Οι τεράστιες πυρκαγιές στην Τουρκία έχουν κάψει μελίσσια και πολύτιμα δέντρα. Μεγάλο πλήγμα για τους μελισσοκόμους. Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, λέει τούρκος ειδικός.
Μερικοί ηλικιωμένοι άνδρες κάθονται σε ένα μικρό καφενείο του χωριού, παίζουν χαρτιά και πίνουν τσάι. Ο Αχμέτ είναι μελισσοκόμος. Το καλοκαίρι οι μέλισσες του βρίσκονται στα βουνά της Αττάλειας. Δόξα τω Θεώ δεν τους συνέβη τίποτα. Αλλά σε λίγες μέρες ο 61χρονος ήθελε να τις μεταφέρει στο Κϊτσεγκιζ, στη νοτιοδυτική Τουρκία, για να ξεχειμωνιάσουν. Δείχνει προς την κατεύθυνση των καμένων βουνών: «Δεν ξέρω τι να κάνω με τα μελίσσια, νιώθω χαμένος, λέει. Η Μαρμαρίδα θα ήταν μια εναλλακτική λύση, αλλά και εκεί κάηκαν. Υπάρχουν επίσης πολλοί μελισσοκόμοι εκεί. Αυτή είναι μια σημαντική πηγή εσόδων. Όλη η περιοχή ζει από τις μέλισσες, ή μάλλον, ζούσε από τις μέλισσες ».
Οι κάτοικοι θεωρούν τους εμπρησμούς υπεύθυνους
Οι μέλισσες έχασαν την τροφή τους…
Ακόμα κι αν οι φλόγες δεν κατέστρεψαν τα μελίσσια, καταστράφηκε η τροφή τους, δηλαδή τα δέντρα και οι θάμνοι στην περιοχή. «Δεν θα υπάρχει μέλι προς το παρόν. Πώς να υπάρχει; Άμα δεν υπάρχουν δέντρα, δεν υπάρχει ούτε μέλι του δάσους», λέει και πάλι ο Άχμετ. Ένα από τα μεγάλα ζητήματα για τους άνδρες στο καφενείο του χωριού είναι η αιτία των πυρκαγιών.
«Η κλιματική αλλαγή παίζει σίγουρα έναν ρόλο, αλλά πιστεύουμε περισσότερο ότι οι εμπρησμοί βρίσκονται πίσω από τις πυρκαγιές», λένε. Ο ερευνητής για το κλίμα Οζάν Μερτ Γκετύρκ εξηγεί από την άλλη πλευρά ότι η κλιματική αλλαγή έχει αντίκτυπο πάνω απ ‘όλα στην περιοχή της Μεσογείου. Ο ίδιος κάνει διακοπές στην περιοχή και το γνωρίζει καλά: «Αυτά τα έντονα κύματα καύσωνα σε διάστημα 10, 15 ημερών δεν υπήρχαν εδώ πριν. Θυμάμαι ότι υπήρχε ένα κύμα καύσωνα με 45 βαθμούς το 2000, αυτό ήταν ρεκόρ εδώ. Αλλά αυτό κράτησε μόνο 1 ή 2 ημέρες. Τώρα κρατάει τόσες μέρες. Όλα ξεραίνονται. Μια φλόγα και όλα μπορούν να καούν», τονίζει.
Σκουπίδια στο δάσος
…και οι μελισσοκόμοι τη δουλειά τους
Και πράγματι, ένα κομμάτι γυαλιού κάτω από τον καυτό ήλιο θα ήταν αρκετό. Ο Μπεκίρ στο καφενείο του χωριού παίρνει ένα κουτί μπύρας μπροστά του και λέει ότι οι άνθρωποι πετάνε πολλά σκουπίδια στο δάσος τους. Φυσικά αυτό είναι επικίνδυνο. Ακόμα κι έτσι, ο ίδιος πιστεύει περισσότερο στον εμπρησμό. Ο ειδικός επιστήμονας έχει όμως άλλη γνώμη: «Μετά από αυτήν την τεράστια καταστροφή όλοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί πραγματική απειλή εδώ».
Κάριν Σεντζ
Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου
DW
“Τούρκος μη μείνει στο Μοριά, μηδέ στον κόσμον όλο”