Με αφορμή τις εκλογές της 26ης Μαίου Η κληρονομική διαδοχή της πολιτικής εξουσίας

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Δημήτρη Μακροδημόπουλου.

Είναι ολοφάνερο πως αν στις 26 Μαίου διεξάγονταν ταυτόχρονα με τις αυτοδιοικητικές εκλογές και τις ευρωεκλογές και οι εθνικές εκλογές, τότε την ίδια μέρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα διεκδικούσε την πρωθυπουργία, η αδελφή του Ντόρα μάλλον το ΥΠΕΞ στο οποίο τρέφει ιδιαίτερη αδυναμία όπως αποδείχθηκε στο παρελθόν όταν για χάρη του εγκατέλειψε τη θέση της δημάρχου στην Αθήνα και ο γιος της Κώστας Μπακογιάννης τη δημαρχία της Αθήνας. Έτσι, αυτή η συγκυρία θα μας υπενθύμιζε ότι το παρελθόν συνεχίζει να λειτουργεί ως παρόν. Βέβαια η διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών  αργότερα δεν θα αλλάξει την ουσία της διαπίστωσής μας.

Θα ήμουν ο τελευταίος που θα υποστήριζα ότι τα μέλη των πολιτικών δυναστειών στερούνται προσόντων έναντι των άλλων πολιτών λόγω της καταγωγής τους. Μάλιστα θα προσέθετα ότι αποκτούν περισσότερα τυπικά προσόντα λόγω της στόχευσής τους και της οικονομικής τους δυνατότητας που τους εξασφαλίζει την επιβίωση. Ας μη ξεχνάμε ότι ιστορικά με την κληρονομική διαδοχή αναδείχτηκαν επιφανείς βασιλείς και ηγεμόνες όπως και άλλοι καταστροφικοί για τον τόπο τους. Το μειονέκτημα με τους γόνους των πολιτικών τζακιών είναι ότι στερούνται την επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα αφού δεν συγχρωτίζονται με τα λαϊκά στρώματα μέσα από την εργασία και την καθημερινότητα αλλά μόνον μέσω μιας ψηφοθηρικής σχέσης. Το χειρότερο είναι ότι αξιοποιούν τις άνισες ευκαιρίες υπέρ τους προβάλλοντας την πολιτική κληρονομιά τους καίτοι ορκίζονται στη δημοκρατία και στην αναγκαιότητα των ίσων ευκαιριών για να αξιοποιήσει η χώρα όλες τις δυνατότητες του ανθρώπινου δυναμικού της. Το αποτέλεσμα είναι πως όσο αυτές οι οικογένειες (Καραμανλή, Παπανδρέου, Μητσοτάκη, κ.α.) θα  συνεχίζουν να διαφεντεύουν τον τόπο, η χώρα μας θα λειτουργεί ως κράτος “ζόμπι”. Δηλαδή θα εξακολουθεί να ζει παρότι η πραγματικότητα στην οποία αντιστοιχεί έχει πεθάνει. «Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η πραγματικότητα έχει πεθάνει, μας λέει ο Ούλριχ Μπεκ. Σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Σημαίνει πως υπάρχει μια νέα ζωντανή πραγματικότητα την οποία δεν βλέπουμε επειδή νεκρές ιδέες στοιχειώνουν και συννεφιάζουν το μυαλό μας και μας κάνουν να μην αντιλαμβανόμαστε το καινούργιο». Πώς λειτουργεί ένα κράτος “ζόμπι”; «Παντού δραστηριοποιούνται αποκλειστικά πολιτικές δυνάμεις και θεσμοί οι οποίοι προϋπήρχαν και όχι θεσμοί που πρέπει να συγκροτηθούν με προοπτική τα νέα και μελλοντικά προβλήματα».

Η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη αναφερόμενη πριν χρόνια στη δημαρχιακή υποψηφιότητα του γιου της Κώστα στο Καρπενήσι είχε δηλώσει ότι πρόκειται για «φυσική εξέλιξη ενός τέκνου που μεγαλώνει σε πολιτική οικογένεια και όπως το παιδί ενός δικηγόρου έχει πολλές πιθανότητες να γίνει δικηγόρος ή ενός γιατρού να γίνει γιατρός, έτσι τα παιδιά των πολιτικών είναι πολύ πιθανόν να ασχοληθούν και αυτά με την πολιτική» (1). Υπάρχει πληρέστερος ορισμός για την οικογενειοκρατία, η οποία μάλιστα προσομοιάζεται με τη «φυσική εξέλιξη ενός τέκνου»; Διότι για τον γιο της κυρίας Μπακογιάννη, μετά το Καρπενήσι ακολούθησε η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και τώρα ο δήμος της Αθήνας. Κι όμως, οι επικλήσεις της αριστείας από τους ίδιους στην πολιτική τους αντιπαράθεση με την κυβέρνηση είναι συνεχείς. Μάλιστα ενώ εμφανίζονται και ως διαπρύσιοι κατήγοροι του δημόσιου τομέα ταυτόχρονα όλοι τους τρέχουν να καλυφθούν κάτω από τη σιγουριά του μέσα από αξιώματα που καταλαμβάνουν στην πολιτική.

Όμως οι συνέπειες διαιώνισης των πολιτικών δυναστειών είναι καταλυτικές για τη χώρα. Θα μπορούσε σε μια πολιτεία που υπερισχύει η αξιοκρατία να επιβιώσει η οικογενειοκρατία σε αυτό τον βαθμό; Ασφαλέστατα όχι. Καθώς οι οικογένειές αυτές πολιτεύονται θα πρέπει να δημιουργήσουν τέτοιες συνθήκες στην κοινωνία ώστε οι ίδιες να είναι ανεκτές και να μπορούν να διαιωνίζονται. Οι πελατειακές σχέσεις που αναγκάζουν την πλειοψηφία των ψηφοφόρων να προστρέχουν στα τζάκια αποτελούν τους φορείς της επιβίωσής τους. Οι διαχωριστικές γραμμές, όπως του εμφυλίου που αναπαράγονται με οξύτατες αντεγκλήσεις στην εποχή μας, αποσκοπούν να διαμοιράζουν και να οριοθετούν την εκλογική τους πελατεία. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργείται ένα δυσλειτουργικό κράτος που τροχοπεδεί κάθε αναπτυξιακή δυνατότητα, που διώχνει τα παιδιά μας ώστε μέσα στην κρίση να βολέψει τα δικά τους παιδιά. Μάλιστα ο “κανόνας” της κληρονομικής διαδοχής είναι ισχυρότερος στην πολιτική “δυναστεία” Παπανδρέου που μας έδωσε έως τώρα τρεις πρωθυπουργούς αλλά και του Κων/νου  Καραμανλή, όπου κάθε ανιψιός που φέρει το όνομα του γενάρχη θεωρείται εξ ορισμού γεννημένος πολιτικός.

Βέβαια αυτή η πρακτική της οικογενειοκρατίας μεταλαμπαδεύεται ως νοοτροπία σε ολόκληρη την κοινωνία. Ακόμη και η κυβέρνηση που προβάλλει το φιλολαϊκό της προφίλ διότι δεν πρόλαβε ακόμη να δημιουργήσει τα δικά της τζάκια στα πλαίσια του δικομματισμού– ας μη ξεχνάμε τα “νέα τζάκια” του ΠΑΣΟΚ κατά το παρελθόν – όταν ανακοίνωσε τα ονόματα των πρώτων υποψηφίων ευρωβουλευτών πρόβαλε ως κύριο ή και μοναδικό τους προσόν, την αναγνωρισιμότητα των γονιών τους ή των συντρόφων τους. Όμως οι συνέπειες αυτής της αντίληψης είναι καταλυτικές για τη λειτουργία της κοινωνίας. Σήμερα είναι ευκολότερο π.χ. να γίνεις καθηγητής ΑΕΙ αξιοποιώντας τη λογική της κληρονομικής διαδοχής και άλλων συναφών κριτηρίων που διέπουν τη λογική των εκλεκτορικών σωμάτων παρά υπάλληλος του Δημοσίου μέσω ΑΣΕΠ όπου πρυτανεύουν τα αντικειμενικά κριτήρια, μια πρακτική που έχει καταστεί εθιμικό δίκαιο και απαξιώνει και τα πανεπιστήμιά μας.

Η υπέρβαση της κρίσης λοιπόν είναι ένα σύνθετο πρόβλημα και όχι απλά οικονομικό. Διότι και να μηδενίζονταν σήμερα το χρέος αύριο θα αναπαράγονταν εξ αιτίας της δυσλειτουργίας του κράτους στη βάση αρχών και αντιλήψεων που ανάγονται σε ξεπερασμένες εποχές. Γιαυτό, όπως μας λέει πάλι ο Μπεκ στην “Επινόηση του Πολιτικού”, στη χώρα μας «παντού παλεύουν τα φαντάσματα των μη λύσεων του χθες με αυτά των μη λύσεων του προχθές για τον έλεγχο ενός μέλλοντος που έχει ξεφύγει από αυτό το πλαίσιο».

(1) Χαρίδημου Τσούκα: “Είμαι κατά της οικογενειοκρατίας, αλλά…”, Καθημερινή 24/10/2010

Μακροδημόπουλος Δημήτρης

Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412

20-5-2019

 

spot_img

17 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Το άρθρο ερείδεται επί της εσφαλμένης παραδοχής ότι ο Κυριάκος κουβαλάει μαζί του και την οικογένειά του. Από ‘κει και πέρα, άλλο οικογενειοκρατία, άλλο αναγνωρισιμότητα. Και το ότι κάποιος τούς φηφίζει δεν είναι εύκολος αντίλογος, αλλά η πραγματικότητα. Κι ο Ανδρέας ήταν γιός του Γεωργίου. Όπως κι ο Γιώργος γιος του Ανδρέα. Κάποιοι τους ψήφισαν όλους αυτούς, με ποσοστά κοντά στο 50% μάλιστα. Στη Β’ Αθήνας ο Κυριάκος σάρωνε. Κάποιοι τον ψήφιζαν τότε. Ρουσφέτια του πατέρα του ήταν όλοι αυτοί; Κάποιοι σηκώθηκαν από τους καναπέδες τους και πήγαν και τον ψήφισαν όταν έγινε αρχηγός της ΝΔ, απέναντι στον ανθυποψήφιό του, που δεν ήταν γόνος όπως ο ίδιος. Για λόγους οικογενειοκρατικούς ψηφίσαμε τον Κυριάκο; Πρόχειρη ανάλυση. Μήπως προτιμούσε τον Μεϊμαράκη ο συγγραφέας για να ηττηθεί η οικογενειοκρατία στην Ελλάδα;;;

    • Το αρθρο ερειδεται επι του εσφαλμενου δεδομενου οτι ο κ. Κυριακος Μητσοτακης , -που σε ταυτοχρονες εθνικες εκλογες θα διεκδικουσε και την πρωθυπουργια- θα διωριζε την αδελφη του κα Ντορα Μπακογιαννη στο Υπουργειο των Εξωτερικων , ενω ο γιος της και ανηψιος του κ. Κωστας Μπακογιαννης θα ηταν δημαρχος στην Αθηνα -ηδη τον εξελεξε ο κ. αρθρογραφος- και αυτη η τριαδα -εκλεγμενη απο τον Ελληνικο και Αθηναικο λαο θα ηταν προκληση για την αξιοκρατια , που νομιζουν πολλοι οτι εξασφαλιζεται απο το ΑΣΕΠ (στο οποιο σημειωτεον ο καθε υποψηφιος δινει και συνεντευξη στους θεωρουμενους απο γεννησεώς τους ως αντικειμενικους εξεταστες, που ειναι η μεγαλυτερη αυταπατη ) .
      Αν ομως αυτο το θεωρουμενο ως δεδομενο δεν πραγματοποιηθει, οσον αφορα στον ορισμο της κας Μπακογιαννη ως ΥΠΕΞ , τοτε καταρριπτεται ολο το ”στορυ” του κ αρθρογραφου για την οικογενειοκρατια , που υπαρχει -και θα υπαρχει , γιατι ολοι οι γονεις και των ζωων ακομη προστατευουν τα τεκνα τους-, η οποια οικογενειοκρατια καταργειται -και πρεπει να καταργειται- για τους αναποτελεσματικους πολιτικους απο τον λαο , για τους κακους επαγγελματιες απο την πελατεια τους και για τους στασιμους και χρηματιζομενους δημοσιους λειτουργους και επιστημονες , ιδιαιτερως των Πανεπιστημιων ,απο την αξιολογηση τους απο ενα επιστημονικο ΑΣΕΠ βασισμενο σε συγχρονα και διεθνως αποδεκτα δεδομενα.
      Σε καθε περιπτωση παντως η εκλεγμενη απο τον λαο ”οικογενειοκρατια” δεν ειναι αντιδημοκρατικη συνεπεια , οπως ειναι καθε εκλογη, που βασιζεται σε μαζικο δεκασμο και μαζικη εξαπατηση των ψηφοφορων, οπως γινεται τωρα εδω και ενα μηνα απο τον ΤσιπροΣυριζα, με τις παροχες ,που ειναι δανεικα προς την κυβερνηση απο ολους τους συνελληνες , οι περιοσσοτεροι των οποιων ανηκουν στις καλουμενες απο τον κ. Τσιπρα ΕΛΙΤ.
      Υ.Γ Ας ευχηθουμε οχι το θαψιμο της οικογενειοκρατιας -η οχι μονον αυτης-αλλα οπωσδηποτε το θαψιμο της αναξιοκρατιας και ιδιως της πλαστογραφιας των πτυχιων και της βαθμολογιας τους ,που ηταν ο κανονας της καταληψεως των θεσεων στο Δημοσιο απο τοτε που ο λαος ηλθε στην εξουσια και εκανε καριερα σαυτην χωρις αξιολογηση, γιαυτο και ας εκλεγουμε συνεχως στο εξης οσους το επαγγελλονται εστω και προεκλογικως γιατι καποτε θα το εφαρμοσουν,-γιατι δεν παει αλλο- και γιατι δεν θα τους επανεκλεξουμε.

      • Τελικως αν ”πεταξει απο την πλατη του” την αδελφη του Ντορα , χηρα του αειμνηστου για ολους μας Παυλου Μπακογιαννη, χορτασμενη απο δοξες και εξουσιες και επιτυχιες -οπως στο Βουκουρεστι το 2008- γιαγια 5,η, 6 εγγονων και καποιας ηλικιας ο κ. Κυριακος Μητσοτακης τι θα εχουνε να λενε οι συνΑΝΙΧΝΕΥΤΕΣ κ.κ αρθρογραφος και κ.Στεφανος ,τους οποιους δεν αγγιξε καθολου ο” καρκινος” της αναξιοκρατιας και μη αξιολογησεως των λειτουργων του Δημοσιου;;;.
        Υ.Γ Πως υποληπτεσαι τον αειμνηστο Παυλο Μπακογιαννη -τον δικο μας Αλντο Μορο-οταν του ”φτυνεις” τον ορφανο απο τα 10 του χρονια γιο του Κωστα, -εκλεγμενο απο το 2010 σε τρεις διαφορετικες αναμετρησεις και περιφερειες (Δημο Καρπενησιου, Περιφερεια Στερεας Ελλαδος και τωρα Δημο Αθηνων)-και οταν ομνυεις μαλιστα στην πολυκομματικη Δημοκρατια και την λαικη κυριαρχια ;;;.
        Να μη θεωρειται αυτη η σταση περισσευμα κακίας;;;.

        • ΣΑΝούλη, σε παρακαλώ σταμάτα…, μ’ έχουν πάρει τα δάκρυα 🙁 🙁 Να πετάξει έξω την αδελφή του και το οραφανό, ααααααααααααααααααχ, τι θ’ απογίνουν; Κι έχει η καημένη η γιαγιούλα-Ντόρα αρθριτικά και κάλους στα πόδια (εκεί τούς έχει αυτή) και δεν μπορεί να περπατά, το φαντάζεσαι! Αχ, Κυριάκο, μην τής το κάνεις αυτό!

          • Δεν πιστευα οτι ειστε τοσο ευσυγκινητος , γιαυτο και εσεις και οσοι αλλοι ευσυγκινητοι επιλεξτε το παιδι του λαου ,που εγινε πρωθυπουργος , επειδη ασκησε με επαγγελματικη συνεπεια το ”λειτουργημα” του καταληψια Σχολειων και της Συλλογικοτητος ”Δεν πληρωνω”, γιατι αυτο ειναι το υποκρυπτομενο μηνυμα του αρθρου, που καταρραται την οικογενειοκρατια στην πολιτικη, αλλα δεχεται την αναξιοκρατια και την κομματοκρατια σε ολα τα αλλα.
            Αυτη ειναι η αλλη Ελλαδα, που επιβιωνει και σαυτην την 10ετια, ελεω ”σοφου λαου” και ελπιζεται επιτελους να ξεχασθει την προσεχη Κυριακη.

        • Ξέρεις αγαπητέ ΣΑΝ πόσα ορφανά από τα 10 έχει αυτή η χώρα; Θα πρέπει δηλαδή να κυβερνήσει και τη χώρα επειδή έμεινε ορφανό από τα 10; Κατάρα στους δολοφόνους, ίσως θα έπρεπε να έχουν την ίδια τιμωρία, άλλο μάλλον εδώ τα μπερδεύετε τα πράγματα. Με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι ποτέ η οικογένεια δεν αναφέρεται στις πολιτικές πεποιθήσεις του Παύλου Μπακογιάννη παρά μόνον στη συγγενική τους σχέση. Σέβομαι το δράμα της οικογένειας, ιδιαίτερα των παιδιών με την απώλεια του πατέρα τους σε πολύ μικρή ηλικία, αλλά αυτό δεν μπορεί κάθε τόσο να εξαργυρώνεται πολιτικά.

          • “Από το πισινό τής μυλωνούς γυρεύεις ορθογραφία;”
            (Καζαντζάκης “Αλέξης Ζορμπάς”)

          • Εξαργυρωση οικογενειοκρατιας ειναι οταν καποιος πρωτευει σε εκλογες σε τρεις διαφορετικες περιπτωσεις και περιφερειες απο το 2010;;;.
            Τελικως για να ειστε ενταξει με τον αειμνηστο Παυλο Μπακογιαννη σας-μας ”συνομιληστε μαζι του” και μαθετε μηπως και αποκληρωσε τον γιο του Κων/νο ,παρότι εχει το ονομα του ιερεως πατρος του, επειδη ειναι συγγενης των Μητσοτακηδων.

          • Ο πισινός τής μυλωνούς εξακολουθεί να είναι ανορθόγραφος 🙂

  2. Ασφαλώς και κουβαλάει ο Κυριάκος ως αρχηγός της ΝΔ και τους άλλους δύο στις πλάτες του, όπως η αδελφή του Ντόρα κουβαλούσε μέχρι πρότινος τον αδελφό της στις πλάτες του.

  3. Ασφαλώς και κουβαλάει ο Κυριάκος ως αρχηγός της ΝΔ και τους άλλους δύο στις πλάτες του, όπως η αδελφή του Ντόρα κουβαλούσε μέχρι πρότινος τον αδελφό της στις πλάτες της. Κράτα με να σε κρατώ…. Σε τι διακρίθηκε ο κ. Μπακογιάννης επαγγελματικά; διερωτάται ο αρθρογράφος. Και τους τρεις μάλιστα τους κουβαλάει στις πλάτες του ο γενάρχης, ο πατέρας της Ντόρας και του Κυριάκου. Έπραξαν κάτι ξεχωριστό οι δυο τους πέραν του γεγονότος ότι είναι τέκνα του Κων/νου Μητσοτάκη; Μάλιστα η περίπτωση της οικογένειας Μητσοτάκη δίνει το δικαίωμα στον αρθρογράφο και σημερινό αρθρογράφο της Καθημερινής να κάνει τον παρακάτω παραλληλισμό:”Όπως στην Ινδία τον δολοφονηθέντα Ρατζίβ Γκάντι διαδέχθηκε στην πολιτική αρχικά η σύζυγος και τώρα τα παιδιά, έτσι και τον δολοφονηθέντα Παύλο Μπακογιάννη διαδέχθηκε η σύζυγος και τώρα ο Κώστας. Στις τριτοκοσμικές κοινωνίες το κύριο κριτήριο αναφοράς στη λειτουργία του δημόσιου βίου δεν είναι τα προσόντα αλλά η συγγένεια”. Προφανώς λοιπόν σε όποιον δεν αρέσκεται να ζει σε χώρα που προσομοιάζει πολιτικά με την Ινδία καιρός είναι να πάρει αποστάσεις από αυτά τα φαινόμενα. Παρόλα αυτά ο σεβασμός μου στο πρόσωπο του δολοφονηθέντα Παύλου Μπακογιάννη ως πολιτικού είναι τεράστιος. Ο Μπακογιάννης είναι ο Άλντο Μόρο της ελληνικής πολιτικής σκηνής γιαυτό και δολοφονήθηκε. Και οι δύο πρέσβευαν τις ίδιες ιδέες για τις χώρες τους. Πρόκειται για μια πολιτική πραγματικότητα που αποσιωπάται από όλους. Άλλο βέβαια αυτό και άλλο όσα συμβαίνουν στο όνομά του.

    • Και ο … σοσιαλιστής Ρατζίβ Γκάντι(*) διεδέχθη την μαμά-Ίντιρα, κόρη τού πρώτου πρωθυπουργού Παντίτ Νεχρού.

      (*) Μονάχα την βιλάρα του στο Δελχί να είχες δει, έξω από την οποία πέθαιναν υπήκοοί του από δυσεντερία και όχι μόνο, θα αντιλαμβανόσουν τι σοσιαλιστής που ήταν. Φαίνεται ότι οι σοσιαλιστές έχουν τικ με τα “σπιτάκια”, θυμήσου Εκάλη. Αντίθετα, το σπίτι τής Ίντιρα Γκάντι είναι ένα χαμόσπιτο. Αδύνατο να πιστέψεις ότι εκεί έμενε η πρωθυπουργός τής Ινδίας.

  4. Είναι απορίας άξιο πώς ξέρετε πόσο δύσκολος στις κρίσεις του είναι ο κύριος Στέφανος, όταν δεν αποκαλύπτει το επίθετό του!

    • Είναι απορίας άξιο πώς καταλαβαίνετε από το επίθετο, που μπορεί να είναι και ψεύτικο, πόσο δύσκολος είναι κάποιος. Αλήθεια, θα μ’ ενδιέφερε να το μάθω.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα