Τώρα που αποδείχθηκε περίτρανα ότι πράγματι μας έχουν ψεκάσει και ότι ο ιός δεν υπάρχει ή ίσως να υπάρχει μόνο στα εργαστήρια του Bill Gates που τον κατασκεύασε για να μας καταστρέψει, ήρθε πάλι η καρδιά μας στη θέση της.
Η ηλιθιότητα των ανθρώπων είναι ανίκητη, στην δε πατρίδα μας είναι παγκόσμιας εμβέλειας και αναγνώρισης.
Αφού δεν αρρώστησε κανένας συγγενής ή γνωστός, άρα δεν υπάρχει κορωνοϊός. Πόση εξυπνάδα χρειάζεται για να το καταλάβουμε αυτό; Προφανώς έτσι είναι μιας και εμένα κανένας συγγενής ή φίλος μου δεν έχει αρρωστήσει από σύφιλη, ούτε από καρκίνο ή καρδιοπάθεια. Αρα καμιά από αυτές τις αρρώστιες δεν υπάρχει!
Ομως τις ημέρες που πέρασαν, για να μιλήσουμε σοβαρά, είχαμε ευχάριστα νέα. Επιτέλους η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός –αν και με μεγάλη καθυστέρηση– κατάλαβαν ότι χωρίς σημαντική ενίσχυση των Ενόπλων μας Δυνάμεων ματαιοπονούμε να συζητάμε είτε με την Τουρκία είτε με τους διάφορους επίδοξους φίλους και συμμάχους, που οι περισσότεροι μόνο με λυκοφιλία μας αντιμετωπίζουν. Τα έχουμε πει εκατό φορές – πόσες ακόμα να το πούμε; Χωρίς άμεση ενίσχυση των Ενόπλων μας Δυνάμεων μας περιμένουν μεγάλες περιπέτειες.
Καιρός ήταν να το καταλάβουν οι πολιτικοί μας. Τώρα αν το κατάλαβαν όλοι ή αν το ακατανίκητο αντιπολιτευτικό μένος ορισμένων δεν τους επιτρέπει να δουν πέρα από τη μύτη τους είναι ακόμα ένα ερώτημα.
Εν πάση περιπτώσει έγινε μια σημαντική αρχή. Αναγγέλθηκε ένα φιλόδοξο και μεγάλο πρόγραμμα. Είναι αρκετό αυτό; Είναι μια καλή αρχή αλλά χρειάζεται βελτίωση, ωρίμανση και εξειδίκευση.
Συγκεκριμένα:
1. Το πρόγραμμα θα εξελιχθεί σε βάθος χρόνου, άρα δεν έχει θετική επίδραση στη σημερινή δύσκολη κατάσταση εκτός εάν δοθούν χρήματα άμεσα για τις παρούσες ανάγκες του Ναυτικού και της Αεροπορίας ώστε να αναταχθεί η πολυετής εγκατάλειψη τους.
Το θέμα αυτό είναι σήμερα ακόμα μεγαλύτερης σημασίας, γιατί ο στόλος μας πρέπει να παραμένει στη θάλασσα για αρκετές εβδομάδες και μάλιστα πολύ μακριά από τις βάσεις του (σε αντίθεση με τον τουρκικό στόλο που επιχειρεί πολύ κοντά στους δικούς του ναυστάθμους) και η αεροπορία μας πρέπει να πετά συνέχεια με αποτέλεσμα την τεράστια κόπωση υλικού και προσωπικού.
Απαιτείται συνεπώς να εκταμιευθούν αμέσως πολλά χρήματα ώστε τα πλοία να συντηρηθούν, να επισκευαστούν, να εξοπλιστούν περαιτέρω, να συμπληρωθούν οι φόρτοι ανταλλακτικών και οπλισμού ώστε να μπορούν άνετα να παραμένουν στο πέλαγος για μακρά χρονικά διαστήματα. Αυτή τη στιγμή αυτό είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα και για το Ναυτικό και για την Αεροπορία μας. Ελπίζω ο πρωθυπουργός, που τώρα έχει κατανοήσει πλήρως το μέγεθος και την πολυπλοκότητα του προβλήματος των Ενόπλων μας Δυνάμεων, να δώσει άμεσα λύση ώστε να διατεθούν τα απαραίτητα χρήματα.
2. Το δεύτερο και εξίσου σοβαρό πρόβλημα είναι η απαράδεκτη γραφειοκρατία στη διαχείριση χρημάτων και στις παραγγελίες ακόμα και για το παραμικρό κονδύλι. Ο παρών νόμος είναι όχι μόνο επιβλαβής αλλά και επικίνδυνος για την εθνική ασφάλεια και για αυτό τον λόγο υποστηρίζω την ενέργεια του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου, την οποία ανακοίνωσε μέσω επιστολής στην εφημερίδα σας προχθές, και με την οποία ανήγγειλε ότι κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά μελών του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την πολύμηνη καθυστέρηση έγκρισης υπογραφής σύμβασης που αφορούσε ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού. Και διερωτάται κανείς εάν αυτοί οι υπάλληλοι, που κλωσούν τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων επί μήνες, είναι ευσυνείδητοι υπάλληλοι που εκτελούν τα καθήκοντά τους σύμφωνα με τον νόμο ή προβαίνουν σε πράξη εθνικής προδοσίας που με τις πράξεις και παραλείψεις τους ακινητοποιούν, για παράδειγμα, μια φρεγάτα στον ναύσταθμο τη στιγμή που εάν είχαν εγκρίνει αμέσως την απαίτηση που υπάρχει, αυτή θα ήταν στο Νότιο Αιγαίο αντιμετωπίζοντας τον υπέρτερο τουρκικό στόλο υπερασπίζοντας την πατρίδα.
3. Δεν φτάνουν ούτε τα εξοπλιστικά προγράμματα ούτε και τα (πολύ σωστά) επιπλέον μέτρα που ανήγγειλε ο πρωθυπουργός. Απαιτούνται ριζικές αλλαγές στον σκουριασμένο τρόπο που έχουν αναπτυχθεί σήμερα οι Ενοπλες Δυνάμεις παρά το γεγονός ότι οι ανάγκες έχουν αλλάξει άρδην. Αν μπορούσαμε να πετάξουμε χίλια άρματα (από τα 1.400 που διαθέτουμε) και τα ανταλλάξουμε με πλοία και αεροπλάνα θα ήμασταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Αν είχαμε ξοδέψει κάποια χρήματα σε ανύποπτο χρόνο για να αναπτύξουμε τον ναύσταθμο στη Σούδα θα είχαμε τώρα κάλυψη κάτω από την Κρήτη και στο Ανατολικό Αιγαίο με πολύ λιγότερα έξοδα και κόπωση υλικού και προσωπικού – αλλά εμείς θέλουμε να είμαστε στο σπίτι μας στην Αθήνα. Αν κλείναμε εκατό στρατόπεδα σε όλη την Ελλάδα θα είχαμε χρήματα για περισσότερα καράβια και αεροπλάνα.
Αν κάναμε τα καράβια του στόλου μας λιγότερα αλλά πιο αποδοτικά και ανθεκτικά αντί για «ρουσφετοβάπορα», θα είχαμε έναν ακόμα πιο αποδοτικό και αξιόμαχο στόλο.
Αν δίναμε όλες αυτές τις βοήθειες που συζητάμε τώρα στα καράβια και τα πληρώματά μας και τους αξιωματικούς μας πριν από χρόνια και όχι σήμερα, δεν θα κρεμόμασταν μόνο στο φιλότιμό τους, αλλά θα είχαμε ένα σύνολο υλικού και προσωπικού σε πολύ πιο αξιόμαχο επίπεδο.
Αλλά ας μην είμαστε μεμψίμοιροι – σήμερα είμαστε ένα μεγάλο βήμα μπροστά. Η Ελλάδα αποφάσισε να ξοδέψει πολλά δισ. για να κάνει αυτό που πρέπει και έπρεπε να είχε κάνει εδώ και πολλά χρόνια. Τα παραπάνω σχόλια έχουν ως μοναδικό σκοπό να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα βάζοντας στις σωστές διαστάσεις τους το χρονοδιάγραμμα και τις διαδικασίες των απαιτούμενων ενεργειών.
Συμπέρασμα – έκκληση – επισήμανση στον πρωθυπουργό: Αμεση εκταμίευση σοβαρών ποσών για τις καθημερινές ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων και άμεση πάταξη με νέο νόμο της αφόρητης γραφειοκρατίας.
Κύριε πρωθυπουργέ: Κάντε αυτά τα πράγματα και σε λίγους μήνες –όχι χρόνια– θα τρίβετε τα μάτια σας από την αλματώδη αύξηση της επιχειρησιακής ικανότητας των Ενόπλων μας Δυνάμεων.
* Ο κ. Πάνος Λασκαρίδης είναι πρόεδρος του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη.
