Μεταναστευτικό: Η δολιότητα των “αναλυτών”… Οι “λαγοί” και οι παγίδες

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Στην διαχείριση του μεταναστευτικού υπάρχουν τρεις κρίσιμες παράμετροι που σχετίζονται με την εκρηκτική διόγκωσή του…

Ο χρόνος… Οι αριθμοί των προσελεύσεων… Και το ευνοϊκό περιβάλλον που «κατασκευάζουν» οι θεσμικοί και εξωθεσμικοί εμπλεκόμενοι, στο πλαίσιο της νέας αντίληψης για την “μετακίνηση των πληθυσμών”…

Όσο αυτές οι παράμετροι λειτουργούν από κοινού και αντιστρόφως ανάλογα με τις πραγματικές δυνατότητες αλλά και τις βαρύτατες επιπτώσεις που συσσωρεύονται στην χώρα, είναι αυταπάτη η οποιαδήποτε συζήτηση για την αντιμετώπιση του προβλήματος, που θα περιστρέφεται γύρω από τυπικές αλχημείες που σχετίζονται με την ψευδαίσθηση, ότι μπορεί να υπάρξει διαχείριση στο περιβάλλον των προβλέψεων του Διεθνούς Δικαίου, και της ελαστικής τους επίκλησης εκ μέρους των εθνικών μηχανισμών. Και οι λόγοι είναι τρεις:

  • Πρώτον, διότι είναι εξόχως ανελαστική η στάση των υποτιθέμενων συμμάχων μας απέναντι στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα, στο πλαίσιο μιας απολύτως ετεροβαρούς σχέσης που οριοθετείται ΚΑΙ μέσα από την γνωστή Ευρωτουρκική Συμφωνία.
  • Δεύτερον, διότι η συγκεκριμένη συμφωνία υπηρετεί πολύ συγκεκριμένες σκοπιμότητεςπου επιδιώκουν να μετατρέψουν την χώρα σε αποθήκη ή πιο σωστά σε ΠΡΟΘΑΛΑΜΟ ΠΡΩΤΟΥ «ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ», για να ακολουθήσει σε δεύτερο χρόνο μια αυστηρά επιλεκτική διανομή σε συνάρτηση με τις παραγωγικές ανάγκες.
  • Τρίτον, διότι η πολιτική βούληση των διαχειριστών είναι βούληση υποταγής στις απαιτήσεις των εταίρων και όχι βούληση αντιμετώπισης του προβλήματος, από την σκοπιά της εξυπηρέτησης των αδιαπραγμάτευτων εθνικών προτεραιοτήτων.

Τα αφορώντα στο μεταναστευτικό λοιπόν, είναι ένας φαύλος κύκλος που ανατροφοδοτείται, και κυρίαρχη παράμετρος παραμένει το «τι εκπέμπεται»… ως «τι εκλαμβάνεται» η πατρίδα μας… και εάν αυτό που προκύπτει, είναι αυτό που καθιστά ευκολότερη η δυσκολότερη την δουλειά των κυκλωμάτων, των δουλεμπόρων και των ΜΚΟ, όπως επίσης, εάν διευκολύνει και την υπόλοιπη Ευρώπη, που θεωρεί ότι βολεύτηκε μια χαρά έχοντας μετατρέψει την Ελλάδα σε «ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΛΟΓΗΣ» όπου μπορεί να απευθύνεται για φρέσκια και με προδιαγραφές κρεατόμαζα, μέσα από την ανεξάντλητη παρακαταθήκη, που είναι ικανή να στηρίξει τους «αναπτυξιακούς» της σχεδιασμούς.

Επομένως… Οι επιπόλαιοι συλλογισμοί που προτείνουν, ΕΙΤΕ να διευρύνουμε τις ομάδες εκείνων που μπορούν να εκλαμβάνονται ως πρόσφυγες για να ξεμπερδεύουμε γρηγορότερα μαζί τους, ΕΙΤΕ να εξανθρωπίσουμε συνεπικουρούμενοι και από τις γνωστές επικοινωνιακές αλχημίες, τους «χώρους υποδοχής», δεν λύνουν το πρόβλημα παρά μονάχα στα μυαλά των αφελών ή των εντεταλμένων.

Το τίμημα του «λαγού» Καμμένου, η Ελλάδα το πλήρωσε με καγκελόφραχτα σύνορα που την απέκοψαν από την υπόλοιπη Ευρώπη.

Οποιαδήποτε διεύρυνση λοιπόν, ή ακόμη και η πέραν του δέοντος ελαστική χρήση των κριτηρίων «προσφυγιάς», θα σηματοδοτήσει νέες απομονωτικές πολιτικές σε βάρος της χώρας, που θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο την ήδη τεταμένη κατάσταση.

Αλλά και οποιαδήποτε μέτρα εξωραϊσμού των «χώρων υποδοχής», απλώς θα αναβαθμίσει το «τουριστικό προϊόν» στην φαρέτρα των ΜΚΟ και θα καταστήσει ακόμη πιο ανεξέλεγκτες τις ροές, χωρίς να επιλύσει κανένα απολύτως πρόβλημα έστω και δευτερεύον.

Αυτή η μάχη επομένως, δεν μπορεί να κερδηθεί για λογαριασμό της χώρας, όσο το πολιτικό της προσωπικό και οι περιφερειακοί παρατρεχάμενοι, συνεχίζουν να «παίζουν» με τους όρους που καθόρισαν οι «παραγωγοί» του προβλήματος.

Αυτή η μάχη για να κερδηθεί… Και κυρίως για να μη χρειαστεί η πατρίδα μας να πληρώσει με αφάνταστο κόστος την εκούσια αυτοπαγίδευσή της στις επιδιώξεις των ισχυρών, θα πρέπει να προσλάβει διαφορετικά χαρακτηριστικά στο πλαίσιο μιας πραγματικά εθνικής αντίληψης, ενταγμένης στο περιβάλλον μιας αδιαπραγμάτευτης εθνικής στρατηγικής. Και αυτό τρία πράγματα μπορεί κατά βάσην να ενεργοποιήσει:

  • Πρώτον: Αποφασιστικό έλεγχο των συνόρων, κατά τρόπον που οι εφαρμοζόμενες πολιτικές, ΔΕΝ θα ενδίδουν στις πιέσεις συγκροτημένων συμφερόντων, ούτε βεβαίως στην επίδραση καταστροφικών και ανυπόστατων ιδεολογημάτων.
  • Δεύτερον: Συνολικό σχεδιασμό μέτρων που θα οδηγήσουν στην άμεση αποσυμφόρηση ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της ΧΩΡΑΣ. Και αυτό πρακτικά σημαίνει ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ ΕΚΚΕΝΩΣΗ και λήψη όλων των απαραίτητων αποφάσεων που θα την υπηρετήσουν χωρίς παρεκκλίσεις.
  • Τρίτον: Προσαρμοστικές διατάξεις για την εφαρμογή των προβλέψεων του Διεθνούς δικαίου, ικανές να διαμορφώσουν ένα θεσμικό πλαίσιο που θα διαμηνύει στους πάντες, ότι αυτή η χώρα έπαψε πλέον να είναι δημοφιλής προορισμός και προνομιακό πεδίο ανάπτυξης των επιχειρηματικών σχεδίων των ΜΚΟ και των οργανωμένων συμμοριών των δουλεμπόρων.

Και αυτό παράλληλα με την καταλυτική αυστηροποίηση του θεσμικού πλαισίου αντιμετώπισης της παραβατικότητας, στην οποία έτσι κι αλλιώς είναι υποχρεωμένη έναντι της ευθύνης της να προβεί η Ελληνική πολιτεία.

Όλα τα υπόλοιπα, είναι προσεγγίσεις προσχηματικές, που επιχειρούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των πολιτών, από συνενόχους και δόλιους αβανταδόρους του προβλήματος.

 

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα