Κυρ. Μητσοτάκης: Εάν η Τουρκία αρνηθεί να λογικευτεί, οι Ευρωπαίοι ηγέτες να επιβάλουν ουσιαστικές κυρώσεις

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

«Η Τουρκία εξακολουθεί να έχει χρόνο στη διάθεσή της για να αποφύγει τις κυρώσεις, να κάνει ένα βήμα πίσω και να χαράξει πορεία εξόδου από αυτήν την κρίση», επισημαίνει ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης σε άρθρο του στο οποίο αναλύει τις ελληνικές θέσεις στο διεθνές ακροατήριο και δημοσιεύεται ταυτόχρονα στις εφημερίδες The Times, Frankfurter Allgemeine Zeitung, και Le Monde. «Η επιλογή είναι ξεκάθαρη. Η Τουρκία μπορεί να συνεργαστεί και να βρει κοινό έδαφος, ή μπορεί να συνεχίσει να συμπεριφέρεται ως ο επιτιθέμενος, παίζοντας παιχνίδια εντυπώσεων στις παρυφές της Ευρώπης, και να πληρώσει ένα σημαντικό οικονομικό τίμημα για τη συμπεριφορά της. Μπορεί να επιλέξει εάν η Ελλάδα θα αποτελέσει γέφυρα ή εμπόδιο για την εταιρική σχέση και την πρόοδο» τονίζει.

Ο πρωθυπουργός επισημαίνει μάλιστα πως «εάν η Τουρκία επέλεγε τη γέφυρα, πιστεύω ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα εξακολουθούσε να έχει τη δυνατότητα να επιτύχει μια φιλόδοξη, μακρόπνοη συμφωνία με την ΕΕ, η οποία θα ήταν προς όφελος όλων. Οι διαφορές δεν επιλύονται με βία, τεχνάσματα ή χειραγώγηση, αλλά ειρηνικά και μέσω αμοιβαίου σεβασμού και αμοιβαίας κατανόησης. Δεν χρειάζεται να είναι έτσι η κατάσταση. Η λύση είναι απλή. Καθόμαστε. Συζητάμε τις διαφορές μας. Και προσπαθούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία. Αν δεν τα καταφέρουμε, τότε θα αφήσουμε το Διεθνές Δικαστήριο να αποφανθεί. Τι έχει άλλωστε να φοβηθεί η ‘Αγκυρα από το κράτος δικαίου;»

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρεται και στη συνάντηση στο Βερολίνο και στην υπαναχώρηση της Τουρκίας από όσα συμφωνήθηκαν. «Στη διάρκεια όλων αυτών έχω παραμείνει ανοικτός στον διάλογο. Όταν το Βερολίνο προσφέρθηκε να μεσολαβήσει, καθίσαμε καλόπιστα για να προσπαθήσουμε να βρούμε κοινό έδαφος. Καταφέραμε ακόμη και να καταλήξουμε σε «έγγραφη συμφωνία». Το αποτέλεσμα ήταν να αποσυρθεί τελικά η Τουρκία, αποκαλύπτοντας ανεπίσημες αλλά απόρρητες συζητήσεις. Οι ελπίδες που συνεχίζω να τρέφω για την Τουρκία δεν μου αποκρύπτουν την πραγματικότητα. Χρειαζόμαστε διάλογο, αλλά όχι υπό το καθεστώς εκβιασμού» τονίζει ο πρωθυπουργός.

Αναφέρεται όμως και στην πρώτη συνάντηση που είχε με τον Ταγίπ Ερντογάν και στην τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα σε αυτό τον ένα χρόνο. «Όταν συναντηθήκαμε το περασμένο φθινόπωρο, είπα στον Πρόεδρο Ερντογάν ότι είμαστε προορισμένοι να είμαστε γείτονες λόγω της γεωγραφικής μας θέσης, και ως τέτοιοι πρέπει να συνυπάρχουμε, να ζούμε ειρηνικά ο ένας δίπλα στον άλλο. Προσπάθησα επισταμένως να τείνω χείρα φιλίας και συνεργασίας. Μίλησα για ανοιχτό διάλογο, για επιθυμία προόδου και για τη βούλησή μου να ενεργήσω για το χτίσιμο γέφυρας της Τουρκίας με την Ευρώπη. Δυστυχώς, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Μετά την πρώτη εκείνη συνάντηση, η Τουρκία εμφανίζεται λιγότερο ως εταίρος και περισσότερο ως προβοκάτορας» επισημαίνει στο άρθρο του.

«Η ρητορική της Τουρκίας ανήκει σε μια περασμένη εποχή. Μιλάει για εχθρούς, μάρτυρες, αγώνα και προθυμία να καταβάλει οποιοδήποτε τίμημα. Αυτή είναι η γλώσσα και η συμπεριφορά μιας υποψήφιας προς ένταξη χώρας, η οποία απειλεί όχι μόνο δύο κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και την ίδια την ΕΕ, γεγονός που προβληματίζει σοβαρά τα κράτη μέλη» προσθέτει.

Το πλήρες άρθρο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη (σύμφωνα με ανεπίσημη μετάφραση) που δημοσιεύεται στις εφημερίδες The Times, Frankfurter Allgemeine Zeitung, και Le Monde έχει ως εξής:

«Στην προσπάθειά τους να προβλέψουν το μέλλον, οι πολιτικοί επιστήμονες συχνά στρέφονται στο παρελθόν, στην κοινή ιστορία. Η σχέση μεταξύ της χώρας μου, της Ελλάδας, και της γειτονικής Τουρκίας δεν αποτελεί εξαίρεση. Η ιστορία μάς διδάσκει ότι υπάρχουν λόγοι αισιοδοξίας αλλά και τομείς βαθιάς ανησυχίας. Σήμερα το ερώτημα σχετικά με το τι επιφυλάσσει το μέλλον – σύγκρουση ή συνεργασία – αποκτά μεγαλύτερη σημασία από ποτέ.

Όταν ανέλαβα πρωθυπουργός πέρυσι τον Ιούλιο, ήμουν συγκρατημένα αισιόδοξος. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να πιστεύω ότι η Ελλάδα και η Τουρκία δεν θα μπορούσαν να είναι φίλες χώρες. Εξάλλου, πολλοί από τους προκατόχους μου είχαν καταφέρει να υπερβούν φαινομενικά ανυπέρβλητα εμπόδια. Ηγέτες όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος, θείος του πατέρα μου, ο οποίος υπέγραψε συμφωνία ειρήνης και φιλίας με τον Κεμάλ Ατατούρκ το 1930. Φυσικά, έκτοτε έχουν υπάρξει εντάσεις, όμως οι καλές μέρες ήταν πολύ περισσότερες από τις κακές.

Όταν συναντηθήκαμε το περασμένο φθινόπωρο, είπα στον Πρόεδρο Ερντογάν ότι είμαστε προορισμένοι να είμαστε γείτονες λόγω της γεωγραφικής μας θέσης, και ως τέτοιοι πρέπει να συνυπάρχουμε, να ζούμε ειρηνικά ο ένας δίπλα στον άλλο. Προσπάθησα επισταμένως να τείνω χείρα φιλίας και συνεργασίας. Μίλησα για ανοιχτό διάλογο, για επιθυμία προόδου και για τη βούλησή μου να ενεργήσω για το χτίσιμο γέφυρας της Τουρκίας με την Ευρώπη.

Δυστυχώς, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Μετά την πρώτη εκείνη συνάντηση, η Τουρκία εμφανίζεται λιγότερο ως εταίρος και περισσότερο ως προβοκάτορας. Στα τέλη του προηγούμενου έτους, ο Πρόεδρος Ερντογάν υπέγραψε παράνομη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων συνόρων με μια από τις πλευρές του αιματηρού εμφυλίου πολέμου της Λιβύης. Δεδομένου ότι η Τουρκία και η Λιβύη δεν έχουν αντικείμενες ή παρακείμενες ακτές, η συμφωνία κηρύχθηκε άκυρη από το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας και των νομικών εμπειρογνωμόνων και θεωρήθηκε ότι παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.

Τον Μάρτιο, η Τουρκία προέβη σε συντονισμένες κινήσεις προκειμένου να παροτρύνει και να διευκολύνει προσπάθειες απεγνωσμένων μεταναστών να διασχίσουν τα σύνορα της Ελλάδας. Υπερασπιστήκαμε τα σύνορά μας με την υποστήριξη των εταίρων μας στην ΕΕ. Το συλλογικό μας μήνυμα ήταν σαφές – τα σύνορα της Ελλάδας είναι σύνορα της ΕΕ και θα τα προστατεύσουμε.

Και φέτος το καλοκαίρι, αντιδρώντας στην υπογραφή μιας μακροχρόνιας, νόμιμης και διεθνώς αναγνωρισμένης συμφωνίας οριοθέτησης θαλασσίων συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, ο Πρόεδρος Ερντογάν έστειλε το πολεμικό ναυτικό του για να στηρίξει μια προσπάθεια εξερεύνησης κοιτασμάτων φυσικού αερίου σε περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου στην οποία τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία διεκδικούν δικαιώματα και η οποία δεν έχει ακόμη οριοθετηθεί. Σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, επρόκειτο για μονομερή πράξη κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.

Η Ελλάδα δεν έχει επιδιώξει ποτέ ούτε πρόκειται να επιδιώξει την κλιμάκωση αυτών των εντάσεων, ανεξαρτήτως των προκλήσεων. Αλλά η αρχικά δυσάρεστη πολιτική εντυπώσεων έχει εξελιχθεί αναμφισβήτητα σε απειλητική στάση τις τελευταίες εβδομάδες. Κάθε μέρα που περνάει, η τουρκική κυβέρνηση παρουσιάζει έναν νέο ψευδή ισχυρισμό ή διαδίδει ένα νέο ψέμα. Πολεμοχαρής γλώσσα, εθνικιστική προπαγάνδα, επιθετικός μιλιταρισμός, αγορά οπλικών συστημάτων από τη Ρωσία που αποτελούν απειλή για το ΝΑΤΟ, μετατροπή μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς σε τζαμιά, παράνομη θαλάσσια δραστηριότητα και απειλές πολέμου.

Η ρητορική της Τουρκίας ανήκει σε μια περασμένη εποχή. Μιλάει για εχθρούς, μάρτυρες, αγώνα και προθυμία να καταβάλει οποιοδήποτε τίμημα. Αυτή είναι η γλώσσα και η συμπεριφορά μιας υποψήφιας προς ένταξη χώρας, η οποία απειλεί όχι μόνο δύο κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και την ίδια την ΕΕ, γεγονός που προβληματίζει σοβαρά τα κράτη μέλη.

Σε αυτό το νέο γεωπολιτικό τοπίο, η Τουρκία εμφανίζεται ολοένα και πιο απομονωμένη. Καθώς η Ελλάδα έχει σφυρηλατήσει ισχυρές εταιρικές σχέσεις με χώρες όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος και τα ΗΑΕ, η Τουρκία ενεργεί μόνη της, παίζοντας παιχνίδια εντυπώσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, παρεμβαίνοντας στη Συρία και τη Λιβύη και υποστηρίζοντας ανοιχτά τη Χαμάς. Η Γαλλία, η οποία έχει ζωτικά εθνικά συμφέροντα στη Μεσόγειο, στέκεται στο πλευρό μας και έχει ενισχύσει τη στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ καταδίκασε απερίφραστα τη στάση της Τουρκίας ως μονομερή επιθετική στάση.

Στη διάρκεια όλων αυτών έχω παραμείνει ανοικτός στον διάλογο. Όταν το Βερολίνο προσφέρθηκε να μεσολαβήσει, καθίσαμε καλόπιστα για να προσπαθήσουμε να βρούμε κοινό έδαφος. Καταφέραμε ακόμη και να καταλήξουμε σε «έγγραφη συμφωνία». Το αποτέλεσμα ήταν να αποσυρθεί τελικά η Τουρκία, αποκαλύπτοντας ανεπίσημες αλλά απόρρητες συζητήσεις.

Οι ελπίδες που συνεχίζω να τρέφω για την Τουρκία δεν μου αποκρύπτουν την πραγματικότητα. Χρειαζόμαστε διάλογο, αλλά όχι υπό το καθεστώς εκβιασμού. Η απειλή για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της χώρας μου αποτελεί επίσης απειλή για την ευημερία και την ασφάλεια όλων των κρατών μελών της ΕΕ. Κινδυνεύει να υπονομεύσει τη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Και απειλεί το κράτος δικαίου διεθνώς. Η Ελλάδα έχει τη στρατιωτική δυνατότητα να αποκρούσει κάθε τουρκική επίθεση. Αλλά σίγουρα ένα στρατιωτικό επεισόδιο μεταξύ των δύο χωρών μας δεν είναι προς το συμφέρον κανενός.

Αργότερα αυτόν τον μήνα, οι ηγέτες της ΕΕ θα πραγματοποιήσουν ειδική σύνοδο για να αποφασίσουν με ποιον τρόπο θα απαντήσουν. Εάν η Τουρκία αρνηθεί να λογικευτεί έως τότε, δεν βλέπω άλλη επιλογή παρά να επιβάλουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες ουσιαστικές κυρώσεις. Διότι δεν είναι πλέον μόνο ζήτημα ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Είναι ζήτημα αναγνώρισης του γεγονότος ότι διακυβεύονται ζωτικά συμφέροντα – στρατηγικά ευρωπαϊκά συμφέροντα. Εάν η Ευρώπη θέλει να αποτελέσει πραγματική γεωπολιτική δύναμη, τότε δεν έχει την πολυτέλεια κατευνασμού μιας πολεμοχαρούς Τουρκίας.

Η Τουρκία εξακολουθεί να έχει χρόνο στη διάθεσή της για να αποφύγει τις κυρώσεις, να κάνει ένα βήμα πίσω και να χαράξει πορεία εξόδου από αυτήν την κρίση. Η Τουρκία πρέπει απλώς να απόσχει από τη ναυτική και ερευνητική της δραστηριότητα σε μη οριοθετημένες θαλάσσιες ζώνες και να συγκρατήσει την επιθετική ρητορική της. Θα πρέπει να αποσυρθεί, να επιστρέψει στο τραπέζι και να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε όταν αποχώρησε από τις διερευνητικές συνομιλίες το 2016. Και αν δεν μπορέσουμε να συμφωνήσουμε, τότε πρέπει να αναζητήσουμε λύση στη Χάγη.

Η επιλογή είναι ξεκάθαρη. Η Τουρκία μπορεί να συνεργαστεί και να βρει κοινό έδαφος, ή μπορεί να συνεχίσει να συμπεριφέρεται ως ο επιτιθέμενος, παίζοντας παιχνίδια εντυπώσεων στις παρυφές της Ευρώπης, και να πληρώσει ένα σημαντικό οικονομικό τίμημα για τη συμπεριφορά της. Μπορεί να επιλέξει εάν η Ελλάδα θα αποτελέσει γέφυρα ή εμπόδιο για την εταιρική σχέση και την πρόοδο.

Εάν η Τουρκία επέλεγε τη γέφυρα, πιστεύω ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα εξακολουθούσε να έχει τη δυνατότητα να επιτύχει μια φιλόδοξη, μακρόπνοη συμφωνία με την ΕΕ, η οποία θα ήταν προς όφελος όλων. Οι διαφορές δεν επιλύονται με βία, τεχνάσματα ή χειραγώγηση, αλλά ειρηνικά και μέσω αμοιβαίου σεβασμού και αμοιβαίας κατανόησης. Δεν χρειάζεται να είναι έτσι η κατάσταση. Η λύση είναι απλή. Καθόμαστε. Συζητάμε τις διαφορές μας. Και προσπαθούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία. Αν δεν τα καταφέρουμε, τότε θα αφήσουμε το Διεθνές Δικαστήριο να αποφανθεί. Τι έχει άλλωστε να φοβηθεί η ‘Αγκυρα από το κράτος δικαίου;»

ΑΠΕ-ΜΠΕ

spot_img

19 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Μακροσκελές το άρθρο του κ.πρωθυπουργού όλων των Ελλήνων ,με απλές και σαφείς αλήθειες ,σύμφωνα και με τις αρχαίες ρήσεις ”σοφόν το σαφές” και”απλά τα της αληθείας έπη” και γιαυτό μόνο όσοι δεν θέλουν να καταλάβουν τι γίνεται στην Ανατολική Μεσόγειο ,λόγω συμφερόντων και ιδεοληψιών,δεν θα τα καταλάβουν.
    Θα φανεί στην Σύνοδο κορυφής της Ένωσης στις 24/25 Σεπτεμβρίου.

  2. Μίλησε και η αυθεντική έκφραση του Διεθνούς Δικαίου και ο γνήσιος εκπρόσωπος του Ελληνισμού κ.Ινφογνώμων και γίνεται πιστευτός ,αν είναι δυνατόν.
    Και να ήταν και κανένας αφυπηρετήσας διπλωμάτης ,ή, καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου ”πάει και ερχόταν”.
    Μήπως περίσσεψαν οι θρασείς δάσκαλοι του πατριωτισμού ,που σε κάποιες στιγμές μάλιστα εξυπηρέτησαν σκοπιμότητες;;;.

    • Η απαξιωτική γνώμη ενός γραφικού για τον Ινφογνώμονα και τον αρθρογράφο μ’ αφήνουν παγερά αδιάφορο.

      Όμως, δεν είναι η πρώτη φορά που αφήνεις άνανδρα υπονοούμενα για το πρόσωπο τού Σάββα Καλεντερίδη (π.χ. “που σε κάποιες στιγμές μάλιστα εξυπηρέτησαν σκοπιμότητες;;;”) κι επειδή δεν είσαι άντρας για να πεις καθαρά τι εννοείς, έχε υπ’ όψιν σου ότι, αν θελήσει να σε εγκαλέσει, το ψευδώνυμο δεν σε καλύπτει.

  3. Άμα επικαλούμεθα δημοσιεύματα, κυρίως ”δημοκρατικών εντύπων και δημοσιογράφων” πως να πείσουμε τους πανέλληνες για τις εθνικές μας ανησυχίες ,όταν μάλιστα εκφράζονται γιαυτές οι ηγεσίες των τεσσάρων Αριστερών κομμάτων της Αντιπολιτεύσεως ,οι οποίες περιστασιακά ενδιαφέροντα γιαυτήν την Πατρίδα και την ένδοξη Ιστορία της ,αλλοιώς δεν θα είχαμε ούτε τον ανταρτοπόλεμο ,ούτε τα Ίμια ,Μαδριτη ,Ελσίνκι και Πρέσπες.
    ”Εξ όνυχος τον λέοντα”.

  4. Δεν αναφέρθηκα προσωπικώς στον κ.Ινφογνώμονα-Κ.Καλεντερίδη,αλλά μια και επικαλείσθε και παραθέτετε συχνά γραπτά από το διαδίκτυο ,σας παρακαλώ να διαβάσετε την καταχώριση της ΒΙΙΠΑΙΔΕΙΑΣ ”ότι ο κ.Καλεντερίδης είναι το πρόσωπο,που δέχεται την πιο σοβαρή κριτική για τους αδέξιους επιχειρησιακούς του χειρισμούς στην υπόθεση Οτσαλάν., ο οποίος μάλιστα χαρακτήρισε τότε την Ελλάδα κράτος κωμωδία.
    Υ.Γ.-Για να είμαι ειλικρινής περίμενα απάντηση στο δεύτερο σχόλιο μου.

    • Ρε καραγκιόζη, όταν γράφεις “που σε κάποιες στιγμές μάλιστα εξυπηρέτησαν σκοπιμότητες;;;” δεν αναφέρεσαι προσωπικά στον Καλεντερίδη; Αλλά σε ποιον; Και με στοιχεία την wikipedia μιλάς για κάποιον, για τον οποίον δεν έχεις ιδέα ποιος είναι; Όταν σε σύρουν στα δικαστήρια, θα δεις τι προστασία σού παρέχει η ανωνυμία. Ου να χαθείς, ρε γυναικούλα, που δεν έχεις τα κότσια να πεις στα ίσα τι έχεις εναντίον αυτού τού ανθρώπου.

      • Τιποτένια ελληνόφωνη* ντουντούκα τού αρχιμοσαντένιου ζαν κοεν, εδώ μέσα
        τά εκφοβιστικά:

        «Όταν σε σύρουν στα δικαστήρια…»,

        βάλτα εκεί πού ξέρεις!…

        *
        Τίποτα ελληνικό κι ορθόδοξο δέν σού έχει προκύψει,
        όλ’ αυτά τά πολλά χρόνια πού γράφεις εδώ μέσα ώς «Επισκέπτης»,
        παράλληλα μέ τό «ερωτων», μετά τό «Βλαξ» τού ωραίου Απρίλη τού 2009,

        ούτε ένα τραγουδάκι νά μάς βάλεις
        δέν περίσσεψε ποτέ τής τσιφούτικης ψυχής σου, καθώς
        κάτι τέτοιο θά τσάκιζε τήν, έτσι κι αλλιώς, κακώς κρυπτόμενη “πανοπλία”
        τού ενεργού μισέλληνα πού έχει γιά εργολαβία του
        τήν μονοκαλλιέργεια φθοροποιών συνδρόμων,
        όπως αυτά έχουν επισημανθεί από άλλους…

        • Πού ‘σαι κι εσύ, ρε

          Βλαξ,

          πού κατέχεις εδώ μέσα από τό 2009 τόν κορυφαίο σέ αισχρότητα, σατανική ασχήμια καί συνελόντι ειπείν:
          απαράδεκτο από ανθρώπους μονολεκτικό χαρακτηρισμό τού Καλεντερίδη,

          νά μάς πείς πώς βλέπεις αυτή τήν “επίθεση προστασίας” τήν οποίαν έχει εξαπολύσει τίς τελευταίες μέρες εναντίον τού Σάββα,
          αυτό τό alter ego σου;

  5. Εντάξει δεν έχουμε λογοκρισία , αλλά όταν δεν υπάρχει αυτοπεριορισμός στον οχετό των ύβρεων των σχολιαστών ,κάτι κάνει και ο ιστότοπος ,για να κρατήσει κάποιο επίπεδο στις ανταλλαγές των απόψεων.
    Στενοχωρέθηκα ειλικρινά και για τον αποψινό εκνευρισμό σας .
    Δεν ανταποδίδω τις ύβρεις σας ,αλλά και δεν συνηθίζονται .

    • Μαλάκα,

      δέ πρόκειται γιά όνομα επίθετο κατά τά κακόβουλα γούστα κάποιου, αλλά
      γιά όνομα ουσιαστικό(οί γραμματικοί θά πούν: «ουσιαστικοποιημένο επίθετο», πού

      αποδίδει τήν πραγματικότητα πού είσαι…

  6. Δεν μπορώ παρά να ευχαριστήσω τον κ.Μίλτο για την ανθρώπινη -έως ιερή- αγανάκτηση του για τις από το 2009-όπως γράφει – (εγώ τις υφίσταμαι από 3ετίας νομίζω) του τιμητή των πάντων κ. Επισκέπτη.
    Τι καλά θα ήταν εάν όλη η” παρέα”μας ”παρενέβαινε” σε κάθε τέτοια εκτροπή οποιουδήποτε.

    • Ευχαριστείς τον Εξαρχείου (εδώ Μίλτο, γράφει με πολλά ονόματα, είναι από τούς παλιούς γνώριμους), επειδή σε δουλεύει κανονικότατα, ή επειδή στο 7.1 σε λέει “Μαλάκα” με κεφαλαίο Μ; Δεν τον ξέρεις, δεν τον καταλαβαίνεις, δεν πειράζει.

      Το κακό μ’ εσένα είναι ότι, εκτός από μπουνταλάς, είσαι και ανεπίδεκτος μαθήσεως. Πού γράφει η βικιπαίδεια αυτά που λες στο 6; Κάποιος σού είπε να γράψεις αυτά που γράφεις κι εσύ, χωρίς να έχεις διαβάσει το λήμμα τα γράφεις, διότι δεν μπορείς να τα ελέγξεις.

      Συνέχισε να γράφεις τα αισχρά υπονοούμενά σου και θα δεις αν δε καλύπτει η ανωνυμία. Στα 77 σου θα έπρεπε να έχεις περισσότερο μυαλό από ένα παιδί 17, αλλά ….

      • ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ. Αμπντουλάχ Οτζαλάν.
        Καιτο 7.1 και το 7.1.1 είναι για σας ως συνέχεια των τριών 6 .
        Σας παρακαλώ να σταματήσετε τις βρισιές σας για το πρόσωπο μου ,όταν μάλιστα δεν τις ανταποδίδω ,όπως ο γνωστός σας από το 2009 κ.Μίλτος ,για τον οποίον προτιμήσατε την σιωπή.

        • Ακόμη δεν έμαθες πώς πηγαίνουν τα σχόλια; Εμ, ύστερα παραπονείσαι ότι σε λέω μπουνταλά. Τα 7.1 και 7.1.1 απευθύνονται το στο 7, δηλ. εσένα. Πώς μπορεί να είναι συνέχεια των τριών 6; Συνέχισε να γελοιοποιείσαι. Ποιο βλάκας πεθαίνεις. Ούτε και το 6.1.1.1 απευθύνεται σε μένα, διότι ο “Βλαξ” ήταν παλιός σχολιαστής, που δεν γράφει πια.

          Δεν καταλαβαίνεις τι γράφει ο “κ. Μίλτος” (sic), διότι δεν ξέρεις ονόματα και πράγματα.

          Τέλος, η βικιπαίδεια δεν γράφει τίποτε απ’ αυτά που γράφεις, αλλά εσύ αφήνεις αισχρά υπονοούμενα (και δεν είναι η πρώτη φορά) για έναν άνθρωπο, την δράση τού οποίου αγνοείς εντελώς, βασιζόμενος στην … βικιπαίδεια; Αν είναι δυνατόν! Εντελώς λαλάκας.

          • Όχι για εσάς ,αλλά για τους άλλους ”περίεργους” , φιλομαθείς και απροκατάληπτους συνανιχνευτές ,επαναλαμβάνω ,για να το βρούνε στην ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ..
            Αμπντουλάν Οτζαλάν- από την Βικιπαίδεια ,την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια-.
            1.Βίος ,2.Το Μανιφέστο ,3 .Στρατιωτική και πολιτική Οργάνωση,4. Η Οδύσσεια της περιπλάνησης ,που τελειώνει με την φράση ”Ο Καλεντερίδης είναι το πρόσωπο ,που δέχεται την πιο σοβαρή κριτική ,κυρίως για τους αδέξιους επιχειρησιακούς του χειρισμούς ”,5. Φυλάκιση και δίκη.
            Όσο για τα σχόλια του κ.Μίλτου ,που δεν σας αγγίζουν , μου θυμίζουν την παροιμία ”τον φτύνουν και λέει ότι ψιχαλίζει”.
            Για δοκιμάστε να τον απαντήσετε στα 6.1.1.1;;;.
            Αρκετά όμως μαζί σας .Κουράσαμε και το λίγους αναγνώστες του άρθρου .
            Θα επικαλεσθώ την ”επαναφορά σας στον πολιτισμένο διάλογο” από τον κ.Σαββίδη.

Leave a Reply to Σ.Α.Ν. Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα