Μήπως το παρακάνουμε; Κατάστημα Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών διώχνει πελάτες από τη Βόρεια Μακεδονία!!! Νέο-ελληνικής παραδοξότητας συνέχεια στα Νέα Μουδανιά

Του Αλκη Καλλιαντζίδη, Οικονομολόγου, [email protected]  www.kalkis.eu

Θυμίζω στους αναγνώστες μου ότι είχα γράψει στις 17-6-2021 στις Ανιχνεύσεις ένα σύντομο άρθρο για την νέο-ελληνική παραδοξότητα που συνέβη, κι ευτυχώς πέρασε, στα Ηνωμένα. Αραβικά Εμιράτα   ΕΔΩ (όπου οι ενδιαφερόμενοι για τουρισμό στην Ελλάδα δεν μπορούσαν να βγάλουν βίζα) και στα βόρεια σύνορά μας : στους Ευζώνους όπου το τελωνείο ήταν κλειστό το βράδυ και στον Προμαχώνα όπου έλειπαν τρεις επιπλέον διαβάσεις που αναίρεσαν τελικά τις ατέλειωτες ουρές αυτοκινήτων τουριστών και μη. Με αποτέλεσμα να χάσει επιπλέον εισοδήματα ο ελλειμματικός ελληνικός τουρισμός και το υπουργείο οικονομικών τους αντίστοιχους φόρους. Πάντως η εν λόγω ανεπάρκεια αφορούσε τον πάσχοντα διαχρονικά ελληνικό δημόσιο τομέα., όπου δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση των αρμοδίων.

Σήμερα θα με απασχολήσει μια άλλη νέο-ελληνική παραδοξότητα που προέρχεται όμως από τον χώρο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Μπορούν να ασκούν τιμωρητική εξωτερική πολιτική ο προϊστάμενος και οι υφιστάμενοί του ενός καταστήματος ιδιωτικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών ;

Πριν συνεχίσω να ξεκαθαρίσω εδώ (για να μην παρεξηγηθώ) ότι «έχω πάρα πολλά ράμματα για τη γούνα των βορειο-μακεδόνων για τον ανόητο μικρο-μεγαλισμό τους». Δεν είμαι ούτε ειδικός επί του «μακεδονικού προβλήματος», ούτε με ενδιαφέρει εδώ η γεωπολιτική διάσταση αυτού του θέματος. Είμαι αναρμόδιος. Αντίθετα, ως οικονομολόγος, με ενδιαφέρει να αναδείξω την μακρο-οικονομική ζημιά της ακόλουθης παραδοξότητας αλλά και την νέο-ελληνική ιδιωτική υπαλληλική ανοησία που θα την ζήλευαν κι οι πιο τρελαμένοι σκοταδιστές του ακροδεξιού σκοπιανού κόμματος VMRO.

Κι ας έρθω στα πραγματικά περιστατικά, όπως μου τα διηγήθηκε επαγγελματίας του real estate που υπήρξε αυτήκοος μάρτυρας του τι συνέβη στο κατάστημα του γνωστότατου Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών των Νέων Μουδανιών.

Ένας παλιός βορειομακεδόνας πελάτης του (που η Ελλάδα αποδέχθηκε επισήμως να λέγεται Μακεδόνας με τη «συμφωνία των Πρεσπών» του κ. Τσίπρα και που ο κ. Μητσοτάκης δεν θα αναιρέσει γιατί «σέβεται τις συμφωνίες της Ελλάδας») που ήταν ήδη συνδρομητής του εν λόγω Οργανισμού, πήγε να ανανεώσει την σύμβασή του για άλλα δυο χρόνια. Μάλιστα ήταν πρόθυμος να προπληρώσει τη σχετική δαπάνη προκαταβολικά, κι όχι ως «ψιλικατζής» κάθε μήνα, για να έχει τηλεπικοινωνίες, όταν έρχεται στην εν λόγω περιοχή, ως ιδιοκτήτης αγορασθέντος ακινήτου τα προηγούμενα χρόνια. Δηλαδή ο εν λόγω παθών δεν ήταν μόνο πελάτης του Οργανισμού, αλλά είναι φορολογούμενος του ελληνικού Κράτους, αφού είναι υποχρεωμένος να πληρώνει ΕΝΦΙΑ, όπως όλοι μας, και να κάνει κάθε χρόνο φορολογική δήλωση εισοδήματος. Πέρα από τον φόρο που κατέβαλε ήδη στην Ελλάδα για την αγορά του ακινήτου του, ως αλλοδαπός επενδυτής. Μάλιστα κατά τις πληροφορίες μου, επένδυσε στην Ελλάδα συνολικά πάνω από 500.000 ευρώ.

Ποια ήταν η αντιμετώπιση του πελάτη αυτού από τους υπαλλήλους του γκισέ  του εν λόγω καταστήματος των Νέων Μουδανιών, υπό τα όμματα και του κ. προϊσταμένου τους ; «Να μας φέρετε άδεια παραμονής σας στην Ελλάδα». Μα δεν έχω διότι δεν μένω εκεί, παρά περιοδικά. Είμαι κάτοικος της Βόρειας Μακεδονίας. «Ποιας Βόρειας Μακεδονίας ; Είσαι Γιουγκοσλάβος (όλοι γνωρίζουμε, πλην των Φωστήρων του καταστήματος, ότι δεν υπάρχουν πλέον Γιουγκοσλάβοι και Γιουγκοσλαβία που διαλύθηκε), όπως αναφέρεται και στο μηχανογραφικό μας σύστημα (YU)»! Ήτοι, ο εν λόγω Οργανισμός δεν έμαθε ακόμα την Βόρεια Μακεδονία, κι άρα έχει μείνει ακόμα στο YU !  «Δεν δεχόμαστε Σκοπιανούς ως πελάτες». Αυτός ήταν ο επίλογος του παραπάνω περιστατικού.

Στην ουρά, στο μεταξύ, περιμένουν αποσβολωμένοι με τη στιχομυθία  κι άλλοι βορειομακεδόνες για τον ίδιο λόγο : να ανανεώσουν τις συμβάσεις τους.

Τελικά ο παθών αναγκάζεται να αποχωρήσει και με τη βοήθεια του επαγγελματία του real estate απευθύνεται σε τοπικό κατάστημα των Νέων Μουδανιών άλλου ανταγωνιστικού Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών για να βρει λύση στο πρόβλημά του. Και πράγματι τι βρίσκει. Κάτι που επαληθεύει στην πράξη, όσων υποστηρίζαμε ότι ο «ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρήσεων είναι υπέρ του πελάτη. Ενώ τα κρατικά μονοπώλια ή τα ολιγοπώλια είναι εναντίον του».  Ο άλλος λοιπόν Οργανισμός τον δέχθηκε ως πελάτη, διότι η εξυπηρετική κυρία που τον υποδέχθηκε δεν ενδιαφέρθηκε να κάνει εξωτερική πολιτική με λιβέλους, αλλά να προωθήσει άμεσα τα επιχειρηματικά συμφέροντα της εταιρείας της από την οποία πληρώνεται και έμμεσα τα επενδυτικά και φορολογικά συμφέροντα της Ελλάδας.

Ο γράφων έχει διαβάσει για «τον επιχειρηματικό πατριωτισμό ιδιωτικών επιχειρήσεων» : πρόκειται για αυτές που αποφεύγουν, ενώ μπορούν, να εκπατρίσουν την παραγωγή ή την παροχή υπηρεσιών τους στο εξωτερικό, από καλώς νοούμενη φιλοπατρία. Να στηρίξουν δηλαδή την εθνική τους οικονομία και την εγχώρια απασχόληση.

Φυσικά η αναιδής, ανόητη και αντι-επιχειρηματική συμπεριφορά των υπαλλήλων του καταστήματος του πρώτου Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών στα Νέα Μουδανιά, στον οποίο αναφέρθηκα παραπάνω, δεν έχει καμία σχέση με τον «επιχειρηματικό πατριωτισμό». Διότι όχι μόνο έδιωξε τον παθόντα πελάτη του, αλλά από ό,τι έμαθα πρόκειται να χάσει κι άλλους 267 ομοειδείς πελάτες του. Ετοιμάζονται να ακυρώσουν πρόωρα τα υφιστάμενα συμβόλαιά τους, καταβάλλοντας ακόμα και το προβλεπόμενο πέναλτι που θα τους αναλογεί, προκειμένου να απαλλαγούν από την εθνικιστική υστερία.

Περαστικά λοιπόν στον Οργανισμό που απασχολεί τέτοιους Ελληναράδες υπαλλήλους.

Καλά στον ευρύτερο δημόσιο τομέα έχουμε «αποδεχθεί» μοιρολατρικά ότι δεν υπάρχει αξιολόγηση. Πληρώνει τζάμπα το «κορόιδο» ο ελληνικός Λαός. Όμως και στον ιδιωτικό ; Κι αν ναι, ποιος θα πληρώσει τα χαμένα 267 συμβόλαια των πελατών ;

Ευτυχώς που θα περάσουν από την μια εταιρεία στην άλλη στην Ελλάδα.