του Παντελή Σαββίδη
Επισκέφθηκα σήμερα το Κάτω Νευροκόπι όπου ο Δήμος σε συνεργασία με το Δίκτυο πόλεων με λίμνες πραγματοποίησαν συνέδριο με θέμα «οι λίμνες του Νέστου ως δίαυλος συνεργασίας».
Με προσκάλεσε ο φίλος Γιώργος Μουρουζίδης, Γενικός Γραμματέας του Δήμου Νευροκοπίου. Δεν γνωρίζω το θέμα του είπα. Μίλησε γενικά μου απάντησε.
Τι σημαίνει γενικά;
Κατάλαβα πως γενικά σημαίνει γιατί το κράτος έχει εγκαταλείψει την περιφέρεια. Γι αυτό το θέμα στις γενικότητές του κάτι λέω.
Του είπα ναι. Θα πήγαινα για δεύτερη φορά στη ζωή μου στο Νευροκόπι.
Ξύπνησα νωρίς σήμερα Σάββατο ενημέρωσα την ιστοσελίδα, μπήκα στο αυτοκίνητο, ενεργοποίησα το GPS και ξεκίνησα.
Το περίφημο GPS μπερδεύτηκε στις Σέρρες. Και με έστελνε στο Νευροκόπι από έναν δρόμο που σε όποιον ρωτούσα ή δεν τον ήξερε ή μου έλεγε: από εκεί θα πας;
Το GPS, βεβαίως, σε καθοδηγεί από τον συντομότερο δρόμο αλλά αυτός ο δρόμος Σέρρες Νευροκόπι ήταν, όπως έμαθα αργότερα, ένας δρόμος που έφτιαξε ο Μεταξάς. Καλά έκανες και ήρθες απο αυτόν, μου είπαν. Άξιζε τον κόπο. Για εκδρομή, ναι, τον άξιζε αλλά εγώ προσπαθούσα να είμαι υνεπής στην ώρα μου.
Δρόμος εξαιρετικής ομορφιάς αλλά για όποιον τον περνούσε για πρώτη φορά δύσκολος. Το δε GPS μερικές φορές σε έστελνε σε κάτι χωματόδρομους που σίγουρα δεν ήταν ο προορισμός σου.
Έναν δρόμο μιάμισης ώρας τον έκανα σχεδόν, μόνος. Εννοώ δεν συνάντησα, σχεδόν, κανέναν. Έβλεπα που και που κυνηγούς, τους ρωτούσα αν πηγαίνω καλά μου έλεγαν αδιάφορα ναι και συνέχιζα.
Η διαδρομή ήταν εξαιρετικής ομορφιάς, όπως σας είπα, αλλά αγωνιούσα να φθάσω. Περνούσε η ώρα και δεν συναντούσα κανένα χωριό. Μέχρι που κάποια στιγμή έφεξε: «Κάτω Βροντού», έλεγε η πινακίδα.
Το GPS τρελάθηκε απο τον ενθουσιασμό του. Μου έλεγε μέσα στο χωριό να στρίψω σε κάτι δρομάκια, έστριβα και μετά από λίγα μέτρα έκανε εκείνον τον προειδοποιητικό θόρυβο: γκλούκ. Που σημαίνει πας λάθος.
Η ώρα ήταν 10.30 το πρωί και η Κάτω Βροντού δεν μου φαινόταν μικρό χωριό. Δεν συνάντησα, όμως, κανέναν άνθρωπο στον κεντρικό δρόμο που διέσχιζα.
Διαισθητικά πέρασα το χωριό και λίγο πιο κάτω σε ένα καφενείο επιβεβαίωσα πως πηγαίνω καλά. επι τέλους, είδα ανθρώπους.
Από τις Σέρρες μέχρι το Νευροκόπι συνάντησα δύο όλο και όλο και δύο χωριά.
Το συνέδριο είχε αρχίσει. Μπήκα στην αίθουσα του Δήμου να το παρακολουθήσω μέχρι να έρθει η σειρά μου να παρέμβω.
Άκουγα τα γνωστά ακαδημαϊκά από ανθρώπους που έμαθαν καλά το μάθημα. Ίσως και να ήταν άριστοι φοιτητές και σήμερα καθηγητές.
Μετά άρχισαν να παρελαύνουν διάφοροι ευρωβουλευτές, βουλευτές και κομματικά στελέχη με προεξάρχουσα την συντονίστρια του γραφείου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη. Δεν ήξερα πως υπάρχει τέτοιος θεσμός.
Άκουσα την κυρία και νόμισα πως ζω σε ένα όνειρο. Στο φαντασιακό της η Ελλάδα είναι μια πρωτοπόρα χώρα παγκοσμίως, μια χώρα που σαν αυτήν δεν υπάρχει άλλη στη γη.
Άρχισα να αισθάνομαι πως βρίσκομαι σε πολύ λάθος μέρος αλλά υποσχέθηκα στον εαυτό μου αυτοσυγκράτηση και ευγένεια. Δεν ήθελα να εκθέσω και τον φίλο που με προσκάλεσε.
Με τα πολλά αφού κάποια στιγμή αισθάνθηκα ότι παρακολουθώ συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, απο την πληθώρα στελεχών της που παρήλαυναν, πέρασε η ώρα και ήρθε η δική μας σειρά.
Ο συντονιστής που ήταν εξαιρετικός στην προσπάθειά του μας διεμήνυσε πως επειδή αυτοί που μίλησαν νωρίτερα έκαναν κατάχρηση του χρόνου εμείς θα μιλούσαμε από 5 λεπτά. Προσωπικά δεν με πείραξε. Και να μην μιλούσα δεν θα με πείραζε. Και σε 1 λεπτό μπορούσα να πω αυτό που ήθελα. Δεν είχα, άλλωστε, τίποτε να πως επι της ουσίας του συνεδρίου, η οποία δεν πολυκατάλαβα ποια ήταν.
Αλλά μου φάνηκε παράξενο για τους άλλους του πάνελ. Περιορίσθηκε ο χρόνος τους επειδή οι προηγούμενοι έκαναν κατάχρηση του δικού τους; Στέκει λογικά;
Η ουσία, όμως, ήταν άλλη. Μετά τους πολιτικούς από τους οποίους εξαρτάται και το αν θα μπούν οι δήμοι σε κάποιο πρόγραμμα τα υπόλοιπα και οι υπόλοιποι είναι απλώς, φιλολογίες. Είναι για να γεμίζουν το πρόγραμμα. Τα γνωρίζω αυτά αλλά πήγα εν γνώση μου. Και δεν με πείραξε. Ήξερα πως κάπως έτσι θα εξελισσόταν η υπόθεση.
Ήρθε, λοιπόν, η σειρά μου. Είπα στο ακροατήριο, που έμεινε το μισό, πως δεν έχω σχέση με το θέμα αλλά στα συνέδρια πάντα καλούν και έναν ομιλητή, έτσι, για να σπάσει την γραμμική μονοτονία της εξέλιξής του. Για να πει κάτι λεξω απο τον σκληρό πυρήνα του συνεδρίου.
Στο τελευταίο συνέδριο που προσκλήθηκα, κάποιοι γιατροί μου ζήτησαν να τους μιλήσω για την εντροπία.
Τι σχέση έχει η ιατρική με την εντροπία; Τεράστια.
Και εσείς, τους είπα έχετε σχέση με την εντροπία. Άπειρη εντροπία έχει ο νεκρός. Και η περιφέρεια είναι νεκρή, Η εντροπία της τείνει στο άπειρο.
Προσπαθούσα να καταλάβω ψυχολογικά το ακροατήριο για να δω πως θα συνεχίσω. Είχα και τον φόβο να μην προσβληθούν. Από την άλλη δεν ήθελα να πω πράγματα της σειράς. Είχα άλλωστε νωπή την εμπειρία μια διαδρομής μιάμισης ώρας χωρίς να συναντήσω άνθρωπο. Να επαινέσω την δυναμική της επαρχίας;
Την προηγούμενη μέρα, διάβασα και ένα σημείωμα του συνεδρίου που μιλούσε πόσο άδικα φέρεται το κράτος στην περιφέρεια, πόσο χαμηλό είναι το εισόδημά τους, πως φεύγουν οι νέοι για να αναζητήσουν δουλειά σε μεγάλα αστικά κέντρα, κυρίως, στην Αθήνα, πως το δημογραφικό ταλανίζει την επαρχία και την χώρα, πως δεν απολαμβάνουν κανένα ανταποδοτικό όφελος, ούτε απο την ΔΕΗ που ιδιωτικοποιήθηκε.
Θα ήμουν ευγενικός αλλά συνεπής με τον εαυτό μου.
Είπα, λοιπόν, στην ομιλία μου, που μπορεί να μην κράτησε και πέντε λεπτά, πως από το κράτος, όπως έχει δομηθεί δεν πρέπει να περιμένουν τίποτε. Και πως τα αρνητικά φαινόμενα θα συνεχίσουν μέχρι τελικής διάλυσης.
Το ελληνικό κράτος δεν έχει κανένα όραμα και καμιά πολιτική. Μια κάστα ανθρώπων από την πολιτική και οικονομική εξουσία σε συνεργασία με τη διανόηση και την δημοσιογραφία που τους δίνει άλλοθι, έχουν έναν στόχο. Την κατοχή και την νομή της εξουσίας. Τίποτε άλλο. Και ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται με την συγκέντρωση των πάντων στα πόδια τους. Δηλαδή, στην Αθήνα.
Στην ιστορική διαχρονία του ο ελληνισμός προσπάθησε να δημιουργήσει δύο φορές αστική τάξη αλλά απέτυχε. Τη μια με τον Βενιζέλο και τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο, την άλλη με τους μικρασιάτες πρόσφυγες που εξεδιώχθησαν από τον τόπο τους.
Σήμερα η μόνη ιδεολογία είναι η κατοχή και η νομή της εξουσίας από μια ομάδα ανθρώπων που δεν έχουν τα χαρακτηριστικά του αστού..
Είναι μεταμορφωμένοι κοτζαμπάσηδες. Και με κοτζαμπάσηδες σοβαρό κράτος που να νοιάζεται και για την περιφέρεια δεν φτιάχνεις. Κύριος στόχος του πολιτικοικονομικού κατεστημένου είναι να τρώει τις σάρκες του ελληνισμού. Και αυτό κάνει.
Σε λίγο μπορεί να μην υπάρχει καν ελληνισμός.
Δυστυχώς οι ‘Ελληνες στα 200 τόσα χρόνια δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν κράτος. Δημιούργησαν μια αθηναϊκή πόλη κράτος που εκμεταλλεύεται αποικιακά την ελληνική επικράτεια.
Αυτά είπα. Ο συντονιστής σηκώθηκε και μου έδειχνε το ρολόι του ότι το πεντάλεπτο παρήλθε και όλοι μας, εμού συμπεριλαμβανομένου, νοιώσαμε μια ανακούφιση.
Στην επιστροφή ένοιωθα σαν εφιάλτη το δρόμο από τον οποίο ήρθα. Έβαλα ξανά το GPS αλλά αποφάσισα να επιστρέψω μέσω Δράμας. Πρέπει να έκανα πάνω από 50 χιλιόμετρα περισσότερα αλλά στο δρόμο έβλεπα ανθρώπους και ρωτούσα.
Όσο για τις πινακίδες εκεί που άρχισαν να δείχνουν Θεσσαλονίκη ο δρόμος μου ήταν γνώριμος. Μπορούσα να τον βρω και μόνος. Εκεί που τις χρειαζόμουν δεν υπήρχαν.
Η επιστροφή κράτησε πολλή ώρα. Και κάθε τόσο μου ερχόταν στο νού η φράση του Κολοκοτρώνη: αυτό το μιλέτι δεν σώζεται.
Νομίζω πως τα συνέδρια είναι για πιο νέους ανθρώπους που έχουν ελπίδες και ψευδαισθήσεις. Ψευδαισθήσεις ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
Ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και να σωθεί. Η Ελλάδα όχι.
Εύχομαι στους δημάρχους που συνεργάστηκαν για το συνέδριο να πετύχουν τον στόχο τους. Θέλουν να προλάβουν την λειψυδρία στον τόπο τους. Η λειψυδρία μπορεί να προληφθεί. Άνθρωποι θα υπάρχουν να ποτίσουν τα χωράφια και να ξεδιψάσουν; Ή θα ψάχνουν κάποια δουλειά στην Αθήνα;
Με αυτήν την απορία έφθασα στην Θεσσαλονίκη.
Όχι δεν πήγα στο Κάτω Νευροκόπι -ήταν εκτός Νομού Σερρών και περιοχής μου , αλλά από τότε έμαθα ότι το Άνω Νευροκόπι , που μέχρι το 1951 ονομαζόταν Νεβροκόπ οι κομμουνιστές Βούλγαροι το μετονόμασαν Γκότσε Ντέλτσεφ , προς τιμή Βούλγαρου επαναστάτη εναντίον των Οθωμανών, τον οποίον και τώρα διεκδικούν ως Μακεδόνα και οι Σλάβοι -με ολίγη ”Βουλγαριά” -των Σκοπίων , τους οποίους Τσίπρας, Καμμένος και Κοτζιάς-ώρα τους καλή- το 2018 τους έκανα Μακεδόνες.
Και τώρα το Άνω Νευροκόπι λέγεται Γκότσε Ντέλτσεφ.
Ας επανέλθουμε στο υπέροχο φυσικό περιβάλλον της Άνω και Κάτω Βροντούς ,που εντυπωσίασε τον κ. Σαββίδη -και μένα το 1981-όταν η Άνω Βροντού απέχουσα 40 χλμ από τις Σέρρες , είχε Σταθμό Χωροφυλακής (της δικής μου ξηροκαμπίας).
Τότε λοιπόν ,1981, -για να βρούμε την άκρη του νήματος της εγκαταλείψεως της υπαίθρου -με εχθρική λόγω ΝΑΤΟ κομμουνιστική την Βουλγαρία -ζητήθηκε από την κυβέρνηση της Αλλαγής η κατάργηση όλων των Σταθμών Χωροφυλακής -και είχα δέκα στην περιοχή μου-και κράτησα τους εννέα παρά την θετική στάση των μεγαλόβαθμων προϊσταμένων μου- ,με το αναπάντητο ερώτημά μου ότι μετά την κατάργηση τους , θα πρέπει να διεξάγονται δέκα ποδοσφαιρικοί αγώνες, χωρίς την παρουσία της Αστυνομίας (τότε άτιμης Χωροφυλακής ) -αυτήν που και τώρα βρίζουν στο όνομά μου οι α-κομμάτιστοι φίλοι μας -και την οποία Χωροφυλακή ( που φακέλωνε) κατάργησαν το 1984 και έκτοτε αδειάζει η ύπαιθρος, κυρίως από ανασφάλεια των λίγων κατοίκων της.
Ε.. να μη γράψουμε ότι καταργήθηκε και ο τελευταίος Αστυνομικός Σταθμός τον Ιούνιο του 2015 από την κυβέρνηση των ΣυριζΑνέλ ;;;.
Για την ερημωμένη -με πολλά ερείπια- ελληνική ύπαιθρο , να μη μνημονεύσουμε και τους νόμους του όλου ΠΑΣΟΚ ”Καποδίστρια” και κυρίως ”Καλλικράτη” , για τους οποίους είναι και υπερήφανοι οι Πασόκοι ,όπως οι ”ΣυριζΑνελαίοι” για την Συμφωνία των Πρεσπών.
ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑ ΠΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΝ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ”στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη” της τροφού όλων των Ελλήνων υπαίθρου ;;;.
Αυτούς που υποσχέθηκαν το ζωντάνεμα της υπαίθρου και μας ”ξεκούφαναν” με τις υποσχέσεις τους (45) χρόνια τώρα.
Τώρα ,τώρα που δεν έμεινε κανένα ήμερο ”ζωντανό” ποιο ανδρόγυνο -γιατί τα ανδρόγυνα θα πάει στα χωριά μας γιατί τα ανδρόγυνα θα δώσουν ζωή στην ύπαιθρο και τα χωριά μας .
Υ.Γ ΣΤΗΝ ”ΜΗΤΡΥΙΑ” ΑΘΗΝΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΕΙΛΑΝΕ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΟΙ ΕΠΑΡΧΙΩΤΕΣ.
Να προσέξουμε να μη τους ξαναστείλουμε , γιατί η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται αλλά οι άνθρωποι επαναλαμβάνονται.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ
Το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό. Έχουν παρθεί κάποια μέτρα προς τη σωστή κατεύθυνση, θέλει κι άλλα, ας αφήσουμε τη γκρίνια κι ας βάλει ο καθένας το δικό του λιθαράκι για να κάνουμε καλύτερο τον τόπο μας.
Αν κα στην Ευρώπη καταργούσαν Υπηρεσίες -Αστυνομίες ,Αγροτικά Ιατρεία -Δασαρχεία-Αγροφυλακή από χωριά-τότε να αναφερθούμε σε αυτήν .
Στην Ελλάδα μας υπάρχει ”αρχή εκτελέσεως του σχεδίου”-το ανέφερα- να ”αστικοποιήσουμε” τους χωρικούς να τους κάνουμε πελάτες -καταναλωτές , να τους βάλουμε να σπουδάζουν με το ζόρι-παίρνουν δεν παίρνουν τα γράμματα τα παιδιά τους-και τώρα να ”κλαίμε” γιατί δεν έχουμε πρωτογενή παραγωγή και γεωργοκτηνοτρόφους και σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα .
Παντού είναι έτσι ,αλλά στην Ελλάδα για λόγους κομματικούς ”το δώσαμε και κατάλαβε” .
Πολύ δύσκολα θα αντιστραφεί η κατάσταση έστω και στο ελάχιστο, γιατί δεν υπάρχουν – λίγα έστω- ανδρόγυνα που να θέλουν την επιστροφή στο χωριό με πολλές όντως δυσκολίες.
Σε χωριό του Έβρου γεννήθηκα και μεγάλωσα και δεν μεταδημότευσα , όπως οι περισσότεροι ”βαρυπενθούντες” τώρα για την ύπαιθρο και τα χωριά μας. Καλή συνέχεια .
Τὸ νὰ ἀφήσουμε ἀμόρφωτους τοὺς Ἕλληνες γιὰ νὰ ἔχουμε πρωτογενῆ παραγωγὴ δὲν στέκει οὔτε σὰν ἀνέκδοτο ὄχι σὰν σοβαρὴ σκέψη. Ὅταν στὶς πρωτοπόρες σὲ καλλιέργειες χῶρες ἐφαρμόζονται τὰ πιὸ σύγχρονα συστήματα τεχνολογίας καὶ ἡ ἔρευνα ἐκεῖ ἀπὸ τοὺς καλύτερους ἐπιστήμονες φέρνει νέες λύσεις καὶ μελετάει τὴν ἁλυσίδα τοῦ dna σὲ κάθε εἶδος, ἀλλὰ καὶ ἀναλύονται οἱ ἀρχαῖες μέθοδοι ποὺ κουβαλοῦν αἰώνων ἐμπειρίες. Ἀλλὰ αὐτὰ χρειάζονται ἀξιοκρατία ποὺ λείπει ἐντελῶς στὴν Ἑλλάδα καὶ ὄχι `καλλιέργεια ` ἐντυπώσεων. Τὰ ἀνδρόγυνα δέν `καλλιεργοῦνται ` σὲ ἐργαστήρια. Ἡ ἀγάπη γιὰ τὴν φύση καὶ ἡ ἀξία της καλλιεργεῖται σὲ ἐλεύθερους ἀνθρώπους μὲ τὴν παιδεία ἀπὸ δασκάλους ποὺ τὸ κατέχουν καὶ τὸ κράτος πρέπει νὰ ἐπαγρυπνὰ καὶ νὰ εἶναι ἀρωγὸς στὶς νέες ἀνάγκες.
Οἱ συνθῆκες δὲν εἶναι ποτὲ οἱ ἴδιες, ἡ τεχνολογία ὅμως τώρα βοηθάει ὥστε νὰ μποροῦν οἱ ἄνθρωποι νὰ μένουν σὲ μικρὲς περιοχὲς χωρὶς νὰ τοὺς λείπουν τὰ ἀγαθὰ τῶν ἀστικῶν κέντρων. Παρακολουθοῦμε τί συμβαίνει, καὶ προσπαθοῦμε μὲ τὴν συσσωρευμένη γνώση καὶ σοφία νὰ προοδεύσει ἡ κοινωνία μας σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς. Ὄχι μὲ σκέψη ἀκίνητη ποὺ θέλει νὰ κατηγορεῖ καὶ νὰ μὴν βρίσκει νέες λύσεις ἀλλὰ μὲ σκέψεις ὑψηλές.
Τώρα είναι αναγκαίες οι υψηλές τεχνολογίες ,το 1981 όμως -που καταργήθηκαν οι εξετάσεις για το Λύκειο , Λύκειο που κατάντησε τριετής προετοιμασία με Φροντιστήρια για τις Πανελλαδικές για είσοδο στα ΑΕΙ ,ΤΕΙ και στα οποία με αντιγραφή (εν πολλοίς) εξασφαλίζονταν και -εξασφαλίζονται πτυχία , άχρηστα και χωρίς επαγγελματική κατοχύρωση και εξέλιξη -ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΤΗ Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΥΨΗΛΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ.
Τα χωριά μας άδειασαν από νέους στην πρωτογενή παραγωγή μετά το 1981 ,αλλά απόκτησαν απόφοιτους Λυκείων και Πανεπιστημίων , που τώρα και να θέλουν δεν γνωρίζουν ”από χωράφια και κοπάδια” , γιατί δεν μικροέμαθαν.
ΑΣ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ (το ΠΑΣΟΚ τελείωσε) ) ΠΩΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΑΝ ΤΟΣΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΓΜΕΝΟΥΣ-με διασπορά τους δε σε όλη την Ελλάδα- ΜΕ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ, ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑΤΡΕΥΤΗ ΠΛΗΓΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΥ .
Υ.Γ Χωριά χωρίς παιδιά είναι στα χαρτιά και παιδιά γεννούν μόνο τα ανδρόγυνα.
Τά φροντιστήρια ὑπῆρχαν πολύ πρίν τό 1981. Ρώτησα τήν AI γιά τά φροντιστήρια, ἡ απάντηση
«Η λειτουργία των φροντιστηρίων στην Ελλάδα ξεκίνησε από τον 19ο αιώνα.»
Κάποια ἐνδιαφέροντα ἱστορικά στοιχεῖα γιά τήν Παιδεία μας γιά ὅλους.
Η ιστορία των φροντιστηρίων από τον Όθωνα μέχρι σήμερα
Η ιστορία των φροντιστηρίων. Η παρέμβαση του Μεταξά και πώς απογειώθηκαν επί χούντας, λόγω των διώξεων των εκπαιδευτικών – ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Ἀνδρόγυνο εἶναι ἡ γυναίκα καί ὁ ἄνδρας σέ συζυγικό δεσμό. Παιδιά γίνονται και χωρίς γάμο, τὸ αὐξάνεσθαι καὶ πληθύνεσθε ἐδόθη ἀπὸ τὴν ἀρχὴ σὲ ὅλους. Οἱ νέοι κατέφυγαν στὰ ἀστικὰ κέντρα ὄχι λόγω πτυχίων, ἔχω ἐργασθεῖ γιὰ τὴν ἀποκέντρωση πολλὰ χρόνια, καὶ κέντρα ὑγείας ἔγιναν καὶ ἐπαγγελματικὰ Λύκεια ὥστε νὰ καταρτίζονται καὶ νὰ ἐξειδικεύονται σὲ ὅλες τὶς ἐργασίες μὲ ἀνάλογα πτυχία ὅπως γινόταν στὶς Δυτικὲς χῶρες καί νά μήν φεύγουν ἀπό τά χωριά.
Οἱ συνθῆκες ζωῆς ἄλλαξαν ὄχι μόνο στὴν Ἑλλάδα καὶ τώρα ποὺ ἡ τεχνολογία βοηθάει δὲν εἶναι τόσο δύσκολο. Ψάχνουμε νὰ βροῦμε λύσεις καὶ ὄχι νὰ κατηγοροῦμε γιὰ νὰ μένουμε ἀκίνητοι. Μιὰ δασκάλα στὴν Φουρνὰ Εὐρυτανίας δὲν σκέφτηκε νὰ κατηγορήσει ἀλλὰ καταφέρνει νὰ ξαναζωντανέψει ἕνα χωριό.
Έγραψα ανδρόγυνα ,όχι για την σχέση τους, γάμος θρησκευτικός ή πολιτικός κλπ .
Θα συμφωνείτε πάντως ότι ούτε δυο γυναίκες ούτε δυο άνδρες γεννούν παιδιά και
όσο για τα φροντιστήρια , που ιδρύθηκαν και λειτουργούν φανερά και νομίμως από το 1940 ( Μεταξάς- Ν.25235/1940) αυξήθηκαν -είναι λογικό- μετά την μαζικοποίηση της εκπαίδευσης και ”μόρφωσης” που νομοθέτησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μετά το 1981.
Κάπου διάβασα και εγώ πως οι 91.580 φοιτητές και σπουδαστές του 1981 ως το 1986 εκτινάχθηκαν σε 156.289 και το 1990 έγιναν 261.707 .
Πόσοι από αυτούς αν υπήρχαν οι εξετάσεις του Λυκείου δεν θα ”σπούδαζαν ” και θα είχαμε γεωργούς ,κτηνοτρόφους και τεχνίτες και στα χωριά μας νέους;;;.
Μήπως με τον ”Καποδίστρια” και τον ”Καλλικράτη” σκέφθηκαν αν άδειαζαν τα χωριά μας;;;.
Μερικοί πολιτικοί -που τους γνωρίζουμε- φταίνε περισσότερο για την σημερινή κατάντια μας ..
Ας τους κατονομάζουμε όταν ”το φέρνει η κουβέντα” . Και τίμιο και αληθές είναι ,καληνύχτα σας .
Τὰ ἀνδρόγυνα ὁρίζονται ἀπὸ τὴν συζυγική τους σχέση λόγω τοῦ γάμου. Φυσικὰ ὁ ἄνδρας γεννᾶ καὶ ἡ γυναίκα τίκτει. Ἀνδρόγυνο στὴν πραγματικότητα εἶναι μία μοναδικὴ σχέση ἐκ Θεοῦ ἀλλὰ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εὐλογεῖ καὶ ἄλλες σχέσεις ποὺ μπορεῖ νὰ δημιουργήσουν οἰκογένεια. Τὰ παιδιὰ ἔχουν κληρονομικότητα ἀπό τὸ dna τῶν φυσικῶν γονέων τους.
Πάντα οἱ σπουδὲς προσφέρουν στὸν ἄνθρωπο. Δὲν γίνεται δίκην τιμωρίας νὰ ἀφήσουμε κάποιους χωρὶς σπουδὲς γιὰ νὰ ἔχουμε γεωργούς. Καὶ στὶς προηγμένες χῶρες ἔχουν ἀνάλογα προβλήματα, δὲν τὸ ρίχνουν σὲ κάποιους πολιτικούς, ἀλλὰ προχώρησαν μὲ ὑψηλότατου ἐπιπέδου σπουδὲς σὲ νέες μεθόδους μὲ νέα μέσα. Ὁ τουρισμὸς ἔρχεται καὶ ἀπολαμβάνει ὄχι τὴν κατάντια μας. Καὶ μόνο ἀπὸ τὸν τουρισμὸ μπορεῖ νὰ δημιουργηθεῖ ἡ τάση νὰ ξαναγυρίσουμε στὰ χωριὰ καὶ στὴν πρωτογενῆ παραγωγή, αὐτὸ ὅμως δὲν δικαιολογεῖ τὸ κράτος ἂν δὲν κάνει κάτι.
Και εγώ δεν έγινα γεωργός αλλά πέρασα με εξετάσεις στο Γυμνάσιο -γιατί ”έπαιρνα τα γράμματα” – ενώ οι άλλοι συμμαθητές μου – που δεν τιμωρήθηκαν που δεν πέτυχαν στις εξετάσεις-πρόκοψαν οικονομικά (καλύτερα από εμένα ,ιδιαίτερα μετά την είσοδο μας στην ΕΟΚ ) από την γεωργία, την κτηνοτροφία ,ενώ μερικοί ως οικοδόμοι ή άλλοι τεχνίτες έκτισαν πολυκατοικίες ,εκκλησίες και τα δικά τους σπίτια .
Κανένας δεν χάνεται αν είναι γερός και δεν είναι τεμπέλης -ας το τυπώσουμε καλά στο μυαλό μας -.
Υ.Γ Θα έχει πλάκα αν αντιδράσει το ΠΑΣΟΚ σε τυχόν επαναφορά των εξετάσεων στο Λύκειο , το ΠΑΣΟΚ που ”μας φόρτωσε” δεκάδες χιλιάδες ”άσχετους με τα γράμματα” και στη συνέχεια πολλαπλάσιους ισόβιους φοιτητές αφαιρώντας από την πρωτογενή παραγωγή ισάριθμους .
Τα αποτελέσματα της καταργήσεως των εξετάσεων στο Λύκειο δείχνουν ότι ήταν λάθος, γιατί στηρίζετε το λάθος ;;;
Πετάξτε τις πλαστικές σημαίες με τον πράσινο ήλιο, .μεγαλώσαμε πια .
Πώ πώ τί θὰ χάναμε! Ἂν εἴχατε πετύχει οἰκονομικὰ δὲν θὰ εἴχατε χρόνο γιὰ τόσες ἀναλύσεις. Εἴδατε ἡ ἐπιστήμη τί κάνει;
Κι αὐτὴ ἡ ἀλλαγή. Ὁ καθένας τήν φαντάζεται στὰ μέτρα του. Ἄς ἀποφασίσουν νά μάθουν καλά Ἑλληνικά στούς μαθητές.
Όμως η επιστήμη ”θέλει κότσια” και χωρίς εξετάσεις και αξιολογήσεις δεν κατακτάται , με μόνη την φράση του ΠΑΣΟΚ το 1981 ”όλοι έχουν δικαίωμα στη γνώση” , -μπορούν ή δεν μπορούν και όσοι δεν μπορούν υπάρχουν και τα φροντιστήρια και τα ”ιδιαίτερα μαθήματα” (όχι δωρεάν φυσικά) ,ή το εξωτερικό ακόμη και στα Σκόπια-.
Ε.. ήταν μεγάλο λάθος για την εκπαίδευση -και όχι μόνον- η κατάργηση των εξετάσεων στα Λύκεια , με τους όρους που ίσχυαν, ασχέτως αν δεν αποφασίζεται η επαναφορά τους .
Ευχαριστώ για την εκτίμηση ως καλών των αναλύσεων μου-αν δεν κρύβει ειρωνεία-..
Κι ἐγὼ μόλις ἦρθα ἀπὸ μιά παρουσίαση μὲ κάπως ἀντίθετο θέμα. Ὑπερδόμηση στὶς Κυκλάδες, ὑπερτουρισμὸς καὶ ἐγκατάλειψη τοῦ πρωτογενοῦς τομέα, καταστροφὴ ἔργων ἑκατονταετιῶν προστασίας τοῦ ἐδάφους ὅπως οἱ ξερολιθιές, ἀλλαγὴ σὲ ἀρκετὰ σημεῖα τοῦ ὑπέροχου φυσικοῦ καὶ δομημένου παραδοσιακὰ περιβάλλοντος τῶν Κυκλάδων ὅπως ἔγινε γνωστὸ καὶ ὑμνήθηκε ἀπὸ τοὺς ποιητές. Μεγάλη ἡ πίεση ἀπὸ τὰ οἰκονομικὰ συμφέροντα καὶ ἐπιταχυνόμενη ἡ ἀλλοίωση τοῦ τόπου ὅπως τὸν γνωρίζαμε. Ἀλλὰ ἄλλος τρόπος ζωῆς πλέον. Οὔτε οἱ Χωροφύλακες εἶναι τὸ θέμα οὔτε τὸ Κράτος ἐπινόησε τὴν τάση γιὰ τουρισμό. Κάθε ἐποχὴ ἔχει ἄλλες ἀνάγκες. Ἐκεῖ ποὺ οἱ ὑπόδουλοι Ἕλληνες κατέφευγαν γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν, στοὺς πετρότοπους τῶν Κυκλάδων, τώρα χτίζονται ὑπερπολυτελῆ κτίσματα. Τότε οἱ ἄνθρωποι σεβόντουσαν καὶ τὴν πέτρα, ποῦ θὰ τὴν ἀκουμπήσουν, πῶς θὰ τὴν ἀξιοποιήσουν, ἀκτινοβολοῦσε ἡ ὕλη ὀμορφιά καί πνευματικότητα. Τώρα;
Εἶναι ἱερὸς ὁ τόπος μας καὶ ἔχουμε ἀξιωθεῖ μία μεγάλη κληρονομιὰ φυσικὴ καὶ πνευματική. Ποὺ τὴν ἀγνοοῦμε καὶ δὲν τὴν προστατεύουμε ὅπως καὶ τοὺς ἀνθρώπους. Σ’ άλλη γῆ καὶ σ’ άλλη θάλασσα δὲν θὰ γίνουμε ἄλλοι. Ἂν δὲν ἀνθίζουμε τὸ σημεῖο ποὺ βρισκόμαστε, ἂν δὲν θεωροῦμε τὸ κάθε σημεῖο ποὺ βρισκόμαστε `μάνα ` μας, ἂν δὲν τὸ τιμοῦμε γινόμενοι καλύτεροι ἀπὸ πρίν, τότε δὲν προχωρᾶμε.
Ἐδῶ εἶναι τὸ μέτρο.
Οι μπάτσοι ακόμα εξουσία ο ονειρεύονται. Τα παλιά καλά χρόνια με το ρουφιανιλίκι που έκαναν τους καουμπόηδες στα χωριά.