρετηθεί μια μικροπολιτική. Ενώ θα μπορούσε να πάρει μια σημαντική διάσταση η λειτουργία του.

‘Οταν λέω πως η Θεσσαλονίκη υπονομεύθηκε από το αθηναϊκό κράτος γνωρίζω πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα από τη ενεργό λειτουργία μου ως δημοσιογράφου.  Την κρίσιμη περίοδο μετά το 90 πολιτικοί προτιμούσαν να μην πάρει η χώρα κάποιον θεσμό παρά να τον πάρει η Θεσσαλονίκη. Μόνο κάτω από πίεση και τον φόβο του πολιτικού κόστους ενεργούσαν.

Ο κατάλογος των αρνητικών παρεμβάσεων όλων των κυβερνήσεων σε βάρος της πόλης είναι μακρύς. Ας περιοριστούμε σε αυτά.

ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Συνεχίζουν να υπάρχουν μείζονες εθνικοί λόγοι που επιβάλλουν να καταστεί η Θεσσαλονίκη διεθνής ελληνική μεγαλούπολη στον γεωγραφικό της χώρο. Οι ιστορικές αντιδικίες κρατών που μετατράπηκαν σε πολιτικές, ενέχουν, πάντα, κινδύνους αναζωπύρωσης. Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν δίνουν την σημασία που πρέπει, στα Βαλκάνια. Είναι μια λανθασμένη επιλογή που υπαγορεύθηκε και πάλι από έναν αθηναϊκό επαρχιωτισμό. Της πέφτουν χαμηλά τα Βαλκάνια για να ασχολείται μαζί τους. Οι βαλκανικοί λαοί, όμως, υπάρχουν με τις ιστορικές αναμνήσεις τους, τις αγκυλώσεις τους, τα αιτήματά τους, την προσπάθειά τους να ενταχθούν στην Ε.Ε. και την ώσμωσή τους με τον βορειοελλαδικό χώρα.

Αν η Αθήνα θεωρεί χωρίς σημασία την ενασχόληση με τα Βαλκάνια θα ήταν καλό να μεταφέρει την αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΕΞ στη Θεσσαλονίκη. Οι διπλωμάτες της υπηρεσίας θα έχουν άμεση επαφή με τον χώρο που ασχολούνται και θα μπορούν να διαμορφώσουν πιο πραγματιστική πολιτική. Ταυτόχρονα η πόλη θα αποκτήσει μια διπλωματική αναβάθμιση.

Αλλά και το πρόβλημα Τουρκία είναι σύνθετο. Οι βασικές λειτουργίες του, βεβαίως, θα αναπτύσσονται από το ΥΠΕΞ αλλά συμπληρωματικές μπορεί να ασκούνται από διευθύνσεις του ΥΠΕΞ που θα εγκατασταθούν και θα λειτουργούν στη Θεσσαλονίκη.

Ο νέος αναπτυξιακός άξονας μπορεί να ξεκινά από μια πόλη της Πελοποννήσου που θα επιλεγεί, να έχει ως βάση την Αθήνα και να επεκτείνεται μέσω Θεσσαλονίκης, ως δεύτερου πόλου, στην Αλεξανδρούπολη.

Αυτήν την στιγμή επικοινωνία μεταξύ Θεσσαλονίκης και Αλεξανδρούπολης υφίσταται, μόνο, οδικώς. Σιδηροδρομική γραμμή δεν λειτουργεί. Τραγικό σφάλμα. Ακόμη και για λόγους ασφαλείας.

Υπάρχει μια αίσθηση ότι με την εγκατάσταση των Αμερικανών στην Αλεξανδρούπολη το πρόβλημα ασφαλείας της χώρας λύθηκε. Τραγική εντύπωση. Σε κανέναν δεν μπορεί να εμπιστευθεί η χώρα την ασφάλειά της. Μπορεί να επιλέγει συμμαχίες που θα την βοηθήσουν αλλά το ζήτημα της ασφάλειας είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των εθνικών κρατών.

Και το μειονοτικό θα οξυνθεί το επόμενο διάστημα καθώς η Τουρκία θεωρεί πως μπορεί να το εργαλειοποιήσει. Σε όσους μειονοτικούς έχει επιρροή. Την Τετάρτη η Μιλιέτ είχε ως κύριο τίτλο: «Η αντίσταση της Λωζάνης στη Δυτική Θράκη: Οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης, που δεν υποκλίθηκαν στις πιέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, θα εκλέξουν τον νέο μουφτή σηκώνοντας τα χέρια στα τζαμιά της Ξάνθης στις 9 Σεπτεμβρίου».

Μην αποκλείετε τα χειρότερα. Μια υπηρεσία του ΥΠΕΞ που θα παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Θράκη και θα μπορεί να κάνει προτάσεις στο διπλωματικό κέντρο έχοντας άμεσες προσλαμβάνουσες είναι αναγκαία να λειτουργήσει στη Θεσσαλονίκη.

Το ίδιο και με το μεταναστευτικό.

Σε διοικητικό επίπεδο θα μπορούσαν κάποιες αρμοδιότητες του κράτους να μεταφερθούν από μερικά κρίσιμα υπουργεία στο ΥΜΑΘ για να διευκολυνθούν οι επιχειρήσεις και οι επιχειρηματίες.

Τα κράτη, τα έθνη και οι πόλεις για να μπορέσουν να επιβιώσουν δημιουργικά πρέπει να έχουν όραμα. Της Θεσσαλονίκης της λείπει το όραμα. Και, δυστυχώς, τα πιο παραγωγικά τμήματά της δεν μπορούν να της το δώσουν.

Χρειάζεται μια νέα γενιά πολιτών και μια νέα αστική τάξη για να δώσει αυτό το όραμα.

Διαφορετικά, όσα συστήματα δεν έχουν δυναμική, η εντροπία τα καταστρέφει.

Φοβάμαι πως η εντροπία είναι μεγαλύτερη στη Θεσσαλονίκη από τη δυναμική που αναπτύσσει.

Ώρα για αντιστροφή της πορείας. Θέλετε να βοηθήσετε κ. Μητσοτάκη; Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν.

 

 

spot_img

12 ΣΧΟΛΙΑ

  1. στο προηγούμενο άρθρο λέγατε ότι οι Θεσσαλονικείς είναι αδιάφοροι και οι μόνοι υπεύθυνοι για την κατάσταση της πόλης. Τώρα το σώζετε κάπως λέγοντας πως ευθύνεται το κράτος των αθηνών που είναι και η πραγματικότητα. Ποιος μεγάλος επιχειρηματίας θα επιχειρήσει στην πόλη όταν δεν υπάρχουν υποδομές δικαιοσύνη, υγεία, παιδεία διασύνδεση με άλλα κέντρα. Όταν το κόστος ζωής είναι τόσο υψηλό όταν υπάρχει ο ανταγωνισμός απο τους βαλκάνιους γείτονες με το φθηνό εργατικό δυναμικό που πολλές φορές έρχονται για δουλειά στην ελλάδα, οι λαικές και τα βενζινάδικα είναι γεμάτα πακιστανούς. Είναι ευθύνη του πολίτη της Θεσσαλονίκης η συμφωνία των πρεσπών; Πόσες επιχειρήσεις αγωνίζονται να αναγνωρίζονται τα προιόντα τους ως μακεδονικά. Πόσες φορές διαμαρτύρονταν οι επιχειρηματίες που είχαν τα μαγαζιά τους πάνω στα εργοτάξια του μετρό τα οποία στο τέλος έκλεισαν όλα. Πως πέθανε η οικοδομή δραστηριότητα στη βόρεια ελλάδα και καταστράφηκαν όλοι οι άνρθρωποι γύρω απο το επάγγελμα. Ποιος τους προστάτεψε αυτούς. Δεν είναι οι θεσσαλονικείς αδιάφοροι. Απλά είναι κουρασμένοι και απογοητευμένοι απο τις υποσχέσεις και τα ψέμματα των κυβερνώντων και τις Αθήνας τις τελευταίες δεκαετίες.

  2. Το πρόβλημα της Θεσσαλονίκης ξεκινά από τις παραμονές του Α’ΠΠ και την κυβέρνηση Βενιζέλου. Από τότε οι Θεσσαλονικείς ανέπτυξαν την αντι-αθηναικη νοοτροπία, κουλτούρα και έμπνευση κάθε κακού για την πόλη.
    Τώρα ξαφνικά η Θεσσαλονίκη ανακάλυψε την Αλεξανδρούπολη! Σε λίγο θα ανακαλύψει την Καβάλα, μετά τα Ιωάννινα, τη Βέροια ΚΟΚ. Τα τραίνα της ανάπτυξης, δημιουργίας και προόδου τρέχουν. Με νοοτροπίες της κυβέρνησης Βενιζέλου δεν προσεγγίζεται σωστά το 2020 , 2030, 2040,….
    Μήπως τελικά το η “η Αθήνα φταίει” είναι μια καλή δικαιολογία απραξίας και μη δημιουργικότητας. Το μετρό ποιοί το στέλνουν στα δικαστήρια και κάνουν προσφυγές. Οι Αθηναίοι? Το ΑΠΘ ποιοί το θέλουν ξέφραγο αμπέλι. Οι Αθηναίοι?
    Μια διεθνής πόλη χρειάζεται “open mind” , ενέργεια, πρωτοβουλίες, προτάσεις, εξωστρέφεια, δεκτικοτητα, άρση καχυποψίας, αγκάλιασμα όλων των πόλεων και πολύ προσπάθεια.
    Θέλει να ανοίξουν τα Μάλγαρα για όλους τους Έλληνες και το αεροδρόμιο Μακεδονία για όλον τον κόσμο. Και φυσικά να απομακρυνθεί το δόγμα Λαζόπουλου, Σταρόβα.
    Η Θεσσαλονίκη είναι η αγαπημένη πόλη των Ελλήνων, μόνο ορισμένοι δεν το βλέπουν και στήνουν τοίχους.

  3. Γιατί διεθνής πόλη; Μιά ῾Ελληνική πόλη εἶναι ἡ Θεσσαλονίκη. Ποιός ἐνδιαφέρεται γιά τήν ἱστορία καί τήν προϊστορία τῆς Θεσσαλονίκης; Φαντάζομαι ἐλάχιστοι. Κατά τά ἄλλα παρουσιάζει τήν ἴδια εἰκόνα πού παρουσιάζουν ὅλα στήν ῾Ελλάδα, ἀκόμα καί ἡ ᾿Αθήνα, ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια. Τί θά πρέπει νά γίνει κατά τήν γνώμη μου καί σύμφωνα μέ τίς διεθνεῖς ἐξελίξεις ἀλλά καί σάν συνολική εἰκόνα ἀνάπτυξης τῆς χώρας; Νά ὀργανωθοῦν πόλεις-πρωτεύουσες σέ κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα τῆς χώρας μέ πλήρως ἀποκεντρωμένες ὑπηρεσίες, χωρίς νά ὑστερεῖ κάποια περιοχή ἔναντι ἄλλης. Νά εἶναι δυνατόν ἔτσι νά κατοικηθοῦν καί νά ξανακατοικηθοῦν χωριά, μικρές πόλεις, πού νά ἀπευθύνονται σάν κύριες ὑποδομές ὑγείας, παιδείας κλπ στήν κοντινή πρωτεύουσα τοῦ γεωγραφικοῦ διαμερίσματος καί βεβαίως μέ κεντρική ἐξουσία λήψης συνολικῶν ἀποφάσεων ὅπου εἶναι ἡ Κυβέρνηση, καί ὅπου θά πρέπει νά συμμετέχουν ὅλες οἱ περιοχές. Δέν εἴμαστε βεβαίως στήν ἐποχή τοῦ Βενιζέλου, ὁ ὁποῖος ἐγκαινίασε ὡς Πρωθυπουργός τήν πρώτη ΔΕΘ καί οἱ ἀνάγκες εἶναι ἴδιες γιά ὅλη τήν ῾Ελλάδα, μέ προτεραιότητα τήν φροντίδα τοῦ πρωτογενῆ παραγωγικοῦ τομέα καί τοῦ περιβάλλοντος φυσικοῦ καί δομημένου, καί τοῦ πολιτισμοῦ πάντοτε, κόντρα σέ ὁποιαδήποτε καταστροφική ὑπερανάπτυξη. Σημαντικότατη ἡ ἀνάλυση τοῦ Καθηγητοῦ κ. Δ. Κουρέτα στά θέματα εἰδικότητάς του.

  4. Αχ αυτή η Θεσσαλονίκη των ονείρων όλων των βορειοελλάδιτών , η οποία – ΟΜΩΣ -απελευθερώθηκε μόλις το 1912 και που επιδιώκει να ανταγωνίζεται την Αθήνα ,που έγινε πρωτεύουσα του κράτους μας το 1834 και μέχρι το 1955 είχε πρωθυπουργούς και την πλειονότητα των υπουργών εκτός των Νέων Χωρών και με αλγεινές μνήμες για το κράτος της Θεσ/νίκης, που επέβαλλαν οι Γάλλοι με το Κίνημα του Βενιζέλου το 1916, το οποίο και δίχασε και ”πείνασε” το κράτος των Αθηνών μέχρι την ταπεινωτική παραίτηση του Βασιλέως Κων/νου το 1917.
    Με αυτά τα ιστορικά δεδομένα και με τον βόρειο χώρο καθημαγμένο από την τριπλή Κατοχή και τον ανταρτοπόλεμο η Θεσσαλονίκη ήταν επαρχιακή πόλη ,αλλά από το 1955 που έγινε πρωθυπουργός ο αείμνηστος Μακεδόνας Κων/νος Καραμανλής σε μια 10ετία εκείνη η Θεσσαλονίκη ,με τέσσερες εφημερίδες πανελληνίου κυκλοφορίας και δύο ραδιοφωνικούς σταθμούς για όλο το κόσμο ,απέκτησε θεσμούς ,κτίρια και δραστηριότητες που άφηναν πίσω την Αθήνα, η οποία ”ζήλευε” και τον χώρο ,αλλά κυρίως τους ανθρώπους της και έκτοτε έβαλε σκοπό να τους δελεάσει και το κατάφερε ,με πρώτο τον μοναδικό ποδοσφαιριστή Γιώργο Κούδα .
    Μετά από αυτόν τον πρωθυπουργό Καραμανλή η Θεσσαλονίκη κινήθηκε με τον νόμο της αδρανείας μέχρι το 2010, με καλούς Δημάρχους και τον άλλον πρωθυπουργό Καραμανλή , ο οποίος ξεκίνησε και υπεσχέθη να περατώσει το Μετρό μέχρι το 2012 ,αλλά από το 2010 είχαμε δυο αλλαγές και κυβερνητική και δημαρχιακή και πήραμε την κατηφόρα σε σημείο που να αφήσει αδιάφορους η Συμφωνία των Πρεσπών τους Θεσσαλονικείς ,που έχουν και στην σημαία του Δήμου και στην Νέα Παραλία τους τον Μέγα Αλέξανδρο με τον βουκεφάλα του.
    ΤΩΡΑ ας λείψουν οι λυπομανείς ,ας μπουν μπροστά οι καθηγητές των Πανεπιστημίων και με άλλους όσους απέμειναν- ας δημιουργήσουν μια μαγιά οραματιστών με γνώση και αποδοχή της ιστορίας της Θεσσαλονίκης των 2300+ χρόνων ,που θα κινηθεί αγνοώντας την Αθήνα με βλέμμα στην ισόχρονη ενδοχώρα της χωρίς δουλική υποταγή στις Βαλκανικές κουτοπονηριές και στην αποκαλούμενη πολυπολιτισμικότητά της του τελευταίου αιώνος ,ενώ αυτή ήταν από το 316 π.Χ πόλη ελληνική και μετά το 323 μ.Χ πόλη αγιοτόκος και συμβασιλεύουσα μέχρι το 1420 μ.Χ της χιλιόχρονης Ελληνο-Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μας .
    Έγινε πόλη -μάνα των νοτίων Βαλκανίων μέχρι την απελευθέρωσή της το 1912 και από το 1492 και των προσφύγων Εβραίων, που μερικές φορές διεκδικούν την ύπαρξή της ,όπως οι ΑλβανοΣλαβοΒούλγαροι την Μακεδονία , που δυστυχώς μετά το 2018 την εξασφάλισαν .
    Ας ξαναβγάλουμε Θεσσαλονικιό πρωθυπουργό και θα δούμε ότι ”θα γυρίσει ο τροχός”.
    Δυστυχώς οι πάλαι ποτέ Θεσσαλονικάρχες του ΠΑΣΟΚ δεν άφησαν το ίχνος τους στην Θεσσαλονίκη τους -μας. .

  5. Κάτι πας να πεις ρε Σαββίδη αλλά στο τέλος πάντα κυριαρχεί η ζηλοφθονία του ιζνογκούντ που θέλει να γίνει Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη και το χαλάει.
    Το σημαντικό είναι ότι η Θεσσαλονίκη μπορεί να γίνει σπουδαία πόλη αν διεθνοποιηθεί ο χαρακτήρας της, για να διεθνοποιηθεί όμως ο χαρακτήρας της πρέπει να διεθνοποιηθεί και η αστική της τάξη σύμφωνα με το σκεπτικό σου πάντα. Η Θεσσαλονίκη έχει τη δυνατότητα να γίνει μια Βαλκανική μητρόπολη αποκτώντας μια περιεκτικότερη και πιο δυναμική ταυτότητα διαφοροποιημένη απ’ αυτής των Αθηνών κι αυτή είναι μία διαδικασία που συμβαίνει ντε φάκτο. Το καλοκαίρι είχα πάει διακοπές στην περιοχή του Ολύμπου όπου το 80% των τουριστών ήταν βαλκανικής προέλευσης κυρίως Σέρβοι, Μαυροβούνιοι, Μακεδόνες και άλλοι. Ορισμένοι εξ αυτών έχουν αποκτήσει μόνιμες εξοχικές κατοικίες στην περιοχή ενώ άλλοι έρχονται και δουλεύουν εποχιακά. Αυτό που θα μπορούσε να ζητήσει μια Θεσσαλονικιώτικη ιντελιγκέντσια (που το θυμήθηκα αυτό;) από το “επαρχιακό” Αθηναϊκό κράτος θα ήταν να μην παρεμποδίζει αυτή η διαδικασία. Να επιτραπούν σε δυναμικά (σικ) στοιχεία από την ενδοχώρα των Βαλκανίων να κινηθούν Νότια, να επενδύσουν και να προωθήσουν τη δημιουργία μίας νέας ταυτότητας της πόλης. Η Ελλάδα είναι ακόμα πολύ μπροστά σε θεσμικά θέματα, υποδομές, σταθερότητα, δικαιοσύνη σε σχέση με αυτές τις περιοχές. Αν σε αυτό προσθέσει κανείς και την ισχυρή Εβραϊκή προϊστορία της πόλης (βλέπε Μπουρλά) η υπενθύμιση της οποίας μπορεί να λειτουργήσει κι αυτή ως δευτερεύον μοχλός ανάπτυξης οικονομικής κι όχι μόνο, μπορεί εκεί να υπάρχει κάποιο μέλλον για τη Θεσσαλονίκη.
    Όλο αυτό βέβαια συνιστά μία διακινδύνευση. Αν το εγχείρημα δεν επιτύχει, αν δεν αναπτυχθούν οι αναγκαίες κεντρομόλες δυνάμεις κι αν το ελληνικός κράτος βρεθεί σε κρίση μπορεί η περιοχή να γίνει ξανά διεκδικούμενη από διάφορους εθνικισμούς. Δε μπορεί όμως να υπάρξει ανάπτυξη και αντιστροφή της πτωτικής πορείας χωρίς την ανάληψη κάποιου ρίσκου. Ρίσκου ακόμα και σε υπαρξιακό επίπεδο γιατί η αναζήτηση μίας νέας ταυτότητας είναι υπαρξιακό ρίσκο και δε μπορεί να υπάρξει απαγκίστρωση από τον αθηνοκεντρισμό χωρίς να υπάρξει απαγκίστρωση από τον εθνοκεντρισμό της χλαμύδας και της φουστανέλας. Αλλιώς καθήστε εκεί και περιμένετε να σας φτιάξουν το μετρό, γύρω στο 2300 το βλέπω να τελειώνει.

  6. Με αφορμή το ανιστόρητο ότι κατά εσάς εγκαινίασε την 1η ΔΕΘ ως πρωθυπουργός ο Βενιζέλος το 1926 επί δικτατορίας Παγκάλου ,προσθέτω ότι για την ίδρυση της ΔΕΘ το 1925 πρωτοστάτησε ο εκ Βάβδου-Χαλκιδικής ορμώμενος Νικόλαος Γερμανός ,καθηγητής Πανεπιστημίου, ,εκλεγείς βουλευτής το 1915 και το 1920 με την αντιβενιζελική παράταξη.
    Την σήμερον ημέραν το διαδίκτυο μας φρεσκάρει την μνήμη μας. Καλό Σαββατοκύριακο .

  7. Δέν τήν ἵδρυσε, ὁ Βενιζέλος ἦταν ὁ πρῶτος Πρωθυπουργός πού τήν ἐπισκέφθηκε τό 1928, ἐγκαινίασε τήν ἐπίσκεψη τοῦ Πρωθυπουργοῦ καί ἀναγνώρισε τήν ἀξία της, δέν ἦταν ἡ πρώτη ΔΕΘ, ἔχετε δίκιο κι ἐγώ ἐννοοῦσα τήν πρώτη της περίοδο.

  8. @ Άφαντος

    “Η Θεσσαλονίκη έχει τη δυνατότητα να γίνει μια Βαλκανική μητρόπολη”

    “να γίνει ξανά” θα ήταν μάλλον το σωστό, μιας κι αυτό ήταν και ως Συμβασιλεύουσα κατά την κακώς λεγομένη βυζαντινή περίοδο. Μήπως τα “Δημήτρια” δεν ήσαν κατά κάποιον τρόπο ο πρόδρομος τής ΔΕΘ, με εξαίρεση την εργαλειοποίηση τής τελευταίας για τις γελοίες “ομιλίες” των πολιτικάντηδων;

    “Αν σε αυτό προσθέσει κανείς και την ισχυρή Εβραϊκή προϊστορία της πόλης….”

    Πού είσαι Εξαρχείου 🙂

  9. Οι περισσοτερες προσφυγες για το μετρο εγιναν απο την Αθηνα
    Οσο για το αγαπημενη πολη αλλου τα παραμυθια

  10. Γιά νά ἀκριβολογοῦμε. “Η Θεσσαλονίκη έχει τη δυνατότητα να γίνει μια Βαλκανική μητρόπολη”. Τά Βαλκάνια τά σκεφτόμαστε τώρα. Ὅταν κτίσθηκε ἡ Θεσσαλονίκη, πόλη μέ τό ὄνομα τῆς ἑτεροθαλοῦς τότε ἀδελφῆς τοῦ Μεγάλου ᾿Αλεξάνδρου, εἶχαν κτισθεῖ ἡ ᾿Αλεξάνδρεια καί οἱ ἄλλες πόλεις πού ἔκτισε ὁ Μέγας ᾿Αλέξανδρος. Συμβασιλεύουσα μέ τήν Κωνσταντινούπολη πού κτίσθηκε σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία στίς περιοχές τῶν κτήσεων τοῦ Μεγαλέξανδρου ὁμιλεῖτο ἡ ῾Ελληνική γλώσσα καί διαδιδόταν ὁ Χριστιανισμός.

  11. “…στην περιοχή του Ολύμπου όπου το 80% των τουριστών ήταν βαλκανικής προέλευσης κυρίως Σέρβοι, Μαυροβούνιοι, Μακεδόνες…”

    Μακεδόνες; Δηλαδή Σερραίοι; Καστοριανοί; Φλωρινιώτες; Δραμινοί; Κοζανίτες; Από πού ακριβώς;
    Ευχαριστώ.

Leave a Reply to Ελένη Π. Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα